ad Imperatorem Romanorum Et Parthorum A παρὰ “ βασιλέα Ρωμαίων. καὶ ὁ μὲν τῇ Πάρθων μό quidem monarcha, quia bellum illi erat cum ce violata quererentur. Et ut deinceps a ve- annis folvi conftituerunt. Dicebat enim luα tum ne fœ lia excefferat, veritus tum infidias ut ab non ante mulieres liberavit quam majorem natu fororum Valentiniani Eudociam nomi enim Eudoxiam Theodofii fororem remi- . 1 ~ ~ καρχος, ὡς πολέμε αυτῷ συνταμένα πρὸς Ούννος, τὰς Κιδαρίτας καλεμένες, απεσείσατο παρ αυτ τὰς Λαζὲς καταφεύγοντας. Οτι το Βαλάμερος το Σκύθε παρααπονδήσαντος, καὶ πολλὰς πόλεις δρωσαμένες καὶ χώρας Ρωμαϊκὰς ἔπεμπον παρ' αυὶ οἱ Ρωμαῖοι πρέσβεις, οἳ αν τῷ τὰ νεωτερισμό κατεμέμφοντο· καὶ ὥσε μὴ αυθις τω χώραν καταδραμεν, τ' λίτρας φέρειν αυτῷ ἑκάςε ἔτας έταξαν. σπάνει δὲ τῇ ἀναγκαίων ἔφραζε πρὸς πόλεμον τὸ οἱ κεῖον ἔχαναςῆναι πλῆθος. Οτι ὁ Γεζέριχος, ἐκ ἔτι πρὸς Μαϊοριανὸν τεθείσαις σπονδαῖς ἐμμένων, Βανδίλων καὶ Μαυρεσίων πλῆθος ἐπί δρώσει ὁ Ιταλίας καὶ Σικε λίας ἔπεμπε, Μαρκελλίνε ἤδη πρότερον νήσεις ἀναχω ρήσαντος, διὰ τὸ Ρεκί μερα παρελέθαι αυὴ ἡ δυνάμεως, ἐθελήσαντα τὰς παρεπομένες αυτῷ Σκύθας, ἦσαν δὲ ἐν πλείςοις ἀνδράσι, παραπείθειν χρήμασιν, ὥτε ἐκεῖνον μὲν δπολιπεῖν,ἀφικέθαι βλαβηθέντα τὰ ἐπιβολιώ. "' Τὸ ἀντιφιλοτιμεῖθαι τῷ Ρεκίμερος ἐδιύατο πλέτῳ Σι ὁ κελίας ὑπονοςῆσαι. ἐξέλλετο δω καὶ παρὰ ἢ Γεζέριχον τ πρεσβεία τᾶτο μὲν παρὰ τὸ Ρεκί μερος, ὡς & δεῖ κατολι γωρειν αυτό τω απονδῶν, τότο δὲ καὶ παρὰ τῷ κρατοιῦτος : αυτό εν τῇ ω Ρωμαίων, ἐφ ̓ ᾧ ὁ Σικελίας καὶ ὁ Ιταλίας ἀπέ χεθαι, καὶ τὰς βασιλείες ἐκπέμπειν γυναῖκας . Γεζέριχος δὲ πολλῶν πρὸς ἀυτ πρεσβετ και Χαφόρες ταλέν των χρόνων, τὰς γιαῖκας & πρότερον διαφῆκε, πρὶν ἢ ν πρεσβυτέραν ἢ Βαλεντινιανς θυγατέρων, Εὐδοκία τ ὄνομα αὐτῇ, Ονορίχῳ τῷ ἑαυτὸ παιδὶ κατενεγγύησε τό τε το κὶ * Εὐδοξίαν, * Θεοδοσία θυγατέρα, ἔπεμπε σι Πλακιδίᾳ τῇ ἑτέρᾳ ἀυὸ θυγατρὶ, ἣν ἐγεγαμήκει Ολίβει ος 75 τὰς Ιταλίας καὶ Σικελίαν δὲν ὁ Γεζέριχος εκ άπέση ἀλλὰ μᾶλλον αυτὰς ἐξεπόρθει με * Μαϊοριανὸν, βεληθεὶς βασιλεύειν ἢ ἐν τῇ ἑπέρῳ Ρωμαίων, Ολίβει ος, σὰν ἐξ ἐπιγαμίας συγγένειαν. Οτι ἐπὶ Λέοντος, βαλέως Ρωμαίων, ἐπρεσβένετο παρὰ μὲν Βανδήλες ὑπὲρ Ιταλῶν Τατιανὸς, ἐν τῇ ἢ παρικίων ἀξίᾳ καταλεγόμε νος παρὰ Πέρσας Κωνστάντιος,τρίτον μὲν ὕπατον λαβὼν ἀρχω, πρὸς ἢ τῇ ὑπατικῇ ἀξίᾳν επαξικιότητος τυχών κ Τατιανὸς μὲν ἐκ Βανδήλων εὐθὺς ἄπρακτος ἀνεχώρησε * αυτό ὑπὸ τὸ Γεζερίχες μὴ παραδεχθέντων λόγων. ὁ Κωνςάντιος