Edit Parif pag. 44.

..45.

cum Parthorum rege difceptaturos. Neque enim A την Παρθυαίῳ μονάρχη μήτε δὲ φυγάδας εἶναι παρὰ σφι
ullos apud fe effe fugitivos, neque Magos in fuæ
religionis cultu turbari, aut impediri. Pecunias.
autem ad cuftodiam arcis Jerovach, & bellum.
contra Hummos Cidaritas, quandoquidem eorum
func ifta partes, & id fibi defumpferunt, mi-
nime juite perere. Legationem ad Vandalos fu-
fcepit Tatianus, in patriciatus dignitatem coo-
ptatus. Ad Perfas vero Conftantinus tertium
Conful, & ad Confulatus patriciatus quoque
honorem fortitus. Poft incendium civitatis,
quod accidit fub Leone, Gobazes venit Con-
ftantinopolim cum Dionyfio, ftola Perfica indu-
tus, & Medorum in morem fatellitibus ftipa-
tus. Hunc Inperator excepit, & primum
quidem rei novitate commotus averfatus ef
Deinde ad æquitatem delapfus, & eum comi-
ter amplexus dimifit. Chriftianorum enim fym-

bola offentans, blanda oratione eum demulat,
& fermonum illecebris capit. Scythæ & Gotthi p
B
acie decertantes, & a pugna utrique receden- "

tes, ad accerfenda auxilia animum adjecerunt.

ત

~

σι, μήτε παρενοχλείθαι τοὺς μάγους » θρησκείας πέρι. τω φυλακίων δὲ τὸ Ιουροειπααχ φρερίου, καὶ πόλεμον τὸν πρὸς τοὺς Ούννους ὑπὲρ σφῶν αυτῶν ἀναδεδεγμένους, μὴ δικαίως χρήματα αἰτεῖν παρ' αυτῶν ἐπρεσβίσατο δε παρὰ μὲν βανδίλους ὑπὲρ Ιταλῶν Τατιανὸς ἐν τῇ τδ πατρικίων αξίᾳ καταλεγόμενος· παρὰ δὲ Πέρσας Κωνσαν τῖνος, τρίτον μὲν ἢ ὑπαρχον λαχὼν ἀρχω πρὸς δὲ τῇ ὑ πατικῇ ἀξίᾳ η της πατρικιότητος τυχών. ὅτι μετὰ τὸν ἐμ πρησμὸν τῆς πόλεως τὸν ἐπὶ Λέοντος, ἧκεν ὁ Γωβάζης στ Διονυσίῳ ἐς τίω Κωνσαντίνου, Περσικίω ἔχων τολί κ τω Μηδικῷ δορυφορέμλνος τόπῳ· ὃν οἱ ἀμφὶ τὰ βασίλεια δεξάμλνοι, πρότερον μὲν τὸ νεωτερισμοῦ κατεμέμ ψατο ἔπειτα δὲ φιλοφρονησάμβυοι ἀπέπεμψαν . εἷλε αυτοὺς τῇ τε θωπείᾳ τῇ λέγων, καὶ τὰ τῇ χριςιανῶν ἐπι φερόμιμος σύμβολα. Ότι Σκύθαι Γότθοιεις πόλεμον συνελθόντες, καὶ διαχωρισθέντες ἀμφότεροι, πρὸς συμμάχων μετάκλησιν παρεσκευάζοντο· ἐν οἷς καὶ παρὰ τοὺς ἑωες ἦλθον καὶ Λασερ μὲν ἡγεῖτο μηδετέροις συμμαχεῖν ὁ δὲ ἀυτοκράτωρ Λέων ἐβέλετ Σκίροις ἐπικουρεῖν καὶ δὴ γράμματα πρὸς τὸν ἐν Ιλλυριοῖς σρατηγὲν ἔπεμπεν, ἐν τελλόμθμος σφίσιν και των Γότθων βοήθειαν τίω προσής κουσαν πέμπειν. Οτι ἧκε και τέτον τὸν χρόνον παρὰ τῆς Δι τήλα παίδων ὡς τὸν βασιλέα Λέοντα πρεσβεία, τας αι τίας διαλύουσα δ προϋπαρξάσης διαφορᾶς, καὶ ὡς χρὴ αντοὺς ἐπὶ εἰρήνῃ σπένδεπαι· καὶ καὶ τὸ παλαιὸν ἔθος παρὰ Ισρον ἐς ταὐτὸν ἰόντας Ρωμαίοις προτιθέναι ἀγορὰν, κ ἀντιλαμβάνειν ὧν αν δεόμβροι τύχοιεν. καὶ ἡ μὲν σφῶν αὐτῶν πρεσβεία ἐν τοῖς δὲ ἦσα ἄπρακτες ἐπαινει. ἐξ ἐδόκει τῷ βασιλεύοντι Ούννους ἢ Ρωμαϊκῶν συμβολαίων μετέχειν πολλὰ τω αυτὰ κακώσαντας γι. οἱ δὲ τὸ Λττήλαπαιδες τω ἐπὶ τῇ πρεσβείᾳ ἀπόκρισιν δεξάμενοι, πρὸς σφᾶς διεφέροντο ὁ μὲν ο Δεγγιζὶκ, ἀφράκτως ἐπανελθόντων τω αρέσβεων, πόλεμον Ρωμαίοις ἐπάγειν ἐβέλετο· ὁ δὲ Ηρναχ πυρὸς ταύτω ἀπηγόρευε τω παρασκεύίω, ὡς της και χώραν ἀπαγόντων αυτὸν πόλεμον . Οτι Σαράγουροι Ακαττίροις καὶ ἄλλοις ἔθνεσιν ἐπιθέμθμοι, ἐπὶ Πέρσας ἐσράτουου· καὶ πρότερον μὲν ἐπὶ Κασίας παρεγένοντο πελας· καὶ φρουρὰν Περσικίῳ ἐν αὐταῖς ἐγκαθεςῶσαν εὑρόντες, ἑτέρων ὁδὸν ἐξ ἀποντο. δι' ἧς ἐπὶ τοὺς Ιβηρας ἐλθόν τες, τώ τε αὐτῶν ἐδίοων, καὶ τὰ Αρμενίων χωρία κατέξει χον· ὥσε Πέρσας πρὸς τῷ πολέμῳ τῷ Κιδαριτῶν, τὸ πάλαι αυτοῖς συςάντι, καὶ ταύτίω βλαβουμένους παρὰ Ρωμαίους πρεσβεύσαθαι, καὶ αἰτεῖν χρήματα σφίσιν αὐτοῖς δίδεπαι, ἢ ἄνδρας πρὸς φυλακαυ τε Ιεροειπαὰχ φρουρίου, καὶ λέγειν ἅπερ αυτοῖς πολλάκις εἴρητο πρεσβεομένοις· ἀυτῶν ὑφιςαμένων τας μάχας, και συγχωροιώτων τὰ ἐπιόντα ἔθνη βάρβαρα πάροδον ἔχειν, ἢ ἣ Ρωμαίων ἀδήωτος διαμένει χώρα. Τῶν δὲ ὑποκριναμένων, ὡς ἕκαςον ἀνάγκη δ οἰκείας ύπερμα χουῦτα γῆς, ὁ σφετέρας φρερᾶς ἐπιμελεῖπαι· πάλιν ἄπρακτοι ἐπανέζαξαν. Οτι Δεγγιζὶ χ πόλεμον ἐπὶ ρωμαίες ἐπενεγκόντος, καὶ τῇ τε Ιςρου προσκαρτεροιῦτος. τότο μαθὼν ὁ Ορνιγίσαλος· αυτὸς τὸ εἶχε τίω πρὸς Ορᾳκίῳ μέρει το ποταμε φυλακώ . ) ἐκ δ ἀμφ' αυτὸν ἐκ πέμψας ἐπιθά νετο, ὅτι βουλόμενοι πρὸς μάχων παρασκλιάζον· . ὁ δὲ Δεγγιζὶ χ το Αναγάς κατολιγωρήσας τὲς ὑπ ̓ αυτό πεμφθέντας ἀπράκους ἠφίει . παρὰ τὸν βασιλέα τὲς διαλε paratum facere. quo eos fuo imperio rca ξαμένης σελλεν, ὡς εἰ μὴ γύων χρήματα αυτῷ ἑπομένῳ δῴη τρατῷ,πόλεμον ἐπάξει τῷ δὲ παρ ̓ ἐκείνα πρέσβεων ἐς τὰ βασίλεια ἀφικομένων,κὶ τὸ αὐτοῖς ἐνταλθέντα ἀπαγ γειλάντων, ἀπεκρίνατο βασιλάς, ἑτοίμως ἔχειν πάντα ποιῶν, εγε ὑπακουσέμβυοι αυτῷ παραξένωνται· χαίρειν

