Immagini della pagina
PDF
ePub

Ibid.

Ibid.

Edit Parif. pag. 114. Ibid.

210

συνέβαλον

Theophanes ad annum Juftiniani Imp. 34. ouré Barov
κατ' αλλήλων οἱ ὀρθόδοξοι ἢ Σεβηριανοί & πολλοὶ φόνοι γεγό-
νασιν, ἢ ἀποτείλας ὁ βασιλεὺς Ζήμαρχον τὸν κόμητα τῆς ἀ-
νατολῆς εκώλυσε τις ατάκτος . Quæ fic Latine reddit
Anaftafius Bibliothecarius pag. 66. Editionis Regiæ:
Congreffi funt adverfus alterutrum Orthodoxi & Severia-
ni, multa homicidia facta funt, &miffo Imperator
Zimarcho Comite Orientis inhibuit inordinatos. Cogi-
tandum an idem fit cum hoc noftro. Certe & hic & il-
le diverfus eft ab altero, cujus meminit his verbis.
idem Theophanes ad annum Juftiniani 35. quæ ex no-
ftro MS.Codice repræfento ab Anaftafio Bibliotheca-
rio præterm fla: Καὶ τῷ Μαίῳ μωὶ γ. κατηγορήθη Ζή
μαρχος ὁ κεράτωρ της Πλακιδίας ὃς καὶ τὰ βασιλέως πολλά
ó
λαλήσας, &c.

Ethiopas amicos populi Romani olim Macrobios nunc
Homeritas appellatos) Marcianus in Compendio Ste-
phani Byzantii inter Ethiopas collocat: Ouneita,Ûvos
Αιθιόπων. Μαρκιανὸς ἐν περίπλω α. Plinius ac Ptolomaeus
in Arabia felice, fed eodem plane fenfu. Arabes
enim dictos Æthiopas facræ profanæque litteræ per-
fuadent. Diverfos fuiffe Macrobios Æthiopas non
inficiamur, de quibus Dionyfius Periegetes,aliique,
at de iis hic non eft difputandi locus. Procopius libro
primo de bello Perfico plurima affert de Homeritis
ultra Maaddenos fibi fubditos ad littus Oceani habi-
tantibus fcitu digniffima, ad quæ Lectorem curiofum
amando, non fecus atque ad Bibliothecam Patriar-
chæ Photii, cujus tmemate tertio habentur excer-
pta quædam ex Nonnofi hiftoria, qua legationem a fe
Juftiniani Imp. jussu fufceptam ad Æthiopas, Auxu-
mitas, Saracenos, atque Homeritas, fabulofis
παραδοξοτάτοις narrationibus intertextam pofterorum
memoriæ commendarat. Theophanes ad annum Ju-
ftiniani feptimum revocati inter Romanos ac Perfas
belli caufam hanc fubjicit : πάλιν ὁ Περσικός ανεκαινίθη
πόλεμος διὰ τὸ πρεσβεῦσαι τὸς Ομηρίτας Ινδὰς πρὸς Ρω-
μαίος, καὶ ἀπορεῖλαι τὸν βασιλέα Ισλιανὸν τὸν μαγιδερια
νὸν τὰς σάκρας πρὸς Αρέθαν τὸν βασιλέα της Αιθιοπων, &c.
Quæ ex Anaftafio fic Latine fonant: Iterum Perficum
renovatum eft bellum, eo quod Homerite Indi legationem
ad Romanos miferint,& Imperator Julianum Magiftria-
num cum facra deftinaverit ad Aretham Regem Ethio-
pum. Reliqua brevi in Editione Regia legere lice-
bit, utque Hunni per illud tempus, quos Turcos di-
cere confuevimus, legationem direxere ad Juftinum
per Alanorum regiones. An vero Arethas ille, five
Aretas, fit Sanaturces Homeritarum Rex a Perfis
opera Meranis Ducis vivus captus, ut nofter recitat,
aliis inquirendum relinquo: certe alius ab eo fuit Sa
naturces Rex Armeniorum, cujus hoc elogium legi-
tur apud Svidam: Σανατόρκης Αρμενίων βασιλος, ὃς τὸ
μὲν σῶμα ξύμμεζον εἶχε τω γνώμω δὲ μέγας ἐτύγχανεν
εἰς ἅπαντα δχ ἥκισα δὲ εἰς τὰ ἔργα τὰ πολεμικά, ἐδόκει δὲ
καὶ τὸ δικαίο φύλαξ ἀκριβὴς γενέσθαι, καὶ τὰ εἰς τα δίαιταν
ἴσα καὶ τοῖς κρατίσοις Ελλιώωντε καὶ Ρωμαίων κεκολασμένος .
Quid fi quis paulo audacior αντὶ ν Αρμενίων, legat
Ounerar, deceptumque notiori dictione amanuen-
fem contendat?

