Memmiadae nostro, quem tu, dea, tempore in omni Omnibus ornatum voluisti excellere rebus.
66. Epitaph on an Aged Barque.
Phaselus ille, quem videtis, hospites, Ait fuisse navium celerrimus, Neque ullius natantis impetum trabis Nequisse praeterire, sive palmulis Opus foret volare, sive linteo. Et hoc negat minacis Adriatici Negare litus, insulasve Cycladas,
Rhodumve nobilem, horridamve Thraciam, Propontida, trucemve Ponticum sinum, Ubi iste, post phaselus, antea fuit Comata silva: nam Cytorio in iugo Loquente saepe sibilum edidit coma. Amastri Pontica, et Cytore buxifer, Tibi haec fuisse et esse cognitissima, Ait phaselus: ultima ex origine Tuo stetisse dicit in cacumine, Tuo imbuisse palmulas in aequore, Et inde tot per impotentia freta Herum tulisse; laeva, sive dextera Vocaret aura, sive utrumque Iuppiter Simul secundus incidisset in pedem; Neque ulla vota litoralibus diis Sibi esse facta, quum veniret a mare Novissimo hunc ad usque limpidum lacum. Sed haec prius fuere: nunc recondita Senet quiete, seque dedicat tibi, Gemelle Castor, et gemelle Castoris.
Paeninsularum, Sirmio, insularumque Ocelle, quascunque in liquentibus stagnis Marique vasto fert uterque Neptunus: Quam te libenter, quamque laetus inviso, Vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos Liquisse campos, et videre te in tuto. O quid solutis est beatius curis ?
Quum mens onus reponit, ac peregrino Labore fessi venimus Larem ad nostrum, Desideratoque acquiescimus lecto.
Hoc est, quod unum est pro laboribus tantis. Salve, o venusta Sirmio, atque hero gaude: Gaudete vosque, Lydiae lacus undae: Ridete quidquid est domi cachinnorum.
Acmen Septimius, suos amores, Tenens in gremio, Mea, inquit, Acme, Ni te perdite amo, atque amare porro Omnes sum assidue paratus annos, Quantum qui pote plurimum perire, Solus in Libya Indiave tosta Caesio veniam obvius leoni.
Hoc ut dixit, Amor, sinistram ut ante, Dextram sternuit approbationem. At Acme leviter caput reflectens, Et dulcis pueri ebrios ocellos Illo purpureo ore saviata, Sic, inquit, mea vita Septimille, Huic uno domino usque serviamus, Ut multo mihi maior acriorque Ignis mollibus ardet in medullis. Hoc ut dixit, Amor, sinistram ut ante, Dextram sternuit approbationem. Nunc ab auspicio bono profecti, Mutuis animis amant, amantur. Unam Septimius misellus Acmen Mavult, quam Syrias Britanniasque : Uno in Septimio fidelis Acme Facit delicias libidinesque.
Quis ullos homines beatiores
Vidit? quis Venerem auspicatiorem?
C9. Before the Wedding.
Namque Iulia Manlio, Qualis Idalium colens
Illi non minus ac tibi Pectore uritur intimo Flamma, sed penite magis. Io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee.
Mitte brachiolum teres, Praetextate, puellulae. Iam cubile adeat viri. Io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee.
Vos bonae senibus bonis Cognitae bene feminae, Collocate puellulam. Io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee.
Iam licet venias, marite: Uxor in thalamo est tibi Ore floridulo nitens : Alba parthenice velut, Luteumve papaver.
At, marite (ita me iuvent Caelites) nihilominus Pulcher es, neque te Venus Negligit. Sed abit dies:
Perge, ne remorare.
Non diu remoratus es. Iam venis. Bona te Venus Iuverit: quoniam palam,
Quod cupis, capis, et bonum Non abscondis amorem.
Quo tibi tum casu, pulcherrima Laodamia, Ereptum est, vita dulcius atque anima, Coniugium: tanto te absorbens vortice amoris Aestus in abruptum detulerat barathrum; Quale ferunt Graii Pheneum prope Cylleneum Siccare emulsa pingue palude solum ;
Quod quondam caesis montis fodisse medullis Audit falsiparens Amphitryoniades,
Tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta Perculit, imperio deterioris heri, Pluribus ut caeli tereretur ianua divis, Hebe nec longa virginitate foret.
Sed tuus altus amor barathro fuit altior illo, Qui durum domitam ferre iugum docuit. Nam neque tam carum confecto aetate parenti Una caput seri nata nepotis alit;
Qui quum, divitiis vix tandem inventus avitis, Nomen testatas intulit in tubulas, Impia derisi gentilis gaudia tollens,
Suscitat a cano vulturium capiti : Nec tantum niveo gavisa est ulla columbo Compar, quae multo dicitur improbius Oscula mordenti semper decerpere rostro ; Quamquam praecipue multivola est mulier. Sed tu horum magnos vicisti sola furores, Ut semel es flavo conciliata viro.
At parte ex alia florens volitabat Iacchus, Cum thiaso Satyrorum et Nysigenis Silenis, Te quaerens, Ariadna, tuoque incensus amore: Qui tum alacres passim lymphata mente furebant, Evoe bacchantes, evoe, capita inflectentes. Horum pars tecta quatiebant cuspide thyrsos; Pars e divolso iactabant membra iuvenco ; Pars sese tortis serpentibus incingebant; Pars obscura cavis celebrabant orgia cistis, Orgia, quae frustra cupiunt audire profani. Plangebant aliae proceris tympana palmis, Aut tereti tenues tinnitus aere ciebant. Multi raucisonos efflabant cornua bombos, Barbaraque horribili stridebat tibia cantu.
73. A Storm in Harvest.
Saepe ego, quum flavis messorem induceret arvis Agricola, et fragili iam stringeret hordea culmo,
« ZurückWeiter » |