Qua de re Romanos Eoos adjerunt. Aipar qui-
dem cenfuit, neutris opitulandum effe. Sed Im-
perator Leo ftatuit Scirris opem ferre. Itaque
litteras ad præfedum Illyrii mifit, jufitque
quoad neceffe effet, auxiliares copias Scirris
adverfus Gotthos præbere. Eodem tempore ve-
nit & ad Leonem Imperatorem legatio a flis
Attila ut omnibus omnino præteritorum diffi-
diorum caufis refecatis, pacem inirent. Itaque
Romani, ut olim erat in more pofitum, ad I-
itrum ufque procedentes, mercatum celebrarent,
ex quo invicem ea, quæ fibi opus effent, defu-
merent. Et ea quidem legatio, quæ circa hæc
verfabatur, re infecta rediit. Nec enim Impera- C
tor rationibus fuis conducere arbitratus eft, com-
moditates, quæ propriæ Romanorum effent
Hunnis, qui eos tot damnis, & cladibus affece-
rant, communicare. At vero Attilæ filii renun-
tiata legatione, inter fe diffenferunt. Etenim
Dengifich legatis, nulla re impetrata, reverfis
bellum Romanis indici volebat. Cui quidem ap-
paratui Irnach repugnabat. Nec enim bellum lon-
gius a patria geri, expedire exiftimabat. Quod
Saraguri Acathiris, aliifque gentibus aggregati,
in Perfas exercitum duxerunt. Primum quidem
ad portas Cafpias appulerunt, ubi cum præfi-
dium Perficum offendiffent, ad aliam viam de-
flexerunt. Qua ad Iberos accedentes, regionem
vaftarunt, & excurfiones in oppida Armenio-
rum fecerunt. At Perfæ, qui jamdudum bello
cum Cidaritis occupabantur, hac occafione ar-
repta, legatos ad Romanos miferunt, qui ab il- D
lis pecunias, aut milites ad cuftodiam arcis Je-
rovach peterent. Qua de re fæpius jam cum il-
lis per legatos egiffent, docuiffentque
gnam detrectantibus, & cedentibus liberum fu-
turum ad invafionem barbaris gentibus acceffum,
atque ita minime invafata Romanorum regio
permaneret. His vero refpondentibus, rationi
confentaneum effe, unumquemque fua tueri &
defendere, & de fuis arcibus follicitum effe,
rurfus re non obtenta, legati ad fuos reverte-
re. Dengifich bellum Romanis intulit, & Iftro
potiri inftitit. Quod ubi Ornigifclus didicit
( is in ea parte Thraciæ, quæ ad Iftrum eft,
cuftodia ripa fluminis præfectus erat) per fuos
ex eo quæfivit, an ea mente effet, ut acie de-
certare veliet. Sed Dengifich Anagaftum con-
ab eo miffos re infecta dimifit

temnens

fe pu

& per legatos Imperatori denuntiavit Γ Ε
bellum illaturum, nifi fibi, fuifque terram,
quam incolerent & pecunias alendo exerci-
tui, qui ipfum fequebatur, fubminiftraret
Legatis in regiam introductis, & mandata
exponentibus Imperator refpondit, fe omnia
obfequen-

१

tes redderet . Sibi enim pergratum, & jucun-
dum effe, fi quando inimici in fœdus fo-
cietatemque tranfirent. Anagaftus, Bafilifcus,
& Oftrovius , & alii quidam Duces Roma-
ni, in locum abruptum, & concavum, Got-
thos inclufos obfederunt. Ibi Scythæ victuum

τη

τα

પ

ας πέρι

Λεμον τὸν

τους, μή

σατο

· ἐς τὸν

rint

Romanos miffis legatis certiores fecerunt, fe omnibus, quæ ftatueparituros, modo fibi terram ad inhabitandum concedant. Romani refponderunt fe ad Imperatorem eorum poftulata delaturos At Scythe de fame quæ eos premebat, tranfigere velle dixerunt , neque longiores inducias ferre poffe . Romanis ordinibus prepofiti habito confilio tantifper dum Imperator illis profpiceret alimenta præbituros polliciti funt, fi Scytha Romanorum multitudini proxime ad eorum morem ordinati accederent. Facilem enim fore fingulis ordinum ductoribus eorum, qui fibi forte obvenerint tuitionem & adminiftrationem

tus

ὲ τοῖς ἀπὸ ἢ ἐχθρῶν ἐπὶ συμμαχίᾳ ἀφικημένοις. A inopia laborantes
ὅτι Αναγάς, καὶ Βασιλίσκε, καὶ Ὀερεί, καὶ ἄλλων τινῶν
σρατηγῶν Ρωμαίων, τοὺς Γότθες “ἔσιν ἀκοῖλον χῶρον
συγκλεισάντων καὶ πολιορκοιύτων λιμῷ τε πιεζομένων -
Σκυθῶν, σπάνει ἢ ἐπιτηδείων, πρεσβείαν παρὰ τοὺς
Ρωμαίος ποιήσαθαι, ὥςε αυτοὺς ἐνδιδόασι νεμομένες
γιωὑπακέειν αυτῶν ἐς ὅ,τι ἀνθέλοιεν· ὃ δὲ ἐπὶ βασι-
λέα τὰ ἐκείνων φέρειν ἀποκριναμένων πρεσβείαν κ
βαρβάρων, το λιμᾶ πέρι σφᾶς θέθαι ἐθέλειν τὰς συμ-
βάσεις, φαμένων καὶ μὴ οἵες τε εἶναι μακρὰς ποιεῖθαι
ανακωχὰς. βελουόμβροι οἱ τὰς Ρωμαϊκὰς τάξεις διέπον-
τες, ξοφὰς χορηγήσειν αυτοῖς ὑπέχοντο ἄχρι τῆς βασι-
λέως ἐπιροπῆς, εἶχε σφᾶς αυτές διέλοιεν, ὥσπερ καὶ
τὸ Ρωμαϊκὸν δακέκριται πλῆθος, ἔσεθαι δ αυτῶν ῥᾳ-
δίως οὕτως ἐπιμέλειαν ἐς τοὺς κληρωμένους, κι εκ εἰς
πάντας ἀποβλεπόντων ἣ σρατηγῶν, οἵπερ ἐς φιλοτιμίαν
ὁρῶντες, πρὸς τὰ ἀυτῶν πάντως ἁμιλληθήσονται κοι
μιδώ. ὃ δὲ Σκυθῶν τοὺς ἀπαγγελθέντας διὰ ἢ πρέσ
βεων προσδεξαμένων λόγες καὶ ἐς τοσαύτας σφᾶς αὐτοὺς
ταξάντων μοίρας, ἐς ὅσας ὥσπερ καὶ οἱ Ρωμαῖοι διεκέ-
κριντο Χελχαλ, το Ούννων γένες ἀνὴρ, καὶ ὑποκράτη-
γος διεπόντων τὰ Ασπαρος τάγματα, παρὰ τὰ ἐπι-
λαχεσαν αυτοῖς βαρβαρικώ μοῖραν ἐλθὼν, καὶ αυτῶν
Γότθων πλείονες δὲ ἢ ἄλλων ὑπῆρχον μεταπεμψάμμος
τοὺς λογάδας, τοιῶνδε ἐποιήσατο λόγων ἀρχω· ὡς δώ

