Confantium . Mittuntur autem Rufinus , & Αο μεν ύπαρχος ών ή αραιτωρίων, και 3 προς σρατηλά-
Marcellinus. Hic Præfectus Prætorio, ille al-
terius agminis ductor , & Nounechius Senatus της και Νουρέχιος συγκλητικός ύ-παρχος , και Μά-
Princeps , & Maximus cum ipfis , qui adhor ξιμος προς τέτοις. Επομνήσοντες τον Κωνσάντιον όπλων
tarentur Constantium, ut ab armis abftineret

Αποχέθαι, και αρώτην έχαν αν τη βασιλεία τιμώ.
& primum honoris gradum in imperio obtine-
τεε: Magnentilus Conftantio Hlian defponde- o 3 Μαγνέντιος δ' αυτών και ιδίων θυγατέρα το Kων-
ręt , & ille quoque in uxorem acciperet Con σαντίω υπιχνείο διδόναι γαμέτην, έπι και το αυτος
tantian Conftantii fororem . Ιtaque Impera και Κωνσταντίαν λαβείν η αδελφήν τε Κωνσταντία. εδέ-
tor Conftantius admifit Britannionis & Ma-

ξατο εν ο βασιλιάς τους Βρεττανίωνος και Μαγνεντία ghentii legatos , quorum unus Constantium, quo In Racu res quo ad prefens edent , monuit αρέσβεις, εν οίς πολλάκις και περί του παρόντων ταραγ. cum diceret : Non oportere ipsum inconsidera μάτων καταςάσεως και Κωνςαντιον υπομιμνησκε, φάte , tametsi ne nunc quidem ab hoftibus premeretur , duos contra se Imperatores rei mi

σκων , μη χήναι ανά απροόπτως μη κεκμηκότα ήδη τους litaris peritos , & inter fe unanimes , & inte πολεμίοις, δύο κατ' αυή βασιλάς, σρατιωτικής τε επιgris viribus , ad bellum provocare . 'Quod ni- B i aliqui reperiantur, qui pas confulant gua- όντας,είς πόλεμον αροκαλείθαιοί τινες ει μη περί ειρίύης

Σήμης εμπείρες, ομονούντας αλλήλοις, και έτι ακεραίες Edit Paris: les quantique fint, li le ad bellum civile com

paraverint , five unus solus , live uterque si σωδόξαιον,ως όποιος πηλίκοι και η εμφύλιος πόλεμον
mul cupere , ipfum non aliunde discere , quam έσον παραταττόμωοι, είτε ως μόνος, είτε με άμφω παρα-
ex egregiis facinoribus , quæ ante ediderunt ,
quando militantes , ili' tuoque generi prope: γένοιντο , μη θέλεαν αυτ ετερωθω μαθείν, ή εκ ή ήδη πε-
το τρόus geftis triumphos papererunt - Ει Να- πραγμένων αυτοις,ότε εκείνων παρατάξεσιν αυτώ τε και
nechius ftatim, ut loqui cæperat , dixerat

το γένει αυτά θριάμβοι κατωρθοιώτο. κο Νοσέχιος ου-
Magnentium pacem petere Cum hanc les
gationem audisset Imperator ,

θυς έφη των αροιμίω, ειρίωην αιτίνα Μαγνέντον. ταύτης

magnam illi ea res curam & sollicitudinem attulit . Itaque ή πρεσβείας ακέσας ο βασιλεύς,ών φροντίσει πολλαίς ώ. ad fomnum conversus , vidit in fomnis patrem κ εις ύπνον τραπείς, ειδονόψιν, ότι ο πατήρ αυτε ώασερ tamquam ex alto defcendentem. In manu tenebat Conftantem a Magnentio peremptum ,

οξύψους κατιών, και τη χαρά κατέχωνα Κώνσαντα,δν ανε . quem Conftantio exhibens hες illi dicere vic λε Μαγνέντιος. τετον αυτώ ωροσφέρων, ταυτα ωρος

aut & . sus eft : Constanti ecce Constans multorum δέχει πρήματα φθέγγεται Κωνσταντιε, ιδε Κώνσανς, Regum progenies , meus filius , frater tuus nefarie necatus; neque Imperium labefa&tatuin

όπολλών βασιλέων απόγονος, ο έμος υος, και σος αδελφος, neque, rempublicam eversam negligas, neque li τυραννικώς Απολύμμος μήτε ομω και βασιλείαν διακοπτοquis tibi minecur terrore afficiaris , fed glo μένω,μήπια πολιτείαν αναβ επομένην περιίσης, μήτε διriam quæ inde te manet cuicumque oppugnationi præponas , neque multum fratrem tuum λαβηθής απειλής. αλλα και έντοθεν εσομένην σοι δόξαν, relinquas Hoς oftenco vito , eft expergefa- πάσης εκβάσεως ωροτίμησον, και μη ίσης ανεκδίκητον αetus & legatos, præter Ruffinum in vincula

