IV. IN Fear or Hope. TOTUS, Parmeno, tremo horreoque, poftquam afpexi hanc; Ter. Eun. V. IN Befeeching, Perfuading, Flattering, &c. DIDO to ÆNEAS about to leave her. MENE fugis? Per ego has Lachrymas, Dex tramque tuam, te, Quando aliud mihi jam miferæ nil ipsa reliqui, Per Connubia noftra, per inceptos Hymenæos: Si bene quid de te merui, fuit aut tibi quidquam Dulce meum, miserere Domûs labentis, & iftam, Oro, fi quis adhuc precibus Locus, exue Mentem. Virg. Æn. 4. v. 314. MEZENTIUS to ÆNEAS begging to be permitted to be buried. UNUM hoc per, si qua est victis Venia Hoftibus, oro; Corpus Humo patiare tegi. Scio acerba meorum Circumftare Odia: hunc, oro, defende Furorem ; Et me Confortem Nati concede Sepulchro! Virg. Æn. 10. v. 903. VI. IN Promifing, Admonishing, Comforting, &c. EGO propter me illam decipi miferam finam? Quæ mihi fuum Animum atq; omnem Vitam credidit, Quam ego Animo egregiè caram proUxore habuerim, Benè & pudicè ejus doctum atque eductum finam Coactum egestate Ingenium immutarier?--Non faciam. ADEON' me ignavum putas? Adeon' porro ingratum, aut inhumanum, aut ferum, Ut neque me Confuetudo, neque Amor, neque Pudor Commoveat, neque commoneat, ut servem Fidem? Ter. Andr. VII. IN Praising or Returning Thanks, &c. LÆTUS, lubens, Laudes ago, & Grates Gratiasque habeo; Plautus. AGO tibi Gratias, Imperator Auguste, si possem etiam referrem. Sed nec tua Fortuna desiderat remunerandi Vicem; nec nostra suggerit reftituendi Facultatem; Aufon. ad Gratian. TIBI je femper debebit Iason; Ovid. QUOD fpiro & placeo, fi placeo, tuum eft; Hor. ANTE leves ergo pafcentur, &c. Virg. Ecl.1.ver.60. DI tibi, fi qua, &c. Virg. Æn. 1. ver. 607. VIII. IN Exhorting and Encouraging, &c. QUOUSQUE tandem ignorabitis Vires veftras, quas Natura ne Belluas quidem ignorare voluit? Numerate faltem quot ipfi fitis-Tamen acrius crederem, vos pro Libertate quam illos pro Dominatione certaturos-Quoufque me circumspectabitis ? Ego quidem nulli vestrûm deero; Manlius in Tit. Liv. l. 6. c. 18. Try the fame in English. HOW long will ye be ignorant of your Strength, which Nature discovers to the very Beasts? Count at least how many ye are- I shou'd think ye wou'd fight more resolutely for Liberty, than those Men for Dominion- How long will ye look upon me? Ye may all of you depend on me to the utmost. &c. Mr. STEVENSON. Let us now try WHOLE SPEECHES. II. ORATΙΟ II. ORATIO CATILINÆ, quâ fui de Conjuratione Confilii Participes cohortatur; SALLUST. Bell. Catilin. Anno ante Chriftum 63. EXORDIUM. Ni Virtus, Fidesque veftra fatis spectata mihi foret; nequicquam opportuna Res cecidiffet: Spes magna Dominationis in Manibus fruftra fuiffet: Neque per Ignaviam, aut vana Ingenia, incerta pro certis captarem. Sed quia multis, & magnis Tempestatibus vos cognovi fortes, fidosque mihi, eò Animus aufus eft maximum, atque pulcherrimum Facinus incipere; fimul quia vobis eadem, quæ mihi, bona, malaque esse intellexi. Nam Idem velle, atque Idem nolle, ea demum firma Amicitia eft. NARR. Sed Ego quæ Mente agitavi, omnes jam anteà diversi audiftis. Cæterùm mihi in dies magis Animus accenditur, cum confidero, quæ Conditio Vitæ futura fit, nifi Nofmetipfos vindicamus in Libertatem: Nam, poftquam Refpublica in paucorum potentium Jus, atque Ditionem conceffit, semper illis Reges, Tetrarchæ vectigales esse: Populi, Nationes, Stipendia pendere; cӕteri omnes, ftrenui, boni, nobiles, atque ignobiles, Vulgus fuimus, fine Gratiâ, fine Authoritate, his obnoxii, quibus, fi Respublica valeret, Formidini essemus. Itaque omnis Gratia, Potentia, Honos, Divitiæ apud illos funt, aut ubi illi volunt: nobis reliquerunt Pericula, Repulfas, Judicia, Egestatem. Quæ quoufque tandem patiemini, fortissimi Viri! PROP. Nonne emori per Virtutem præftat, quàm Vitam miferam, atque inhoneftam, ubi alienæ Superbiæ Ludibrio fueris, per Dedecus amittere? Verum enimvero, prob Deûm atque Hominum Fidem ! Victoria in Manu nobis eft. CONFIRM. Viget Ætas, Animus valet; contrà illis, Annis, atque Divitiis, omnia consenuerunt. Tantummodo Incepto opus eft: cætera Res expediet. REFUT. Etenim quis Mortalium, cui Virile Ingenium eft, tolerare poteft, M 2 test, illis Divitias superare, quas profundant in extruendo Mari, & Montibus coæquandis, nobis Rem familiarem etiam ad necessaria deesse? Illos binas, aut amplius Domos continuare, nobis Larem familiarem nufquam ullum esse? Cum Tabulas, Signa, Toreumata emunt, vetera negligunt, nova diruunt, alia ædificant: poftremo omnibus modis Pecuniam trahunt, vexant: tamen fummâ Libidine Divitias fuas vincere nequeunt. At nobis est Domi Inopia, Foris Æs alienum; mala Res, Spes multò afperior. Denique quid reliqui habemus præter miferam Animam ? PEROR. Quin igitur expergifcimini ? En illa, illa, quam fæpe optastis, Libertas! Præterea, Divitiæ, Decus, Gloria in Oculis fita funt. Fortuna ea omnia Victoribus Præmia pofuit. Res, Tempus, Pericula, Egestas, Belli Spolia magnifica, magis quàm Oratio mea vos hortentur. Vel Imperatore vel Milite me utemini: neque Animus neque Corpus à vobis aberit. Hæc ipsa, ut spero, vobifcum una Conful agam: Nifi fortè me Animus fallit, & vos fervire magis, quàm imperare, parati eftis. See the ENGLISH of this, Page 17. III. CATO'S SPEECH in Mr. ADDISON, Act V. Scene I. CATO alone, fitting in a thoughtful Posture : In his Hand Plato's Book on the Immortality of the Soul: A drawn Sword on the Table by him : I T must be fo-Plato, thou reason'st well! Elfe whence this pleasing Hope, this fond Defire, This Longing after Immortality? Or whence this secret Dread, and inward Horror, Of falling into Nought? Why shrinks the Soul Back on herself, and startles at Deftruction ? 'Tis the Divinity that stirs within us; 'Tis 1 'Tis Heaven itself, that points out an Hereafter, Thus am I doubly arm'd; my Death and Life, The Wrecks of Matter, and the Crush of Worlds. THUS Imitated by Mr. CLAXTON HALL, late of Holt School; qui obiit Anno 1736, Etat. 21. CATO folus, &c. SIC Superisvifum eft--PLATO, tu Ratione triumphas!- Aut quorfum hic Terror tacitus, Formidine Pectus |