~

Β

C

D

potius quam ducibus qui univerfos exerci-
της regunt quippe qui in illis cura fua, &
diligentia complectendis inter fe fint zmu-
latione certaturi Itaque Scythæ his, quæ
legati renuntiarunt, paruerunt, feque in tot,
& cofdem ordines diftribuerunt in quos Ro

mani erant diftributi. Quo facto Caleal,
genere Hunnus, qui fecundum ab Afpare Im-
perii gradum in eos, qui fub eo ordines duce-
bant, tenebat,
tenebat, barbarorum , quæ fuis ordini-
bus accefferat, cohortem obiens, in qua erant
plures numero Gotthi, quam reliqui, accitis
primoribus hujufmodi orationem habere capit.
Terram quidem Imperatorem ad inhabitandum
daturum , quæ non illis fru&tui, & commodo
futura effet, fed cujus utilitas ad folos Hun-.
nos redundaret. Nec enim Hannos ignorare,.
Gotthos terræ cultum negligere. Ex quo fore,
ut luporum more Hunni arva, quæ Got-
this fortito obtigiffent ad fe pertrahentes ra-
perent, & eos fervorum loco habentes cibis
vexarent & opprimerent. Quamo-
brem femper invaluiffe, ut nullum effet Got-
thico generi cum Hunnis commercium, & ma-
jores jurejurando eos obftrinxerunt, eorum fo-
cietatem fugere. Sed rerum neceffariarum pe-
nuria victi, facramenta patria pro nihilo ha-
bebunt, & tranfgredientur. Se quidem genere
Hunnum, quo maxime gloriatur, fed æquita-
te motum hæc illis dicere, & monere eorum,
quæ facienda funt. His dictis Gotthi commo-
ti, & hæc Caleal pro benevolentia, qua ip-
fos profequebatur, fuggeffiffe rati, Hunnos
fibi immixtos, tamquam feditiofos trucidarunt.
Deinde quafi ex compacto cæteri convenientes,
ingens pugna inter utramque gentem eft com-
miffa. Quos cum in armis reliqui caftrorum

μὲν αὐτοῖς γι ὁ βασιλεὺς, ἐκ εἰς σφετέραν δὲ ἀν-
τῶν ὄνησιν, ἀλλὰ τοῖς ἐν σφίσιν Οὔνοις. τούτους δὲ όλι-
χώρες γεωπονίας ἔχοντας, δίκν λύκων τὰς αὐτῶν ἐπιόν-
τας διαρπάζεθαι ξοφάς. ὥσε θεραπόντων τάξιν ἐπέχον-
τας, ὁ ἐκείνων ἕνεκα ταλαιπωρείναι ξοφῆς. καὶ περ ἐς αεί
ποτε τοῖς Οὔννοις τῇ Γότθων γένους ἀσπένδε δαμείναντος.
καὶ ἐκ προγόνων τω αυτῶν ἀποφυγεῖν ὁμαιχμίων όμοσα-
μένων ἐφ ̓ ᾧ ὅρκων πατείων πρὸς τῇ τ οἰκείων ςερήσει
καταφρονειν. αυτόν δὲ, εἰ νὶ τὸ Ούννων ἀυχεῖ γένος δικαιο-
σκώης πόθῳ, τάδε πρὸς αυτὲς εἰπόντα, δεκωκέναι περὶ
το τρακτές βελώ. ἐπὶ τέτοις οἱ Γότθοι δ/αταραχθέν
τες, κὶ συνοίᾳ τῇ πρὸς αὐτὸς ταῦτα τὸν Χελχὰλ εἰρηκέ
ναι νομίσαντες, τὲς ἐν αὐτοῖς Οὔννες ὡς συςάντες διεχει
ρίζοντο καὶ μάχη καρτερὰ ἀμφοτέρων σαυίςατο ἢ ἐθνῶν,
ἐκ σωθήματος οἷάπερ πειθόμενοι ἀλλὰ τὸ καὶ οἱ π λοιπῶν
σρατοπέδων ἡγεμόνες μετὰ τ οικείων παραταξάμλνοι,
ἐπιτυχόντα ἢ βαρβάρων ἀνήρουν. το δὲ δόλω νὶ τ' ἀπάτης
οἱ Σκύθαι λαβόντες ἔννοιαν. σφᾶς τὲ ἀνεκαλοιώτο, καὶ ἐς
χειρας τοῖς Ρωμαίοις ἐχώρους. ἀλλ ̓ οἱ μὲν Ασπαρος τω
σφίσινἐπιλαχᾶσαν ἔφθασαν ἀναλώσαντες μοῖραν. τοῖς
δὲ λοιποῖς σρατηγοῖς ἐκ ἀκίνδυνος ἡ μάχη ἐγένετο, τ
βαρβάρων καρτερῶς ἀγωνισαμένων. ὥσε τὰς ἐξ αυτῶν
ὑπωληφθέντας τάς τε Ρωμαϊκὰς τάξεις δρώσαθαι,ντ -
δε τίω πολιορκίαν αφυγείν. ὅτι μεγίσης πρὸς τὸ Συάν-
νων ἔθνος Ρωμαίοις τε κὶ Λαζοῖς ὑπαρχέσης εξαφορᾶς, καὶ
σφόδρα ἐς τώ τα σήματος ἳ Σκάννων σωιςαμένων μά
χω, καὶ Περσῶν δὲ ἐθελόντων αυτῷ πολεμεῖν χὶ τὰ φρέ-
ρια,ἅπερ 7 Σκάννων αφηρίωτο πρεσβείων ἔσελλον ἐπικά-
ρος αυτῷ εξαπεμφθίναι παρὰ βασιλέως αὐτῶν, ἐκ ἳ πα-
ρα φυλαττόντων ςρατιωτῶν τὰ Αρμβρίων ὅρια Ρωμαίοις
ἢ
ὑποτελῶν ἐφ ̓ ᾧ προχώρων ὄντων, ἑτοίμίω ἔχειν βοήθει
αν,κ) μή κινδωδύειν τὰς πόρρωπον ἀπεκδεχόμενον ἤ πα-
ραγενομένων ἐπιτρίβεθαι δαπάνη το πολέμε ἂν ὅτω τύ-
κη διαβαλλομένη, καθάπερ ἤδη πρότερον ἐγεγόνει. τὸ
στὸ Ηρακλείῳ ἀπεςαλμένης βοηθείας καὶ Περσῶν, καὶ Ιβή
ρων,ἢ ἀυτῷ ἐπαγόντων πόλεμον πρὸς ἑτέρων ἐθνῶν
τότε ἀπαχοληθέντων μάχωτὴν συμμαχίαν ἀπέπεμ-
ψω, χάλλων ἐπὶ τῇ τὸ ξοφῶν χορηγία,ὥσε αὖθις Πάρ-

deftitutos

Edit. Parif

pag. 46.