δελφόν, με ταύτίω τίω όψιν αφυπνιθες ο Κωνσαντιος, conjecit. Sub Conftantio legati a Perlis venere ,

την αρέσβεων πλίω Ρεφίνα φυλακή παραδοθέντων, jus legationis Princeps Narses afperitatem lit Οτι έπι Κωνςαντία ωρέσβεις ήλθον Περσωνο 31 αρσ terarum, quas adferebat, lenitate, morum fuo

σβείας ηγεμων Ναρσής το δαχυσ γραμμάτων, ών έπεruin temperavit , easque legendas tradidit. Barbari fub. Juliano Apoftata pacem petie

φέρετο, τη σαικείων ημερότητι ξόπων συγκεράσας, έδωκε runt, ille vero profectus eit, ut cum illis tran αγος αναγνωσιν. ligeret, & oblides libi dari petiit . Barbati resa Οτιοι βάρβαροι επι Ιαλιαννε η παραβίτα αρώωήponderunt , quamplurimos elle in bello captos neque a se tradi posse . At ille dixit se quæ

τοω ο δε ήλθεν εις το σάσαθαι αυτοίς, και εζήτα ομήρους rere pacis pignora , viderent , li qui effent a λαβείν. οι δε βάρβαροι πάνυ πολλες έλεγον έχαν πολίpud ipsos huic rei apti & idonei: Cum nihil μω , αλ' επαρ εκείνων δεδομένους να δεζητείν ειρίύης abnuerent , fed daturos promitterent, quos en legiffet , Regis filium pofcit , quem unum pro

ενέχυρα , άτινες ειν ωρος τετο παρ αυτοίς επιτήδειοι.έκαmulcis oblidem decineret . Sed barbari ipfum

των δεκδεν απαρνεμένων , αλα δώσειν σωτιθεμένων , ες periisse exiftimantes , ad luctum & merorem αν αυτός επιλέξοιτο. βασιλέως μεν αξίαλαβειν , ως ανuna cum Rege converfi, obteftati funt Cæfan

τι πολλών μόνον αρκενα, δν έχω αιχμάλωτοκ.οι δε βάρrem ne a se ea quæ præftare non possent , peteret : quod faciebat, cum eos , qui jam fato βαροι ήδη εθνάναι αυή ολαμβάνοντες και η σφων βαfun&ti erant , libi dari poftulabat , quod cum σιλέως, οδυρόμιοί τε και γίνοντες, έδέοντο ή Και σαρος αδύfaceret fatis fe fædera facere nolle indica

κατα μη ζητείν , απαιτώντας της ήδη εθνεώτας ομήρες τατο bar

και πκμήρμον άναι τα σφονδες αυή μη θέλω, ποιήσαθαν.

Cu

D

Ε ΚΑΙ Τ Η Σ Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Σ
Τ Ο Υ Α Υ Τ Ο Υ Π Ε Τ Ρ Ο Υ Π Α Τ Ρ Ι Κ Ι Ο Υ

Ο"

Σ

tus

2

quæ facile

EX HISTORIA.

Ρ
E T M A G I S T R I.
TI BeAcescaroçoľaaßnadels plus époolu Tleporão A V dimensi ce fame Sni me a Perfis oppugnaretur,

Edit. Paris, (ελίμωξεπεράτευμα αυτά, και μάλλον οι Μαυ

timens ( enim ejus exercitus labora-pag. 29.

bat , & maxime Maurici) infinitam auri quantiρίκιοι) χρυσίον άφατον σωαγαγών, έπεμψε πρέσβεις tatem accumulans, mifit legatos ad Saporem, & αρος Σαπώρίω, έπι μεγάλους δόσεσι τον πόλεμον κατα magnis largitionibus bellum folvere voluit : Sed λύσαι βελόμωος. ο δε παε περί τα λοιμα μαθων, τη τε

Sapores famem urgentem edo&tus , & inter

pellatione Valeriani elatus , legatos distinens παρακλήσει Βαλεριανα πλέον επαρθες, τους πρέσβεις deinde re infecta dimittens, eos est subsecu* παρελκυ- παρεκύλσας, απράκτες αυτές απολύσας, ευθύς επηκολέθησαν.

