fe fufeciffent. Nunc quoniam in ea fe neceffitate conftituerunt, ut milites colligeret, neceffe eft ut una cum ipfis bellum, quo inde fe alant, faciat, dum periculum adeat, aut alis inferat, & finem, qui qualis futurus fit, incertum eft, res capiat. Hac ubi nuntiata funt, cenfuit Imperator bellum omni cura & diligentia apparandum Itaque omnes legiones, quæ erant in Edit. Parif Ponto, & quas ad Afiam & Orientis partes collopag. 89. carat, quanta potuit celeritate evocavit, & un pag. 90! dique brevi tempore prado fuit non parva mul 2 ως A δρασυτελλόμενον ἴσως ἂν ἐπαρκέσαι· νυῦ δὲ, επείπερ αυτὸν ἐς ἀνάγκίω τὰ ἔθνη συλλέξαι κατέςησαν, ἐκ τ ἀνάγης εἶναι ἢ τρέφειν τὰς ἐλθόντας, ἢ σε αυτοῖς πολεμεῖν, ἕως παθὼν ἢ δράσας ἓν ἀναμφισβήτητον τῷ παντὶ πέρας ἐξοίσειεν ταῦτα ὡς ἀπηγγέλθη ἔδοξεν εἰς ἀκριβῆ καταακύθαι πόλεμον . ~ τάγματα μὲν πάντα, ὅσα τε πρὸς τῷ Πόντῳ καὶ και » Ασίαν, ἢ ὅσα τοῖς ἑώοις ἐνίδρυτο μέρεσι, και τάχος ἐκάλει. καὶ παρα πανταχόθεν ἐκ ὀλίγον τὶ πλῆθος. κατεσκευάζοντο δὲ ἅμαξαι σκευοφόροι, καὶ βόες ἑωνοιῦτο, καὶ σῖτός τε καὶ ὅσα χρήσιμα τρατοπέδω, πάντα έγινετο ἕτοιμα, ως αυτό γε μέλλοντος Ιλᾶ ἐξιέναι. Οτι ὁ Ζωῴων Μαρτινιανόν προβαλλόμενος σρατηγὸν, καὶ τὰ τρατῷ ἐς ἀταξίαν ἐλθόντος,ὡς ταῦτα καλῶς ἔχειν ἐδόκει. πέμπει ἄνδρας αυτίκα παρὰῒ Βαλαμήρα λέγοντες, ὅτι ἐ δεν τρίβειν ἔτι το μάχω, ἀλλ ̓ ἔργο να έχεθαι, κ πλη ροῦ τὰς ἐλπίδας, εφ' αἷς ὃ ςρατηγίας ἠξιώθη Ρωμαίων. ὁ δὲ ἀκέτας, ἀντιπέμπειν αυτὸς ἐς Βυζάντιον πρέσβεις, λέγων ὡς ἐ πρότερον ἐγχειρήσοι τῷ ἔργῳ, εἰ μὴ καὶ ὁ βασι λοὺς καὶ ἡ σύγκλητος αυτῷ ἐπομόσαιτο πᾶσα, ὡς ἐδέ ποτε ἐπὶ τῷ τριαρία συμβήσονται οι μὲν δω ἀπὸ βολῆς, καὶ οἱ ἄρχοντες,ώμοσαν μὴ συμβαίνειν εἰ μὴ βασιλοὺς θέλοι.αυτὸς δὲ ὁ βασιλοὺς, μηδὲν ἀποςήσεται ἢ ἤδη συγκειμένων, titudo. Comparabantur currus, qui veherent u- effet, Zeno Martianum, qui hac corrigeret, ei Β Ubi ad portas Hæmi montis perveniffet, Tra- ~ ~ " ΤΟ μὴ πρῶτον ἐκεῖνον παραβαίνοντα ἴδοι. τέτων δὲ ὀμοθεν των,αυὶ μὲν Θευδέριχον ἔδοξε κινήσαντα των αυτό διώμα ἐν Μαρκιαν πόλει τω πᾶσαν ἱδρυμένω, εἰς τὸ ἴσω ἐλαύνειν ἐπειδὰν δὲ γένηται πρὸς ἢ πύλαις το Αἵμε,τότε τὸν Θράκης σρατηγὸν διχιλίοις ἱππεῦσι καὶ ὁπλίταις μύ ρίοις ἀπατῶντα συμμίξαι. ὑπερβάντι δὲ Αἷμον, ἄλ λέω ἀπαντήσαθαι διύαμιν πρὸς τῷ δρῳ καὶ Αδριανυπόλει, πεζὺς μὲν δισμυρίες, εξακιχιλίες δε με τέτων ἱππέας ἀπὸ δὲ Ηρακλείας καὶ τὸ πρὸς Βυζαντίῳ πόλεων κ γω. ~ 기 drianopoli, obviam ire, peditum viginti, equi- φρερίων ἄλλων ἔλεγον εἶναι δυναμιν, εἰ δεήσοι· ὥσε μη- tum fex millia. Cæterum Heracleæ & in aliis accefi fet, neque Dux Thraciæ obvius fuit, neque D λύει ἐν ὦ ςρατοπεδεύων “ὁ Τριάριος ἐτύγχανε, καντεύ- " Οεριάς