Numen aquis, viridi si margine cluderet undas Herba nec ingenuum violarent marmora tofum!
Hic tunc Umbricius: "Quando artibus," inquit, "honestis Nullus in urbe locus, nulla emolumenta laborum,
Res hodie minor est, here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid; proponimus illuc
Ire, fatigatas ubi Daedalus exuit alas,
Dum nova canities, dum prima et recta senectus, Dum superest Lachesi quod torqueat, et pedibus me Porto meis, nullo dextram subeunte bacillo;
Cedamus patria: vivant Artorius istic
Et Catulus; maneant, qui nigrum in candida vertunt, 30 Quis facile est aedem conducere, flumina, portus, Siccandam eluviem, portandum ad busta cadaver, Et praebere caput domina venale sub hasta. Quondam hi cornicines et municipalis harenae Perpetui comites notaeque per oppida buccae Munera nunc edunt, et verso pollice vulgus Quem iubet occidunt populariter; inde reversi Conducunt foricas; et cur non omnia? cum sint, Quales ex humili magna ad fastigia rerum Extollit, quotiens voluit Fortuna iocari.
Quid Romae faciam? mentiri nescio; librum, Si malus est, nequeo laudare et poscere; motus Astrorum ignoro; funus promittere patris Nec volo nec possum; ranarum viscera numquam Inspexi ;
Fur erit, atque ideo nulli comes exeo, tamquam Mancus et exstinctae, corpus non utile, dextrae.
19. aque pw. 37. quem pw, qum P, cum s. 48. exstinctae-dextrae Pw, exstincta-dextra Eremita.
Quis nunc diligitur, nisi conscius, et cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis? Nil tibi se debere putat, nil conferet umquam, Participem qui te secreti fecit honesti;
Carus erit Verri, qui Verrem tempore quo vult Accusare potest. Tanti tibi non sit opaci
Omnis harena Tagi quodque in mare volvitur aurum, 55 Ut somno careas ponendaque praemia sumas
Tristis et a magno semper timearis amico.
Quae nunc divitibus gens acceptissima nostris, Et quos praecipue fugiam, properabo fateri,
Nec pudor opstabit. Non possum ferre, Quirites, Graecam urbem; quamvis quota portio faecis Achaei! Iam pridem Syrus in Tiberim defluxit Orontes, Et linguam et mores et cum tibicine chordas Obliquas nec non gentilia tympana secum Vexit.
Rusticus ille tuus sumit trechedipna, Quirine, Et ceromatico fert niceteria collo !
Hic alta Sicyone, ast hic Amydone relicta, Hic Andro, ille Samo, hic Trallibus aut Alabandis, Esquilias dictumque petunt a vimine collem, Viscera magnarum domuum dominique futuri. Ingenium velox, audacia perdita, sermo Promptus et Isaeo torrentior. Ede quid illum
Esse putes. Quemvis hominem secum attulit ad nos: 75 Grammaticus, rhetor, geometres, pictor, aliptes, Augur, schoenobates, medicus, magus: omnia novit Graeculus esuriens; in caelum miseris, ibit.
In summa, non Maurus erat neque Sarmata nec Thrax, Qui sumpsit pinnas, mediis sed natus Athenis.
Horum ego non fugiam conchylia? me prior ille Signabit fultusque toro meliore recumbet, Advectus Romam quo pruna et cottona vento? Usque adeo nihil est, quod nostra infantia caelum Hausit Aventini, baca nutrita Sabina? Quid quod adulandi gens prudentissima laudat Sermonem indocti, faciem deformis amici, Et longum invalidi collum cervicibus aequat Herculis Antaeum procul a tellure tenentis? Haec eadem licet et nobis laudare; sed illis Creditur.