Denatus Saporem , tamquam longe Romanis

praftantiorem multum coluit & obfervavit ,
Οτι ο Δόνατος των Σαπώρω πολυ εθεράπουεν & cupiens eum fibi devincire dona magnifica
υπερβεβηκόταξί πολύ τους Ρωμαίες. βαλόμυος δε αυτον Camelis imponens earum rerum
υπαγαγέθαι, πέμπει δώρα μεγαλοπρεπή, Θάλα αγώ portari poffent, quarum Perfis non erat ferax,

ad eum mittit cum litteris , quibus eum orabat,
γιμα, ών και Περσις εκ ώ 'φορος, καμήλοις επιθεις,

ut æqui bonique consuleret, fi ad eum fcriberet. γράμματα πέμπει, δεήσεως διώαμιν έχοντας ότι δεν Se enim femper utilitatibus Perfarum paruiffe, Πέρσαις υπεναντίον αυτος ειργάσατο. δδε τας οικέτας υ neque quicquam contrarium illorum rationibus πέτασε, δεξαμένες τα δώρα ρίπτειν εις τον ποταμόν ο Β μmquam fenfife. At ille Judit , ferνος μου,

postquam recepiffent munera, ea in proximum τις επισολας Σαρρήξας σωίτριψε, «έδήλωσε, τις ών Auentem projicere , & ejus' litteras laceratas Επόθεν ετόλμησε προς τον οικείον διαπότω γράψαι, και

pedibus conculcare. Hæc quoque palam protu

lit : Quis & unde ifte eft , qui eo temeritatis πιω βέλεται ελαφροτέρας κολάσεως τυχεϊν, όπίσω

devenit, ut audeat ad fuum dominum fcribere? τας χείρας δήσας προσπεσέτω. α δε μή, ίσω ως αυ Nunc si velit leviori pena affici , manibus a τονς το γένος & τίω πατρίδα απολώ.

tergo revinctis profternat se ante me · Si non

faciat , sciat me illum, & omne ejus genus per-
Οτι Γαλέριος & Διοκλητιανός εις Νίσιβιν σωήλθον

dicurum & extincturum.
ένθα κοινή βελούσάμνοι, σέλεσιν εις Περσίδα ορεσ Galerius & Diocletianus Nisibi convenerunt.
βάτίω Σικόρμος Πρόβον αντιγραφέα της μνήμης. τατον

Ibi communicato consilio , mittunt legatum in

Perfidem Sicorium Probum contrafcribam a ο Ναρσαίος, τη τα επαγγελθόντων ελπίδι, φιλοφρό memoria . Hunc Narsæus, quia ex his, quæ faνως εδέξατο. χρήται δε τινι αναβολή ο Ναρσαίος, ως bi nuntiata fuerant , fpem fe optata conlecutųβελόμενος δήθεν της περί Σικόριον πρέσβεις, οία δή c rum conceperat, benigne & comiter excepίς. ανακτήσαθαι μέχρι τοσέτα περί τον

Legatum tamen aliquandiu admittere sustinuit, κακοπωμένες , ανακτήσαθαι

tamquam vellet Sicorium & ejus comites a lonΑρεδιν ποταμών της Μηδικής τον Σικόρον παρείλκυ ga via lassos , & defessos , & recreare & reσεν. εκ έγνω ομω ταμέν πι το γινόμδυον, έως οι τηδε ficere . Deinde Sicorium ad Asprudum Mediæ

Auvium ufque pertraxit. Qua de causa id Rex κακείσε δει τον πόλεμον ατορπιθέντες σωελέγησαν. και

faceret , Legatus ignorabat, donec cum milites, τίωικα τα ενδότερωτώ βασιλεα πάντας τις άλλες χωρί qui illic per bellum dispersi erant , convenisσας, καρκεθείς τη παρεσία Αφφάρβα και Αρχαπέτα και sent, in interiori conclavi Regis admiffus , reΒαρσαβώρσε' ωνό μεν έπρoς ύπαρχος ο πραιτωρίων,

liquis omnibus abire juflis, contentus præfentia pag. 3o.

Appharbæ & Archapeti & Barsaborsi, quorum δ δε έτερος τω * Συμίείχεν Αρχώ: επέτρεψε το Πρό alter erat Præfectus Prætorio, alter Sumii βω τίω πρεσβείαν διεξιέναι. ώ δε το κεφάλαια και πρε præfecturam obtinebat, juffit Probo suam 'lega

tionem referre . Erant autem capita legationis σβείας ταύτα' ώςεοζί το ανατολικον κλίμα και Ιντηλαίω

hæc. Ut Romani in Oriente haberent IntiliΗ Σοφίωης, και Αρζακιωνω με Καρδονίωών και Ζαβδι

D

nem cum Sophene , Arsanicem cum Cardoneκίωής Ρωμαίες έχειν" και τον Τίγριν ποταμόν εκατέρας