Armenii a Surina male accepti. ) Evagrius 1.b. 5.
cap.7. Perfarmenos vocatos fuiffe docet Majoris Ar-
meni incolas Perfis fubjectos, qui fub Juftino ad Ro-
manos defecerunt : οἱ τῆς πάλιν μεγάλης Αρμενίας, ύσε-
μον δὲ Περσαρμενίας ὀνομαθείσης, ἢ πρώτω Ρωμαίοις κατά
κος ω, Φιλίππε δὲ τε με Γορδιανὸν καταπροδόντας αυτίω
τῷ Σαπώρῃ· ἡ μὲν κληθεῖσα μικρά Αρμενία προς Ρωμαίων
ἐκρατήθη, ή δέγε λοιποὶ πᾶσα προς Περσών. Inter Theo-
doreti Cyrenfis Epifcopi a R. P. Jac. Sirmondo editas
epiftolas extant duæ 77. & 78. fcriptæ ad Eulalium &
Eufebium, Περσικῆς Αρμενίας ἐπισκόπες . Meminic
quoque Perfarmeniæ Procopius paulo poft citandus,
aliique.

Surinam conjuratione facta per Vardanem) Vardanem hunc apud Perfarmenos cum ob generis honorifque fplendorem, tum ob militaris fcientiæ peritiam fingularem facile primas obtinuiffe teftatur loco mox citato Evagrius, quem vide, licet Surinæ nomen necemque reticuerit, de quo plura obfervavi scitu digniffima pag.93. & 94 Excerptorum Menandri Protectoris de Legationibus Cæterum juftiffimam fuiffe defectionis caufam edocent pacta conventa Juftinianum inter ac Chofroen utrumque Magnum, in quibus nominatim de Religione Chriftiana non violanda cautum fuerat, ut habetur pag. 95. e Separatim padła

funt interpofita de Chriftianis, ut illis liceat templa con-
fruere,&fine ullo timore facra peragere, & gratiarum
actiones per hymnos Deo canere, neque cogi magicis ca-
remoniis intereffe, aut invitos colere & venerari Deos,
qui apud Medos Deorum numero habentur. Vexatos
fuiffe Religionis caufa Armenos demonftrat etiam
Nicephorus Callifti cap.37. lib.17. Hiftoriæ Ecclef.
fed in hoc non leviter peccat, quod pro Vardane Per-
farmeniorum Duce, Ardaamanem fubftituat, quem
tamen capite fequenti a Perfarum Rege Chofroe
adverfus Romanos miffum cum copiis refert. Theo-
phanes conquerentem quidem de defectione Armeno-
rum Chofroen inducit, atque ex eo Anaftafius Biblio-
th. & Auctor Mifcell. hift. at caufam non aperiunt,

Relidoque oppido Dubii nomine. )τὸ Δέβιος πόλισμα, Ibid,
inquit Theophanes: a quo videtur diffentire Proco-
pius lib.z. de bello Perf. ετι δὲ τὸ Δέβιος χώμα τις τάτε
ἄλλα ἀγαθῆ, & αέρων τε ἢ ὑδάτων βυεξίαν τινὰ διαρκῶς ἔχει
σα . Θεοδοσία πόλεως δὲ ὁδῷ ἡμερῶν ὀκτὼ διέχει, &c. cum
pag. 338. 2 άλλῳ τρατῷ ἐς * Περσαρμενίαν ἐλθὼν ἡσύχαζεν
ἐν τοῖς ἀμφὶ Δέβιος χωρίοις, &c.

