Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

An' on her apples kep' to work
Ez ef a wager spurred her.

"You want to see my Pa, I spose?
"Wal, no; I come designin' — "
"To see my Ma? She's sprinklin' clo'es
Agin to-morrow's i'nin'."

[blocks in formation]

Her blood riz quick, though, like the tide
Down to the Bay o' Fundy,

An' all I know is they wuz cried

In meetin', come nex Sunday.

SATIS multis sese emptores futuros libri professis, Georgius Nichols, Cantabrigiensis, opus emittet de parte gravi sed adhuc neglecta historiæ naturalis, cum titulo sequente, videlicet:

Conatus ad Delineationem naturalem nonnihil perfectiorem Scarabæi Bombilatoris, vulgo dicti HUMBUG,

ab HOMERO WILBUR, Artium Magistro, Societatis historico-naturalis Jaalamensis Præside (Secretario, Socioque (eheu!) singulo), multarumque aliarum Societatum eruditarum (sive ineruditarum) tam domesticarum quam transmarinarum Socio forsitan futuro.

PROEMIUM

LECTORI BENEVOLO S.

Toga scholastica nondum deposita, quum systemata varia entomologica, a viris ejus scientiæ cultoribus studiosissimis summa diligentia ædificata, penitus indagâssem, non fuit quin luctuose omnibus in iis, quamvis aliter laude dignissimis, hiatum magni momenti perciperem. Tunc, nescio quo motu superiore impulsus, aut qua captus dulcedine operis, ad eum implendum (Curtius alter) me solemniter devovi. Nec ab isto labore, daiμovíws imposito, abstinui antequam tractatulum sufficienter inconcinnum lingua vernacula perfeceram. Inde, juveniliter tumefactus, et barathro ineptiæ τῶν βιβλιοπωλῶν (necnon "Publici Legentis") nusquam explorato, me composuisse quod quasi placentas præfervidas (ut sic dicam) homines ingurgitarent credidi. Sed, quum huic et alio bibliopola MSS. mea submisissem et nihil solidius responsione valde negativa in Museum meum retulissem, horror ingens atque misericordia, ob crassitudinem Lambertianam in cerebris homunculorum istius muneris cœlesti quadam ira infixam, me invasere. Extemplo mei solius impensis librum edere decrevi, nihil omnino dubitans quin "Mundus Scientificus" (ut aiunt) crumenam meam ampliter repleret. Nullam, attamen, ex agro illo meo parvulo segetem demessui, præter gaudium vacuum bene de Republica merendi. Iste panis meus pretiosus super aquas literarias fæculentas præ

fidenter jactus, quasi Harpyiarum quarundam (scilicet bibliopolarum istorum facinorosorum supradictorum) tactu rancidus, intra perpaucos dies mihi domum rediit. Et, quum ipse tali victu ali non tolerarem, primum in mentem venit pistori (typographo nempe) nihilominus solvendum esse. Animum non idcirco demisi, imo æque ac pueri naviculas suas penes se lino retinent (eo ut e recto cursu delapsas ad ripam retrahant), sic ego Argô meam chartaceam fluctibus laborantem a quæsitu velleris aurei, ipse potius tonsus pelleque exutus, mente solida revocavi. Metaphoram ut mutem, boomarangam meam a scopo aberrantem retraxi, dum majore vi, occasione ministrante, adversus Fortunam intorquerem. Ast mihi, talia volventi, et, sicut Saturnus ille raidoẞópos, liberos intellectûs mei depascere fidenti, casus miserandus, nec antea inauditus, supervenit. Nam, ut ferunt Scythas pietatis causa et parsimoniæ, parentes suos mortuos devorâsse, sic filius hic meus primogenitus, Scythis ipsis minus mansuetus, patrem vivum totum et calcitrantem exsorbere enixus est. Nec tamen hac de causa sobolem meam esurientem exheredavi. Sed famem istam pro valido testimonio virilitatis roborisque potius habui, cibumque ad eam satiandam, salva paterna mea carne, petii. Et quia bilem illam scaturientem ad æs etiam concoquendum idoneam esse estimabam, unde æs alienum, ut minoris pretii, haberem, circumspexi. Rebus ita se habentibus, ab avunculo meo Johanne Doolittle, Armigero, impetravi ut pecunias necessarias suppeditaret, ne opus esset mihi universitatem relinquendi antequam ad gradum primum in artibus pervenissem. Tunc ego, salvum facere patronum meum munificum maxime cupiens, omnes libros primæ editionis operis mei non venditos una cum privilegio in omne ævum ejusdem imprimendi et edendi avunculo meo dicto pigneravi. Ex illo die, atro

lapide notando, curæ vociferantes familiæ singulis annis crescentis eo usque insultabant ut nunquam tam carum pignus e vinculis istis aheneis solvere possem.

