arbitris. Verifimile eft iftum morem in Orientem | invectum a Francis qui occafione facrarum Expeditionum eo profecti, longo illic tempore perftiterunt. In antiquiori enim memoria Græcorum aut Romanorum haud facile quidquam tale repereris. Inter Francos autem ufitatiffimum id olim fuit, ut paffim apparet ex veteribus Hiftoriis Res eo rum tractantibus. Hic ritus de quo fufe differit nofter Delrio Difquifit. Magic. tom. 2. merito deinde abrogatus eft, ut injuftus & immanis. confixus ideo graviffimis decretis Julii Secundi Summi Pontificis, cujus Bulla extat ea de re edita menfe Aprili ann. 1508. Concilii Tridentini feff. xxv. de reform.cap.xix. Gregorii XIII. Constitutione quæ incipit: Ad tollendum &c. edita 9. Dec. An. 1582. quibus dudum antea præiverat Nicolaus I. cujus de hoc ftatuta inferta corpori juris leguntur 2. q. 4& 15. q. 6. c. 2. Cumque diu nullus effet qui pro tam fufpecio Reo Imperatorem alloqui auderet &c. Hæc brevius perftringit nofter, quod ad Imperium Joannis pertinerent: cum ipfe in fine præcedentis capitis, & hujus initio fignificaverit fe ab Imperio Theodori fuæ Hiftoriæ principium ducere. Longe autem fufius diftin&tiufque iftam totam Michaelis accufationem ac periculum exponit ex oculata notitia Georgius Acropolita Hift. cap. 50. & 51. quem confule. Pag. 16. Prothier acarium &c. Fuiffe hunc locum præcipuæ Dignitatis, præterquam hinc patet, cum Imperator hominem impenfe fibi carum in eum promoverit: etiam intelligi poteft ex numero ingenti Miniftrorum ei fubjectorum, cujus indicium habemus ex eo quod refert Acropolita Hift. cap. 61. his verbis: Aurina yao Tas JEUπupeτέντας τοῖς βασιλεῦσιν ἐν θήραις ταῖς της θηρῶν άγραις ἐλάφων τε καὶ χοίρων, καὶ τες δ ̓ ἱεράκων θηρεύοντας, πάντας ἀπαξαπλῶς σρατιωτικοῖς σωτέταχε τάγμασι, καὶ ω τὸ σωηγμένον πλῆθος πολύ. Hæc ille, ex quibus prudens quivis poteft cognofcere ingentem fuiffe multitudinem fervientium Imperatori in venationibus Cervorum Aprorumque, præfertim autem in Aucupio per accipitres: quando ex iis ad Militiam translatis magnus Exercitus momento conflatus extitit. CAP. IX. De fuga Michaelis Palæologi in Perfidem hoc capite narrata, plura refert Georgius Acropolita tunc apud Imperatorem Theodorum agens, quando is eft ad ipfum Nuncius allatus. Operæpretium Lectori fuerit videre, & cum his noftri conferre quæ ille narrat cap. Hift. fuæ 64. ubi etiam obiter obfervare poterit, quæ in Gloffario verbo edivia notavimus de Legione aut Cohorte ifto nomine appellata non folum Acropolitæ ipfius, fed & doctiffimi ejus Interpretis auctoritate confirmata. Nam illa Hiftorici græca verba: apos sparαpXoшiTWV is Biswig & Meσodwig, fic reddit Illuftriffimus Allatius a Cobortium Bithynicarum & Mefothyniæ Præfeðis · Pag. 17. Cum Hoftibus Sultanis congressus, fortif fime fe gerit. Longe hæc fufius ac diligentius Acropolita pertractat toto capite 65. qua occafione, quos ducens quanta prudentia ac fortitudine, quo denique fucceffu adverfus Tacharios (fic enim appellat Acropolita quos nofter Tocharos) pro Sultane rem gefferit Michael Palæologus, expo CA P. X. Pag. 18. Michaelis Defpota Nothus & obfcurus fr lius Manuel &c. Hæc copiofius diftinctiufque referuntur a Georgio Acropolita ex oculata pene notitia. Nam