IO Sub quibus accipimus delituisse Jovem. Dignus in Æsonios vivere posse dies, Arte Coronides, sæpe rogante dea. Et celer a Phoebo nuntius ire tuo, Talis in Iliacâ stabat Cyllenius aulâ Alipes, æthereâ missus ab arce Patris; Rettulit Atridæ jussa severa ducis. Sæva nimis Musis, Palladi sæva nimis, Turba quidem est telis ista petenda tuis. Et madeant lachrymis nigra feretra tuis. Personet et totis nænia mesta scholis. 20 ELEGIA TERTIA. Anno ætatis 17 IN OBITUM PRÆSULIS WINTONIENSIS. Mestus eram, et tacitus, nullo comitante, sedebam, Hærebantque animo tristia plura meo: Fecit in Angliaco quam Libitina solo; Dira sepulchrali mors metuenda face, Nec metuit satrapum sternere falce greges. Intempestivis ossa cremata rogis ; Flevit et amissos Belgia tota duces. 10 Wintoniæque olim gloria magna tuæ; Delicui fletu, et tristi sic ore querebar : “Mors fera, Tartareo diva secunda Jovi, Nonne satis quod sylva tuas persentiat iras, Et quod in herbosos jus tibi detur agros, Quodque afilata tuo marcescant lilia tabo, Et crocus, et pulchræ Cypridi sacra rosa ; Miretur lapsus prætereuntis aquæ ? Evehitur pennis, quamlibet augur avis, Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanta tibi cum sit concessa potestas, Quid juvat humanâ tingere cæde manus? Nobileque in pectus certas acuisse sagittas, Semideamque animam sede fugâsse suâ ?" Talia dum lacrymans alto sub pectore volvo, Roscidus occiduis Hesperus exit aquis, Phoebus, ab Eoo littore mensus iter. Condiderant oculos noxque soporque meos ; Heu ! nequit ingenium visa referre meum. Ut matutino cum juga sole rubent; Vestitu nituit multicolore solum ; Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. Ditior Hesperio flavet arena Tago. Aura sub innumeris humida nata rosis, Luciferi regis fingitur esse domus. 40 50 Ipse racemiferis dum densas vitibus umbras Et pellucentes miror ubique locos, Sidereum nitido fulsit in ore jubar; Infula divinum cinxerat alba caput. Intremuit læto florea terra sono. Pura triumphali personat æthra tubâ. Hosque aliquis placido misit ab ore sonos : Semper abhinc duro, nate, labore vaca." At mihi cum tenebris aurea pulsa quies. Talia contingant somnia sæpe mihi! 60 ELEGIA QUARTA. Anno ætatis 18. AD THOMAM JUNIUM, PRÆCEPTOREM SUUM, APUD MERCATORES FUNGENTEM. I, pete Teutonicos læve per æquor agros; Et festinantis nil remoretur iter. Æolon, et virides sollicitabo Deos, Ut tibi dent placidam per sua regna viam. 10 Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras, Gratus Eleusinâ missus ab urbe puer. 20 Atque ubi Germanas flavere videbis arenas, Ditis ad Hamburgæ monia flecte gradum, Dicitur occiso quæ ducere nomen ab Hamâ, Cimbrica quem fertur clava dedisse neci. Præsul, Christicolas pascere doctus oves; Dimidio vitæ vivere cogor ego. Me faciunt aliâ parte carere mei ! Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat ; Quem peperit Lybico Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius Heros Myrmidonum regi, talis et ille mihi. Primus ego Aonios illo præeunte recessus Lustrabam, et bifidi sacra vireta jugi, 30 Pieriosque hausi latices, Clioque favente Castalio sparsi læta ter ora mero. Induxitque auro lanea terga novo, Gramine, bisque tuas abstulit Auster opes; Aut linguæ dulces aure bibisse sonos. Quàm sit opus monitis res docet, ipsa vides. Mulcentem gremio pignora chara suo ; Forsitan aut veterum prælarga volumina patrum Versantem, aut veri biblia sacra Dei, Grande salutiferæ religionis opus. Dicere quam decuit, si modo adesset, herum. 40 50 60 Verba verecundo sis memor ore loqui : Hæc tibi, si teneris vacat inter prælia Musis, Mittit ab Angliaco littore fida manus. Fiat et hoc ipso gratior illa tibi. a Ipse quod ex omni parte levare nequit? Et pudet officium deseruisse suum. Crimina diminui, quæ patuere, solent. Vulnifico pronos nec rapit ungue leo. Sæpe sarissiferi crudelia pectora Thracis Supplicis ad meestas delicuere preces ; Extensæque manus avertunt fulminis ictus, Placat et iratos hostia parva Deos. Neve moras ultra ducere passus Amor ; In tibi finitimis bella tumere locis, Et jam Saxonicos arma parasse duces. Et sata carne virum jam cruor arva rigat. Germanisque suum concessit Thracia Martem ; Illuc Odrysios Mars pater egit equos ; Perpetuòque comans jam deflorescit oliva ; Fugit et ærisonam Diva perosa tubam, Fugit, io ! terris, c: jam non ultima virgo Creditur ad superas justa volasse domos. Vivis et ignoto solus inopsque solo; Sede peregrina quæris egenus opem. 70 80 |