hi qui a Septemtrione venturi dicebantur. Interea altus & praruptus, qui afcendi minime poreiti, χῶς προσιππέων ἐπὶ τὸ ςρατόπεδον τὸ ἐκείνα, ὕβγιζενὶ fi quis fit, qui ex alto impediat. In eo Triarius ~ ὠνείδιζε πλειςα, ἐπίορκόν τε καλῶν, καὶ παῖδα καὶ ἄφρονα, ἢ τὸ γένος τὸ κοινὸ ἐχθρόν τε καὶ προδότων· ὃσις ἐσυνίη σιν γνώμης - Ρωμαίων, μηδὲ ὁρᾶ τόψιν, ὅτι αὐτοὶ βέ λονται καθήμβροι ἡσυχῇ αυτὸς περὶ ἑαυτὸς κατατρίψαι τ Γότθες. κἀκεῖνο μὲν ἢ νίκίω ἀκονιτί ἔχεσιν, ὁπότεροιπέ σοιμεν. ἡμῖν δὲ ὁπότεροι τὰς ἑτέρας φθείρουσι,τω το λόγο νείς μίαν ἀποφέρονταινίκω,ἐλάττες λειπόμενοι πρὸς τὴν Ρωμαίων ἐπιβελίω. νωῦ γυαῶ σὲ καλέσαντες,κἐπαγγει λάμενοι παρέσεθαι καὶ ἀυτῷ ἡ κοινῇ συςρατεύειν. ἔτε ἐν· ταῦθαι πάρεισιν, ἔτε ἐπὶ τὰς πόλεις ἀπήντησαν, ὡς εἶ πον. μένον τε ἀπέλιπον Σπολέθαι κάκιςα, και γεθρασύτητος δουναι δίκω ἀξίων, ᾧ προσέδωκας γένει ταῦτα ἐπα· κέσαντες πολλοὶ ἢ αυτό πλήθος,συνῆδον τοῖς λόγοις. καὶ τῷ σφετέρῳ αυτῷ σρατηγῷ προσιέντες, ἔλεγον· ὡς εἰκότα ὀνειδίζοι ἐκεῖνος, ὅτι ἐ προσήκει φθείρεθαι περαιτέρῳ, ε ὃς συγγενείας - κοινῆς ἀμελοῦτα τοῖς προδᾶσι προσέχειν.τῇ δέ ὑπεραίᾳ πάλιν ἀναβὰςΘαδέριχος ἐπὶ τινα γή λοφον,ὑπὲρ τὰ σρατοπέδε τῇ ἐκείνων ἐβόα, τί τὰς ἐμὲς συγγενεῖς, ὦ κάκισε, ἀπόλλυς; τὸ τοσαύτας γιαῖκας όσα οι μεδίμνο πόροι, έδῳ, μεναι. πλη αίων. લ Βασι ποτί ρυσίον έλθο αυτο Θευδέρια Α ἐποίησας χηρεύειν, ποὺ δὲ οἱ τούτων ἄνδρες; ἢ πῶς ἐξα- A dixerunt, merito illi convitia dicere, ~ nec oportere diutius in mutuam perniciem armatos per- δραπόδων ἑπόμεμοι μερίδι· ἀλλὰ κ' ἐλεύθεροι τε καὶ γέ- mabat. Cur, pedime, meos cognatos perditum ་ 기 συμ κτυ νας ἐν χείρονος, ἡ μεδί μνῳ χευσίς ἐλθόντες απομειήσοντο ἐκ πιμετρή. ται, ταῦτα ὡς ἐπήκεσε τὸ ςρατόπεδον ἅπαν, ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες ὁμὲ πάντες ἴεσαν ἐπὶ τὸν " Θευδερίχε, τὸν ἀντῶν ἡγεμόνα, κραυγήτε καὶ θορύβῳ ἀξιοιῶτες συμβαίνειν. εἰ δὲ μὴ, απολείψειν αυτὸν ἔφασαν πάντες, ἐς τὸ φέρον χωρήσαντες . ἐνταῦθα αποςέλλει πρὸς Θαδέρι χον πρέσβεις, και συνέρχονται ἄμφω παρὰ ποταμόν τινα, ἐφ' ἑκατέρας ὄχθης. μέσον δὲ ποιησάμενοι τὸν ποταμὸν, διελέγοντο, καὶ ποιοιῶται συνθήκας, μὴ πολεμεῖν ἀλλή· Β λοις ὅσα ἡγλωτο συμφέροντα. καὶ ταῦτα ὁμόσαντες, πέμ πουσιν ἄμφω πρέσβειςἐπὶ τὸ Βυζάντιον Οτι Ζῴων, ἐπεὶ διέλυσεν ςρατίαν, πέμπει πρὸς Θευδέριχον, τω εἰρώ μ σμυθέθαι πρὸς αὐτὸν, ὅπως καὶ δύναιντο . ἐν δὲ τέτῳ συν σρέψας τίω ἑαυτὸ διύαμιν, ὁ παῖς ὁ Βαλαμήρου ἐπὶ τὰ πυρὸς Ροδόπω παραγίνεται μέρη. καὶ καταπεινάμμος τὰ κάλλισα τας χώρας της Θρᾳκῶν ἅπαντα, καὶ εἴ τι νικὸν ἀφαρπάζει. ἐξέτρεψε δὲ ἅπαν τὸ ἀυτόθι γεωργοι, κτείνων τε καὶ εἰσπράττων, ὅσα μὴ φέρειν ἡδιύαντο. Θα δέ ριχος 