JOANNI MATTHÆO VV ACKER O, A VV ACKENFELSA, S. P. D. DAVID HOES HELIUS AUG Onftantinus Porphyrogenneta, ut a Theodofio proditum invenio Co , non contentus ex omnibus terrarum Orbis partibus libros quofque optimos cura fumma conquirere, id etiam operæ publice utilis navari voluit, ut pro rerum difcrimine auctorum quorumque fcripta in certas claffes, quæ xxxxx111. fuerunt, tributa congererentur: ut quaque de re fi tempus poftularet, exemplorum hypothefes in promptu effent. Illarum prima περὶ βασιλέων αναγορεύσεως erat, vigefima feptima περὶ #péo Bew. Cæterarum, neque 'nifi paucarum, præter fcitur nihil, idque ex margine libri Legationum calamo exarati, ubi Lector argumentum quod alias aliud attingitur obiter, („π jubetur ở rộ Ties επιβοῶν, ἐν τῷ περὶ κυνηγεσίας, ἐν τῷ περὶ ςρατηγημάτων, τῷ κρατῶν, εν τῷ περὶ νίκης, περὶ δημηγοριῶν, ἐπιστολῶν ἐδῶν. Hæigitur, injuria ne temporis fint amifsæ, an alicubi ferventur, nondum liquet. Ejus vero, qua de Legatis agit, partem Fulvius Urfinus, vir præclariffime de omni antiquitate meritus , magno eruditorum applaufu, ante annos aliquot quam multos edidit; partem ex Sereniffimi Maximiliani Bojorum Ducis, & Cl. viri Andrea Schotti bibliotheca, quæ nemini rem publicam juvare cupienti non patet, nos jam evulgamus; hancque co nobiliorem, quod corum hiftoricorum fragmenta fuppeditat, quorum nihil fere hactenus præter nomen extitit. His corollarium addidimus, * Eclogas librorum Diodori mus in hac Siculi amifforum, quas e Codice Ludovici Alemanni Florentini doctifs. R. Thomson Anglus mecum amice communicavit. Hæc veterum monuJoDiodoroe- menta, Vir ampliffime, tibi tantæ dignitatis tantæque eruditionis dicare non fuiffem aufus, nifi nobilifs. Marcus Velferus Duumvir nofter, amicus tuus, me confirmasset, cujus liberalitati editio hæc debetur. Ac fane jucundam fore horum tibi lectionem arbitramur, cognituro cum alia obfervatu perquam digna, tum exempla ( quæ potior Operis pars ) ejus muneris, quod fingulari fide, cura, & prudentia de graviffimis rebus, qua per Germaniam & Sarmatiam, qua per Italiam, a maximo Cæfare ad fummos Principes miffus obiifti. Jucundiorem, quia lingua Græca isthæc prodeunt: cujus is eft amor tuus, ea peritia, ut locos fcias auctorum reftituere illos, ad quos ab aliis conclamatum eft. Nihil dicam de beneficio , quo me in Reip. litterariæ commodum ornafti maximo. Pro quo grati & memoris animi teftimonium hoc effe aliquod patiaris, meque porro commendatum habere digneris, etiam atque etiam oro. Bene vale præfidium ac decus Mufarum. * Eas omifi editione, quia cum ip dita funt. Auguftæ Vindelic. poftridie Non. Aprilis, A. S. N. CIɔ. ɔС. IIK ΥΠΟ E Σ I Σ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ ΤΟΥ ΧΟΥ Σ ΡΩΜΑΙΩΝ ΠΡΟΣ ΕΘ Ν Ι Κ Ο Υ Σ. ARGUMENTUM COLLECTIONIS DE Ο AD ETHNICOS CANTO CLARO INTERPRET E. ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. ΣΟΙ ' πάλαι ποτὲ βασιλέων τὲ καὶ ἰδιωτῶν A Β PROOEMIUM. UICUMQUE olim Reges aut privati Qu mentem minime voluptatibus depravarunt, aut emolliverunt, fed innatam ingenii vim, nulla labe afperfam, integram virtuti refervarunt, illi, illi, inquam, labores pertulerunt & aut arti dicendi, aut alius aliæ rei ftudium & operam navavit. Horum qui celebriores poft mortem vitam produxerunt, cum doctrinæ cupidi & amantes extitiffent, accuratius quædam confcripferunt, partim fuæ variæ & multiplicis eruditionis illuftre monumentum pofteris relinquere cupientes, partim ut inter fuos æquales nominis celebritatem adepti, μὴ τὸν νοῦ παρεσύρησαν ἡδονῶς, ἢ κατέμα καὶ vero in tam longo annorum decurfu infinitæ in ut ex hac collectione litterarum alumni at- & facilitate edicerent, quinquaginta libros Α λόγων ευφράδειαν· μεγαλοφυῶς τε καὶ ( totidem enim funt libri, in quibus & fub quibus totum hiftoriæ opus, quantumvis longum continetur & concluditur ) per claffes & hypothefes diftinctas & differentes dividendos ceu fuit. Neque ulla materia eft quæ efugiat harum clafium, & hypothefeon difpofitionem. Neque omnino ifta per communes notiones & locos facta diftinatio, quicquam de perpetuo operis tenore & continuatione detrahit. Sed in unum corpus redactum confervat unicuique fubjede materia & hypotheft adaptata hujufmodi dilucidi compendii, vel ut verius dicam, ftus & collocationis ra. tio. Inter iftorum locorum communium & catta. C επηβόλως πρὸς (ἐπι) τέτοις καταμερίσαι εἰς ὑποθέσεις δια φόρες, τρῶς ἐπὶ τοῖς πεντήκοντα τὸν ἀριθμὸν ἔσας· ἐν αἷς καὶ ὑφ ̓ ας ἅπασα ίςορικὴ μεγαλεργία συγκλείε ται· κ ̓ ἐκ ἔςιν ἐδὲν τῇ ἐγκλημένων, ὃ διατάξεπαι τα τοιαύτω τω ὑποθέσεων ἀπαρίθμησιν· ἐδὲν το παράπαν ἀφαιρεμένης τῆς τὸ λόγω ακολουθίας τῇ διαιρέσει τις ἐννοιῶν, ἀλλὰ σύατωμὸν σωζέσης και ἑκάςῃ ὑποθέσει προσαρμοζομένης τῆς τηλικαύτης ε συνόψεως, ἀληθέςερον δ ̓ εἰπῶν οἰκειώσεως . ὧν κεφαλαιωδῶν ὑποθέσεων, ἡ προκειμένη αὕτη C ἐπισ γραφομένη περὶ πρέσβεων " Ρωμαίων πρὸς Εθνικές, τυγχάνει ἔσα ἑβδόμη ἐπὶ τοῖς εἴκοσι, τῆς πρώ της