Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[graphic][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed]

ONS VERDRAG MET AMERIKA.

TRACT AT VAN VRIENDSCHAP EN COMMERCIE TUSSCHEN HAAR

HOOG MOGENDE, DE STATEN-GENERAAL DER VEREENIGDE

NEDERLANDEN, EN DE VEREENIGDE STATEN VAN
AMERICA, D. 8 OCTOBER 1782.

TOEGELICHT
L

DOOR

E. J. KIEHL.

'S GRAVENHAGE,
MARTINUS NIJHOFF.

1863.

BS

2.13.

مع

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

1. INLEIDING.

De volgende bladzijden bevatten eene poging om aan te toonen welke de zin en de kracht is der stelregels van internationaal verkeer die Nederland en de Vereenigde Staten van Amerika in 1782 voor elkander hebben vastgesteld, en wel zóó, dat de tekst van het Verdrag van 8 October tot grondslag dient, terwijl het historisch ontstaan daarvan, de juridische zin en kracht van den tekst gelijk hij daar ligt, en de later tusschen partijen getroffen of nog te treffen overeenkomsten van internationaal regt de kanten zijn van waar de schrijver het beschouwd heeft. Geleidelijk derhalve volgt op eenige algemeene overwegingen het ontstaan van ons tractaat en dan zijn inhoud, terwijl hetgeen sedert gebeurd is of nog tot de toekomst behoort de rij sluit. Een stelregel van internationaal regt is in den volsten zin gevestigd, wanneer de volgende omstandigheden bijeen komen:

De stelregel volgt, door zuivere redenering, uit een juist regtsbeginsel. Hij is, bij internationale overeenkomsten, door de belanghebbende staten als leer en in de praktijk erkend.

Hij voldoet, op den duur en in het algemeen, aan het belang van de betrokkene partijen, zoo staten als particulieren.

Hij voldoet, in elk bijzonder geval, aan het belang van elken betrokken staat wiens magt hem toelaat den regel te verbreken.

De zamenloop van al deze omstandigheden is echter een zeldzaam geluk. Zwakheid omtrent het eerste en derde vereischte ondermijnt den stelregel op den duur. De meeste stelregels zullen wel altijd eenigermate blootgesteld blijven aan 't gevaar dat het laatste vereischte hun ontvalt. Eenigzins beveiligt het tweede daartegen. Het is de taak der diplomatie, zooveel mogelijk in dat tweede vereischte te voorzien ten behoeve van die stelregels welke aan het eerste en derde voldoen.

« ZurückWeiter »