Defciverunt Iberes Gorgone eos ducente) Perfarme, Ibid. b. nis Iberes ab Evagrio prætermiffos jungit Joannes Biclarienfis Abbas in Chron.ad ann. Juftini Imp.1. communemque utrique populo rebellandi caufam tribuit: Armeniorum gens & Iberorum, qui a prædicatione Apoftolorum Chrifii fufceperunt fidem, dum a Chofdra Perfarum Imp. ad cultum idclorum compellerentur, renuentes tam impiam juffionem, Romanis fe cum provinciis fuis tradiderunt: quæ res inter Romanos & Perfas pacis fadera rupit. De Iberibus eorumque primaria urbe, quam Nofter Tiphlim feu Tiphilim appellat, ex Geographis plura alias:unum præmitto longe diffitam fuiffe a Tibrica Armeniæ urbe, de qua inter cæteros Petrus Siculus in hiftoria de vana & ftolida Manichæorum hærefi, quam Matthæus Raderus nofter publicavit anno 1604.

Marcianus Imperatoris patruelis Orientis Dux renuntiatur.) Theophanes Confeffor in Chronico ad annum Juftini Augufti feptimum exeuntem hæc habet in Codice noftro MS. Ο δέ Ιοτῖνος ἔλυσε τίω sipluri φάσ κων επονείδισον εἶναι φορολογεῖται ὑπὸ τῆς Περσῶν τὰς Ρωμαίες · δὲ τότο χώραν ἀνέλαβεν ὁ μέγας ἦτος Περσῶν τε Ρωμαίων πόλεμος· ὁ δὲ Ιοεῖνος Μαρτῖνον ( corrige Μαρκια νὸν ( τὸν πατρίκιον & συγγενῆ αυτά σρατηγὸν χειροτονήσας τῆς ἀνατολῆς καὶ Περσῶν ἐξέπεμψεν . quæ fic vertit barbare, ut ita loquar, Anaftafius Bibliothecarius pag. 69. Editionis Regiæ, atque ex eo Mifcellæ inferuit Joannes Diaconus, Juftinus pacem diffolvit, afferens opprobrium effe fub Perfis folvere tributa Romanos: propterea locum magnum hoc Perfarum Romanorumque re- • perit bellum. Porro Juftinus Martinum ( emenda fimiliter, Marcianum) Patricium, & cognatum fuum Pretorem creans Orientis, contra Perfas direxit. De eodem Marciano videndi ejufdem temporis Scriptores alii: Evagrius lib.5.cap.8. & fequenti, atqae ex eo Nicephorus Callifti libro 17. Hiftoriæ Ecclefiaft. capp. 137. & 138. vocant etiam oven, quem Nofter

expor dicit. Corippus libro fecundo Panegyrici in Juftinum Juniorem, Marcellum fratrem ejus memorat cum Baduario genero ejufdem Juftini, quem tamen fratrem Imperatoris, τὸν ἴδιον ἀδελφὸν appellat Theophanes, atque ex eo Anaftafius, & Mifcella Hiftoriæ Auctor.

Ibid.

Ipfe inter primos vultu præclarus honoro pag. 115. Fratris in obfequium gaudens Marcellus_obibat ; Difpofitorque novus facræ Baduarius aulæ, Succeffor foceri faclus mox Curopalates. His atas difpar, fed par votum,atque voluntas, Ambo Patricii, dilecti Principis ambo. Fulgebant geminis fimiles radiantibus aftris · Enimvero Marcianus, Marcellus & Martinus cognata valde nomina: quod tamen affirmare non aufim nifi major lux aliunde affulgeat. Certe proximus Corippo & Evagrio Theophylactus Simocatta cap.10. libri tertii, Marcianum hunc Patricium, ac propemodum de familia Imperatoria appellat. Iesivos. o' TO Ρωμαϊκό βασιλώς εἰς τ ἔω εκπέμπει Μαρκιανὸν σρατηγὸν, εν τῷ καταλόγῳ ες πατρικίων ὄντα, περίβλεπτον ἄνδρα, ἐκ απο το γένος τὸ βασιλείς τυγχάνοντα, pag. 75. Editionis Regiæ.