is hujus in Occidentem Expeditionis Michaeli Palæologo Comes fuit; etfi non eodem loco pugnavit in alia divifarum Copiarum parte rem gerens. Quia vero ille quædam aliter ac Pachymeres narrat, equidem Acropolita potius hic quidem credendum puto, quippe qui ejus, uti dixi, negotii pars fuerit, quam noftro qui res tunc actas ex fama, nec ea fatis explicata, videtur accepiffe. Prima difcrepantia in nomine Ducis Hoftium eft: quem nofter Manuelem vocat. Contra Georgius Acropolita Hift. cap. 71. Theodorum appellat. fic enim ibi fcribit: 'di ó pudeis Tè Aπονάτε Μιχαήλ νόθος υἱὸς Θεόδωρος . Εrat autem is quem dixi defectoris Michaelis nothus filius Theodorus. Dixerat vero antea Ducem Copiarum Michaelis Defpotæ rebellis occurrentem Michaeli Palæologo hafta percuffum ab eo & equi fella excuffum ὁ μὲν δων Κομνίωός Μιχαήλ (nam ut fupra monui Michaelem Palæologum Acropolita femper Comnenum vocat) τῷ πρώτως ο χομένῳ ξαναντήσας, βάλλει το δόρατι, καὶ ρίπτω τῆς ἐφες είδος. Sed leve id difcrimen vocabuli videri poteft, præut in re ipfa diffentit ab Acropolita Pachymeres. Siquidem hic non Theodorum a Palæologo impulfum hafta & loco motum, fed vice verfa Palæologum a Theodoro. ut patet ex his verbis: oz. Ô Tô Δεσπότε Μιχαὴλ ἐκ νοθείας σκότιος παῖς Μανσιλ τυχών ἐκεῖσε στὸ ἱκανῷ τρατεύματι, και συμπλακείς τῷ πολέμῳ· pag. 440. τὰ πρῶτα μὲν ὁμόσε χωρήσας τῷ ἡγε. μόνι, τῷ κόντῳ oww dei ni pina &c. Addit a reftituto in fellam, unde fuerat dejectus, Palæologo Nothum Michaelis Defpotæ filium lethali percuffum ictu nequiviffe parem reponere. quæ fignificant manu & ferro Palæologi cecidiffe Theodorum five Manuelem iftum Nothum. Id vero pernegabit qui mecum exifti. maverit Acropolitæ potius credendum, tantum non his præfenti, quippe hujus focio militiæ. Is enim diferte affirmat: Excuffum fella Theodorum moxque e lapfu fublevatum, accurriffe ad Comnenum & fuppliciter deprecatum necem . Comnenum autem ignorantem quis hic effet, tradidiffe ipfum Turco cuipiam, qui eum interfecit. το πτώματος γουῦ ἀναςὰς ἑτος ( Theodorus Nothus) προσέδραμε τῶ Κομνίῳ Μιχαήλ, καὶ ἐδυσώπει μὴ φονευθαι . ηγνόει καὶ τότον ὁ Κομνίωος, καὶ ὅτις lu ἐκ ἠπίσατο· παραδίδωσι γουν αυτὸν Τούρκῳ τινί . και ὃς πεφόνεκε τοῦτον. Porro quod σκέσιον obfcurum hunc Michaelis Defpotæ filium nofter dicit, ad illegitimorum natalium ignominiam pertinet, quam idem & alibi, ut infra cap xxxi. pag. 5o. folet ista tenebrarum mentione defignare. alludens opinor ad Homeri locum Iliad. de Bucolione Laomedon' tis filio Notho: Βυκολίων δ ̓ μό υἱὸς αγαυοῦ Λαομέδοντος Πρεσβύτατος γενεῇ. σκότιον δέ ἐγείνατο μήτηρ. Ad quem locum vetus Scholiaftes: σκότιον ἐκ λαθραίας μίξεως τὸν λάθρα γεγενημένον, καὶ οὐκ ἐκ τῆς κατὰ νόμον γαμηθείσης • τὸν ἐξ ἀδᾳδοχήτων γαμων . ubi eleganter caufam innuens cur obfcuri dicantur illegitimi, id indicat ex eo factum quod non ex conjugio folemni facum genialium prælatione illuftrato: fed furtivo captatis tenebris concubitu nati fint. Iftius originationis verbi xéos illegitimis aptati, quod ad dexÚTOV Jáμar orti fint, Au&torem Euftathius pag. 622. Ed. Rom. allegat Apionem veterem magni nominis Grammaticum. CA P. XI. Quæ hoc capite narrantur de capto vinctoque per Chadenum Palæologo, deque præfagiis Imperii ea occafione illi oblatis, eorum nec vola nec vestigium cernitur apud Acropolitam opinor ideo quod ille per id tempus in Expugnatione Prilapi pag. 441. Caftri captus, & longo tempore cuftodia detentus CAP. XII. De morbo & morte Theodori pauca pene perfunctorie fcribit abfens tunc ab Aula Georgius Acropolita, in his immorari potiffimum folitus quæ fpectavit præfens. Breviffime item id tranfigit Gregoras. 