Chrestomathia Juvenaliana: mit besonderer Hervorhebung der römischen Alterthümer und kurzer Zusammenstellung der Hauptmomente aus der Sittengeschichte Roms unter den Kaisern

Cover
Verlag von Wilhelm Engelmann, 1875 - 87 Seiten

Im Buch

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 67 - Omnibus in terris, quae sunt a Gadibus usque Auroram et Gangen, pauci dinoscere possunt vera bona atque illis multum diversa, remota erroris nebula.
Seite 71 - Augustum. iam pridem, ex quo suffragia nulli vendimus, effudit curas ; nam qui dabat olim imperium fasces legiones omnia, nunc se continet atque duas tantum res anxius optat, 80 panem et circenses."
Seite 17 - ... sudat. non sumus ergo pares : melior, qui semper et omni nocte dieque potest aliena sumere...
Seite 8 - Nil erit ulterius, quod nostris moribus addat posteritas, eadem facient cupientque minores, omne in praecipiti vitium stetit : utere velis, totos pande sinus.
Seite 19 - ... atque recens linum ostendit non una cicatrix ? Nil habet infelix paupertas durius in se quam quod ridiculos homines facit. "Exeat...
Seite 71 - Seianus ducitur unco spectandus, gaudent omnes. 'quae labra, quis illi vultus erat! numquam, si quid mihi credis, amavi hunc hominem. sed quo cecidit sub crimine? quisnam delator quibus indicibus, quo teste probavit?' 70 'nil horum; verbosa et grandis epistula venit a Capreis.
Seite 35 - Albanam dux magnus in arcem 145 traxerat attonitos et festinare coactos tamquam de Chattis aliquid torvisque Sycambris dicturus, tamquam et diversis partibus orbis anxia praecipiti venisset epistula pinna.
Seite 5 - Lucusta propinquas per famam et populum nigros efferre maritos. aude aliquid brevibus Gyaris et carcere dignum, si vis esse aliquid. probitas laudatur et alget.
Seite 32 - Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, 115 caecus adulator dirusque a ponte satelles, dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.

Bibliografische Informationen