LATIN.

:

I.

Druides a bello abesse consuerunt, neque tributa una cum reliquis pendunt; militiæ vacationem omniumque rerum habent immunitatem. Tantis excitati præmiis, et sua sponte multi in disciplinam conveniunt, et a parentibus propinquisque mittuntur. Magnum ibi numerum versuum ediscere dicuntur itaque annos nonnulli vicenos in disciplina permanent. Neque fas esse existimant, ea litteris mandare, quum in reliquis fere rebus, publicis privatisque rationibus Græcis utantur litteris. Id mihi duabus de caussis instituisse videntur; quod neque in vulgum disciplinam efferri velint, neque eos, qui discant, litteris confisos minus memoriæ studere quod fere plerisque accidit, ut præsidio litterarum diligentiam in perdiscendo ac memoriam remittant.

II.

Ipsa tenens dextra pateram pulcherrima Dido,
Çandentis vaccæ media inter cornua fundit ;
Aut ante ora deûm pingues spatiatur ad aras,
Instauratque diem donis, pecudumque reclusis
Pectoribus inhians spirantia consulit exta.
Heu vatum ignaræ mentes! Quid vota furentem,
Quid delubra juvant? Est mollis flamma medullas
Interea, et tacitum vivit sub pectore vulnus.

Uritur infelix Dido, totaque vagatur

Urbe furens, qualis conjecta cerva sagitta,

Quam procul incautam nemora inter Cresia fixit
Pastor agens telis, liquitque volatile ferrum
Nescius; illa fuga silvas saltusque peragrat
Dictæos; hæret lateri letalis arundo.

B

III.

Sæpe audivi a majoribus natu, qui se porro pueros a senibus audisse dicebant, mirari solitum C. Fabricium, quod, cum apud regem Pyrrhum legatus esset, audisset a Thessalo Cynea, esse quemdam Athenis, qui se sapientem profiteretur ; eumque dicere, omnia, quæ faceremus, ad voluptatem esse referenda : quod ex eo audientes, M. Curium et T. Coruncanium optare solitos, ut id Samnitibus, ipsique Pyrrho persuaderetur; quo facilius vinci possent, cum se voluptatibus dedissent. Vixerat M. Curius cum P. Decio, qui quinquennio ante eum consulem se pro Rep. quarto consulatu devoverat. Norat eumdem Fabricius, norat Coruncanius; qui cum ex sua vita, tum ex ejus, quem dico, P. Decii facto, judicabant esse profecto aliquid natura pulchrum atque præclarum, quod sua sponte peteretur; quodque, spreta et contempta voluptate, optimus quisque sequeretur.

IV.

Dic, age, frigoribus quare novus incipit annus ;
Qui melius per ver incipiendus erat?

Omnia tunc florent: tunc est nova temporis aetas:
Et nova de gravido palmite gemma tumet.
Et modo formatis operitur frondibus arbos;
Prodit et in summum seminis herba solum :
Et tepidum volucres concentibus aëra mulcent;
Ludit et in pratis, luxuriatque pecus.

Tum blandi soles: ignotaque prodit hirundo ;
Et luteum celsa sub trabe figit opus.

༨.

Cassivellaunus, hoc prælio nunciato, tot detrimentis acceptis, vastatis finibus, maxime etiam permotus defectione civitatum, legatos per Atrebatem Commium de deditione ad Cæsarem mittit. Cæsar, quum statuisset hiemem in conti