Duces viderunt, acies fuorum inttruxerunt, &
obvium quemque barbarorum occiderunt. Scy-
thæ, cognito dolo, & fraude perfpetta, fefe
collegerunt, & manus cum Romanis conferue-
runt . Sed illi, qui fub Afpare ftipendia facie-
bant, omnem barbarorum cohortem
, quæ il-
lis ordinibus obvenerat, comprehenfam ad
internecionem ufque cæciderunt Adverfus re-
liquos Duces non incruenta pugna fuit, bar-
baris ftrenue, & fortiter pugnam capeffenti-
bus. Ex qua pugna qui fuperftites ex Scy-
this fuerunt, eos Romanæ legiones deleverunt:
ad hunc modum foluta eft obfidio. Maxima
intercedente Romanis, & Lazis cum Suano-
rum gente controverfia, cum Suani prompte ad
pugnam ineundam ad primum fignum concur-
rerent, Perfas quoque cupido belligerandi in-
ceffit propter oppida, quæ Lazi Suanis eripue-
rant Itaque Lazus ad Romanum Imperato-
rem legationem mifit, fibi auxilia mitti po-
ftulans ex militibus, qui Armeniæ oram Rou
manis fubjectam tuebantur, ut quia proximi
erant, præfto effent, ne dum longinqua au-
xilia expectant, periculum incurrant,
fruftra fumptibus atterrantur, fi forte accidat
dimicationis tempus produci, ficut jam an-
tea evenerat Miffa enim cum Heraclio va-
lida auxiliariorum manu Perfis, & Iberis
quibufcum illi bellum alio bello adverfus
molenta efet commeatnum praefatio, auxilia
alias gentes occupatis, cum gravis illi, &

Romanos revocavit. Legati vero re- Α θων ἐπ ̓ αυτὸν ἀναζεξάντων Ρωμαίος ἐπικαλέσαθαι της

tibus,
tulerunt, Romanos miffuros ad eos auxilia
& Ducem . Quo tempore advenit etiam legatio
a Perfis nuntians Hunnos Cidaritas ab ipfis
devillos, & Balaam Hunnorum urbem expu-
gnatam Nuntiaverunt igitur legati victoriam,
quam Perfæ obtinuerant & barbarorum in mo-
rem magnificis verbis extulerunt, maximas
quæ illis adeffent, copias videri affectantes.
Sed legatos ftatim a legatione dicta Imperator
dimifit. Nam illi res Siculæ longæ majori cu-

ræ erant.

δες είναι τω βοήθειαν ἐπαγγειλαμένων, κ ανδρα τὸν
αυτῆς ἡγησάμβυον· παρεγένετο καὶ Περσῶν πρεσβεία ἀγ
γέλλεσα, τις Κιδαρίτας Οὔννες ὑπ ̓ αὐτῶν κατηγωνί-
σαπαι, καὶ Βαλαὰμ πόλιν αυτῶν ἐκπεπολιορκηκέναι, ἐ-
μιώνον δὲ τίω νίκίω, κ βαρβαρικῶς ἀπεκόμπαζον, τω
παρᾶσαν αυτοῖς μεγίςην διώαμιν Σποφαίνειν ἐθέλοντες .
ἀλλὰ αυτὸς παραυτίκα, τὸ ἀγγελθέντων ἀπέπεμπε
βασιλούς, ἐν μείζονι φροντίδι τὰ ἐν Σικελία συνενεχθέν
τα ποιέμθμος .

11

ΕΚ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΙΣ ΓΟΤΘΙΚΗΣ

ΠΡΙΣΚΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ

Κ Α Ι Σ Ο Φ Ι Σ Τ Ο Υ.

EX HISTORIA GOTTHICA

PRISCI RHETORIS

ET SOPHIST Æ.

Edit. Parif. Um Rova Hunnorum Rex ftatuiffet cum B

Po 47

pag. 48.