& Zabdicene , & Tigris Auvjus utriusque

Imperii limes esset. Zintha Caftrum , in conπολιτείας οροθέσιον είναι Αρμενίαν δε Ζίνθα το κάφρον finibus Mediæ fitum, Armeniam terminaret , έν μεθορίων της Μηδικής κείμρον ορίζαν. τον δε Ιβηρίας Rex Iberia regni sui insignia a Romanis acβασιλέα της οικείας βασιλείας τα σύμβολα Ρωμαίοις cepta fufciperet Conventionum locus Niibis οφίλων. Είναι δε τόπον την συναλλαγμάτων Νίσιβιν,

ad Tigrim amnem fita, effet. Qua ubi audi

vit Narsæus, quandoquidem , quæ erat ejus forτίω πόλιν παρακειμένω τα Τίγριδί. τάτων ο Ναρσαίος tuna , nihil quicquam eorum licebat illi deneακάσας, επειδή αρος μηδέν τάτων ή παράσα τύχη αρνή

τέτων και παρεσα τύχη αρνη- gare » Confenfit , & approbavit ; preterquam θαι αυτον σωεχώρει σώεθετο τάπις άπασι. πλίω , ίνα

quod , ne ifta omnia videretur neceffitate coa

&tus facere , folummodo abnuit , conventionum μη δοξη ανάγκη πάντα ποιείν, διηρνήσατο μόνον το, τόπον locum effe Nisibim. In hoc exiftimavit Sicoείναι το σωαλαγμάτων τίω Νίσιβιν. ο δε Σικόριος, ν rius, esse Regi indulgendum. Cætera enim leδεδομέναι χρή προς τατο. τότε το αυτοκράτορμ αρεσβεία και

gationis consensit, neque quicquam aliud muta

vit ex his, quæ Imperator perscripserat · His
περί τάπα εκ του αυτοκρατόρων δεν επετέτρατο. τέτων δω transactis reftitutæ sunt illis ejus uxores inte-
σωπθέντων, απεδόθησαν το Ναρσαίω αΐε γαμεται και græ , debita erga illas temperantia observata
οι παίδες και φιλοτιμίας του βασιλέων, της σωφροσώης

& liberi quoque , qui liberaliter habiti fue-
αυτές καθαραϊς φυλαχθέσης.

ne ,

rant.

ται. Roy IIEPI IIPIEKOY

TIPIEKOY PHTOPOL

Κ Α Ι Σ Ο Φ Ι Σ Τ Ο Υ.

ΡΙΣΚΟΣ Πανί της , σοφισής , γεγονώ επί 8 χρόνων Θεοδοσία & μικρά· έγραψεν

ισορίων Βυζαντικίω, και κατά Ατταλον, έν βιβλίους ή και μελέτες ε ρητορικάς , επιςολάς, εκ τη Σούξοδα.

D E P R I S C O.

PRICE

Riscus Panites, Sophista temporibus Theodofii junioris: fcripfit historiam Byzan

ricam e Attalicam libris 8. Declamationes, rhetoricas Epistolas. Svidas. Tali ergo Hunni ftirpe creari, Gothorum finibus advenere. Quorum nario Java 1:1 Priscus bistoricus refert, in Meotide palude ulteriorem ripam insedit , venatione tantuni, nec alio labore experta, nisi quod poftquam crevisset in populos, fraudibus & rapinis vicinam gentem conturbavit. Jornand. Cap. xxiv. Ad quem in ligationem remissus a Tbeodosio juniore Priscus, tali voce inter alia refers. Ingentia fiquidem flumina, id eft Tyfram, Tibifiamque, Driccam tranfeuntes, venimus in locum illum, ubi dudum Vidicula Gorborum forsissimus Sarmatum dolo occubuit. Indeque non longe ad vicum, in quo Rex Atrilamorabatur , accefimus: vicum inquam, ad inftar civitatis amplissimæ, in quo lignea mænia ex tabulis nitentibus fabricata reperimus , quarum compago ita folidum mentiebatur, ut vix ab intento posset junktura tabularum comprehendi . Videres triclinia ambitu prolixiore distensa , porticusque in omni decore difpofitas . Area vero curtis ingenti ambitu cingebatur , ut amplitudo ipsa regiam aulam oftenderes. He sedes erant Astile Regis Barbariam totam tenentis : hæc capris civitatibus babiracula præponebat . Cap. XXXIV. Qui( Attila ) quamvis bujus effet natuse ut semper magna confideret , addebat ei tamen confidentiam gladius Martis inventus apud Scyrbarum reges semper habitas. Quem Priscus historicus tali refert occasione detetum. Quum paftor, inquiens, quidam gregis anam buculam conspiceret claudicantem, nec causam tansi vulneris inveniret , sollicitus vestigia cruaris insequitur : tandemque venit ad gladium, quem depascens berbas bucula incaute calcaverat , effoffumque. protinus ad Artilam defert. Quo ille munere gratulatus , ut erat magnanimus arbitratur Se fosius mundi principem conftiturum, per Martis gladium poreftatem fibi concefSam effe bellorum . Cap. xxxv. Quumque ad Romam animus füiffet ejus ( Attilæ ) attentus accedere, sui cum ( ut Priscus refert historicus ) removere, non urbi , cui inimiçi erant , consulentes , fed Alarici quondam Vesegorharum Regis objicientes exemplum, veriti Regis sui fortunam , quia ille poft fractam Romam diu non superviserat, sed protinus rebus exceffit humanis. Cap.xl11. Id accessit mirabile , ut Martiano Principi Orientis de tam feroci boste sollicito in Somnis divinis as adfiftens, ar

cum Anile' in eadem nocte fractum oftenderet, quasi quod gens ipsa co telo multa prafumat . Hoc Priscus biftoricus vera fe dicit adteftatione probare. Cap. xlix.

Π ΡΙ Σ Κ Ο Υ Ρ Η Τ Ο Ρ Ο Σ

Κ Α Ι Σ Ο Φ Ι Σ Τ Ο Υ.

E X HI S Τ Ο RI A
PRISCI RHETORIS

E T S O P H I S T Æ.

ne

TI FENUG GO x 4 * Harry upewo razpon zarespa: A S Romanorum frequenti multitudine

celebra

Edit. Paris τήγησάντων Ρωμαίος και ο πολλες ατελόντων οι

batur , Romanos cum exercitu sunt adorti, & pag. 23. Ρωμαίοι επίγελον προς τας Σκύθας, όν αιτία ποιέμε- multos occiderunt. Romani ad Scythas miferunt, νοι, και τα φρέρία αιρέσεως ένεκεν, και της την απονδων ολι qui de præfidii expugnatione , & foederum conγωρίας: οι δε απεκρίναντο, ως εκ αρξάμενοι και αλ' αμυ

temptu cum eis expoftularent. Hi vero se non

ultro bellum inferentes , fed factas injurias ulciνόμωσι , ταύτα δράσειαν. τον γαρ της Μάργα επίσκοπον centes, hac fec. de refponderunt - Margi enim εις εαυτων αναβεβηκότα γώ, και διερεύνησάμενον τας παρα Εpifcopum in fuos fines tranfgrefum , Regum fuo

rum loculos, & reconditos thefauros indagatum σφίσιν βασιλείες θήκας, σεσυληκέναι της αποκαμένους

expilasse. Hunc nisi dederent, una cum transfuro. Toivs Ond dupés szej ci per " tiš tov é xSoie, Érdom bode ng tasis pugen gis, ut fæderibus convenerat, (effe enim apud δας, και τα σοκάμμα ( ειναι φπαρα Ρωμαίοις πλάτες) eos plures ), bellum illaturos . Quæ cum Romani

vera esse negarent, barbari vero in eorum , quæ τον πόλεμον επάξαν. Ρωμαίων δε τίω αιτίαν εκ αληθή

dicebant, fide perstarent , judicium quidem de φαμένων είναι. πίς σφετέροις τοπισον οι βάρβαροι θέ- his , que in contentione pofita erant , ubire miμυοι κρίσεως μεν αμφιβόλων κατωλιγώροω, προς Β nime voluerunt, fed ad bellum converti

funt. Itaπόλεμον δε ετράπησαν και περαιωθένπς τον Ισρoν , πόλεις

que transmisso Istro, oppidis , & castellis ad ri

pam fitis plurima damna intulerunt, & inter cæκαι φρέρμα πλάσα επί των ποταμώ εκάκωσαν. εν οίς και το tera Viminacium , quæ Mysorum urbs eft in IllyΒιμινάκιον άλον πόλις δε αυτή την w Iλυριούς Μυσών. rico, cæperunt. His gettis, cum multi in sermo-'

nibus dictitarent, Epifcopum dedi oportere ών γινομένων, κτινών λογοποιούτων , ως ο επίσκοπος

unius hominis causa universa Romanorum respuεκδοθείη, ώςε μη ενός άνδρας περί τω παντι Ρωμαίων και blica belli periculum sustineret : ille se deditum εκδ πολέμε επαχθώαι κίνδυνον υποτυπήσας ο άνθρω iri suspicatus, clam omnibus civitatem incolenti

bus , ad hoftes effugit, & urbem traditurum , fi πος εκδοθήσειθαι, λαθών τας εν τάσει αρος τες πολε

fibi Scytharum Reges libera litate sua consulerent, pag. 24: μίες παραγίνε). και αυτός παραδώσαν υπιχνείται και πό

