Per călămosevenatricismphảretrāmquě puellae, 80 Perqųe tŭum, pater Aegaeb Nēptūně, tridēntém 1; 85 90 Hic putat esse deos'ét peierat, atque ita secum: “ Decernat, quodcumque voletý"de corpore nostro Isis et irato feriatamea lumina sistro, Dummodò vel caecus teneamquos abnego nummos. Et phthisis et vomicae putres et dimidium crus 95 Sunt tanti." Pauper locupletem optare podagram Nec dubitet Ladas,"si non eget Anticyra nec 13 Archigene;'quid enim velocis gloria plantae Praestat et esuriens'Pisaeae ramus olivae ? Ut sit magna, tamen“certe lenta ira deorum est : 100 Si curant igitur cunctos punire nocentes, Quando ad me venient?" Sèd et exorabile numen Fortasse experiar solet his ignoscere multi Committunt eadem diverso crimina fato; Ille crucem sceleris pretium tulit, hic diadema." 105 Sic animum dirae trepidum formidine culpae Confirmat; tunc te sacra ad'delubra vocantem Praecedit,'trahere immo ultro ac vexare paratus. Nam cum magna malae superest audacia causae, 107. confirmat Ss, confirmant Pw; ad pw, 90. damnarat Jahn. ac Ps. 120 Creditur a multis fiducia. Mimum agit ille, 110 ' nec labra moves,' cum mittere vocem Accipe, quae contra'valeat solacia ferre 125 130 135 140 132. diducere P, deducere w. Ponendum, quia tu gallinae filius/albae, ་་ Hibilsi nontsunt,"minor extat sacrilegus, qui Et deducendum corio bovis in mare, cum quo 155 Clauditur adversis innoxia simia fatis. Haec quota pars scelerum,'quae custos Gallicusjurbis Humani generis 'mores tibi nosse volenti Sufficit una domus; paucos consume dies, et 160 Dicere te miserum, postquam illinc veneris, aude. Quis tumidum guttur miratur in Alpibus ? aut quis ་་ 141. quia Po, quid? Heinrich. 147. veteres P. 165 170 Quamquam eadem adsidue spectentur proelia, ridet “Nullane peiuri capitis fraudisque nefandae Poena erit?"-Abreptum crede hunc graviore catena 175 Protinus et nostro—quid plus velit ira?-necari Arbitrio; manet illa tamen iactura, nec umquam Depositum tibi sospes erit, sed corpore trunco Invidiosa dabit minimus solacia sanguis.“ At vindicta bonum vita iucundius ipsa.” 180 Nempe hoc indocti, quorum praecordia nullis Interdum aut levibus videas flagrantia causis : Quantulacumque adeo est occasio, sufficit irae. Chrysippus non dicet idem nec mite Thaletis Ingenium dulcique senex vicinus Hymetto, 185 Qui partem acceptae saeva inter vincla cicutae Accusatori nollet dare. Plurima felix Paulatim vitia atque errores exuit, omnes Prima docet rectum sapientia ; quippe minuti Semper et infirmi est animi exiguique voluptas 190 Ultio: continuo sic collige, quod vindicta Nemo magis gaudet, quam femina. Cur tamen hos tu Evasisse putes, quos diri conscia facti Mens habet attonitos et surdo verbere caedit Occultum quatiente animo tortore flagellum ? 195 Poena autem vehemens ac multo saevior illis, Quas et Caedicius gravis invenit et Rhadamanthus, Nocte dieque suum gestare in pectore testem. Spartano cuidam respondit Pythia vates, Haud inpunitum quondam fore, quod dubitaret 200 Depositum retinere et fraudem iure tueri 174. peiuri PS. 183. damnarat Jahn. 187. Plurima sapientia delebat Guietus. 188. exuit, omnes Buecheler, exuit omnes, alii. 205 210 215 Iurando; quaerebat enim quae numinis esset 220 225 230 208. sola w, saeva P; voluptas P. 213. sed vina PSw, Setina Herelius. 226. iudicet Pw, vindicet s. |