3 ταῦτα ἀκούσας γινόμενα, δεθαι μὲν ἔλεγεν, ότι φίλος αυτῶν καὶ εἱὸς λεγόμβυος ταῦτα αὐτοῖς δρῳν. ἄχθεσθαι μέντοι, ὅτι τῆς ἐκείνων ἀνοίας ἐν τοῖς γεωργοῖς βλέπει για νομένω τ δίκίω, ὧν ἐδὲν φθειρομένων. Ζωνα ἢ Βηεἶναι ἐδ' ὅπωςοῦ ἐπιτρέφεθαι ὡς ἡ ἦλθον οἱ πρέσβεις, τίθεται * ειρμώύω, ἐφ ̓ ᾧτε μυρίοις μὴν καὶ τειχλίοις ἀνδράσιν, οἷς θέλοι Θοδέριχος, συντάξεις τε καὶ ξοφίω χου ρηγεῖν βασιλέα δυοῖν ἢ αὐτὸν χολαῖν προβάλλεθαι ἄρχοντα, ἀπολαβεῖν ἢ αυτά τίω εσίαν ὅσην πρότερον εἶχεν λαβεῖν ἢ των ἑτέραν τῷ δύο τρατηγιῶν τὸ περὶ βασιλέα, κι ἔχειν τὰς ἀξίας, εἰς ἃς ἤδη προσῆκτο ὑπὸ ἢ Βασιλίσκε περὶ ν * κηδεςῶν, εἰ μὴ ἐτελεύτησαν, ὡς ἔλεγεν ὁ Ζώων, μηδὲν εἶναι οἱ πρᾶγμα· εἰ ζῶσι, λαβόντας περ εἶχον οὐσίαν, οἰκεῖν πόλιν, [ αυτὸς δοκιμάσειε Ζώων . ταῦ τα ως συνέδοξε παύσας τὸν Βαλαμήρε ὁ ἀρχῆς ὁ βασιλους, σρατηγὸν αὐτῷ ἐκείνου Θαδέριχον ποιεῖται καὶ χρή ματα ἔπεμψεν, ὅσα ἔδει αυτίκα ανεῖμαι τοῖς Γότθοις. Theuderichum Triarii. Et pecunias mifit, quæ confeftim debebant diftribui Gotthis. ifti? cur tot mulieres viduas effecifti? Ubinam locorum funt eorum viri? quomodo confumptæ funt facultates, quas omnes habuerunt, cum domo ad militandum fub te profecti funt ? Unufquifque eorum duos aut tres equos habebat, nunc equis deftituti pedibus incedunt, & te per Thraciam, mancipiorum inftar, fequuntur, quamvis liberi fint, neque deteriore genere quam tu; & venerint, ut aurum modio admetiantur. Hæc ubi exercitus Balameri audivit, tam viri quam mulieres eum adierunt, & cum tumultu & vociferatione oraverunt, ut paci ftuderet. Sin minus, fe quod fibi utile erit amplexuros, & eum deferturos. Ob eam caufam mittit ad Theuderichum legatos, & ambo convenerunt ad nefcio quem fluvium, ab utraque ripa; Deinde medio interjecto flumine collocuti conventiones faciunt, fe, quoad utile fibi videbitur, minime bellum inter fe gefturos. Hæc ubi uterque juravit, mittunt legatos Byzantium. At Zeno exercitu miffo facto, mittit ad Theudericum, ut pacem inter fe pro arbitratu facerent .. Inter hæc Balameri filius fuas copias convertens circa Rhodopem venit, quas late per fertiliffima quæque Thraciæ loca extendens, quicquid manu apprehendi potuit rapit. Ibi omne agricolarum genus obtrivit, occidens & deftruens, quæ expor audivit, fe quidemlæcari dixit, Romanorum ami- pag. 91. tari non poterant. Hæc ubi fafta Theuderichus Edit. Parif. cum, & qui fe eorum filium diceret, talia perpetrare. Se tamen molefte ferre, quod videret agricolas, qui nihil commeruerant, ob eorum dementiam pledi & poenas dare . Neque Zenonem, aut Verinam ne tantillum quidem fe commovere. Ut vero legati venerunt pacem