Nec tamen Antiochus nec erit mirabilis illic Aut Stratocles aut cum molli Demetrius Haemo: Natio comoeda est. Rides, maiore cachinno Concutitur; flet, si lacrimas conspexit amici, Nec dolet; igniculum brumae si tempore poscas, Accipit endromidem; si dixeris, "Aestuo," sudat. Non sumus ergo pares: melior, qui semper et omni Nocte dieque potest aliena sumere vultum A facie, iactare manus, laudare paratus. Scire volunt secreta domus atque inde timeri. Et quoniam coepit Graecorum mentio, transi Gymnasia atque audi facinus maioris abollae : Stoicus occidit Baream delator, amicum Discipulumque senex ripa nutritus in illa, Ad quam Gorgonei delapsa est pinna caballi. Non est Romano cuiquam locus hic, ubi regnat Protogenes aliquis vel Diphilus aut Hermarchus, Qui gentis vitio numquam partitur amicum, Solus habet; nam cum facilem stillavit in aurem Exiguum de naturae patriaeque veneno,
104. damnarat Iahn, omni Pw, omnis Weidner. 113. delebat Pinzger.
Limine summoveor, perierunt tempora longi Servitii; nusquam minor est iactura clientis.
Quod porro officium, ne nobis blandiar, aut quod Pauperis hic meritum, si curet nocte togatus Currere, cum praetor lictorem impellat et ire Praecipitem iubeat, dudum vigilantibus orbis, Ne prior Albinam et Modiam collega salutet? Da testem Romae tam sanctum, quam fuit hospes Numinis Idaei, procedat vel Numa vel qui Servavit trepidam flagranti ex aede Minervam : Protinus ad censum; de moribus ultima fiet Quaestio: Quot pascit servos? quot possidet agri Iugera? quam multa magnaque paropside cenat?' Quantum quisque sua nummorum servat in arca, Tantum habet et fidei; iures licet et Samothracum Et nostrorum aras, contemnere fulmina pauper Creditur atque deos, dis ignoscentibus ipsis. Quid quod materiam praebet causasque iocorum Omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna, Si toga sordidula est et rupta calceus alter Pelle patet, vel si consuto vulnere crassum Atque recens linum ostendit non una cicatrix? Nil habet infelix paupertas durius in se, Quam quod ridiculos homines facit. 'Si pudor est, et de pulvino surgat equestri, Cuius res legi non sufficit;
Hic plaudat nitidi praeconis filius inter
Pinnirapi cultos iuvenes iuvenesque lanistae.'
Sic libitum vano, qui nos distinxit, Othoni.
Quis gener hic placuit censu minor atque puellae
130. ne pw, nec P. 141. agri pw, agros P. 142. iugera om. P. add. pw.
Sarcinulis inpar? quis pauper scribitur heres? Quando in consilio est aedilibus? agmine facto Debuerant olim tenues migrasse Quirites. Haud facile emergunt, quorum virtutibus obstat Res angusta domi; sed Romae durior illis Conatus magno hospitium miserabile, magno Servorum ventres, et frugi cenula magno. Fictilibus cenare pudet, quod turpe negabis
Translatus subito ad Marsos mensamque Sabellam Contentusque illic Veneto duroque cucullo.
Pars magna Italiae est, si verum admittimus, in qua
Nemo togam sumit, nisi mortuus.3 Ipsa dierum
Festorum herboso colitur si quando theatro Maiestas, tandemque redit ad pulpita notum. Exodium, cum personae pallentis hiatum In gremio matris formidat rusticus infans: Aequales habitus illic similesque videbis Orchestram et populum; clari velamen honoris Sufficiunt tunicae summis aedilibus albae. Hic ultra vires habitus nitor; hic aliquid plus
Quam satis est interdum aliena sumitur arca. Commune id vitium est; hic vivimus ambitiosa Paupertate omnes; quid te moror? omnia Romae
Cum pretio. Quid das, ut Cossum aliquando salutes ? Ut te respiciat clauso Veiento labello?
Ille metit barbam, crinem hic deponit amati : Plena domus libis venalibus; accipe et istud Fermentum tibi habe: praestare tributa clientes Cogimur et cultis augere peculia servis.
Quis timet aut timuit gelida Praeneste ruinam,
164. emergunt pw, mergunt P.. 168. negabis Valesius, necabis P, negavit w. 186. deponit, amati Francke. 187. libis s, libris P.
« ZurückWeiter » |