τη Εδέσση Ρωμαϊκῇ πόλει, προσοίκων - Περσῶν χώρας,ἐγκατέμεινον,ἐσδέξαθαι αυὶ ἐπὶ πολὺ αναβαλ in fuam regio-λομένω το παρθυαίς μονάρχε. Οτι » Κωνσάντιον - πρεσβοτω ἐν τῇ Ἐδέασῃ χρόνον ἐπιμείναντα,ὡς εἴρηταί μοι, πρεσβείας πέρι, τότε ἐδέξατο ὁ Περσῶν μόναρχος ἐς τω σφετέραν, καὶ παρ' αυτ' ἀφικέθαι προσέταξεν ἐκ ἐν ᾧ πόλεσιν,ἀλλὰ δὲ ἐν τοῖς μεθορίοις αυΐ τε,κὶ Ούννων 7 Κιδαρι, τὰς διατριβὰς ποιέμθμος, αυτῷ σιωίςατο αἰτίαν ἔχων, ὡς τὸς φόρες την Ούννων μὴ κομιζομένων, ὅς οἱ πάλαι μὲν τὸ Περσών & Πάρθων βασιλέυοντες ἔθοντο. ὧν ὁ πατὴρ των τε φύρε ἀπαρνησάμβυος ἀπαγωγώ, “ πόλεμον ὑπεδέξα το καὶ τότον μεν ὁ βασιλείας παρέπεμψετῷ παιδὶ, ὥςε τ μάχαις ἐπιτειβομένες τὰς Πέρσας, ἀπάτῃ ἐθελῆσαι τ Ούννων λύσαι διαφοράν καὶ δῆτα δαπέμψαθαι Πειράζω (τατο δι ὄνοματῷ τότε Περσῶν βασιλεύοντι πρὸς Κέγχαν Ούννων ἡγόμβρον, ὡς τα πρὸς ἀντ ασμοί- " αυτόν ζων εἰρΙω, ἐπί τε συμμαχία απένδε αι βέλοιτο, κ αυτό κατεγγυᾷ ἀδελφω. νεώτατον ο αυτίω εἶναι συνέ βαινε,κὶ μηδέπω παίδων εἶναι πατέρα ή προσδεξάμρον τες λόγες, γήμαθαι ἐ 7 Πειρώζει ἀδελφὴν, ἀλλ ̓ ἑτέρων γυναῖκα, βασιλικῶς διακοσμηθεῖσαν ἣν ὁ Περσῶν μόναρχος ἐξέπεμψε,παρεγγυήσας, ὡς ἐδὲ μὲν ἀνακαλύπτεσα ἢ ἐχηματισμένων, βασιλείας και ευδαιμονίας μεθέξει· ἐκλέγεσα δὲ τὴν ὑπόκρισιν θάνατον ἕξει ζημίων ἐξ ἔξεθαι τὸν Κιδαριῖ ἄρχοντα θεράπαιναν ἔχειν γαμετὴν ἀν-“ ἕξεςι Olibrium ad imperium Occidentis provehere bellum exceperat, quod quidem una cum Regno los fuftulerat. Quibus fermonibus cum Conchas ~ 2 Κόγχας ་་ τὶ ν οι γενομένης. τούτε χάριν απεισάμβυος ὁ Πειρώδης Α igitur his conditionibus Perofes pacem cum Hunπρὸς ἃ τῶν Ούννων ηγέμμον, ἐκ ἐπὶ πολὺ ἢ ἀπάτης ἀπώνατο. βλαβηθεῖσα ο ή γωή, μή ποτε ὁ ἄρ χων τῶ ἔθνες ὑπὸ ἑτέρων πυθόμβυος τω αυὲ τύχίω, χαλεπῶς αυτίω ὑφέξει θανάτῳ, μωύει τὸ μελετηθέν. ὁ Κάγκα; δὲ Γέγχας ἐπαινέσας τω γωαῖκαὶ ἀληθείας, αυτ Πειρω ζω μὲν ἔμεινον ἔχων γαμετώ τίσαθαι δὲ τὸ δολ. Πειράς ζειν ἐθέλων, πόλεμον πρὸς τὸς ὁμόρες ἔχειν ὑπεκρίνε το δεῖθαί τε ἀνδρῶν, ἐ τῶν πρὸς μάχω ἐπιτηδείων ( μυρίων δὲ αὐτῷ παρεῖναι πλῆθος) ἀλλὰ τῶν σρατηγησόντων αυτῷ “ πόλεμον. ὁ δὲ τ'. αυτῷ τῶν λογάδων ἐξεπεμψε.