τὸ ἐπώνυμον λαχέσης περὶ βασιλέων ἀναγοράσεως. ἐμφαίνει δὲ τῖτο τὸ προοίμιον, τίνας δι λόγοι πατέρας κέκτίωται, καὶ ὅθεν ἀποκυΐσκονται. ὡς ἂν μὴ ὦσιν αἱ κεφαλαιώδεις ὑποθέσεις ἀκατονόμα5. Ο μὴ γνήσιοι, ἀλλὰ νόθοι τε και ψαδώνυμοι. εἰσὶ δὲ ἐκ τῆς ὑποτεταγμένων χρονικῶν. α'. Πέτρα Πατρικίου @ μαγίερα . β'. Γεωργία Μοναχό χρονικῆς. γ'. Ιωάννα Αντιοχέως. δ'. Διονυσία Αλι καρνασσέως Ρωμαϊκῆς Αρχαιολογίας. ε. ς'. Πολυβία μεγαλοπολίτο, καὶ Αππιανδ. ζ'. Ζωσίμε Ασκαλωνίτε, ή Ιωσήπε Ιεδαϊκής Αρχαιολογίας . θ'. Διοδώρα Σικελιώτε. 1. Δίωνος Κοκκιαν. ιά. Προκοπία Καισαρέως. ιβ'. Πρίσκα Ρήτορος. ιγ'. Μάλ 28 Σοφις . ιδ' Μενάνδρα Προτίκτερος . ι . Θεοφυ λάκτες ἀπ' ἐπάρχων καὶ ἀντιγραφέως το Σιμοκάτη. Ρωμαίος. δια 618 παι ΠΩΣ ΔΕΙ ΠΡΕΣΒΕΥΕΣΘΑΙ Κ Α Ι Π Ρ Ε Σ Β Ε Υ Ε Ι Ν. Herodot. QUOMODO OPORTET LEGATOS aut Legatos mittere. Α ΡΕΣΒΕΙΣ, ἡ παρ' ἡμῶν ἢ πρὸς ἡμᾶς Υποτέλ- ALEginauriinobisa aut sadimos micruntur Π 2 Β ad nos mittuntur , oportet eos humaniter & liberaliter excipere. Omnes enim ipfos honorant. Cum eorum miniftris tute cauteque agere, ne quid ab ullo interrogantes difcant, & fi gentium longo a nobis intervallo diftantium legati fint ne forte inter nos & ipfos fint aliquæ gentes, quibus quæ & qualia nobis fint confilia indicent. Idem quoque de his qui nobis vicini funt, licet viribus & potentia fint inferiores. Qui etiam fi nobis concedant, five multitudine hominum, five virtute, non oportet illis oftentare, neque opes,neque noftrarum mulierum pulcritudinem: fed hominum abundantiam, & armorum pulcre conficucum apparatum, & murorum propugnacula. λονται. ἐαν μὲν δω πρὸς ἡμᾶς ὑποςέλλωνται, χρὴ φιλοτίμως τε νὶ δαψιλῶς τούτους ὑποδέχεθαι. κ τιμῶσι πάντες αυτὸς τοὺς ὑπηρετοῦτας αὐτοῖς δὲ ἀσφα λείας ἔχειν, εἰς τὸ μηδενί τι διδάσκειν ἐπερωτωμένες αυτές. κἂν μὴ τῶν λίαν ἀφεσηκότων οἱ πρέσβεις εἶεν, ὥσε μεταξὺ ἐκείνων τε καὶ ἡμῶν εἶναί τινα τῶν ἐθνῶν, ἐμφανί ζειν αυτοῖς τῶν ἡμετέρωνὁπόσα καὶ οἷα βουλόμεθα. ὁμοί ως δὲ εἰ καὶ πλησιόχωροι μὴ ἡμῶν καθεισήκεσαν, ἐνδεῶς δὲ πρὸς τῶν ἡμετέραν ἔχεσι διύαμιν. εἰ δὲ κατὰ πολὺ ἡμῶν διενωόχασιν, εἴτε πλήθει ςρατοῦ, είτε ανδρείᾳ χρὴ μέτε πλοῦτον, μήτε γυναικῶν κάλλη εμφανίζειν αυτοῖς πλήθη δὲ ανδρῶν, καὶ ὅπλων οἰκοσμίων, καὶ τειχών ὑψώματα. Εἰ δὲ παρ ̓ ἡμῶν πρέσβεις Υποςέλλονται χρὴ τούτες πρῶτον μὲν δυσεβείᾳ γνωρίζεθαι, καὶ μὴ ἐπ ̓ ἐγκλή μασι κατηγορηθέντας ποτὲ δημοσίᾳ κατακριθεώαι. εἶναι ἡ φρονίμες τω φύσιν, οδύνες τὰ κοινὰ, ὡς καὶ προΣυγκλος κινδωδύειν ἢ ἰδίων, καθάπερ “Ριβοῦλος