5 ομνύοντες και πίσεις διδόντες μύδρας βασάζειν, καὶ πῦρ fidem dictorum facere Auden'es ferri maf Quod Sanctum vocabant. Etiam Acropolita loco laudato pag. 53. ferrum candens quo ad ejufmodi purgationes utebantur Ayr Sandum, vocari folitum indicat. In Gallia tamen Judicium appellabatur, ut intelligimus ex formula quadam purgationis iftiufmodi illic ufitatæ, quam profert Petrus Loyerius ex S. Mauritii Andegavenfis Tabulario & ex eo recitat Delrio tomo 2. Difq. Mag. lib. 4. cap. 4. q. 4. fect. 3. ubi legitur: Spon'e fua fe Judicium portaturum manu fua obtulit. & infra: Poft Judicium portatum Tetbaldus ille, Deo propitiante, illefus & fanus omnino apparuit. Viderunt autem Judicium portari, vel manum tertia die de more reguardari fere univerfi homines &c. Triduo prius cufloditus,& manu involuta &c. Hoc ipfum eft quod modo innuebat formula Andegavenfis, illis verbis: manum tertia die de more reguardari. Arripiebat ignitum globum. Sic pud pov hic ver- Unde crediderim maffas iftas ubi upor voca- Nuda manu. Supina fcilicet. quod fignificans Vidit qui hæc fcribit in ætatem jam tum puberem Pag. 21. In innoxia pertractatione ferri candentis. Id ferrum in græco vocat Pachymere u pov ἐκ πυρὸς ἤδη ζώοντα, potuit fufficere vox μύδρος, quam vetus Scolaftes Sophoclis interpretatur συρακτωμένος σίδηρος . & Hefychius σίδηρος πεπυρωμένος fic enim refcribendum pro TETUPWμÉrws · Fuit hæc prava fine dubio innocentiæ probandæ ratio, merito in Jure Canonico profcripta Cap. confuluifti. Cap. Mennam 2. q. s. Et Cap. Delici extra de purgatione vulgari. Cap. Sententiam ext. Nec eam nofter probavit, fed tantum retulit quid fieret etiam alibi, nempe lib. 11. cap. I. gratulans tamquam emendato Reip. ftatu quod ifta defiiffent fieri. Michael quippe Palæologus ante Imperium adhuc Defpota, cœpit abolere ufum adigendi homines ad iftud periculofum experimentum, quod jam privatus prædamnaverat. Refert enim Acropolita Hiftor. cap. so. pag. 53. Edit. Reg. cum Phocas Philadelphienfis Metropolita juffu Imperatoris Joannis Batatze Michaeli Palæologo perduellionis fufpecto purgationem per ferrum canEdit. Rom. dens præfcripfiffet, fic eum alloquens: AI TO μύδρα τω αλήθειαν παρατήσαθαι Refpondiffe Michaelem : ἐγὼ μὲν ἁμαρτωλὸς εἰμὶ ἄνθρωπος καὶ τερα πυργεῖν τοιαῦτα ἐ διώαμαι· εἰ δέ μοι συμβαλώμ Μητρο πολίτης ὢν καὶ Θεῖ ἄνθρωπος τοτὶ πράξαθαι, ένδυσαι μὲν αὐτὸς τὰ ἱεράν σου πᾶσαν ς,λ καθώς εἴωθας ἐν τῷ θεῳ εἰσέρχεται βήματι ἢ ἐντυγχάνειν Θεῷ· εἶτα δὴ ταῖς σαῖς χερσὶν ἐκπύρωσόν μοι τὸν σίδηρον, οἷς τῶ θεία ἐφάστη θύματον « ... καὶ ταύταις δὴ ταῖς ἱεραῖς σου χερσὶν ἐπίθες τῇ χειρί με τον σίδηρος. &c. Petebat nimirum ut Antiftes prius ipfe ignitum ferrum nuda manu otiofe tractatum in fuam deponeret. quod Metropolita recufans: hunc morem effe negat Romani aut Ecclefiaftici ufus, fed barbaricum; excufans