CUM iam semianimum laceraret Flavius orbem Ultimus, et calvo serviret Roma Neroni,

Incidit Adriaci spatium admirabile rhombi

Ante domum Veneris, quam Dorica sustinet Ancon,
Implevitque sinus; nec enim minor haeserat illis,
Quos operit glacies Maeotica ruptaque tandem
Solibus effundit torrentis ad ostia Ponti,
Desidia tardos et longo frigore pingues.

Destinat hoc monstrum cumbae linique magister
Pontifici summo. Quis enim proponere talem
Aut emere auderet, cum plena et litora multo
Delatore forent? dispersi protinus algae
Inquisitores agerent cum remige nudo,
Non dubitaturi fugitivum dicere piscem
Depastumque diu vivaria Caesaris, inde
Elapsum veterem ad dominum debere reverti.
Si quid Palfurio, si credimus Armillato,

37

40

45

50

Quidquid conspicuum pulchrumque est aequore toto,
Res fisci est, ubicumque natat: donabitur ergo

55

41. implevitque Spw, implevit P. 43. torrentis S, torpentis Ps.

Ne pereat. Iam letifero cedente pruinis
Autumno, iam quartanam sperantibus aegris,
Stridebat deformis hiems praedamque recentem
Servabat: tamen hic properat, velut urgueat Auster.
Utque lacus suberant, ubi quamquam diruta servat
Ignem Troianum et Vestam colit Alba minorem,
Obstitit intranti miratrix turba parumper;
Ut cessit, facili patuerunt cardine valvae;
Exclusi spectant admissa obsonia patres.
Itur ad Atriden; tum Picens: "Accipe," dixit,
"Privatis maiora focis; genialis agatur
Iste dies; propera stomachum laxare saginae,
Et tua servatum consume in saecula rhombum;
Ipse capi voluit."-Quid apertius? et tamen illi
Surgebant cristae; nihil est quod credere de se
Non possit, cum laudatur, dis aequa potestas.
Sed derat pisci patinae mensura. Vocantur
Ergo in consilium proceres, quos oderat ille;
In quorum facie miserae magnaeque sedebat
Pallor amicitiae. Primus, clamante Liburno
"Currite, iam sedit!" rapta properabat abolla
Pegasus, attonitae positus modo vilicus urbi-
Anne aliud tunc praefecti ?-quorum optimus atque
Interpres legum sanctissimus omnia, quamquam
Temporibus diris, tractanda putabat inermi
Iustitia. Venit et Crispi iucunda senectus,
Cuius erant mores qualis facundia; mite
Ingenium; maria ac terras populosque regenti
Quis comes utilior, si clade et peste sub illa
Saevitiam damnare et honestum adferre liceret

67. saginae Iahn, saginam P, saginis Spw, sagittis S, sagina Buecheler.

78. delebat Heinrich. 83. terras pw, terra P, terram Iahn.

Consilium? sed quid violentius aure tyranni,
Cum quo de pluviis aut aestibus aut nimboso
Vere locuturi fatum pendebat amici?
Ille igitur numquam direxit bracchia contra
Torrentem, nec civis erat qui libera posset
Verba animi proferre et vitam inpendere vero.
Sic multas hiemes atque octogensima vidit
Solstitia, his armis illa quoque tutus in aula.
Proximus eiusdem properabat Acilius aevi

90

Cum iuvene indigno quem mors tam saeva maneret

95

Et domini gladiis tam festinata; sed olim
Prodigio par est in nobilitate senectus:

Unde fit, ut malim fraterculus esse Gigantis!
Profuit ergo nihil misero, quod comminus ursos
Figebat Numidas Albana nudus harena
Venator; quis enim iam non intellegat artes
Patricias? quis priscum illud miratur acumen,
Brute, tuum? Facile est barbato inponere regi.
Nec melior vultu, quamvis ignobilis, ibat
Rubrius, offensae veteris reus atque tacendae.
Montani quoque venter adest abdomine tardus,
Et matutino sudans Crispinus amomo,
Quantum vix redolent duo funera; saevior illo
Pompeius tenui iugulos aperire susurro,
Et qui vulturibus servabat viscera Dacis
Fuscus, marmorea meditatus proelia villa,
Et cum mortifero prudens Veiento Catullo,

100

105

107

110

113

[115

Grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum;
Caecus adulator dirusque a ponte satelles,
Dignus Aricinos qui mendicaret ad axes
Blandaque devexae iactaret basia raedae.

97. in pw, cum Pithoeus. 116. dignus qui Haupt.

120

125

Nemo magis rhombum stupuit: nam plurima dixit
In laevum conversus; at illi dextra iacebat
Belua. Sic pugnas Cilicis laudabat et ictus
Et pegma et pueros inde ad velaria raptos.
Non cedit Veiento, sed ut fanaticus oestro
Percussus, Bellona, tuo divinat et, "Ingens
Omen habes," inquit, "magni clarique triumphi :
Regem aliquem capies, aut de temone Britanno
Excidet Arviragus: peregrina est belua; cernis
Erectas in terga sudes?"-Hoc defuit unum
Fabricio, patriam ut rhombi memoraret et annos.—
"Quidnam igitur censes? conciditur?"-"Absit ab illo 130
Dedecus hoc," Montanus ait; "testa alta paretur,
Quae tenui muro spatiosum colligat orbem.
Debetur magnus patinae subitusque Prometheus;
Argillam atque rotam citius properate! sed ex hoc
Tempore iam, Caesar, figuli tua castra sequantur."—
Vicit digna viro sententia: noverat ille
Luxuriam imperii veterem noctesque Neronis

135

Iam medias aliamque famem, cum pulmo Falerno
Arderet. Nulli maior fuit usus edendi

Tempestate mea: Circeis nata forent an

140

Lucrinum ad saxum Rutupinove edita fundo

Ostrea, callebat primo deprendere morsu;

Et semel aspecti litus dicebat echini.
Surgitur, et misso proceres exire iubentur.
Consilio, quos Albanam dux magnus in arcem
Traxerat attonitos et festinare coactos,

Tamquam de Chattis aliquid torvisque Sycambris
Dicturus, tamquam ex diversis partibus orbis
Anxia praecipiti venisset epistula pinna.

148. ex Weidner, ec Ribbeck, et P, a s, om. w.

145