[ocr errors]

Meranes Perfarum Dux, qui& Baramaanes) Du- Ibid. &torem hunc Perfici exercitus Evagrius lib. 5. cap. 9. Acap appellat, Theophylactus Simocatta libri

bid.

tertii capp 10. & 17. Adopravu, Nicephorus lib. 17. cap.138. Ovaрdaμavlu, Theophanes Confeffor ad annum Juftini 9. Apsaßarlu, Anaftafius Bibliothecarius Ardamenum, pag.69. Editionis Regiæ. Joannes Diaconus, five Landulfus Sagax Mifcellæ lib.16. Arimardanem: ut merito hic exclamare pofis: Tot capita, tot fententia. Quod vero majoris eft ad rem noftrami momenti, illi omnes non prope Nifibim a Romanorum DuceMarciano victum,fed victorem defcribunt, ac de Romanis toto pene Oriente triumphantem Meranem, neque ob affectati Imperii fufpicionem revocatum a Juftino Marcianum, fed propter parum fauftos in bello fucceffus, & captas a Perfis nobiliffimas civitates Cæterum pene omiferam obfervare ex Procopio lib.r. Perficorum Meranem nomen dignitatis atque officii fuiffe apud Perfas, quemadmodum & Chara nangem. Quod enim in Editione Hafcheliana. pag. 19. corruptum videtur hoc modo: sparnyos de cis ἅπασιν ἐφειςήκει Πέρσης ανήρ, Μιῤῥάνης μὲν τὸ ἀξίωμα (τω γὰρ τωὶ ἀρχω καλᾶσι Πέρσαι ) Περόζης δὲ ὄνομα, in excerptis apud Photium Codice 63. emendatius legitur: Καβάδης δὲ Περίζω ἄνδρα Πέρσω, Μηράνω δὲ τὸ αξίω μα, τὸ οἰκείου σρατὸ ἡγεμόνα κατεσήσατο.

Abafgi, & Saroes Rex Alanorum. ) Anaftafius Bibliothecarius afpirationem Habafgis præmittit pag. 93. Editionis Regiæ, de quibus plura fuo loco. Unum hic moneo in Excerptis ex Theophylacti Simocattæ lib. 7. apud Photium grave fubeffe mendum, quod ipfam etiam interpretationem inficit. quid enim Turcorum Chagano five Imperatori per ea tempora potuit effe commercii cum Agatenis tota ferme Afia diftantibus ? ἔτι δὲ τὰς Αγὰρ τὸ ἔθνος & δὴ τὰς Κόλχος έχει τριάκοντα μυριάδων διέφθειρεν . vel enim legendum, Aßuoywv roross fuadebat Colchorum Abafgorumque vicinia, vel quod ipfum Theophylacti caput cctavum expreffiffimis verbis docet, Aßapov fubrogandum omnino fuerat. Quod Davidi Hæfchelio qui follicitus de accentu, Aap legendum effe contendit, Pontano atque Schotto interpretibus eruditis fraudi fuiffe fæpe miratus fum. De Sabiris, Saberis aut Sapiris plura alias ex Procopio, Prifco, Menandro, cæterifque Hiftoricis ac Geographis, interim confule Notas Caroli Cantoclari ad Menandrum . Daganees nobis ignoti: quid fi Dabanees? Equidem Dabanam five Davanam Ofroenorum urbem legi in Notitia utriufque Imperii, & apud Ammianum Marcellinum libro 23. Pro Dilmainis, non Dilmaenos subftituo, fed Dilimnitas, quos Agathias Scholafticus Sabiris tamquam hoftes objicit libro tertio pag. 88. & fequentibus : : Οἱ δὲ Διλινῖται μέγισον ἔθνος ἐντὸς Τίγρητος ποταμὲ τῇ Περσίδι χώρα προσοικοιύτων μαχι μώτατοί τέ εἰσιν ἐν τοῖς μάλισα . Cetera curiofi loco a nobis indicato per otiùm legent. Urget quippe Typolit. Parif. graphus, clamatque manum tollendam de tabula, ne primum hoc Volumen a plurimis expetitum diutius fub prælo laboret.

3.116.

I.c.