κὶ τὸς μὲν ὁ τ Κιδαρι ἄρχων ἀπέκτεινε τὸς δὲ λω βησάμενος, παρὰ Πειρώζω ἀπέπεμψεν ἀπαγγελ&ν τας, ὡς ὁ ἀπάτης ταυτίω ἔδωκε δίκω. ὅτως αυθις αυτοῖς ὁ πόλεμος ἀνεζωπυρώθη, καὶ ἐμάχοντο καρτερῶς. ἐν Γόργα τοίνω τότο δὲ ὄνομα τῷ χωρίῳ, ἐν ᾧπερ συνέβαινε τὰς Πέρσας σρατοπεδεύεθαι) → Κωνσάντιον ὁ Πειρώζης ἐδέχετο καί τινας ἡμέρας φιλοφρονησάμβυος, χαφῆκον, δεξιὸν ἐδὲν περὶ δ αρεσβείας Σποκρινάμμος. Οι τι Λέων ὁ βασιλεὺς σέλλει πρὸς Γεζέριζον φύλαρχον, τὴν τὸ Ανθεμίς βασιλείαν μίωύσων, καὶ πόλεμον ἀπει λήσων,εἰ μήγει Ιταλίας & βασιλείας ἀφέξοιτο. ἐπανῆκε δὲ ἀγγέλλων, μὴ ἐθέλειν αυὶ τὸς τὸ βασιλέως προΐεπαι λόγοις, ἀλλὰ ἐν πολέμε εἶναι παρασκευῇ ὡς ὑπὸ τῶν νέων Ρωμαίων παρασπονδέμθμον. norum Rege fanxiffet, non illi diù fua fraus utilitati & fru&ui fuit. Mulier enim timens, ne fi forte per alios de fua conditione certior fieret, pessima fe morte mul&taret commentum indicavit. Conchas vero mulierem ob veritatem detectam laudans eam in uxorem habere perftitit fed dolum fibi fa&tum ulcifci conari in animo habens contra finitimos bellum gerere fimulavit. In quo fibi viris opus effe non quidem ad militiam aptis (infinitam enim horum fibi adeffe multitudinem ( fed his qui eos in aciem educerent & bellum adminiftrarent. Perofes vero principes & ex fuis > illuftriores * ad eum mifit, quorum alios Ci- trecentos. daritarum Imperator trucidavit alios truncatos ad Perolem remift , qui renuntiarent has illos commiffæ ab eo fraudis ergo pœnas luiffe Itaque inter ipfos, multo acrius quam antea bellum eft excitatum, & omnibus viribus depugnarunt. In Gorga igitur, (hoc enim erat loco nomen, in quo tunc forte Perfæ caftra metabantur) Conftantium Perofes excepit. Quem poftquam per quofdam dies laute, feftiviterque tradtaffet, nullo grato, & confentaneo ad legationem dato refponfo dimifit. Leo Edit. Parif. Imperator Genfericum barbararum gentium pag. 76. ducem, per nuntium de Anthemii Imperio certiorem fecit, eique bellum indixit, nifi Italias & Reginas liberas dimitteret. Rediit autem nuntius, & retulit, nolle ipfum denunciationi parere, imo eo magis bellum apparare, quod juvenes Romani fœdera tranfgreffi effent. Edit. Parif pag. 77. ΠΕΡΙ ΜΑΧΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ Α ΤΟΥ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΩΣ. ΝΕΓΝΩΣΘΗ Μάλχου Σοφιςοῦ Βυζανταϊκὰ ἐν βιβλίοις ζ'. Οὗτοι οἱ ζ'. τ ἱςορίας λό γοι καὶ προηγουμένως ὑποφαίνουσιν, αυτῷ λόγους ἄλλους διαπεποιήθαι. » ἡ ἀπαρχὴ δὲ ῇ ἑπτὰ τὰ πρῶτα λόγω τό το προδηλοῖ, ἐμίω ἀλλὰ καὶ ἑπομένως, εἰ τὸ ζω προ σῆν των συγγραφῆς, ὡς τὰ ἑβδόμου λόγω τὸ πέρας ἐκδείκνυσιν. Εςι δὲ ὁ συγγραφέας, φιλα δελφους στις ἄλλος κατὰ συγγραφὺ ἱςορίας ἄξισως, καθαρὸς, ἀπέριττος, ευκρινής, λέ ξεων ἢ ἀνθηροτάταις, καὶ εὐσήμοις, και εἰς ὄγκον τινὰ ἀνηγμέναις, χρώμενος. ἢ ἐδὲ αἱ και νοπρεπῶς αυτῳ, ὅσαι τὸ ἐμφατικὸν ἢ ἔνπγον και μεγαλεῖον ἔχεσι παραβλέπονται, ὥσπερ τό, και τοιαῦτ ̓ ἔνια. καὶ ὅλος κανών έξι τ ιςορικοῦ λόγου. σοφιςὴς δ' l τὸ ἐπιτήδάμα, και ρητο ρικῆς εἰς ἄκρον ἐληλακῶς, καὶ τα θρησκείαν οὐχ ἔξω τα χρισιανικοῦ θιάσου. Εκ τᾶ Φωτίου. L Ecti funt Malchi Sopbifte biftoria Byzantine libri feptem Aufpicatur ab eo tempore, quo morbus Leonem Imperatorem feptimo decimo Imperii anno extinxit. Narrat igitur Zenonis inaugurationem, atque ut idem extorris Imperio atque privatus vixerit. Ut item Bafilifcus, illi fufeitus, purpuram deinde pofuerit. Mox Zea nonis ad Imperium reditum, cademque ejus, quem dixi, Bafilifci, uxore etiam ac liberis, iniqua lege, una trucidatis. Armatum quoque, qui Zenonem reduxerat, fimilem accepiffe mercedem, cum is ab Onulpho neci datus eft. Refert item Theuderichi Triarii F feditionem: Er Theuderichi Balameri F. amicitiam, & cum illo altero Theudericho bellum: certamen etiam adverfus Zenonem, & Marciani rebellionem: & ante banc Berine focrus in Zenonem infidias, Marcianique perpetuum exilium . Rurfum Berina priores Hillo paratas infidias, utque Epidamnum Theuderichus Balameri F. fraude occupavit. Hæc ubi retulit, res quoque Romanorum attingit : finifque feptimi libri mors eft Nepotis, qui Glycorium Cafarea poteftate exuit, Romanorumque inva fit Imperium, & clericorum ritu illum attonfum pro Imperatore Epifcopum conftituit, a qua demum infidiis petitus periit . Hi feptem hiftoriarum libri, etiam pracedentes plures ab eo libros fuiffe confcriptos indicant, & initium libri primi de feptem idem oftendit. Quin & deinceps hiftoriam perfecuturum fuiffe, fi longior vitæ ufura contigiffet, extremo libro feptimo fignificat. Philadelphenfis eft hic fcriptor, ca fi quis alius, in hiftoria fcribenda præftantiffimus, ut pote purus, minime redundans non confufus, verbis maxime floridis ac fignificantibus ufus, quæ ad magnitudinem ac pompam aliquam tendant, ne novatis quidem vocibus, quando illa vehemens quid & fonorum aut granditatem aliquam habent, prætermiffis. Itaque quantus-quantus eft norma hiftorici fermonis eft. Sophiftam vero agens, ad Rhetorica fummum apicem pervenit, inter Chriftianos religionis cultu recenfendus. λό ΕΚ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΛΧΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΑ Δ Ε Λ Φ Ε Ω Σ, N BY Z ANT E K T Ω Ν ΕΧ ΗΙSTORIA MALCHI RHETORIS PHILADELPHENSIS, DERE BUS BYZANTINIS. ་་ Ο πό Βαλάμπρος, ὑπό την Ρωμαίων τρατηγών πολ ABB sulparibusiera Edy Paris λῶν τῇ ἰδίων ἀποβαλών, ἐ μικρὰν ἔχων ὀργω Romanis Ducibus fpoliatus, non pag. ~ 기 ~ B λον, εἰ μὴ ὑποφθάσαντες, τάτε ἱερὰ γένη, καὶ οἱ ἐν li iræ præfeftum fubduxiffent, & furorem ple- periculum, & videret malorum mediocrium ope fueris, Imperatori fuccenfeas, & impures ea, quæ in te ipfum, & in illum deliquifti. Nunc pag. 80. Α πως, ἀνειργετὸ ςράτεμα. οὐ μὲν τι ἐδιύατο, πάντων ὄντων ἀπόρους, τὰ γοω ἐπιτήδεια ἐκπορίσαι κωλύειν . καὶ δὴ προὶ ὧν ἦλθεν ἐπὶ τω Ηράκλειαν τί ἐν Μακεδονίᾳ . καὶ τῇ Αρχιερέως τὰ ἐν ταύτῃ πόλει πολλὰὶ παντοδαπὰ τῇ τρατιᾷ καὶ αὐτῷ ὅποςείλαντος δῶρα τώ τε χώραν ἀπαθῆ πᾶσαν διεφύλαξε, καὶ ἐδὲν τὰς οἰκοιτας ἐνταῦ exercitum fuum urere & occidere homines ve- Α πως, Β ejus poteftate effe, longo tempore tantam militum turbam a damnis pro libidine inferendis continere. Quamobrem Imperator mifit Adamantium Viviani filium , patricium & urbi Exprefectum, quem etiam dignitate Confulari auxit, juffitque regionem in Pantalia affiEdit. Parif gnare, quæ Illyrice partis eft provincia non fongo intervallo diftans ab ingreffu Thraciæ. Quod @o confilio faciebat, ut fi qua Theodorichus Triatii fe commovere fufciperet, Balamerum adverfarium fibi proxime imminere sciret, atque etiam fi Balamerus conventa violare & pacem turbare vellet, cum in medio duorum exercituum, 111yrici & Thraciæ degeret, eum facilius opprimere poffet. Quod fi hoc anno exercitum fuum inopia laboraturum Balamerus diceret, propterea quod C nullum femen terris mandatum effet, neque ullam fpem percipiendorum in Pantalia fru&tuum haberet, dedit Adamantio proficifcenti ducentas auri libras, quas juffit regionis illius Præfecto tradere, ut eas ad convehendos in Pantaliam commeatus, qui illis alendis fatis effent, impen Pkg. 81. deret. Cum legatus adhuc effet Byzantii, milites, qui Theffalonicæ in præfidiis erant, Joannem Præfectum, qua exiret obfervantes ficcis appetierunt. Huic negotio finem impofuit Adamantius expræfcripto Zenonis & hæc pacavit. Dum hæc Theffalonicæ gerebantur, Balamerus circa Heracleam, in Epirum, ad Sidimuntum mittit . Is cx eadem tribu, & eodem genere & majoribus ortus, tunc temporis credebatur bene fentire de rebus Romanis & Romanorum