pollicitus eft. Ad ea, cum beneficium omni raλιν, άγεέπιακές τιοι τη Σκυθών βελτίσαντο βασιλας. tione repensuros promitterent, fi rem ad exitume οι δε έφασαν πάντα ποιήσαν τα αγαθα,εί τίω αυτά άγοιές perduceret , datis dextris , & dictis jurejurando

utrinque præstito firmatis ( Epifcopus ) cum, έργον υπόχεσιν. δεξιών τε και όρκων επι τοις ειρηκένoις δο C magna Barbarorum multitudine, In Enes Roθέντων, με βαρβαρικής πολυπληθίας ες του Ρωμαικίω manorum eft reversus · Eain multitudinem επανίησιγια.και ταύτίω προλοχίσας αντικρυ της όχθης,

cum ex adverso ripæ in infidiis collocaffet,

nocte dato figno exiliit , & urbem inimico-
νυκτός δανίδησιν εκ σιωθήματος, και υπό τους αντιπάλους

rum ditionis potestatisque fecit , Et ab eo tem-
ή πόλιν ποιά. Οιωθείσης δε της μάργα τον βόπον τέτον, pore barbarorum res in diem auctiores
έπι μείζον ηύξήθη τα τη βαρβάρων ωράγματα.

refque fuerunt.
Sub Theodosio Juniore Iınperatore ,

Attilas
Οτι επι Θεοδοσία και μικρά βασιλέως, Αττήλας και η

Hunnorum Rex delectum ex fuis habuit, & lit-
Ούννων βασιλεύς και οικείον σρατον αγείρας γράμματα teras ad Imperatorem scripsit de exulibus
πέμπα παρα ή βασιλέα, των φυγάδων και η φόρων πέ- de tributis : exules , ut quicunque occafione

hujus belli redditi non essent , quam citissime es, όσοι αγοράσει ταδε τα πολέμε έκ εδίδονη. τίω ταχί

ad fe remitterentur Quantum ad tributa , ut
την οι εκπέμπειθα παρακελσόμδυος σιωπάξεως δή ένεκα eorum proximæ descriptionis gratia , legati de

his secum acturi ad fe venirent, ne , fi cuneta-
μέλλοντος φόρε, παρ αυτών πρέσβεις της διαλεξαμένες αφι-
Ανάθαι, ως ει μιλήσων, αφος πόλεμον ερμήσειν, έδε D renturScythm in bellum profunmperent Nec

enim jam , etiamfi velit, in fua poteftate effe
αυτόν έτι θέλοντα ο Σκυθικον εφέξαν πλήθος. ταύτα Scytharum multitudinem diutius continere ;

His litteris lectis , Imperator nequaquam eos αναγνόντες οι αμφί τα βασίλεια εδαμώς τες παρασφάς

ex Scythis , qui ad fe confugiffent, traditurum καταφυγόντας εκδώσαν έφασαν, αλα σω εκείνοις τον πό

dixit : Sed una cum illis in animo fibi effe λεμον υποσήσεθαι, πίμψειν δε πρέσβεις τας τα διάφορα belli eventum expectare. Carerum fe legatos λύσοντες. ώς δε τω Αττήλα τα δεδογμένα Ρωμαίοις ήν,

missurum controversias dirempturos · Ea sicuti

Romani decreverant , ubi Attilas refcivit , ira γέλετό ν οργή το πράγμα ποιέμμος, τίω Ρωμαικίω

commotus Romanorum fines vastavit, & castelέδξία γίω. φρέρμά τινα καθιλων, τι Ρατιαρία προσέ lis quibusdam dirutis , in Ratiariam urbem maβαλε μεγίση και πολυανθρώπων.

gnam, & populi multitudine abundantem irrup-
Οτι μή του εν Χερρονήσω μάχίω , Ρωμαίων προς

Poft Chersonensem pugnam , Romani cum
Ούννους εγίνοντο και δε συμβάσεις, Αναπλίβανεσβου Hunnis pacem per Anatolium legatum fecerunt,

melio.

&

tionem fecit. .

& in has conditiones convenerunt. Profugos Hun- Α σαμένε, και επί τοϊσδε εσπένδοντο. όπως εκδοθεiον μεν
nis reddi , sex mille auri libras pro præteritis fti-
pendiis folvi. Duo mille & centum, in pofterum

αν τους Ούννοις οι φυγάδες , και εξ χιλιάδες χρυσία λιτρων lingulis annis , tributi nomine pendi · Pro uno υπέρ της πάλαι συντάξεων δοθεν αυτοίς. φόρον δε έτες quoque captivo Romano, qui in Romanorum fi.

εκάσε διχιλίας και εκατόν λίτρας χρυσεσφίσινεταγμέnes, non foluto redemptionis pretio , evafiffet , duodecim aureorum mulctam inferri. Quæ fi non

νον είναι υπερ δε αιχμαλώτα Ρωμαία φοίγοντος, καιές και
solveretur , qui captivum recepisset reftituere te σφετέραν γω άνοι λύτρων δαβαίνοντος, δώδεκα χρυσες
neri. Romanos neminem ex barbaris ad fe confu-

είναι αποτίμησιν. μη καταβάλλοντας δε, τας υποδεχομέ-
gientem admittere. In has quidem feederum leges
Romani sponte consensiffe videri volebant : sed

νες εκδιδόναι τόν φοίγοντα μηδένα δε βάρβαρον Ρωμαίες
certe neceffitate coacti . Superante enim metu και σφάς φούγοντα δέχεθαι. ταυτας οροαποιοιωτο μεν εθε-
qui Romanorum Ducum jmentes occupaverat , λονται Ρωμαίοι τις συνθήκας τίθεται και ανάγκη δε υπερ-
quantumvis duras, & iniquas conditiones fibi im-
Ppsitas ( quo pacis consequendæ ftudio teneban βάλοντι δέει ,όπερ καταχε τες σφών άρχοντας, πανεπί-
tur) lubentibus animis fufceperupt. Imo & tribu ταγμα και καίπερόν χαλεπον (τυχείν της αρώης επεδα-

τα collationi ceferunt, φuod illis fit graviffimum, κόπς) ήσαμένιζοκ. και των φόρων σύταξιν βαρυπάτίω Edit. Pierprivatorum facultates In abfurda Ipedacula 3 in B εσαν ρoσίεντο την χρημάτων αυτοϊς και βασιλικών θηφας: 35. vanos honorum ambitus, & titulos, in delicias σαυρων εκ εις δέον εκδιδαπανομένων, αλλά περιθέας α

& voluptates confumpts fuerant tam proufis - ύπες και φιλοτιμίας εκ διλόγες,κ) ηδονας και δαπάνας ανer-
xime afluentibus divitiarum copis latineret ,μένας, ας έδεις την δε φρονούτων εδε αν οπραγίαις
toleraret · Præterea armorum, & rei militaris υπος είη μή τιγιδή οι της όπλων ολιγωρήσαντες, ώςε
ftudium neglexerant, ut non folum Scythis , fed μη μόνον Σκύθας, αλλά γαρ και τους λοιπούς βαρβά-
& reliquis barbaris, qui proximas Imperii Roma-
ni regiones incolebant, quoad tributorum penfita ροις τοις παροικέσιντίν Ρωμαίων υπακούειν εις φόρου
tionem parerent. Itaque tribura & pecunias , quas απαγωγώ. τούτων την συντάξεων, και το χρημάτων
ad Hunnos deferri oportebat , quibus exactio

πέρι, άπερ έδρα τους Ούννοις εκπέμπεθα, σωωεισφέ-
mandata erat, omnes conferre coegerunt : nulla
etiam eorum immunitatis habita ratione , qui ter-

ραν πάντας ανάγκασε, δασμών είαπραττομένες και τας
ræ onere , tamquam nimis gravi ad tempus , five κατεί χρόνον τινα τίω βαρυτάτίω κρυφιθέντες της γης
Imperatorum benignitate , seu judicum sententia,

αποτίμησιν είτε δικασών κρίσει, άπ βασιλέων φιλο-
levati erant . Conferebant etiam aurum indicumz
qui altius repetita temporum memoria , in Sena τιμίαις. σωισέφερον και ρητον χρυσίον και οι εν τη
rum adfcripti fuerant, ultra quam facultates ferre Cγερασία άνω γεγραμμένοι υπερ σφών αυτών αξίας.
poterant , & multis fplendida , & illuftris fortuna

η ώ πολλούς και λαμπρα τύχη, βίου μεταβολή: εσε-
vitæ commutationem attulit. Conficiebantur
enim illæ pecuniæ cum acerbitate , & contume-

πράττοντο γαρ μετά αικισμών, άπερέκαςον απεγράψαντο
lia, pro arbitrio , & ut scripto unumquemque ad οι παρα βασιλέως τέτο ποιειν επιτεταγμένοι" ώςε τον
nota verant , quibus hujus rei cura ab Imperatore

κόσμον την γυναικών και τα έπιπλα της πάλαι δδαί-
erar demandata . Ex quo qui antiquas, & a ma-
joribus acceptas divit ias poffidebant, mundum u μονας προτιθέναι αν αγορά. τετο μεν μεπί τον πόλε-
xorum, & pretiosam fuain fupellectilem , in foro μον το κακόν Ρωμαίους εδέξατο, ώςε πολλούς και απο-
palam & publice venum exponebant. Ab hoc

καρτερήσωντας, ή βρόχον αψαμένους τον βίον πολι-
bello tam atrox & acerba calamitas Romanos
excepit , ut multi fibi violentas manus attulerint,

πεν. τότε δή έκ τα παραχρήμα την θησαυρών οξαν-
aut aptato collo laqueo vitam finierint . Tune τληθέντων, το, π χρυσίον και οι φυγάδες επέμποντο
igitur parvo temporis momento reclufis & effu-

( Σκότα επι ταύτίω αγαξιν άφιγμένου )ών πλείσες
is thefauris, aurum , & exules ( nam Scotta qui
fusciperet , advenerat ) ad Scythas misli sunt .