Juftinus Marcianum exercitus imperio fubmovit,Theodorumque fubfiituit.) Evagrius lib.6. cap.9. Marcianum ab Acacio homine fuperbo ac contumeliofo fpoliatum dignitate narrat. Theophylactus Simocatta lib.3.cap.11.patrem Acacii defignat Archelaum: unde occafio errandi data Theophani Confeffori, qui Archelaum pro filio ejus Acacio fubrogat, & in aliis plerifque a verodefcit : ὁ δὲ αυτοκράτωρ Ιεςῖνος ἐπὶ τοῖς πραττομένοις δεινοπαθῶν ἢ μὲν Μαρτῖνον τῆς σρατηγίας απελαύνει, Αρχέλαον δὲ χειροτονεῖ σρατηγόν. ὁ δὲ Αρδαμένης τὸ Δάμας παρέλαβε, καὶ τότο μαθων Ιντῖνος καταπλαγείς τῷ μεγέθει σε συμφορᾶς νόσῳ παραφοράς περιβάλλεται. Quem fubftituerit Marciani loco Juftinus reticet Evagrius, neque Theodori hujus meminit, fed Magni dumtaxat cujufdam,qui menfæ argentariæ prefuerat, unamque ex Imperatoriis ædibus procurarat : ejus haud dubie, de quo Corippus initio Panegyrici carminis mox citandus.

[ocr errors]

Theodorum cognomento Tziron) Multi per ea tempora occurrunt Theodori Corippus Grammaticus initio libri primi Senatores Palatinofque præ cæteris infignes commemorans, Theodorum Magiftrum non omittit cum Magno, Demetrio, Anaftafio, &c.

Necnon magnanimus mentis, & nomine Magnus,
Mente placens Dominis, facris rationibus aptus -
Rectorum Latii difcuffor providus orbis,
Succefforque boni, recidivaque gloria Petri,
Hinc Theodorus adeft patria gravitate Magifter.

Hinc fecreta facræ tractans Demetrius aulæ. Theophylactus Simocatta lib.3. cap. 15. miffum ad Chofroen narrat Θεόδωρον τῇ μαριςερίᾳ ἀρχῇ παρὰ Ρωμαίοις τιμώμενόν τε γεραιρόμενον. Ad hunc, ut videtur, Theodorum fcripfit Childebertus Francorum Rex epiftolam, quæ eft 33. inter Francicas a Marquardo Frehero editas,ficque incipit: Prælati Magifterii dignitas excolenda, quæ, licet magna per fe fit, magis fa&ta fit, &c. De eodem Menander Protector pagina 8o. e. : ἦσαν δὲ οἱ ταλέντες Θεόδωρος ὁ Πέρα, ό ἐν τῇ ἀυλῇ καταλόγων πρὸ τέτε γενόμενος ἡγεμὼν τωικαῦτα ε βασιλεῖ ἀνειμένων προειρήκει θησαυρών . Vide Notas Valefii. Idem Alexander pag. præcedenti, legationem a Theodoro quodam Bacchi filio ad Chofroem ante hæc tempora fuiffe fufceptam infinuat. Fuerunt & alii, fed paulo, ut arbitror, antiquiores, Juftiniani Imp. tempore, de quibus hic nihil dicam, ut paucis complectar, ab his omnibus diverfum videri noftrum hunc Theodorum, peculiari Tzyri cognomento, & patris fui Juftiniani defignatione ab Hiftorico abunde fecretum.

Juftiniani filium. ) Satis hinc argumenti habuiffe Ibid. fibi vifus eft vir doctiffimus Nicolaus Alemannus in Notis ad Avendore Procopii, ut contra omnium opinionem, ignotum ha&tenus Juftiniani filium patri fuo fuperftitem obtruderet, fpurium quidem illum, & ex concubina poft obitum Theodora Imperatricis genitum. Quæ omnia gratis conficta fola inficiationę everti poffunt: præfertim cum ad Juftinianum obiiffe veteres affirment ex quibus mutuatus eft Conftantinus Manaffes, quæ his verfibus cecinit pag. 67. Editionis Regiæ:

[ocr errors]

Αλλα τοιαύτας χάριτας τῷ βασιλεῖ πλυτοιτι
Οὐχ ως θυγάτηρ, χεος, διαδόχων γένος
Ενθεν τοις μέλλων τελάντων, ἢ γῆθεν μεταβαίνειν,
Επι τὸν ἀδελφόπαιδα βλέπει τὸν Ιεςίνυν