καὶ τί Υπο σολω προθύμος, ἀλλ ̓ οὐ βεβιασμένες, καθάπερ ὁ Αιγύπτιος ἰαξός. ὧν ὁμὲν παρὰΧαρχηδονίοις δέσμιος ὢν,κ πρὸς Ρωμαίος περὶ εἰρώης πρεσβούσων ἀπεςαλμοίος, ὄμνυσιν ἐπανελθεῖν πρὸς αυτούς, ἢ Ρωμαίων ἢ εἰρώτω οὐ καταδεχομενων. ἐπεὶ δὲ εἰς Ρωμαίος ἀφίκετο, ἀπα γορεύει μὲν Ρωμαίος ἢ εἰρεύω, ασύμφορον αυτοῖς οὐ σαν, πείθει δὲ αὐτὸς ἐπανελθεῖν αὐτὸν πρὸς Καρχηδονίες, τῷ δὲ ὅρκῳ φειδόμνος· ὁ δὲ κατὰ τὰ βασιλέως Αἰγύπτε “ Πέρσην κινήσας, τὰ Αἰγυπτίων διόλωλε. Χρὴ δὲτὲς πρέσβεις,παραγενομένες πρὸς ἐς ὅποςέλλον), φαίνεθαι ἐπιχαρεῖς, μεγαλοψύχες, ευεργετικὲς τὰ εἰς διύαμιν, ἄμφω τὰ, τε οἰκεῖα τά, τε 7 πολεμίων ἐν ἐπαίνῳ ποιουμένες, ἀλλὰ μὴ τὰ ἐκείνων ἐνδιαβάλλοντας. Οἰκονομεῖν δὲ δεῖ τοὺς πρέσβεις, καὶ τοῖς καιροῖς ἐπακολυθεῖν, ἀλλ' ἐκ ἐξ ανάγκης πράττειν τὰ κελόυόμμα, εἰ μήτι πρᾶξαι πᾶσι ξόποις πα ρεκελεύπησαν. διον, ἀπεσάλητις, ὡς φίλοις δῶρα τοῖς γείτοσιν ἐπικομιζό μόνος. ὁ δὲ τέτες καταλαβὼν τὰς ἐχθρῶν πράττοντας: τὰ μὲν δῶρα σα τῷ γράμματι παρακατέχει, λόγος δὲ φιλίας αντί δώρων ἐπεκομίσατο. ἐρεῖ δὲ τίς εἰκό τως, ὡς ἐχρίω μᾶλλον ἐπιδοκῦαι τὰ δῶρα, καθημε ρουῦτα ἢ πολεμίων τὸ ἄγειν ἢ, τὰ μὲν τιμιώτερα παρακαταχῶν, τὰ δὲ ἄλλα ἐπιδοῦναι, ἀλλὰ μὴ πάντα μή κρατεῖν ὡς μήτε τὲς ἐχθρές πλατεῖν ἐθέλειν, καὶ τὸ πολὺ τῆς ἐχθρὰς ὑποτέμνειν ἢ πολεμίων. Δοκιμάζεται δὲ πρέσβυς ἢ πρὸ τῆς ὑποτολῆς, ὑποτιθεμένων αυτῷ τ κεφαλαίων, καὶ ἐρωτώμθμος, ὅπως περὶ ἑκάτε αυτῶν οικονομήσειεν, οὕτως ἢ ἑτέρως αυτῷ τῶν πραγμάτων ἐπισυμβαινόντων. 기 ત D Si a nobis legati mittuntur, oportet viros effe probos, pietate infignes, neque publicoram judiciorum crimine damnatos, prudentes indole qui caram remp. habeant ut pro ea capitis fortunarumque fuarum periculum adire non recufent, ficut Regulus: qui prompto animo legationem obeant, non inviti, ficut Ægyptius medicus. Horum primus apud Carthaginienfes captivus, & ad Romanos legatus pro pace miffus, juravit fe reverfurum, fi Romani pacem nollent. Ubi ad Romanos venit pacem dehortatur tamquam eorum rebus infructuofam, & minime. id quod juramento promiferat omnino exequens fuadet, ut fe ad Carthaginienfes remittant. Alter vero cum Perfarum Regem in Ægypti Regem concitaret res Ægyptiorum peffumdedit . Oportet autem legatos, ubi ad eos ad quos mittuntur venerint, fefe humanos & benignos exhibere, magnanimos, & liberales quantum eorum facultates ferre poffunt, æque fua & hoftium laudare, neque eorum apud quos legati funt, res parvi pendere. Oportet etiam legatos res cum fumma