ineluctabili fe Imperatoris auctoritate ad iftam illi purgationem indicendam adigi; quam tamen Michael recufavit conftantiffime. Videri poteft ex reliquiis hoc fuperfuiffe Ethnice, & quidem perantiquæ fuperftitionis. Nam Sophocles heroicis jam temporibus Oedipodarum Thebis regnantium exerceri folitum indicat, dum in Antigona facit unum Cuftodum quos Rex Creon appofuerat cadaveri Polynicis ut fepeliri prohiberent, poftquam id ab Antigona opertum humo fuerat, factum Regi referentem, & magnopere excufantem id citra fuam & fociorum confcientiam aftum, hæc dicere: Ημείς δ' έτοιμοι καν μύδρας αἴρειν χεροῖν Καὶ πῦρ διέρπειν, καὶ Θεὸς ορκωμοτών, Τὸ μήτε δράσαι, μήτε τῷ ξωειδέναι Το πράγμα βολούσαντι, μήτ' εἰργασμένω. Offert fe & focios ad contrectandum ferrum candens in probationem innocentiæ: Scio ex vetufstisfimis ejus loci Scholiaftis unum, hoc ad quamdam jurisjurandi ceremoniam referre. Sic enim ibi annotat: Ειώθασι γὰρ οἱ ὀμνύοντες ταῦτα ποιεῖν. μύδρες γὰρ αίροντες ἐπαρῶνται μένειν τὰ ὅρκια ἕως αυτοὶ φανώσι· KY PÍTTROW AUTÈse's Daraosar. Solent enim (inquit) jurantes fublata ferri maffa & in mare jactata proteftari manfuram ipfis juratorum fidem, quoad id pondus e mari emerferit. quod numquam fcilicet futurum fit: Ita ille: quod ferri poffet fi uúdpos non fignificaret, ut ipfe docet, TETUρanтaμivor σi- Hujus Concionis a Muzalone Protoveftiario Snfo Nam quid ardor hic faceret, ubi pondus fo-habitæ fententiam breviter comprehendisse vikum in maffa ferri requirebatur? quare verior eft fus eft Nicephorus Gregoras lib. 3. pag. 30. altera, quam mox fubjicit, fententia. Eida, | dum fic fcribit: Ταῦτα 5 οὐκ ἐλελήθαι Μεζάλωνα. Tom. I Quofdam citra ullam defunctos noxam candentis metalli tatu. Hoc fiebat (fi tamen magica artes aberant) Deo miferante infelicem innocentum neceffitatem non autem approbante perverfum ufum talia jubentium. Vide, fi lubet, apud Cantacuzenum lib. 3. cap. 27. pag. 439. Edit Reg. mirum exemplum Mulieris adulterii reæ, fed pænitentis, quæ fic fe innocentem Viro probavit. Et alia quadamtenus fimilia apud Cæfarium lib. 3. Miraculorum, quæ inde recitat Delrio loco jam indicato pag. 327. Edit. Lugd. CAP. XIII. Ubi legitur in noftris editis οἷς ὁ λόγος σπούδασμα. Cord. Barb. aliam fuggerebat Lectionem non improbabilem τὸ σπουδαζόμενον . CAP. XIV. Quod duo Codd. optimi Barber. & Allat. habent: nasiσas api's invov oior. Vatic. reddit. καὶ οἷον θυμούμενος. Nempe αλατέω minus ufitata vox vifa a Paraphrafte aut Interpolatore potius quam Exfcriptore, in tritiorem ufu notioremque mutata eft prout paffim deinceps idem folet. quæ fingillatim notare nimis longum foret. : CA P. XVI. i ij δεινὸς μὲν γὰρ ὁ ἀνὴρκή πρότερον τὰ ἐς τὸ συνιέναι τοιαύτα. τότε δε και 30 πραγμάτων ζεόντων, καὶ αγωνίαν μεγίςην τη τέτων ψυχη προξενοιάτων. συνετώτερον αυτὸς ἐδοδει πολλῷ ἑαυτῶ. καὶ δὴ σωταχίτην ἐς βελουτήριον ἅπαντας μεγισάνας συνηθροικος, δεξίαν τε ἐδίδου τοῖς ὅλοις. και ἀπὸ τὸ ἥττονος ρέφερε τω ὁμιλίαν. καὶ δῆλος με παραχωρήσων ασμένως τῷ βελομένῳ τώ επιτροπωω ε τε κοινῶν πραγμάτων, καὶ αυτῖ δὴ τὸ παιδὸς τὸ Βασιλέως . Hæc ibi. Ex quibus patet Georgium Muzalonem Protoveftiarium bene intelligentem quanta in eum flagraret invidia, ad Principes in Senatum convocatos cum