C

Ο

δέ

み

Amaldfuris, Ithamaris, Tancaffiis, Boi-
ΤΙ Ρέα βασιλούντος Ούννων, Αμιλζέροις, καὶ Ιτι
fcis, cæterifque gentibus, quæ Iftrum accolunt,
μάροις, καὶ Τονώσερσι, καὶ Βοΐσκοις, καὶ ἑτέροις
quod ad armorum focietatem cum Romanis jun-
Ένεσι προσοικᾶσι τὸν Ιςρον, καὶ ἐς τω Ρωμαίων ὁμαιχμίαν
gendam confugiffent, bello decertare, Eslam
componendis Romanorum & Hunnorum con- καταφυγγάνεσιν, ἐς μάχων ἐλθεῖν προηρημένος ἐκπέμ
troverfiis adhiberi folitum mifit, qui Ro- πει Εἴσλων, εἰωθότα τοῖς διαφόροις αυτῷ τε καὶ Ρωμαίοις
manis denuntiaret, fe a fædere, quod fibi cum
διακονεῖσθαι, λύειν τω προϋπάρχεσαν εἰρώτω ἀπειλῶν,
illis effet, receffurum, nifi omnes Scythas,
qui ad eos fe contuliffent, redderent. Romanis
εἰ μήγε παντας τὰς παρὰ σφᾶς καταφυγόντας ἐκδοῖεν. βε
vero confilium de mittendis ad Hunnos legatis λουομένων δὲ Ρωμαίων σεῖλαι πρεσβείαν παρὰ τοὺς Οὔν
capientibus, Plinthas & Dionyfius, hic ex
νας απεσβεύειν μὲν ἤθελον Πλίνθας καὶ Διονύσιος . Πλίν
Thracia, ille ex Scythia oriundus, ambo exer-
cituum duces, & qui Confulatus dignitatem apud
θας μὲν τὸ Σκυθικό, Διονύσιος δὲ τὸ Θρακίου γένες, ἀμ-
Romanos gefferant, hanc legationem obire vo- φότεροι δὲ ςρατοπέδων ἡγάμβροι, καὶ ἄρσαντες ἢ ὅπαπον
luerunt. Ut vero vifum eft, non ante legatos
παρὰ Ρωμαίοις ἀρχ. ἐπειδὴ δὲ ἐδόκει Εἴσλαν παρὰ τὸν
proficifci, quam Eslas ad Rovam rediiffet, Plin-
Ρούαν ἀφικνεῖται πρότερον ὁ ἐκπεμφθησομένης πρεσ-
thas una cum Esla mifit Singulachum unum ex
fuis neceffariis, qui Rovæ in animum induceret, βείας· συνεκπέμπει Πλίνθας Σηγγίλαχον, ἄνδρα το
cum nullo alio Romanorum, quam cum ipfo
ἐπιτηδείων, πᾶσαι τὸν Ρούων αυτῷ, καὶ μὴ ἑτέροις Ρωμαίων
colloquium inire. Cum autem Rova mortuo
ἐς λόγες ἐλθεῖν. τελευτήσαντος δὲ Ρέα, καὶ περιςάσης
Hunnorum regnum ad Attilam perveniffet, Se-
natus decrevit Plintham legationem ad Attilam Ούννων βασιλείας ἐς Αττήλων· ἐδόκει τῇ Ρωμαίων βουλῇ
exequi. Quo S. C. Imperatoris fuffragio compro- Πλίνθων πρεσβεύεθαι παρ' αυτές. καὶ κυρωθείσηςἐπ ̓ ἀν-
bato, Plintham cupido inceffit Epigenem, qui
της παρὰ βασιλέως ψήφου, ἐβέλετο κ Επιγένω ὁ Πλίν
fapientiæ laude celebris erat, & Quæfturæ di-
gnitatem obtinebat, focium legationis fibi adcifce- θας συμπρεσβεύειν αυτῷ, ὡς μεγίςηνἐπὶ σοφίᾳ δόξαν ἐ-
re. Qua de re lato quoque fuffragio ambo in
πιφερόμβυον, καὶ τὰ ἀρχω ἔχοντα 7 κοιαίτορες χειροτο
eam legationem profe&ti funt, & Margum per-
νίας δὲ καὶ ἐπ ̓ αὐτῷ γενομένης ἄμφω ἐπὶ ἢ πρεσβείαν
δέ
venerunt. Eft autem Margus urbs in Illyrico My-
forum ad Iftrum fita, ex adverfo Conftantiæ ar- ξώρμησαν, καὶ παραγίνονται ἐς Μάργον. ἡ δὲ πόλις τῷ ἐν
cis, ad alteram fluminis ripam collocatæ. In hanc
Ιλλυρίᾳ βυσῶν πρὸς τῷ Ισρῳ κειμένη ποταμῷ, αντικρυ
urbem a Rege ex Scythis delecti, extra civi-
tatem equis infidentes, (nec enim barbaris de pla-
Κωνςαντίας φρερία και τα ἑτέρων χθω διακειμένε, εἰς
mo verba facere placuit) convenerunt . Neque ve- αν οἱ βασίλειοι συνῆσαν Σκύθαις, να συνοδον ἔξω
ro non fuæ dignitatis rationem legati Romani ha-
πόλεωςἐποιουῦτο, ἐπιβεβηκότες ἵππων. ἐξ ἐδόκει τοῖς
buerunt, & ab hac ufurpatione, eodem quoque
βαρβάροις αποβᾶσι λογοποιεῖθαι. ὥσε καὶ τὸς Ρωμαίες
apparatu, in Scytharum confpectum venerunt,
ne fibi peditibus cum equitibus differendum fo- ἱ σφῶν αὐτῶν ἀξίας πρινυμένες, ἀπὸ τ αυτῆς προαιρέσεως,
ret. Itaque placuit, profugos omnes, etiam qui ἐς ταὐτὸν τοῖς Σκύθαις ἐλθεῖν, πρὸς τὸ μὴ τοὺς μὲν ἀφἵπ
multo ante profugerant, una cum captivis Ro-
manis, qui non foluto redemptionis pretio ad
πων,τὸς ἢ πεζὸς διαλέγεθαι. πὺς ὑπὸς Σκυθικῆς κατα
fua redierant, dedi : aut pro uno quoque ca-
φοίγοντας, ἀλλὰ κὶ τὸς ἤδη περαγότας,σω εὶ πῖς αἰχμα
λώτοις Ρωμαίοις,πῖς αν λύτρων ἐς τὰ σφέτερα ἀφιγμένοις ἐκδιδόναι,εί μήγε ὑπὲρ ἑκάςε πεφευγότος τοῖς καὶ πό-

D

기

2

기

λεμον

ανδρα τον

βεία αγ κατηγωνί πεται, έ

ζων, τω

θέλοντες. πέπεμπε ενεχθέν

cto aureos dari, Romanos belli focietatem cum
barbara gente, quæ bellum cum Hunnis gerat,
non facere. Conventus ad mercatus paribus le
gibus celebrari, & in tuto Romanos & Hun-

nos effe. Ut foedera rata maneant & obferven-
tur, uno quoque anno feptingentas auri libras,
tributi nomine Scytharum Regibus a Romanis
pendi, cum antea tributum annuum non fuiffet
nifi trecentarum quinquaginta librarum. His
conditionibus pacem Romani & Hunni pepige-
runt, qua jurejurando patrio ritu utrinque præ-
ftito firmata, utrique ad fua redierunt. Itaque

qui ex barbaris ad Romanos tranfierant redditi
ut, de quorum numero erant alii Mama & At

λεμον κτησαμένοις ὀκτὸ δοθεῖεν χρυσοῖ. ἔθνει δὲ βαρβάρω A ptivo Romano, his qui eum bello cceperant, oμὴ συμμαχεῖν Ρωμαίος, πρὸς οὔννες αιρωμένες πόλεμον . εἶναι ἢ καὶ τὰς πανηγείρεις ισονόμος καὶ ἀκινδιας Ρωμαίοις τεν Ούννοις · φυλάττεθαι δὲ καὶ δαμένειν τὰς συνθήκας πτακοσίων λιτρῶν χρυσίε, ἔτος ἐκάσω τελεμένων παρὰ Ρωμαίων τοῖς βασιλείοις Σκύθαις πρότερον ἢ πεντήκοντα καὶ τριακοσίαι αἱ νὰ τέλος ἐτύγχανον ἔσαι. ἐπὶ τέτοις ἐατένδοντο Ρωμαίοί τε καὶ Ούννοι καὶ πάτριον ὅρκον ομόσαντες, ἐς τὰ ἀμφότερα ἐπανήεσαν. οἱ δὲ παρὰ Ρωμαίος βαταφυγόν τες ἐξεδόθησαν βαρβάροις. ἐν οἷς καὶ παῖδες Μάμα, καὶ Ανακὰμ ἢ βασιλεία γένες, ὃς ἐν Καρσῷ φρεείῳ Θρακίῳ οἱ οί παρειληφότες ἐςαύρωσαν, δίκας αυτές πραττόμθυοι τῆς φυγῆς. οἱ δὲ περὶ Αττήλων καὶ Βλήδων τίω εἰρδώνω πρὸς Ρωμαίας θέμβυοι, διεξήεσαν τὰ ἐν τῇ Σκυθικῇ ἔθνη χειρές μόνοι καὶ πόλεμον πρὸς Σορόσγος συνετήσαντο. ὅτι Θεοδοσιος έπεμπε Σιάτρα, ἄνδραὑπατικὸν, παρὰ τὸν Αττίλαν πρεσβόυσόμενον. ὃς ἐδὲ τὸ τὰ πρεσβευτα ἔχων ὄνομα, ἐθάρρησε πεζὸς παρὰ τὸς οὔννες ἀφικέπαι· ἀλλ ̓ ἐπὶ τὸν πόντον, των Ὀδυσσηνῶν ἔπλευσε πόλιν. ἐν ᾗ καὶ Θεόδελος τρατηγὸς ἐκπεμφθεὶς διέτριβεν. ὅτι τὸ Χρυσαφία το δυνα *Εδέκων χεπαραινέσαντος “Ἐδέκωνα ἀνελεῖν τὸν Αττύλαν, ἐδόκει