Ρωμαίοι απέκτεινω , απειθοιώτας ορος τίω έκδοσιν.
Romani vero multos ex profugis, qui dedi relu ν οις και τη βασιλικών υπαρχον Σκυθών, οι υπό
tabantur, crucidarunt, inter quos & Prefectum D Αττήλα πάτεθαι ανανάμνοι, παρα Ρωμαίους αφίκον-
Scytharum regii generis, qui militare sub Attila

το, τοις δε αυτά ο Αττίλας Φροςιθείς επιτάγμασι,
renuerant, & Romanis fe adjunxerant. His quo-

και
que pacis conditionibus exequendis , Attilas ope Ασημοιωτίους εκέλευσεν εκδιδόναι όσους αιχμαλώτους
ram navavit , & Afimuntios interpellavit, ut cap-

υπήρχον έχοντες, είτε Ρωμαίους άπ βαρβάρους. Αση-
tivos, quos penes se habebant , fi e Romanos
five barbaros , redderent. Eft autem Afimus op-

μούς δέ εςι φρούριον καρτερον, ου πολύ μεν απέχον
pidum validum , non multuin ab Illyrico diftans, της Ιλωρίδος, το δε Θρακίω ωροσκείμδυον μέρει. όπερ
quod parti Thraciæ adjacet , cujus incolæ gravibus οι νοικοκώτες άνδρες πολλα δεινα τους εχθρους αργά-
damnis inimicos affecerunt. Non illi quidem se
murorum ambitu tuebantur, fed extra propugna-

σαιτο, εκ Σπό ειχών αμιωόμδυοι , αλ' έξω της τά-
cula manus conferebant , contra infinitam Scy φρου μάχας υφισάμλνοι αρός π άπειρον πλήθος και σρα-
tharum multitudinem , & Duces magni apud eos

τηγους, μέγισον παρα Σκύθαις έχοντες κλέος. ώςε τις
nominis & exiftimationis Itaque Hunni dilabi
& ab oppido quam longissime recedere · Palanti μεν Ούννους Απορρούσαντας και φρουρίου υπαναχωρήσαι,
bus enim Scythis, & a fuis longius aberrantibus, πυς δε επεκτρέχοντας, και περαιτέρω η οικείων γινο-
li quando eos exisse , & prædas ex Romanis egif-

μένους, ίωίκα απήγγελον αυτοίς οι σκοποί, διέναι
se, exploratores denuntiabant inopinantibus
aderant, & parta ab eis polia HBi vindicabane E πυς πολεμίους λείαν Ρωμαικήν απάγοντας και αδοκή-
Et illi quidem ab hoftibus multitudine vinceban οις τε εμπίππιν, και σφέτρα τα εκείνων ποιείσαι λά-
tur , fed robore & virtute praftantiores erant .

φυρα' πλήθει μεν λαπομένους της αντιπολεμοιώτων, pag. 38 Io necaverunt , & multos Romanorum in liberta- αρετή δε και ρώμη δίαφέροντας πλάτες οίνω οι Αση

tem afferuerunt , nec ideo minus transfugas reci μούτιοι έν τώδε του πολέμω Σκύθας μεν απέκτειναν,
pere deftiterunt. Quamobrem Attilas , fe exer Ρωμαίες δε ήλουθέρωσαν. τες δε και αποδράσαντας το
citum non ante deportaturum , aut foederis cond.-
tiones ratas habiturum profeffus eft , quam capti-

εναντίων εδέξαντο έκ απάγειν ω, έφη ο Αττίλας , ςρα-
vi Romani, qui ad Asimuntios pervenissent , red-

τόν, έδε επικυρού πας της ειρίύης σωθήκας: μή"εκ-κδοθεί:
derentur , aut pro his mul&ta conventa solveretur, ποθαν οι παρ εκείνες καταφυγόντες Ρωμαίοι, κυπέρ
& liberarentur abducti in fervitutem barbari :

αυτών δοθεον αποτιμήσεις, αφεθείησαν δε και οι παρα
Quæ contra ea differeret , non habebat Ana-
folius legatus , neque Theodulys præsidiario Ασημοωί ων απαχθέντες αιχμάλωτοι βάρβαροι. αντι-

λέγειν