fubmiffe atque obnoxie locutum tum ferio deprecatum nimios honores, quibus effet homo novus nobiliffimis prælatus, ultro abdicationem adminiftrationis Reipublicæ, & tutelæ Pueri Augufti obtuliffe. Unde apparet vel hanc effe ipfam uox Muzalonis orationem, cujus exemplum Pachymeres nactus huic loco inferuerit. vel fi ab ipfo confcripta eft Pachymere apte ab eo ad verum efformatam. Acropolita de his filet, ac folitam diligentiam remittere videtur in iftis initiis Imperii Michaelis, vitans ut opinor tamquam fcopulum nefariam oppreffionem Pupilli Joannis, ne Imperatorem Michaelem, cujus numquam fine elogio meminit, vituperare cogeretur. Quæ ratio fortaffe illum impulit ad metam Hiftoriæ fuæ figendam in recuperatione Urbis, quæ Joannis excæcationem haud longo fpatio præceffit, ut libro 111. harum Obfervationum demonftrabimus. Nec abeft a verifimili fenfiffe Acropolitam, quippe hominem politicum in paucis; Edit. Rom quam effet merito fufpectus Michael Palæologus Pag. 443procurata clam everfionis ac cædis Muzalonum cujus ideo catastrophes apparatus ac caufas difquirere curiofius omiferit, in Opere ad gratiam ut apparet Palæologæ familiæ tunc regnantis edito. Sulpicionis ejus (præter Caffianam conjecturam ex fucceffu petitam, quæ fi eum onerabat cujus fructu ac bono maximo amoti e medio Muzalones fuerint; neminem magis infamabat quam Michaelem, cui aditus ad Imperium hoc facto patuerit ) etiam fundamentum aliud Pachymeres fuggerit; fub finem capitis xviii. in hunc modum fcribens: Αἰτίαν δὲ ἔχει εἰς τότε, ὡς ὁ τῆς πολλῶν λόγος έχει, τούτων τῆς φάλαγγος εξηγέμενος - ὃς καὶ πάλαι μὲν ώρα μημένες αυτές, τότε δ ̓ ἐξαφθέντας πλέον ανεθέντας τὸ φόβο, καὶ δρασείοντας τὰ ἀνήκεσα, ἐξ ετοίμα ηρέθισε τὸν ἐπιτολμῆσαι καιρόν ἔχοντας· καὶ ὁ λόγος ἐκ τό ὕτερον φέρει τὸ πιθανόν. ἐδὲ γὰρ ἐτόλμων εί μή τινας προβιβά σεις εἶχον, αλλοεθνεῖς ὄντες ἢ τὸ πλέον ἐπήλυδες &c. quæ fignificant; ja&tatum jam tum arcanis fufurris plerorumque : cædem Muzalonum ab Italica maxime Militia patratam, haud fine confcientia & tacito impulfu Ducis hujus generis Militum videri attentatam. Non ait hic quidem nominatim quis itte Dux fuerit. Sed fuperius cap. v11. jam dixerat: Italicas omnes Copias Michaeli Palæologo, ut Magno Conoftaulo, fuiffe fubjectas, unde conftat hoc loco defignatum Michaelem: tacito tamen ejus nomine, ad vitandam fcilicet offenfionem imperantis Domus. ceffitatis ad mortis inevitabilem. certitudinem per- CA P. XIX. mortuo Quæ Urbs fcenam dederit huic Tragediæ, nec nofter, nec Acropolita, nec Gregoras clare, dum cam narrant, exprimunt. fuiffe autem Ma gnefiam ex duobus argumentis colligimus. Prius eft quod cap. xv. refert Pachymeres, Theodoro Augufto ejus filium ab ejus Tutore Muzalone deductum in munitiffimam Arcem ad Her mum Magnefiæ. quare cum manifeftum fit ex ipfa relatione rei nono die a Theodori obitu gefta, non longe abfuiffe Joannem Pupillum a loco ubi Muzalones interfe&ti funt, oportet id factum non procul ab Urbe Magnefia. Aliud, argumentum fumimus, ex Templo Sofandrorum ubi piaculum ilIud patratum eft. de quo fic fcribit Gregoras lib.2. pag. 21. de Joanne Duca five Batatze, & ejus Conjuge Augufta Irene : Ε'δείμαντο δὲ καὶ ναὸς ἀμφό τεροι λίαν περικαλλείς, πλείσοις