Καὶ τᾶτον Αυσονύνακτα καὶ κράτορα δεικνύει .
Adde quod fi quis fuiffet Juftiniani fuperftes filius
ejus nomen non tacuiffet Corippus, cum Juftiniani
funus tam operofe defcribit: neque adeo diferte Ale-
manni opinationem jugulaffet his verfibus:

Suftulit hæc vox alma patrem, fortiffime furge, Te expectat, Juftine, dies,tu proximus hæres,&c. p.g. 117. Etenim a Theophane noftro Theodorus ille dicitur Juftiniani filius: quid ita? an nullus per ea tempora, Juftinianus dictus fuit? certe ut longius non recedam; ecce tibi in Chronico Joannis Abbatis Biclarienfis ad annum Juftini 9. Juftinianus Dux Romanæ militiæ, & Magifter militum Orientis a Tiberio deftinatus, bellum parat, caftra Chofrois pervadit, & provincie Perfidæ fines victor vaftat, exuviafque eorum pro triumpho Conflantinopolim dirigit 24. Elephantos inter cætera qui magnum fpectaculum Romanis in urbe Regia exhibuerunt. De eodem Evagrius libri 5. capp. 14. & 19. Theophylactus Simocatta capp. 12. & 15. libri 3, Mauricianæ Hiftoriæ, aliique. Verum mihi tempe randum ne annotata noftra nimiam excrefcant in molem.

[ocr errors]
[merged small][ocr errors][merged small]

Edit Par tf fag. 118.

212

PHILIPPI LABBE

Reliquum itaque, quod fupereft, charta Hefychio
illuftri impendemus, ex Notis Meurfii ad ejuf-
dem libellum de Viris Claris, repofita hic, que
fupra omiffa eft, obfervatione doctiffima.