fecerunt: Ut tredecim hominum millibus, quos Theuderichus vellet, Imperator ftipendia, & commeatus præberet : Duabus fcholis ; quibus imperaret, præfici: Omnes fuas facultates quas prius habuerat, illi reftitui. Alterum ex duobus exercitibus, qui cir ca Imperatorem funt, accipere, & eafdem dignitates, quas fub Bafilifco obtinuerat, obtinere De affinibus Bafilici fi mortui funt, ut Zeno ait, nihil amplius negotii eft. Si fuperftites funt, omnia bona, quæ eorum fuerunt, recuperare, & eam civitatem, quam Zeno arbitratus fuerit, habitare . Hæc ubi conventa funt, Imperator abrogato Balamero magiftratu, in ejus locum fuffecit ΤΙ Fingers έτασης βασιλείας φέρνουν li anno cum ingens undique rerum perturbatio effe videretur advenit quidam Árabum Scenicarum, quos vocant Saracenos, facerdos eorum, qui funt apud eos Chriftiani; ejus adventus hæc fuit caufa. Cum tempore Theodofii exortum effet inter Perfas & Romanos bellum, fœdere rem tranfegerunt. Eo fœdere cavebatur, ne alterutri admitterent Saracenos, qui in eorum fide, & ditione effent, fi forte quis deficiens res novas moliri tentaret. Apud Perfas erat Amorcefus genere Nocalius is five nullo honore apud eos haberetur, five Romanorum regionem incolere potius duceret, Perfidem relinquens in vicinam Perfis Arabiam migravit. Hinc excurrens rapinas & cætera Edit. Parif. hoftilia exercebat, in Romanorum quidem neminem, fed in Saracenos, quos paffim ante pag. 92. pedes fuos offendebat. Sic potentiam fuam auΒ gens paulatim crevit & unam ex infulis quæ Romanis parebant, fibi abftulit Iotabem nomine, qua expellens decimarum exactores ea potitus eft. Itaque tributa colligens, cụm etiam ex proximis vicis multas prædas egiffet, non parvam pecuniarum fummam fibi paravit. Deinde illum cupido inceffit Romanorum confœderatus, & Saracenorum, qui in Arabia Petræa fub Romanis degunt, Phylarchus effe . Quamobrem ad Leonem Imperatorem mittit Petrum ejus gentis Epifcopum, qui fi qua ratione poffet, Imperatore perfuafo, hæc impeverba traret. Ut venit, & cum Imperatore a το Μακέλλου, κ δοκοιύτων, ἀφικνεῖται τις τυ Σκηνιτών Αράβων, εξ και λέσι Σαρακίωες, ἱερεὺς παρ' ἐκείνοις χρισιανῶν, ἐξ αἰτίας τοιαύτης. Πέρσαι καὶ Ρωμαῖοι σπονδας ἐποιήσαν το, ὅτε ὁ μέγιςος πρὸς αὐτὲς ἐπὶ Θεοδοσία σαυερράγη πό λεμος, μὴ προσδέχεθαι τὸς ὑποσπόνδες Σαρακίωὲς,εἴτις ἐς υπόςασιν νεωτερίσαι προέλοιτο . ἐν τοῖς Πέρσαις τ ὁ Αμόρκεσος 7 Νοκαλίς γένες καὶ εἴτε τιμῆς ἐ τυγχάνων ἐν τῇ Περσίδηγη, ἢ ἄλλως ἢ Ρωμαίων χώραν βελτίω νενο μικὼς ἐκλιπῶν ἢ Περσίδα εἰς ἢ γείτονα Πέρσαις Αραβίας ἐλαύνει. καντοθεν ὁρμώμβυος, προνομας ἐποιεῖτο να που λέμες Ρωμαίων μὲν ἐδενὶ τοῖς δὲ ἀεὶ ἐν ποσὶν ευρισκομέ νοις Σαρακηνοῖς. ἐφ ̓ ὧν καὶ ἢ διώαμιν ἄυξων, προῄει κατὰ μικρόν . μίαν δὲ 7 Ρωμαίων παρεσπάσατο νῆσον Ιωτάβω ὄνομα καὶ τὰς δεκατηλόγος ἐκβαλων ἢ Ρωμαίων,αυτὸς ἔχε ἢ νῆσον· καὶ τὰ τέλη ταύτης λαμβάνων, χρημάτων εὐπόρη σον ἐκ ὀλίγων ἐντεῦθεν. καὶ ἄλλας δὲ ὁ αὐτὸς Αμόρκεσος τ πλησίον ἀφελόμβυος κωμῶν, ἐπεθύμει Ρωμαίοις ὑπόσπονδος γενέθαι, καὶ φύλαρχος τὸ ὑπὸ Περαίαν ὑπὸ Ρωμαίοις ὄντων Σαρακωῶν. πέμπει διω πρὸς Λέοντα τὸν βασιλέα Ρωμαίων Πέξον ἐπίσκοπον * φυλῆς ἢ ἑαυτῶ, πως δύνατο ταῦτα πείσας ποτὲ χαπράξεθαι. ὡς δ ̓ ἀφίκετο, καὶ διελέχθη της βασιλεῖ δέχεται τοὺς λόγους ὁ βασιλοὺς, μετάπεμπτον εὐθὺς ποιεῖται τὸν Αμόρκεσον ἐλθεῖν πρὸς αυτὸν, ἀβουλότατα τότο διανοησάμβυος καὶ ποιήσας. εἰ δὲ δὴ φύλαρχον χειροτονῆσαι προῄρητο, ἔδει πόρρωθεν ὄντι της Αμορκέσῳ τότο προςάξαι, ἕως καὶ τὰ Ρωμαίων ἐνόμιζε φορ βερά . ν τοῖς ἄρχεσιν ἀεὶ τοῖς τυχούσι Ρωμαίων ἔμελ λεν ἥκειν υποπεπτηχώς, καὶ τώ γε προσηγορίαν βα cateris mortalibus potentiorem, & præftantio- σιλέως ἀκούων αυτώ. καὶ τὸ τὰ πολλὰ κρειττόν τε τῆς ἀνrem credidiffet quibuslibet Romanorum ma- θρώπων εἶναι τὴν ἄλλων ἐνόμιζε. νοῦ δὲ πρῶτον μὲν αυτὸν giftratibus ad fe accedentibus, tremuiffet & τὰ πόλεων ἦγεν, αξἔμελλεν ὄψεθαι, ξυφῆς μόνον γεμά trepidaffet. At ille hominem per urbes circumduxit, quas vifurus erat armis vacuas & σας, ὅπλοις δὲ ἐ χρωμένας. ἔπειτα δὲ ὡς ἀνῆλθεν ἐς Βυ delitiis plenas . Hunc, ut Byzantium venit, ζάντιον, δέχεται παρὰ τὸ βασιλέως ἀσμένως, εξαπέImperator benigne excepit, & Regiæ menfæ participem effecit . Senatui quoque, quem indi- ζης χρονωνὸν βασιλικῆς ἐποιήσατο· καὶ βολῆς προκειμένης xit, intereffe, & illi, quod fœdiffimum Roma- με το γερεσίας,συμπαρεῖναι ἐποίει και τόγε δὲ αἴχισον norum probrum fuit & dedecus, cathedram νειδος τῷ Ρωμαίων, ὅτι καθέδραν αυτο τω πρωτοπατρι juxta fe poni ante omnes patricios juffit, κίων ἀποδοθῆναι ἐκέλευσε χηματισάμμος ὁ βασιλεὺς, quæfito colore quod Chriftianus fieri perfuafus effet. Poftremo ubi ab eo dono acce. ὅτι δὴ χρισιανὸς ἀνεπείπη γενέθαι καὶ τέλος ἀπέπεμψον piffet propriam imaginem auream magnifice αυτὸν, ἰδίαν μὲν παρ' αυτό εἰκόνα τινὰ χρυσῆν καὶ κατάλι gemmis exornatam, miffum fecit, & in eum etiam omnes, qui in Senatum erant adfcripti, τον λαβών, σφόδρα τε ἦσαν πολυτελῆ · καὶ τῇ ἄλλων κα alia munera conferre juffit. Infulam vero, λέυσας έκαςον εἰσενεγκεῖν, ὅσοι ἐτέλοιν ἐς τίω βαλώ. cujus fupra mentionem fecimus, non folum τίω δὲ νῆσον ἐκείνω,ἧς ἐμνήθημεν πρόπον, ε μόνον και ejus poteftati permifit ut eam fine controverfia poffideret fed & plures alios vicos τέλιπεν αὐτῷ ἔχειν βεβαίως,ἀλλὰ καὶ ἄλλας