mo. deratione adminiftrare & temporibus fervire. Nec enim illis neceffitas incumbit quibufvis modis fibi imperata facere. Ut videlicet eft, aliquis miffus ad dona ferenda vicinis, tamquam amicis, & eos deprehendit hoftilia facientes : munera cum literis retinuit, fermones benevolos pro donis protulit. Dicet aliquis, neque id immerito, oportuiffe legatum magis dona tradere, quibus inimicorum hoftilem animum placaret & liniret: vel pretiofiora quidem retinere, alia vero dare, fed non omnia in fua poteftate penes fe retinere debuifse: cum hoc temperamento ut velit quidem hoftium malevolentiam compefcere & refecare, fed non eos auctiores & validiores opibus reddere. Probatur vero legatus antequam mittatur, fi illi proponantur capita legationis & interrogetur quomodo fingula eft gefturus, an ita, an aliter prout res illi acciderint . TESTIMONIA VETERUM A ΠΕΡΙ ΔΕΞΙΠΠΟΥ. τα ΝΕΓΝΩΣΘΗ Δεξίππε τὰ μετ' Αμέξανδρον, ἐν λόγοις τέασαρσιν . Αναγνώπη δὲ αὐτῇ καὶ ἕτερον σαύτομον ἱςορικὸν μεχρι τ' Κλαυδίς, ἐπιτρέχον τας κεφαλαιώδεις πράξεις βασιλείας . Ανεγνώθη δὲ αὐτὸ καὶ τὰ Σκυθικά, ἐν οἷς αἱ ν Ρωμαίων αὐτῷ καὶ Σκυθῶν ἀναγράφονται πρὸς ἀλλήλως μάχας – αξιόλογοι πράξεις. Εσι δὲ τὰ φράσιν ἀπέεττός τε, ο όγκῳ καὶ ἀξιώματι χαίρων, ( ὡς ἂν τις εποι) ἄλλος μετά τινος σαφωνίας Θεκυδίδης μάλισά γε ἐν τῶς Ζουπικάς ιςορίας. ἐκ τῆς τῇ Φορίς βιβλιοθ. L TE DE DE X IPP O. ECTISunt DEXIPPI rerum poft Alexandrum geftarum libri quatuor: Lecta & ejufdem altera Epitome hiftorica ufque ad Imperium Claudii Augusti summa rerum capita attingens. Scythica quoque ejufdem legimus, quibus Romanorum Scytharum inter Je pralia, refque memoratu dignas commemorat. Oratio ejus ut nihil habet redundans, ita pompam quamdam ac majeftatem affectat . Unde quis eum jure dixerit alterum effe, fed cum perfpicuitate quadam, Thucydidem: potiffimum vero in Scythicis illis historiis. e Photii Bibliotheca. VEN DE EODEM DEXIPPO EN ETIANO item duce, navali bello Gotthi fuperati funt : tum ipfe Ve- . netianus militari periit morte. Atque inde Cyzicum Afiam, deinceps Achajam omnem vastaverunt, & ab Athenienfibus, duce DEXIPPO, fcriptore horum temporum, victi funt. Trebell. Pollio in Gallienis duobus. Idem DEXIPPUS citatur ab Elio Lampridio in Alexandro Severo: a Julio Capitolino in Maximinis 11 in Gordianis III. (ubi DEXIPPUS, Gracus auctor, etiamfi breviter ad fidem tamen omnia perfecutus fcribitur :) in Maximo & Balbino a Trebell. Pollione in Tito, & D. Claudio. |