ergo,

Avunculo vero nuper mortuo, quum inter alios consanguineos testamenti ejus lectionem audiendi causa advenissem, erectis auribus verba talia sequentia accepi: "Quoniam persuasum habeo meum dilectum nepotem Homerum, longa et intima rerum angustarum domi experientia, aptissimum esse qui divitias tueatur, beneficenterque ac prudenter iis divinis creditis utatur, motus hisce cogitationibus, exque amore meo in illum magno, do, legoque nepoti caro meo supranominato omnes singularesque istas possessiones nec ponderabiles nec computabiles meas quæ sequuntur, scilicet: quingentos libros quos mihi pigneravit dictus Homerus, anno lucis 1792, cum privilegio edendi et repetendi opus istud 'scientificum' (quod dicunt) suum, si sic elegerit. Tamen D. O. M. precor oculos Homeri nepotis mei ita aperiat eumque moveat, ut libros istos in bibliotheca unius e plurimis castellis suis Hispaniensibus tuto abscondat."

His verbis (vix credibilibus) auditis, cor meum in pectore exsultavit. Deinde, quoniam tractatus Anglice scriptus spem auctoris fefellerat, quippe quum studium Historiæ Naturalis in Republica nostra inter factionis strepitum languescat, Latine versum edere statui, et eo potius quia nescio quomodo disciplina academica et duo diplomata proficiant, nisi quod peritos linguarum omnino mortuarum (et damnandarum, ut dicebat iste Tavouрyos Guilielmus Cobbett) nos faciant.

Et mihi adhuc superstes est tota illa editio prima, quam quasi crepitaculum per quod dentes caninos dentibam retineo.

OPERIS SPECIMEN

(Ad exemplum Johnnis Physiophili speciminis Monachologia.) 12. S. B. Militaris, WILBUR. Carnifex, JABLONSK. Profanus, DESFONT.

[Male hancce speciem Cyclopem Fabricius vocat, ut qui singulo oculo ad quod sui interest distinguitur. Melius vero Isaacus Outis nullum inter S. milit. S. que Belzebul (Fabric. 152) discrimen esse defendit.]

Habitat civitat. Americ. austral.

Aureis lineis splendidus; plerumque tamen sordidus, utpote lanienas valde frequentans, fœtore sanguinis allectus. Amat quoque insuper septa apricari, neque inde, nisi maxima conatione detruditur. Candidatus ergo populariter vocatus. Caput cristam quasi pennarum ostendit. Pro cibo vaccam publicam callide mulget; abdomen enorme ; facultas suctus haud facile estimanda. Otiosus, fatuus; ferox nihilominus, semperque dimicare paratus. Tortuose repit.

Capite sæpe maxima cum cura dissecto, ne illud rudimentum etiam cerebri commune omnibus prope insectis detegere poteram.

Unam de hoc S. milit. rem singularem notavi; nam S. Guineens. (Fabric. 143) servos facit, et idcirco a multis summa in reverentia habitus, quasi scintillas rationis pæne humanæ demonstrans.

24. S. B. Criticus, WILBUR. Zoilus, FABRIC. Pygmæus, CARLSEN.

[Stultissime Johannes Stryx cum S. punctato (Fabric. 64– 109) confundit. Specimina quamplurima scrutationi microscopicæ subjeci, nunquam tamen unum ulla indicia puncti cujusvis prorsus ostendentem inveni.]

Præcipue formidolosus, insectatusque, in proxima rima anonyma sese abscondit, we, we, creberrime stridens. Ineptus, segnipes.

Habitat ubique gentium; in sicco; nidum suum terebratione indefessa ædificans. Cibus. Libros depascit; siccos præcipue.

« ZurückWeiter »