αυτῷ κώμας adjecit. His illum benefciis ornavit & Phy- προσέθηκε πλείονας. ταῦτα παραχὼν Αμορκέσῳ ὁ Λέων, fecit, fermones ejus Imperator excipit ; & ad prudenter & fenfit & fecit. Etenim ipfum Phylarchum creare conftituiffet, oportuerat, ut C D ४ TO, . ~ B & fuperbientem & talem, qui non effet collatis beneficiis moderate & temperanter ufuras, dimifit. Leo Imperator mifit Logium Silentiarium legatum ad barbaros, qui in Thracia erant. At barbari lubenti animo legatum exceperunt, & legatos quoque ad Imperatorem Romanorum amici effe cupientes miferunt, per quos tria ab eo petierunt. Primum Theuderichum eorum ducem omni hæreditate, quam illi reliquerat, Afpar frui: fecundum ut liceret illi in Thracia habitare : tertium ut & eorum ordinum, quorum Afpar fuerat, Dux effet. Prima duo omnino denegavit Imperator. Solum tertium ut Dux fieret, dummodo fine fraude ejus amicus effet, conceffit, & ita legatos dimifit. Sed Theuderichus Barbarorum Princeps, ubi legatos fuos ab rum copiarum partem in Philippos campos immifit: cum altera parte Arcadiopolim omni apparatu oppugnaturus obfedit ἢ Neque tamen eam armis cœpit, fed fame: eos enim qui intra civitatem erant, eo inopiæ & anguftiarum redegit, ut equorum & aliorum animalium, quæ curribus agendis inferviunt, & mortuorum cadaverum efu fefe, dum illis fi qua ex parte auxilium adveniret, toleraverunt : Quo non adveniente in extremam defperationem adducti dedi. tionem fecerunt. Qui vero miffi erant ad Philippos campos, folum ea, quæ circa urbem erant, combufferant, neque qnicquam præterea atrox aut grave commiferant. His ita in Thracia graffantibus nihilo fecius ipfomet barbaros fames corripuit & urfit, ita ut legatos ad Imperatorem mit eft facta. Duo millia librarum auri Gotthis fin καὶ τὸ φυλῶν ἔχοντα ὧν ἤθελε ποιήσας ἀπέπεμψανύψη- Alarchum, ut optaverat, conftituens elatum λὸν, κὅσος ἐκ ἔμελλε τοῖς δεξαμένοις λυσιτελών . Οτι ὁ αυτὸς Λέων βασιλοὺς ἀπέςειλε πρὸς τὸς ἐν τῇ Θρᾴκη βαρβάρεις πρεσβειώ τε Λόγιον τὸν σιλεντιάριον οἱ δὲ βάρβα ροι τότον ασμένως δεξάμμοι ἀντιπέμπεσι πρέσβεις πυρὸς τὸν βασιλέα, φίλοι Ρωμαίων εἶναι βουλόμωμοι. ᾐτήσαν το τρία παρῶτον, (ἵνα ) Θοδέριχον τὸν κατάρχοντα αυτῶν τα κληρονομίαν ὑπολαβεῖν, ἐν ἀφῆκεν αυτω Αστ παρ' δούτερον, νέμεπαι τίω Θρᾴκω συγχωρηθείναι αυ τι τρίτον, καὶ σρατηλάτίω γενέθαι 7 ταγμάτων, ὧνπερ καὶ Ασπαρἡγήσατο. καὶ ὁ μὲν βασιλός πρὸς τὰ δύο παντελῶς ἀπείπατο μόνον δὲ περὶ τῆς σρατηγίας κατένδυσεν, εἰ φίλος αυτή γένηται ἄδολος . καὶ οὕτω τὲς πρέσβεις απέπεμmperator re infecta excepit, fua ψω. ὁ Θευδέριχος, ὁ τῆς βαρβάρων Αρχηγὸς, τὰς πρέσ- Β βεις αυτό δεξάμμος ἐκ τῶ βασιλέως ἀπράκτες· τὸ μυ τῆς διωάμεως αυτὸ ἐς Φιλίππες εκπέμπει, το προσεκάθητω Αρκαδιέπολιν μηχανῇ πάσῃ πολιορκῶν. καὶ ταύ τίω παραλαμβάνει εχὅπλοις, ἀλλά λιμῳ, τὸς ἔνδον τα ἄςεος ι χυρώς σενοχωρήσαντι. κ κἵππων καὶ ὑποζυ γιωτ καὶ νεκρῶν σωμάτων ἥψαντο, καρτερουντες εἴ ποθο» αυτοῖς ἔλθοι βοήθεια τῆς δὲ μὴ παρούσης, απήλπισαν καὶ συνέδωκαν. οἱ δὲἐκπεμφθέντες ἐπὶ Φιλίππος, τὰ προ τὰ ἄςεος ἐνέπρησαν μόνον, ἐδὲν δὲ ἄλλο δεινὸν εἰργάσαν το. καὶ τούτων ἔπω λυμαινομένων των Θρᾴκίω, ὅμως καὶ αυτοὶ οἱ βάρβαροι ὑπὸ το λιμᾶ συνεχόμβροι, πρεσβείαν πέμπουσι περὶ εἰριώης πρὸ τὸν βασιλέα . κ γίνεται ἡ σύμβασις τδ ὁρκῶν ἐπὶ τέτοις τοῖς μὲν Γότθοις δίδο- C παι κατ' ἔτος χρυσίε λίξας δισχιλίας· τὸν δὲ Θευδέριχον καθίςαθαι ςρατηγὸν δύο τρατηγιῶν τὴν ἀμφὶ βασιλέα, αἵπερ εἰσὶ μέγισαι εἰς τίω ἑτέρων γιω· αυτὸν δὲ της Γότ θων αυτοκράτορα εἶναι καὶ μηδένας ἐξ αὐτῶν δποςῆναι θέλοντας τὸν βασιλέα δέχεθαι. συμμαχεῖν δὲ τῷ βασιλεῖ εἰς πᾶν ὅ, τι κελεύει πλίω ἐπὶ μόνων της Βανδήλων. Ότι ὁ Αὔγουστος ὁ ἃ Ορέσου ὑὸς, ἀκούσας Ζήνωνα πάλιν τίω βασιλείαν ἀνακεκτῆσαι ἕως τὸν Βασιλίσκον ἐλάσαν τα μάγκασε τω βουλίω Σποςείλαι πρεσβείων, Ζώω νι σημαίνουσαν, ὡς ἰδίας μὲ αὐτοῖς βασιλείας ο δέοι, κοινὸς δὲ ὑποχρήσει μόνος ὢν αυτοκράτωρ ἐπ' ἀμφοτέροις τοῖς πέρασι. τὸν μέντοι Οδόαχον ὑπ ̓ αυτῶν προβεβλῆσαι, ἱκανὸν ὄντα σώζειν τὰ παρ' αυτοῖς πράγματα, πολικι κι ἔχοντα συνεσιν ὁμοῦ καὶ μάχιμον· καὶ δεῖσθαι το Ζήνωνος πατρικίου δὲ αὐτῷ Σποςείλαι ἀξίαν, καὶ τω τ Ιταλῶν τούτῳ ἐφεῖναι διοίκησιν . ἀφικνοιῶται δὴ ἄνδρες τῆς βουλῆς τῆς ἐν Ρώμη, τούτως ἐς Βυζάντιον κομίζοντες τὸς λόγους. καὶ ταῖς αὐταῖς ἡμέραις, ἐκ τῶ Νέπωτις ἄγ γελοι, τῶν τε γεγενημένων * σωθησόμενοι της Ζωνι,κ δεόμθμοι ἅμα ταῖς ἴσαις της Νέπωτι συμφοραῖς χρησαμέ νῳ,συατεδάσαι προθύμως βασιλείας ανάκτησιν χρήματὰ τε κὶ σρατὸν ἐπὶ ταῦτα διδόντα, καὶ τοῖς ἄλλοις οἷς δίοι, συνεκπονοιῦτα τὰ κάθοδον . ταῦτά τε λέξονταςὁ Νέο πως ἀπέςελλεν. Ζώων δὲ τοῖς ἥκεσι τοῖς μὲν ἀπὸ ε βελῆς ἀπεκρίνατο ταῦτα . ὡς δύο ἐκ δέω βασιλέας λαβόντες, τὸν μὲν ἐξηλάκασιν, Ανθέμιον ἢ ἀπέκτειναν. καὶ ναῦ τὸ ποιητέον αυτὸς ἔφη γινώσκειν ἐδαν, βασιλέως ἔτι ὄντος,ἑτέραν ἡγήσεθαι γνώμίω, ἢ * κατιόντι προσδέχεθαι. κατιόντι προσδέχεθαι. τοῖς γἐκ τῶ βαρβάρω ὅτι καλῶς πράξεις παρα ἳ βασιλέως Νέπωτος τίω αξίαν τα πατρικές δεξάμμος Οδόα χος· ἐκπέμψειν τὸ αυτὸν, εἰ μὴ Νέπως ἀπεφθάνει. ἐπαινεῖν δὲ ὡς ἀρχω ἐπιδέδεικται ταύτίω τὸ ἢ κόσμον φυλάττων “ τοῖς Ρωμαίοις προσήκοντα· νπιςεύειν ἐντεῦθεν ὡς καὶ βασιλέας ταῦτα τιμήσαντα καταδέξοιτο θᾶττον, εἰ ποιεῖν θέλοι τὰ δίκαια βασίλειον γράμμα περὶ ὧν ἡβέλετο πέμπων της Οδιάχῳ,πατρίκιον ἐν τέτῳ τῷ γράμ τα ~ ~ ~ E D terent, qui de