LATINE REDDITUM

RIMA tibi famae quae lux fuit ultima vitae,

PRIMA

In fastis patriae commemorandus eris,

Seu referunt natus quot duxerit ante triumphos, Seu quoties tulerit fervidus ensis opem,

Qualia facta manu dederit, quos straverit hostes, Restituens populo libera jura suo.

Tu licet occideris, dum sors stet libera nobis,
Non tibi vis Stygii nôrit obesse Dei.
Egregius sanguis tibi qui manavit abundans
Non potuit vilem tingere opertus humum.
O utinam venas liceat percurrere nostras,
Dum tuus in nostro spiritus ore viget!

Nomen, ubi ad bellum praeceps impellitur agmen, Nota manus fausta tessera ducet avi.

E

Thy fall the theme of choral song

From virgin voices poured,

To weep would do thy glory wrong,
Thou shalt not be deplored!

LORD BYRON

Mors tua carminibus lyricis cantabitur ultro, Fata puellari concelebrante choro,

Scilicet officiat lacrimarum copia famae,

Non tua qui nimium funera ploret erit!

THE TWO VOICES

I

SUNG the joyful Pæan clear,

And, sitting, burnish'd without fear The band, the buckler, and the spear

Waiting to strive a happy strife,
To war with falsehood to the knife,
And not to lose the good of life.

At least, not rotting like a weed,
But, having sown some generous seed,
Fruitful of further thought and deed,

To pass, when Life her light withdraws,
Not void of righteous self-applause,
Nor in a merely selfish cause-

LATINE REDDITUM

PEANA laetis dum recino modis,

Felix sedebam, nec minus interim
Hastamque et umbonem polibam
Et gladium vacuus timore.

Feliciorem Martis imaginem
Spe providebam, quo mihi proelium
Tentare cum falsis liceret,

Munere nec spoliare vitam,

Nec quale gramen tabet inutile
Putrescere; at mox, semine nobili
Sparso, quod augescens opimum
Consilium pariterque agendi

Vim gignat altam, sit mihi cedere
Vita probanti quod bene fecimus,
Nec lucra plus aequo petenti,

Lumine cum spoliatur aetas.