Quo loquor, egregium populus putat adquirendi 115 Artificem; quippe his crescunt patrimonia fabris ; Sed crescunt quocumque modo, maioraque fiunt Incude adsidua semperque ardente camino. Et pater ergo animi felices credit avaros, Qui miratur opes, qui nulla exempla beati
120 Pauperis esse putat, iuvenes hortatur, ut illa Ire via pergant et eidem incumbere sectae. Sunt quaedam vitiorum elementa : his protinus illos Inbuit et cogit minimas ediscere sordes, Mox adquirendi docet insatiabile votum.
125 Servorum ventres modio castigat iniquo, Ipse quoque esuriens; neque enim omnia sustinet umquam Mucida caerulei panis consumere frusta, Hesternum solitus medio servare minutal Septembri, nec non differre in tempora cenae
130 Alterius conchem aestivam cum parte lacerti Signatam vel dimidio putrique siluro, Filaque sectivi numerata includere porri: Invitatus ad haec aliquis de ponte negabit. Sed quo divitias haec
per tormenta coactas,
135 Cum furor haud dubius, cum sit manifesta phrenesis, Ut locuples moriaris, egentis vivere fato ? Interea pleno cum turget sacculus ore, Crescit amor nummi, quantum ipsa pecunia crevit, Et minus hanc optat qui non habet. Ergo paratur 140 Altera villa tibi, cum rus non sufficit unum, Et proferre libet fines, maiorque videtur Et melior vicina seges : mercaris et hanc et Arbusta et densa montem qui canet oliva.
117. damnarat Jahn. 119. felices P, felicis pw. 120. cum — cum Weidner. 121. illam w. 122. viam W. 125. damnarat Jahn. 128. frusta pw, frustra P. 131. aestivam P, aestivi pw.
Quorum si pretio dominus non vincitur ullo,
145 Nocte boves macri lassoque famelica collo Iumenta ad virides huius mittentur aristas; Nec prius inde domum, quam tota novalia saevos In ventres abeant, ut credas falcibus actum. Dicere vix possis, quam multi talia plorent,
150 Et quot venales iniuria fecerit agros. Sed qui sermones, quam foede bucina famae !-- “Quid nocet haec ?" inquit; "tunicam mihi malo lupini, Quam si me toto laudet vicinia pago Exigui ruris paucissima farra secantem.”-
155 Scilicet et morbis et debilitate carebis, Et luctum et curam effugies, et tempora vitae Longa tibi posthac fato meliore dabuntur, Si tantum culti solus possederis agri, Quantum sub Tatio populus Romanus arabat.
160 Mox etiam fractis aetate ac Punica passis Proelia vel Pyrrhum immanem gladiosque Molossos Tandem pro multis vix iugera bina dabantur Vulneribus: merces haec sanguinis atque laboris Nullis visa umquam meritis minor, aut ingratae 165 Curta fides patriae. Saturabat glebula talis Patrem ipsum turbamque casae, qua feta iacebat Uxor et infantes ludebant quattuor, unus Vernula, tres domini; sed magnis fratribus horum A scrobe vel sulco redeuntibus altera cena
170 Amplior et grandes fumabant pultibus ollae. Nunc modus hic agri nostro non sufficit horto. Inde fere scelerum causae; nec plura venena Miscuit aut ferro grassatur saepius ullum Humanae mentis vitium, quam saeva cupido
175
![[ocr errors]](https://books.google.at/books/content?id=GUVEAAAAMAAJ&hl=de&output=html_text&pg=PA89&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105007064541&cds=1&sig=ACfU3U3vV6LKkjwOMirEH5YTrjM_8G7BiA&edge=0&edge=stretch&ci=14,887,8,28)
147. mitentur (mittentur) Ps, mittuntur w.
Immodici census. Nam dives qui fieri vult, Et cito vult fieri ; sed quae reverentia legum, Quis metus aut pudor est umquam properantis avari? “ Vivite contenti casulis et collibus istis, O pueri !” Marsus dicebat et Hernicus olim
189 Vestinusque senex: "panem quaeramus aratro, Qui satis est mensis; laudant hoc numina ruris, Quorum ope et auxilio gratae post munus aristae Contingunt homini veteris fastidia quercus. Nil vetitum fecisse volet, quem non pudet alto 185 Per glaciem perone tegi, qui summovet Euros Pellibus inversis ; peregrina ignotaque nobis Ad scelus atque nefas, quaecumque est, purpura ducit.”
Haec illi veteres praecepta minoribus: at nunc Post finem autumni media de nocte supinum
190 Clamosus iuvenem pater excitat : “ Accipe ceras, Scribe, puer, vigila, causas age, perlege rubras Maiorum leges aut vitem posce libello. Sed caput intactum buxo naresque pilosas Adnotet et grandes miretur Laelius alas.