paca agerent, quæ his conditionibus gulis annis pendi: Theuderichum duorum exercituum,qui maximi funt, & circa Imperatorem militant, Ducem conftitui. In alia ditione quam Romana Gotthorum Imperatorem effe, neque quemquam eorum, qui ab eo deficere voluerint, ab Imperatore admitti. Contra quemcumque voluerit Imperator, exceptis Vandalis, a parte Imperatoris pugnare. Auguftus Oreftis filius ut audivit Zenonem iterum Orientis Imperium, expulfo Bafilifco, recuperaffe, Senatum veteris Romæ legationem ad Zenonem mittere coegit, quæ illi fignificaret, urbem proprio Imperatore non indigere. Unum quidem Imperatorem, fed communiter illi utriufque Imperii fines tutandos effe: Odoachum fibi præpofitum affumpfiffe idoneum, qui falvas res faceret. Ille enim & fcientia reipublicæ adminiftrandæ, & rei militaris peritia præitat . Itaque orare, ut illum Zeno patriciatus dignitate ornet, & Italicam dioecefim regendam committat. Profecti fuut igitur ex Senatu veteris Romæ viri qui hos fermones Byzantium deferrent. Iifdem diebus venerunt & a Nepote nuntii, qui Zenoni reftitutum imperium gratularentur, & ipfum obteftarentur, cum eafdem calamitates quas Nepos expertus effet, ut omni opera & ftudio illum in recipiendo imperio prompto & alacri animo adjuvaret . Et pecunias & exercitus, & alia quæ opus forent fuppeditaret, quo illi reditum ad priftinam fortunam elaboraret & confceret. Hæc qui dicerent, Nepos mifit. At Zeno his qui venerant hæc refponfa dedit. Et Se- Edit. Parif. natoribus illos ex duobus, qui ab Oriente Impe- pag. 94. rium fufceperant, unum expuliffe & Anthemium occidiffe. Nunc quid fibi facto opus effet illos dixit perfpicere. Imperatore enim fuperftite non aliam debere valere fententiam, quam illum ample&ti, & illi adharere. Ad ea vero, quæ barbarus nuntiarat, recte & jufte facturum, fi a Nepote Imperatore Odoacer patriciatus dignitatem fufciperet. Eam illi miffurum, nifi Nepos præ venerit. Hortari, fimul atque eam adeptus fuerit, ut cultum Romanis convenientem affumat & ufurpet. Se quoque confidere Imperatorem, qui illum hoc honore affecerit, fi quidem jufta facere voluerit, obfervet & colat. Sed tamen in litteris Regiis, quibus Odoacro eam dignitatem mittere renuit, eum Patricium nominavit. Quæ Zeno cum Nepoti fu fore ut Edit. Parif. pag. 95. ων debat, ex fuis Nepotis malorum commiferatio. Α ματι ἐπωνόμασε ταῦτα δὲ συνεππέδαζε τῷ Νέπωτι ὁ nec exploratius quomodo fe haberent ea quæ fo- nerunt legati, Honorichum velle cum Imperatore fine fraude amicitiam contrahere. Quæ antea repete- D Ζωων, ἐκ ἢ ἑαυτῶν κακῶν τὰ ἐκείνε οἰκτείρων. κὶ τόν τε ον ་ την .. |