amicus effe. Etenim regionem circa Epidamnum incolebat obvenerat, fub ་་ η θα παραλιπών, ἐκ τῇ ταύτῃ“μόρων τὸ πλῆθος ἐπιει- " παραλυτε κῶς ἐπειρᾶτο δάγειν . εἰς δὲ τὸ Βυζάντιον ὡς ἦλθον οι "μερῶν παρ αυτό ταλέντες πρέσβεις, ἔλεγον· ὅτι δέοι ταχέως περὶ πάντων αυτοκράτορα αυτῷ πρεσβευτω αποςείλαι, ὡς οὐχ οἷοί τε πλῆθος ἄπειρον εἴργειν ἐπὶ πλείονα χρόνον τῆς ἀφ ̓ ὧν ἂν διώαιντο βλάβης. ὁ δὲ Αδαμάντιον Βιβιανά παῖδα, πατρίκιον τε ὄντα καὶ πολιαρχήσαντα, προπεὶς αυτῷ καὶ τιμ ὑπατικω, ἔπεμψε παραγγείλας χώραν μὲν αὐτῷ δοῦναι ἐν Πανταλίᾳ, ἣ δ μὲν Ιλλυρικῆς μοίρας ἐςὶν ἐπαρχίᾳ, ἐ πολὺ δὲ ἀπέχουσα τδ εἰσβολῶν της Θράκης· ὅπως, εἴτε Θεοδορίχος ὁ Τριαρίου ἐγχειροίη τί κινῶν, ἔφεδρον ἔχοι αυτὸν ἐγγύθεν αυτὸν ἐγγύθεν κατ ̓ ἐκείνε· είτε αυ τὸς ταράττειν τὰ συγκείμενα θέλοι, ἐν μέσῳ αὐτὸν ἔχων της τεΙλλυρικῶν καὶ Θρᾳκίων διωάμεων,ουκολώτερον αυτό πεείναι διαιτο. εἰδὲ τροφῶν ἀπορεῖν τῷ ςρατούματι λέγοι τὸν παρόντα ἐνιαυτὸν, ἅτε μή τε ἐν απείροις, μήτε καρ- "σπόρος τᾶ ἐλπίδα ἔχων ἐν Πανταλίᾳ· ἔδωκε λίτρας χρυσίε α πιόντι διακοσίας. ἃς ἐκέλευε δόντα τῷ ὑπάρχῳ τῷ ἐκεῖ, ποιῆσαι δαπάνω αυτοῖς εἰς Πανταλίαν χορηγῆσαι τι ἐπαρκεσαν. ἔτι δὲ ἢ πρεσβετὸ ὄντος ἐν Βυζαντίῳ, σρατιῶται συςάντες ἐν τῇ Θεσσαλονίκη, “ὕπαρχον Ιωάννων προϊόντα φυλάξαντες, ξιφήρεις ώρμησαν καὶ ὠρίπη πα ρὰ τῆς Ζώωνος Αδαμάντιος, καταῦτα κατέςησεν. ὁ δὲ τὸν Βαλαμήρον ἐν ᾧ τὰ τῆς Θεσσαλονίκης ἐγένετο περὶ Ηράκλειαν ἔμνεν, καὶ ἐπὶ τ ἤπειρον πέμπει πρὸς Σιδιμοι ἐκ μὲν δ αυτῆς φυλῆς τὸ ἀνέκαθεν ὄντα, δοκουῦτα δὲ τό τε εἶναι Ρωμαίος υπόσπονδον, καὶ ἐν τῇ κατ' Επίδαμνον Ηπείρῳ χώραν τὲ νεμέμθμον καὶ εὐδαίμονα κλῆρον, καὶ παρὰ βασιλέως δεχόμιμον σωωτάξεις. ἀνεψιὸς δὲ τ ἔτος Αι δοίγγε, Γηρίώης τὲ μάλιςα ὄντος οἰκειωτάτε, καὶ ἢ τὸ ω τα ~ quæ illi ex hereditate opulent bener & D λεγομένων δομεσίκων Αρχαὺ ἀρχοντος, μεγάλω τινὰ Imperatore ftipendia merebat. Erat hic nepos Audingi, qui valde familiariter Gerene utebatur, & eos, qui domeftici vocantur, regebat, quæ dignitas magnam habet in regia auctoritatem Ad hunc igitur mifit, antiquam cognationem in memoriam revocabat, & orabat, ut viam reperiret & efficeret, qua Epidamno & reliquæ Epiri dominatu potiretur, ubi poft tot errores, quibus agitatus ad hoc ufque tempus fuerat, confiftere poffet, & fuis rebus urbe & manibus firmatis cafus, quos fortuna daret, expedaret. Ut Sidimuntus hæc a Balamero accepit, barbarus barbaro proxime habitare , quam