HE

ESYCHIUS hic patria Milefius fuit. Scripfit De
Viris dodrina claris, & Hiftoriarum libros VI. vi-
xitque temporibus Anaftafii Dicori Imp. Svidas
Ησύχιος Μιλήσιος, εος Ησυχία δικηγόρο, καὶ Σοφίας . γε-
γονὼς ἐπὶ Αναςασίν βασιλέως · ἔγραψεν ὀνοματολόγου
πίνακα, δεν παιδείᾳ ὀνομασῶν· δ ἐπιτομή ἐςιτᾶτο τὸ βι-
βλίον . ἢ χρονικώ τιναίςορίαν, ω τινα διεῖλεν εἰς ἕξ αςή-
ματα (ὕτω γὰρ καλεῖ ἕκασον βιβλίον, ἐν οἷς εκφέρονται αἱ
και καιρός πράξεις ο Ρωμαίων, & αἱ διατεῖαι ελδ κατ ̓ ἔθνος
κρατησάντων τυράννων, ἢ τὰ καὶ τὸ Βυζάντιον πραχθέντα,
ἕως τῆς βασιλείας Αναςασία τὸ ἐπονομαζομένο Δικόρυ. εἰς δὲ
τὸν πίνακα ἢ ἐν παιδεία λαμψάντων· ἐκκλησιασικών διδασ
κάλων &δενὸς μνημονάει, ὡς ἐκτέτε ὑπόνοιαν παρέχειν με
εἶναι αυτὸν Χρισιανὸν, ἀλλὰ τῆς Ελίωικής ματαιοπονίας απ
νάπλεων. Sed in illis Svidæ verbis lacuna eft, quam
viris Clariffimis, Hadriano Junio, ac Henrico Ste
phano, non animadverfam, certe miror. attendam us
enim . ἔγραψεν ὀνοματολόλον, ἢ πίνακα, εδ ἐν παιδεία άνο-
μαςῶν· δ επιτομή ἐπὶ τᾶτο τὸ βιβλίον. An igitur hic li-
bellus epitome elt Nomenclatoris, five Indicis, ipfe
totus, quantus qualifque eft, tantum Nomenclator &
Index quidam? Nuga mera. Hefychius hoc fcriptum
compofuit ad imitationem Diogenis Laertii, cujus
epitome quædam eft. Et hoc voluit annotare Svidas,
fcripfitque έγραψεν ονοματολόγον, ἢ πίνακα, δεν παι
δείς ὀνοματῶν, Διογένω τὸν Λαέρτιον μιμησάμενος, δ ἐπι-
τομή, &c. Nam profe&to tale quid deeft. Quod porro
Svidas Ethnicum eum facit, illa fola ratione, quia
Ecclefiaftici Scriptoris nullius hic mentio occurrit,
merito erroris a Stephano damnatur. De Viris doctri-
na claris libellum in lucem protulit is, quem laudavi,
Hadrianus Iunius, alterum ab Erafmo Bataviæ no-
ftræ immortale ornamentum, exemplar manufcri-
ptum nactus e divite bibliotheca viri ad litteras pro-
movendas propenfiffimi, Joannis Sambuci ; cui maxi-
mas gratias pro hoc beneficio debebit litterata pofte-
ritas. Illud autem. De rebus patriis Conftantinopoleos,
quod hactenus ανέκδοτον, a me nunc primum editur,
in Svidæ manus non perveniffe, ex ipfius filentio vi-
detur. Ego, ut multa alia, debeo hoc inftru&tifim
bibliothecæ Ele&toris Palatini, in qua præclariffima
antiquitatis monumenta affervantur quamplurima.
Hiftoriarum libros utinam bona aliqua Fortuna itidem
exhibeat. Citantur in Gloffis Bafilicorum, quas vul-
gavit paucos ante annos amicus nofter, Carolus Lab-
bæus, vir harum litterarum peritifimus. ἐν δὲ ὁ Παλ-
μάτιος πάνυ πλέσιος, σε τυραννίδα ἐδημάθη · περὶ ὦ φησὶν
ὁ Ιλλός γιος Ησύχιος, ο φιλοσοφήσας τῆς Μιλησίας, ἐν τῷ
πέμπτω χρονικῷ διατήματι τῆς ἱσορίας ταῦτα . Deinde
profertur hoc fragmentum . και τις χρόνος Ουαλερια δ
ἐν Καισαρείᾳ τῆς Καππαδοκίας Παλμάτιος τις, οἰκίαν ὑπὲρ
τὰ βασίλεια κεκτημένος. ἵππων δε αγέλαις, τῷ ἄλλῳ πλά-
τῷ κομῶν, εἰς πολύ μέρος α μοναρχόντων ἐφικνούμενος, α-
«
σελγῆς δὲ, εἴ τις ἕτερος, ὡς ὑπατικό τινὸς Ισοαίμα τινο
μα γαμετώ Αιθερίαν καλεμένω ἁρπάσαι, ἢ εἰς Σίδι ἐκ-
κομίσαι διότι προςατεύων ετύγχανε τῆς ἐναντίας το δήμο

[ocr errors]

SOC.