་

γῇ

Β

B

tacam ex regio genere, quos Scythæ fufcipien-
tes in Carfo Thracia Caftello crucis fupplicio
affecerunt, & hanc ab his fugæ panam exege-
runt. Pace cum Romanis facta, Attilas & Ble-

dera tranfgredientem Romanorum regionem in

vadere. Et antea quidem ad eum plures, nunc
enim plures apud fe efe . Et hæc quidem litteris
vero decem & feptem transfugas mittere. Nec

continebantur. Ore autem Maximinum ex fe

da ad fubigendas gentes Scythicas profe&ti funt, & contra Sorofgos bellum communibus opibus & viribus moverunt. Theodofius mifit Senatorem virum Confularem, ad Attilam legationem obiturum. Et ille quidem, quamvis Legati nomen adeptus efet, minime tamen et aufus terrefri itinere Hunnos adire: fed iter mari inftituit, & in Odyffenorum civitatem navigavit, in qua Theodulus dux commorabatur. Chryfaphius τῷ βασιλεῖ Θεοδοσίῳ καὶ τῷ μαγίσμῳ Μαρτιαλίῳ βα Eunuchus fuafit Edeconi Attilam de medio tolλεομένοις 7 προκειμένων πέρι, μὴ μόνον Βιγίλαν, ἀλλὰ lere. Super ea re habito ab Imperatore Theodofio cum Martialio magiftro confilio, decreveΜαξιμῖνον ἐκπέμπειν πρεσβευόμιμον παρὰ τὸν Αττήλαν. runt non folum Bigilam fed & Maximinum ν Βιγίλαν μὲν τῷ φαινομένῳ τὰ τὸ ἑρμίωέως ἐπέχοντα Legatum ad Attilam ire, & Bigilam quidem Εδίκων - τάξιν,πράττων ἅπερ Εδόκων δοκεῖ τὸν δὲ Μαξιμῖνον μηfpecie Interpretis, quo munere fungebatur, quæ Edeconi viderentur, executurum. Maximinus δὲν τὴν αὐτοῖς βαλαθέντων ἐπιςάμενον, τὰ βασιλέως απο- vero, qui minime eorum, quæ inconfilio Imperaδιδόναι γράμματα, ἀναγέγραπτο δὲ τῷ πρεσβευομένων toris agitata, erat conlcius, litteras ab eo Atἀνδρῶν ἕνεκα, ὡς ὁ μὲν Βιγίλας ἑρμίωνος, ὁ ο Μαξιμίνος gatorum caufa, quemadmodum Bigilas Interpretile redderet. Scripferat enim Imperator Leμείζονος, εἴπερ ὁ βιγίλας, αξίας, γένες τε περιφανᾶς, καὶ tis munus obiturus, & Maximinus Legatus mitἐπιτήδειος ἐς τὰ μάλιςα βασιλεῖ. ἔπειτα ὡς ἐ δὲ παρα- teretur, qui quidem Bigilam dignitate fuperabat, σαλεύοντα τὰς σπονδὰς τῇ Ρωμαίων ἐμβατεύειν γρ φυγά. Ad hac minime decere Attilam fa& genere illuftris, & ad multa fibi aptus & utilis erat. δας 3 μεὶ τὸς ἤδη ἐκδοθέντας ἑπτακαίδεκα απέςαλκέσοι: ὡς ἑτέρων ἐκ ὄντων. καὶ ταῦτα μὲν τ ἐν τοῖς γράμμασι. φράζειν δὲ τὸν Μαξιμῖνον ἀπὸ ςόματος τῷ Αττήλα, μὴ χρίαι αὐτῶν πρέσβεις μεγίσης αξίας παρ' αυτὸν χαβ ναι τέτο δὸ ἐδὲ ἐπὶ τῇς αὐτῷ προγόνων, ἐδὲ ἐπὶ ἑτέρων της Αρξάντων * Σκυθικῆς γενέθαι· ἀλλὰ πρεσβεύσαθαι τον τὸ ἐπιτυχόντα τρατιώτω, καὶ ἀγγελιαφόρον. εἰς δὲ τὸ διευ κρινῆσαι τὰ ἀμφιβαλλόμενα, ἐδόκει πέμπειν Ονηγήσιον παρὰ Ρωμαίες μὴ οἷόν τε τὸ αυτὸν, Σερδικῆς διωθείσης, D στὶ ὑπατικῷ ἀνδρὶ ἐς αυτω προϊέναι, ἐπὶ ταύτίω τω πρεσβείαν ἐκλιπαρήσας πείθει με Μαξιμίνος αυτῷ συνεπάραι. καὶ δῆτα ἅμα τοῖς βαρβάροις, ἐχόμενοι ὁ ὁδῶν ἐς Σερ δικώ ἀφικνέμεθα,τεισκαίδεκα ὁδὸν ἀνδρὶ διζώνῳ Κων σαντίνω ἀπέχεσαν. ἐν ᾗ καταλύσαντες, καλῶς ἔχειν ἡγησάμεθα ἐπὶ εςίαν Εδέκωνα καὶ τὰς μετ' αυτό βαρβάρες και λειν. πρόβατα ἄνω καὶ βόας υποδομένων τῇ ἐπιχωρίων ἡμῖν, κατασφάξαντες άριςοποιέμεθα καὶ παρὰ συμποσίω καιρὸν, ὃ μὲν βαρβάρων Αττήλαν, ἡμῶν δὲ ἡ βασιλέα θαυμαζόντων· ὁ Βιγίλας ἔφη, ὡς ἐκ εἴη Θεὸν καὶ ἄνθρωπον δίκαια συγκρίνειν. ἄνθρωπον μὲν → Αττήλαν, Θεὸν ἢ τὸν Θεοδόσιον λέγων. ἤχαλλον ὅων οἱ Ούννοι, και μικρὸν ὑποθερμαινόμενοι ἐχαλέπαινω. ἡμῶν δὲ ἐς ἕτερα τρεψάντων τὸν λόγον, καὶ φιλοφροσιν τὸν σφῶν αὐτῶν κατα πραϋνόντων θυμόν· μὲ τὸ δεῖπνον ὡς ἐξανέςημα, δώροις Μαξιμίνος Εδέχωνα και Ορέσην ἐθεράπευσε,σηρικοῖς ἐπή μασι,κ) λίθοις Ινδικοῖς. ἀναμείνας δὲ τὰ Ἐδέκωνος Ορέτης αναχώρησιν, χωρὶς τὸν Μαξιμίνον φράζει, ὡς σοφός τε εἴη καὶ ἄριςος, μὴ ὅ μοιασω τοῖς ἀμφὶ τὰ βασίλεια πλημμελήσας χωρὶς τὸ αυτὸ ἐπὶ δείπνον Εδέκωνα καλοῦτες δώγ αυτὸ ἐπὶ δειπνονὴ Εδέκωνα καλουῦτες δώροις ἐτίμων. Σπόρα ) το λόγε ὡς μηδὲν ἐπιςαμένοις φανέν τος, καὶ ἀνερωτήσασιν, ὅπως καὶ καὶ ποῖον καιρὸν περιῶνται