Romanis, fatius effe duxit. Itaque Epidamnum venit, & privatim unumquemque civium circumjens, tamquam pridem erga ipfos benevolus, confilium dedit, at omnia quæcumque unufquifque eorum in bonis habebat, exportaret, & fe fuaque omnia falva & incolumia in infulas, aut in aliquam aliam urbem conferret Barbarum enim quampri Ε ~ ~ 3 2 σαν τα περὶ βασιλέα πρὸς τὸτον δω ἔπεμπε, τῆς τε παλαιᾶς αυτὸν συγγενείας ἀναμιμνήσκων, καὶ ἀξιῶν ἐξει ρεῖν καὶ συμπράξαι τρόπον, δι' οὗ τῆς τὸ Επιδάμνου κα τῆς ἄλλης Ηπείρου διωηθείη κρατήσας ςῆναι τῆς πολλῆς πλάνης. κ ἱδρύσας ἑαυτὸν ἐν πόλει καὶ τείχεσιν, ἐντεῦ πεν ὡς ἂν διδῶ δέχεθαι τὸ συμβαινον. Σιδιμοιῶτος δὲ ταῦτα παρ αυτό δεξάμλνος, καὶ βάρβαρος βαρβάρω συνοι κεῖν, ἢ Ρωμείοις, ἡγησάμβρος κρεῖττον· ἐλθὼν εἰς Επίδαμνον. καὶ ἰδίᾳ μετιῶν τῇ πολιτῶν ἕκασον, ὡς δῆθεν κατ' δύνοιαν συνεβέλευεν αὐτοῖς, ἅτε έκαςος ἔχει θᾶττον ὑπεκτίθεσαι, καὶ αὐτὲς ἢ εἰς νήσεις, ἢ πόλιν ποι σώζε πω, λέγων· ὡς βάρβαρος ἐπὶ ταύτίω ὥρμητοι, κι ὅτι τῷ βασιλεῖ ταῦτα δοκουστά ἐςι, καὶ ὡς Αδαμάντιος ἐπὶ ταῦτα πεμφθείη. κρεῖττον δω εἶναι αὐτοῖς, δ ἔτι ἀπεσιν, κατὰ πλείονα χολωὰ τὰ κατ' αυτὸς διοικήσαθαι. ταῦτα καὶ τοῖς σρατιώταις τοῖς ἐκεῖ φυλάττεσιν, ουσιν ως ~ 기 mum Epidamnum invafurum : fic enim Imperator διχιλίοις, οἳ καὶ ἀμεύεθαι ἐπιόντα πρός γε τὸ παραχρή rem decreviffe, qui ad eam rem exequendam Adamantium miferit. Is adhuc commodum abeft . Itaque melius effe per otium, dum tempus datur, ut rebus fuis profpiciant . Erant quoque in ea urbe in prafidiis militum duo millia, numerus, qui barbarum etiam ex improvilo urbem aggredientem repellere potuiffet. Hi quoque funt per fuafi. Denique dicendo, & terrorem μα ῥᾳδίως ἠδιύαντο. ἔπεισεν ὁμᾶ πάντας ἐκλίπειν Επίδαμνον, καὶ λέγων καταράττων, καὶ φήμίω ἀεὶ καινιπει ρώμβυος ἐμβάλλειν κὅτι βασιλεῖ ἀπεχθήσονται μᾶλ λον, ἀντιςῆναι θέλοντες. καὶ πρὸς τὸν Βαλαμήρε δυθέως ἐπέςελλεν, ὡς τάχος ἐπείγεθαι. ὁ δὲ τοῦ Σιδιμοιώθε ἐπέμπε δήλωμα, να τίω αυτῶ ἀδελφίωνόσῳ κατεχομέ injiciendo, & quotidie novos rumores fpargendo, hoftes qui urbem occuparent adeffe, perfecit, ut urbem Epidamnum defertam relinquere omnibus perfuaferit Ajebat enim, eo magis Imperatoris voluntati adverfaturos, quanto magis his, quæ proponebat, repugnare conarentur. Mox quo celerius Balamerus introduceretur ad eum mifit: is circa Heracleam confederat & quid fibi nuntii a Sidimunto veniret, expectabat Suæ autem moræ cau |