JESU

μοίρας . Ait vero Svidas, fub Anafalio Dicoro vίο
xiffe, & ad ejus ufque Imperium Hiftoriam produ-
xiffe, nec fcio an recte. Nam ut Hiftoriæ quidem
illic finem fuiffe verum fit, tamen vixit etiam fcrip-
fitque fub Juftiniano. Clare Conftantinus Porphyro
geneta lib.r. Them. II. ἔτε γὰρ Προκόπιος, ἔτε Μέναν
δρος, ἔτε Ησύχιος ὁ Ιλλότριος ἐμνημόνευσε το τοιέτε ὀνόμα
τος, οἱ τὰ χρονικά σαυτάξαντες ἐπὶ τῆς Ιεςινιανᾶ βασιλείας.
Igitur, quod dixi, res eft. Vixit,fcripfitque fub Ju-
ftiniano; hiftoriam autem perduxit ufque ad obitum
Anaftafii, res tractans annorum CI5. C. XC. Affir-
mat id Photius in Bibliotheca - Ανεγνώπη βιβλίον ίσο.
ρικὸν ὡς ἐν σωόψει κοσμικῆς ἱτορίας · ὁ δὲ συγγραφές Ησύ-
χιος ὁ Ιλούσριος, Μιλήσιος μὲν ἐκ πατρίδος, παῖς δὲ Ησυ
χία καὶ Σοφίας - καθ ̓ ὃ κὶ ἐπιγραφὴ τὸ βιβλίο με ιςορίας
Ρωμαϊκῆς τε & παντοδαπῆς τυγχάνει. ἄρχεται μὲν διω εο
πὸ τῆς τὸ Βήλο ο Λαυρίων βασιλέως βασιλείας, κάτεισι
δὲ μέχρι τῆς τελώτης Αναςασία, ὃς Ρωμαίων γέγονεν αυτ
τοκράτωρ. Diftributa erat hæc Hiftoria in partes fex:
quarum I. complectebatur res ante bellum Trojanum
geftas . 11. Trojæ expugnationem, & tempora ad Ro-
mam ufque conditam. III. quæ ab urbe condita fub
regibus accidiffent. IV. ad Julium Cæfarem reipubli-
cæ ftatum deducebat. v. Imperium Romanum pro-
fequebatur a Julio ufque ad Conftantinum Magnum .
VI. a Conftantino ad Anaftafii mortem quæ evene-
rint narrabat. Has partes αςήματα ipfe vocavit. Ecce
apud Svidam . έγραψε καὶ χρονικώ τινα ισορίαν, ω τινα
διελεν εἰς ἓξ εχατήματα. ὕτω γὰρ καλεῖ ἕκασαν βιβλίον .
Et Gloffz Bafilic, περὶ δ φησὶν ὁ Ιλλότριος Ησύχιος, όφις
λοσοφήσας τῆς Μιλησίας, ἐν τῷ πέμπτω χρονικῷ χασματ
τι τῆς ἱερίας. Photius loco citato, τμήματα appellat.
Præterea Juftini quoque, qui Anaftafio fucceffit, hi-
ftoriam alio opere profecutus eft, & priores aliquot
annos Juftiniani: ut difcimus ex Photio. Meminit
porro
Hefychii hujus etiam Ioannes Tzetzes Chil.III.
Ησύχιος Ιλός ριος, Πλέταρχός τε,καὶ Δίων.
Et fortaffe de eodem funt illa verba Etymologicogra-
phi in ατμίς . ὅτω σημειῖται ὁ τα Ιλοςρία. Præterea
quod Ιλότριος vocatur, id dignitatis nomen eft, & fore
matum ex Latino Illuftris. Sic apud Svidam alii quo-
que ita indigetantur . Alibi, Προκόπιος, Ιλλότριος, Και
σαράς, Alibi iterum, Χριςόδωρος, Θηβαίος, Ιλλός ριος
Et Anthologiæ lib. 6. legitur Epigramma, Ευτολμία
Ιλοτρίου. Sic Marcelli Empirica infcribuntur, Mar-
celli, viri illuftris, de medicamentis empiricis liber -
Sic Macrobius in librorum fuorum infcriptione voca-pag-119.
tur, Vir clariffimus & illuftris. Ergo falluntur vehe-
menter, qui Illuftrium cognomento appellatum hunc
Hefychium exiftimant.

Περὶ ἢ ἐν παιδεία αλαμψάντων . ) Simile opus, przter alios, olim Callimachus fcripfit,tributum in libros cxx. Svidas in ejus vita : * δὲ αυτὲ βιβλίων ἐςὶ τ ταῦτα. πίνακες * ἐν πάσῃ παιδεία Καλαμψάντων, ἢ ὧν σωέγραψεν, ἐν βιβλίοις κ', & ρ'. Utinam fupereffet tam præclarus Thefaurus! de hoc ipfo loquitur Etymolog aultor. Καλλίμαχος ὁ γραμματικὸς ἐποίει πίνακας, ἐν οἷς ἦσαν αἱ ἀναγραφαὶ παρὰ τὸ ἀρχαίων. Laudat nominatim quoque Athenæus libb. IV. & XIV. Harpocration in ἐνεπίσκημμα, etfi non nominet operis titulum, fine dubio tamen aliud nullum in animo habuit, cum fcriberet, ἐπὶ δὲ καὶ λόγος τὶς ἐπιγραφόμενος, Δημοθένης περὶ * ἐνεπισκήμματος.ὃν Καλλίμμαχος μὲν ἀναγράφει ὡς γνήσιον, Διονύσιος δὲ ὁ Αλικαρνασσεύς ως ψευδεπίγραφον «

FINIS.

[ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors]
[ocr errors]
« IndietroContinua »