ὁ

juferat Attilæ dicere, ne poftularet majoris di-
gnitatis viros ad fe Legatos tranfire. Nec enim a
majoribus fuis aliter ufurpatum, quam obvium
quemque ex fuis militibus, aut alium quemlibet
nuntium, qui mandata exponeret ad eos, qui an-
tea in Scythia regnabant, legare. Ceterum ad ea,
quæ inter ipfos in dubietate verfabantur, dij - Elit. Parif.
dicanda fibi videri, Onefegium mitti debere. pag. 49.
Qui enim fieri poffet, ut in Serdicam, quæ di-
ruta effet, Attilas cum viro Confulari conveni-
ret? Hanc fibi legationem delatam ubi Maxi-
minus precibus victus fufcepit, mihi perfuafit
ut illi comes effem. Atque ita cum barbaris iter
facere cœpimus, & in Serdicam pervenimus trium
& decem dierum itinere expedito homini a Con,
ftantinopoli diftantem. Ad eam poftquam appa-
limus, ad cibum nobifcum fumendum Edecona,

nos

& cæteros barbaros invitandos duximus. Bobus
igitur & ovibus, quas locorum incolæ nobis fun-
peditaverant, jugulatis, inftru&to convivio epi-
lati fumus. Inter epulas barbari Attilam
gilas dixit, minime juftum effe, Deum cum ho-
Imperatorem admirari & extollere. Ad quæ Bi-
Emine comparare, hominem Attilam Deum

Theodofium vocans. Id ægre tulerunt Hunni

& fenfim ira accenf exafperabantur. Nos vel
ro alio fermonem detorquere, & eorum iram
blandis verbis lenire . A cana ut furreximus,
Maximinus Edeconem & Oreftem donis deme
reri ftudens, fericis veftibus, & gemmis Indi
cis donavit. Oreftes deinde præftolatus Edeco-

nis difceffum verba faciens cum Maximino :
Sibi quidem, ait, illum probrum & prudentem
videri, qui non itidem, ut alii, quod reges of-
fenderet, commififfet. Etenim nonnulli fpreta
Orefte Edeconem, quem ad cœnam invitaverant,

pag: 50.

everfa & folo æquata : itaque cam defertam homit

nibus offendimus, præter quam quod in ruinis facrarum gedium erant quidam ægroti. Paulo longius a flumine ad yacua loca divertentes, ( omnia enim circa ripam erant plena offibus eorum, qui bello ceEdit. Parif: ciderant (poftridie ad Agintheum ordinum in Illyrico ductorem, qui non longe a Naiffo habitabat, acceffimus. Imperatoris enim mandata ferebant, ut reciperemus ab eo quinque transfugas, qui feptemdecim numerum, de quibus ad Attilam fcripde quibus ad Attilam fcripferat, explerent. Hominem igitur convenimus & quinque profugos Hunnos tradere præcepimus quos verbis confolatus nobifcum dimifit. Nocte tranfacta a montibus Naiff Iftrum verfus iter pergentes, in vicum quemdam opacum per obliquos flexus & gyros & circuitus inuitos deferimur. Hic

pag. 51.

cum in ea opinione effemus, ut in occafum iter ten-
dere exiftimaremus, fimulac illuxit Sol exoriens
fefe oculis noftris objecit. Itaque loci fitum igno-
rantes exclamare, tamquam Sol, qui in oppofita
parte confpiciebatur, contrarium folito curfum con-
ficeret, & abhorrentia a conftituto rerum ordine
defignaret: Sed propter loci inæqualitatem via ea
parte ad Orientem fpectat. Ex illo difficili, & ar-
duo loco ad plana & uliginofa devenimus. Hic nos