195 Dirue Maurorum attegias, castella Brigantum, Ut locupletem aquilam tibi sexagesimus annus Adferat; aut, longos castrorum ferre labores Si piget et trepidum solvunt tibi cornua ventrem Cum lituis audita, pares quod vendere possis
200 Pluris dimidio, nec te fastidia mercis Ullius subeant ablegandae Tiberim ultra, Neu credas ponendum aliquid discriminis inter Unguenta et corium. Lucri bonus est odor ex re Qualibet. Illa tuo sententia semper in ore
205 Versetur, dis atque ipso love digna poeta :
199. trepidum Ps, trepido pw.
• Unde habeas quaerit nemo, sed oportet habere ':” Hoc monstrant vetulae pueris repentibus assae, Hoc discunt omnes ante alpha et beta puellae. Talibus instantem monitis quemcumque parentem
210 Sic possem adfari: “Dic, 0 vanissime, quis te Festinare iubet? meliorem praesto magistro Discipulum. Securus abi; vinceris, ut Aiax Praeteriit Telamonem, ut Pelea vicit Achilles. Parcendum est teneris, nondum implevere medullas; 215 Naturae mala nequitia est. Cum pectere barbam Coeperit et longi mucronem admittere cultri, Falsus erit testis, vendet periuria summa Exigua et Cereris tangens aramque pedemque. Elatam iam crede nurum, si limina vestra
220 Mortifera cum dote subit: quibus illa premetur Per somnum digitis ! nam quae terraque marique Adquirenda putas, brevior via conferet illi: Nullus enim magni sceleris labor. Haec ego numquam
· Mandavi,' dices olim, nec talia suasi.'
225 Mentis causa malae tamen est et origo penes te. Nam quisquis magni census praecepit amorem, Et laevo monitu pueros producit avaros, Et qui per fraudes patrimonia conduplicare, Dat libertatem et totas effundit habenas
230 Curriculo; quem si revoces, subsistere nescit Et te contempto rapitur metisque relictis. Nemo satis credit tantum delinquere, quantum Permittas ; adeo indulgent sibi latius ipsi. Cum dicis iuveni stultum qui donet amico,
235
208, 209. damnarat Tahn. 216. naturae Pw, maturae s; nequitia est cum P, nequitiae cum pw, nequitiae ast cum s. 217. longi pw, longe P. 229. damnarat Iahn ; conduplicandi Weidner.
![[ocr errors]](https://books.google.at/books/content?id=GUVEAAAAMAAJ&hl=de&output=html_text&pg=PA92&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105007064541&cds=1&sig=ACfU3U30209WOQCDr0LpBMLeXHamE0VF7w&edge=0&edge=stretch&ci=344,611,6,15)
Qui paupertatem levet attollatque propinqui, Et spoliare doces et circumscribere et omni Crimine divitias adquirere, quarum amor in te Quantus erat patriae Deciorum in pectore, quantum Dilexit Thebas, si Graecia vera, Menoeceus;
240 In quorum sulcis legiones dentibus anguis Cum clipeis nascuntur et horrida bella capessunt Continuo, tamquam et tubicen surrexerit una. Ergo ignem, cuius scintillas ipse dedisti, Flagrantem late et rapientem cuncta videbis ;
245 Nec tibi parcetur misero, trepidumque magistrum In cavea magno fremitu leo tollet alumnus. Nota mathematicis genesis tua; sed grave tardas Expectare colus : morieris stamine nondum Abrupto. Tam nunc obstas et vota moraris,
250 Iam torquet iuvenem longa et cervina senectus. Ocius Archigenen quaere atque eme quod Mithridates Composuit, si vis aliam decerpere ficum Atque alias tractare rosas. Medicamen habendum est, Sorbere ante cibum quod debeat et pater et rex.
255 Monstro voluptatem egregiam, cui nulla theatra, Nulla aequare queas praetoris pulpita lauti, Si spectes, quanto capitis discrimine constent Incrementa domus, aerata multus in arca Fiscus et ad vigilem ponendi Castora nummi,
260 Ex quo Mars Ultor galeam quoque perdidit et res Non potuit servare suias.
Ergo omnia Florae Et Cereris licet et Cybeles aulaea relinquas; Tanto maiores humana negotia ludi. An magis oblectant animum iactata petauro
265
![[ocr errors]](https://books.google.at/books/content?id=GUVEAAAAMAAJ&hl=de&output=html_text&pg=PA92&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105007064541&cds=1&sig=ACfU3U30209WOQCDr0LpBMLeXHamE0VF7w&edge=0&edge=stretch&ci=994,860,8,15)
241. quorum Pw, quarum s. Ps.
255. sorbere ante pw, sorbere et ante
« ZurückWeiter » |