་་

donis coluerant. Nos autem harum omnium rerum Α μὲν αυτὸς, τετίμηται δὲ ὁ Εδέκων; ἐδὲν ἀποκρινάμμος
ignari, quo pertinerent Oreftis verba non fatis
ἐξῆλθε· τῇ δευτεραίᾳ ὡς ἐβαδίζομαι, φέρομβρἐπὶ Βιγί-
percipientes, cum ex eo fcifcitaremur, quomodo,
& qua in re defpectui effet habitus, & Edecon ho- λαν, ἅπερ ἡμῖν Ορέσης εἰρήκει. ὃς δὲ ἐκεῖνον μὴ δεῖν χα-
nore affectus, nihil refpondit, & difcedit. Poitri- λεπαίνειν,ως 7 αυτῶν Εδέκων μὴ τυγχάνοντα αυτὸν
μὲν τὰ
die cum iter faceremus, in Bigilam incidimus, cui
ἐπάονά τε καὶ ὑπογραφέα είναι Αττίλα, Εδίκωνα ἢ τὰ καὶ πόν
quæ Oreftes dixerat, retulimus. Ille vero ait
Oreftem non debere iniquo animo ferre, fi eadem λεμον άρισον, ὡς τὸ Οὔννεγένες ἀναβεβηκέναι τον Ορέσην
qua Edecon minime effet confecutus Oreflem πολύ ταῦτα εἰπεῖν καὶ τῷ Εδέκων, ἰδιολογησάμενος, ἔφα- " εἰπὼ
enim affeclam & fcribam Attila, Edeconem ye- σκενύτερον πρὸς ἡμᾶς, εἴτε ἀληθιζόμμος, εἶτε ὑποκρινό
ro bello clarum & genere Hunnum longe illum di-
gnitate antecellere. Quæ cum loqueretur, patrio μέρος, ὡς εἴπομυ αυτῷ τὰ εἰρημένα. μόγις δὲ ἀυτὸν κατα-
fermone Edeconem afarus, non multo poft nobis πραύναι,τραπέντα ἐπὶ τοῖς λεχθεῖσιν εἰς ὀργων ἀφικόμε
confirmavit, feu vera proferret, feu fingeret, fe
νοι δ ἐς Ναιατὸν, ἔρημον μὲν δρομῳ ἀνθρώπων τω πόλιν,
Edeconi ea,quæ prius illi dixeramus, expofuiffe.
Deinde ob ea, quæ retuleramus,in iram verfus, vix ὡς ὑπὸ ἢ πολεμίων ανατραπεῖσαν· ἐν δὲ τοῖς ἱεροῖς κατα
ipfum ad ullam animi æquitatem revocare potui- λύμασι ἢ ὑπὸ νόσων κατεχομένων τινὲς ἐτύγχανον ὄντες.
mus. Venimus Naiffum, quæ ab hoftibus fuerat
Β μικρὸν δὲ ἄνω τε ποταμέ ἐν καπαρῷ καταλύσαντες (σύμ
παντα ~ τὰ ἐπὶ τω ὄχθω οςέων & πλέα ἢ ἐν πολέμῳ
ἀναιρεθέντων) τῇ ἐπαύριον πρὸς Αγίνθεον ἐν Ιλλυρίοις
ταγμάτων ἡγεμθμον ἀφικόμεθα, & πόρρω ὄντα ὁ Ναϊας,
ἐφ ̓ ᾧτὰ παρὰ βασιλέως ἀγγεῖλαι, καὶ τὰς φυγάδας παρα-
λαβεῖν τὰς δέτιζ', περὶ ὧν Αττίλᾳ ἐγέγραπτο, αυτὸν
ἔδει παραδιδόναι. ἤλθομεν ὅταν ἐς λόγες, καὶ τὰς ἑ φυγάδας
παραδούναι αυτὸν τοῖς Ούννοις παρεσκόυάσαμεν ὃς φιλο-
φρονησάμενος, σαν ἡμῖν ἀπέπεμψε ανυκτερεύσαντες δὲ,
καὶ ὑπὸ τορίων Ναϊσσα των πορείαν ποιησάμενοι ἐπὶ
Ιςρον ποταμόν· ἔς τι χωρίον ἐσβάλλομεν σιηρεφές, καμ
πὰς δὲ καὶ ἑλιγμὲς καὶ περιαγωγὰς πολλὰς ἔχον. ἐν ᾧπερ
ἡμέρας αφανέσης, οἰομένοις ἐπὶ δυσμὰς πορεύεθαι, το
κλικ ανατολὴ κατεναντίον ὤφθη ὤφθη· ὥσετὸς ἀπείρως
ἔχοντας ὶ τὰ χωρίς θέσεως, ἀναβοῆσαι, οἷς δὴ ἢ ἡλίο
εναντίαν ποιεμένη κατεναντίον ὤφθη πορείαν καὶ ἕτερα πα-
ρὰ τὰ καθεςῶτα σημαίνοντος. ὑπὸ δὲ τὸ τόπε ἀνομαλίας
ἐπὶ ἀνατολὰς ἐκεῖνο τὸ μέρος ἔβλεπει ὁδό με δὲ ἢ δυχω
ρίαν ἐν πεδίῳ, καυτῷ ὑλώδεις παραγενόμεθα ἐντεῦθεν βάρ
βαροι πορθμεῖς ἐν σκάφεσι μονοξύλοις, ἅπερ αυτοὶ δένδρα
ἐκτέμνοντες εδ[αγλύφοντες καταςκευάζεσιν,ἐδέχοντο ἡμᾶς.
καὶ διεπόρθμευον ποταμὸν, ἐχἡμῶν ἕνεκα παρασκευασά
μενοι, ἀλλὰ διαπορθμεύσαντες πλῆθος βαρβαρικὺν, ὅπερ
ἡμῖν καὶ τὰ ὁδὸν ἀπηντήκει, οἷα δὴ βελόμενον ὡς ἐπὶ θή-
ρων Αττήλα χαβαίνειν ἐς τὰ Ρωμαίων γιῶ. τᾶτο δὲ [ που
tile ad bellum contra Romanos apparatus, cujus λέμε παρασκευίω ποιεμένῳ τῷ βασιλείῳ Σκήθη,προφά-
gerendi occafionem fumebat, quod transfguæ non D σει τὰ μὴ πάντας αυτῷ τὰς φυγάδας δεδόθαι, περαιωθέν
τες δὲ τὸν Ισρον, καὶ στὶ τοῖς βαρβάροις ὡς οἱ πορευθέντες
σαδίες, ἐν πεδίῳ τινὶ ἐπιμένειν αγκάθημεν, ὥςετὸς
ἀμφὶ τὸν Ἐδέκωνα τῷ Αττήλα γενέθαι τῆς ἡμετέρας ἀφί
ξεως μίωυτάς καταμεινάντων δὲ σὺν ἡμῖν η τ ξεναγησάν
των ὑμᾶς βαρβάρων ἀμφὶ δείλωὀψίαν δεῖπνον ἡμῶν αἱ-
ρεμένων,κρότος ἵππων ὡς ἡμᾶς ἐρχομένων ἠκυέτο. καὶ δὴ ἄν-
δρες β' Σκύθαι παρεγίνοντο, ὡς Αστήλων ἡμᾶς ἀπιέναι
παρακελευόμθμοι, ἡμῶν ἢ πρότερον ἐπὶ τὸ δεῖπνον αυτὸς ἐλ-
θεῖν αὐτησάντων, Σποβάντες τἵππων ευωχήθησαν κ
μῖν ὁδὲ τῇ ὑσεραίᾳ ἡγήσαντο παραγενομένων δ ἐς τὸ Ατ-
τήλα σκηνὰς ἀμφὶ θ' τῆς ἡμέρας ὥρᾳ,πολλαὶ ἢ αὐτῶν ἐτύγ
χανονἶσαι, ἐπίτε λόφω τινὸς σκηνοποιῆσαι βεληθέντων. οἱ
Επιτυχόντες διεκώλυσαν βάρβαροι,ως της Αττίλα ἐν χθα
μαλῷ ὑπαρχέσης σκηνῆς καταλυσάντων δὲ ὅπε τοῖς Σκύ-
θαις ἐδόκει Εδέκων και Ορέσης, καὶ Σκόττας, καὶ ἕτεροι τῶν ἐν
αυτοῖς λογάδων, ἧκον ἀνερῶντες, τινῶν τυχεῖν ἐαπεδακό
τες, ἢ πρέσβειαν ποιέμεθα, ἡμῶν δὲ τί ἄλογον Σποθαν-
μαζόντων ἐρώτησιν, καὶ ἐς ἀλλήλες ὁρώντων διετέλουν πρὸς
ὄχλο της υποκρίσεως ἕνεκα γενόμενοι. εἰ πόντων δὲ, Αττήλε
καὶ ἐχετέροις λέγειν βασιλέα παρακελεύσαθαι χαλεπ
ναςὁ Σκόττας ἀπεκρίνατο, τα σφῶν αὐτῶν ἡγουμένου ἐπι·
εἶναι . οὐ δὲ ἂν πολυπραγμοσαύη σφέτερα παρ
τάγμα
ἡμᾶς ἐληλυθέναι. φησάντων δὲ, μὴ τῶτον ἐπὶ τοῖς

barbari portitores in Scaphis unico ligno conftan-
tibus, quas arboribus fectis & cavatis adornant
,exceperunt, & flumen tranfmiferunt. Et lembi
quidem minime ad nos traducendos, fed ad multi-
tudinem barbarorum trajiciendam erant præpa-
rati, quæ nobis in via occurreret, quafi vellet At
tilas, tamquam ad venationem, ad invadendos
Romanorum fines progredi. Hujufmodi erat At-

redderentur. Tranfmiffo Iftro, quindecim fere
ftadiorum itinére cum barbaris emenfo, in cam-
po quodam fubfiftere coacti fumus tantifper, dum
Edecon Attilam noftri adventus certiorem faceret,
manentibus interea nobifcum ex barbaris, qui nos
exteros erant deducturi. Circa vefperam nobis cœ-
nantibus, auditus eft ftrepitus equorum ad nos ve-
nientium. Nec mora, duo viri Scythæ advenerunt,

qui nos ad Attilam venire præceperunt Nobis
vero prius eos ad cœnam accedere rogantibus, de
equis defcendentes una convivium inierunt &
poftridie viam præeuntes demonftrarunt Qua die
hora fere octava ad Attila tentorią pervenimus
Nam erant & aliorum plurima. Et cum in tumulo
& colle quodam tentoria fgere vellemus, obvia
barbari prohibuerunt, quoniam Attile tentorium
erat in proxima valle pofitum Quamobrem ad
barbarorum arbitrium locum tentorii collocant.
di cepimus. Huc Edecon, Orefes, Scotta & re-
liqui ex Scythis primores mox advenerunt, &
ex nobis quæfierunt, Quarum rerum confequenda-
rum gratia hanc legationem fufceperamus? Nos
vero invicem intueri, & tam ineptam percundta-
tionem admirari. Illi nihilominus perfeverare
& quo a nobis refponfum elicerent, in turbas coi-
Quo
dicto Scotta offenfus: Hoc fibi a fuo duce præ-
ceptum effe veftra enim nobis in rebus ge-
rendis aftutia & verfutia non eft incognita .

re. At foli Attila non alis Imperatorem
mandata exponere juffiffe refpondimus Ουα

Nos vero obteftari, nufquam hanc legem legatis

기

2