αναλώμασι μεγίσας και ποικίλας τὰς τύτων οἰκοδομὰς κατασκόυακότες· ὁ μὲν Βασιλάς, τόν τε περὶ των Μαγνησίαν εἰς ὄνομα τῆς Θεο- pag. 444 μήτορον Σώσανδρα καλούμενον · καὶ τὸν ἔντος τῆς Νι καίας εἰς ὄνομα Αντωνία το μεγάλου. En Templum Sofandorum dictum ædificatum magnificentiffime a Joanne Batatze Augufto rei Mayaiar circa Magnefiam, hoc eft, ut opinor in fuburbano ejus Civitatis extra ejus muros. Nam hoc exigit antithefis cum alio in honorem S. Antonii Magni, EVTO'S THE Nixaías intra Urbem Nicæam ab eodem fructo. Pag. 35. Impune velut e Myfis prædam congerebant &c. Sic expreffimus græca illa ir Muo 'antiνων ἐπόνου. Notum Græcorum Adagium eft Μυσών in cujus enarratione affentior potius Zenobio & Svidæ paffive id de Myfis prædæ fine vindice expofitis, interpretantibus; quam Diogeniano Myfos prædatores vicinorum fine Auctore idoneo inducenti. CAP. XIX Pag. 34. Cum pedis calceum in mortuo nigrum ob- TOS, . pag-444 Edit. Rom. pag. 445. Victoria hoc capite narrata qua Princeps Achajæ a Romanis Ducibus captus eft proditione Joannis Nothi, confufe ab Acropolita cap, 82. & a Gregora lib. 3. pag. 35. memoratur. clariffime omnium eam nofter exponit, indicatis ejus caufis, quarum præcipua fuit contumelia Joanni Notho illata, quam ille proditione ultus, fuis Fœderatis magnam improvifo Cladem intulerit. Illud tantum a noftro prætermiffum hoc loco, fed pofitum poftea cap. XIII. lib. 11. opportune fuggerit Acropolita; Tres Romanorum Duces, quibus hic fucceffus contigit, Joannem Michaelis Augufti Fratrem, Conftantinum Tornicium & Alexium Strategopulum in præmium victoriæ fuiffe ab Imperatore auctos honoribus. Joannem enim prius Sebaftocratorem, Defpotam creatum; Tornicio vero antea Magno Primicerio Sebaftocratoris titulum collatum. Denique rov Expaτnyówsλov Axiξιον ( verba funt Acropolitz ) μέγαν Δομέςικον ὁ Αὐτοκράτωρ τετιμηκώς,δι αποτολῆς τετίμηκε Καίσαρα. Strategopulum Alexium prius a se honoratum Magni Domeftici officio, Cafarem abfentem dixit, & iftius ipfi Dignitatis mifit infignia. Hic Cæfar paulo poft captus ab Hoftibus, ut cap. fequenti nofter tradit: fed pace facta liber dimiffus, Urbem Constantinopolim poftea recepit e Latinis. Poft quod iterum captus, & in Italia detentus cuftodia, inde permutatione cum Domina Anna, reftitutus eft Pa triæ. Pag. 54. Nemo contactu ferri candentis &c. Suftulit adhuc Defpota, fed inhians Imperio Michael iniquum ufum adigendi accufatos dubiorum criminum ad innocentiam probandam ancipitibus experimentis Monomachias aut contactus maffe candentis; de quibus nos fupra ad cap. VILI. & x11. lib. 1. Pag. 55. Vicit tamen Divina Pradeftinatio &c. μικρὶ δ ̓ ὅμως τὸ μόρσιμον . In eve&tionibus Hominum ad regna peculiarem femper intervenire Dei providentiam, quæ nullum eo perduci patiatur non ante fibi defignatum, pro certo & vulgo noto proponit ipfe Michael infra lib. zv. cap. r. pag. 171. his verbis: Əsòv Tip Tip pris, xxxτάσιος Βασιλείας συνιέναι πιςεύομεν &ς. Loca quæ hic citat Pachymeres ex Homero leguntur in Iliad. verf. 440. Νήπιον, ἔπω εἰδόθ ̓ ὁμοιῖν πολέμοιο & Iliad. S. verf. 320. Αλλά σε γῆρας τείρει ὁμοίον . Ad quem poftremum locum vetus Scholiaftes quem Didymum quidem putant, fic annotat : issov ♪'öri ὁ ποιητής πανταχῆ τὸ ὁμοῖῖον ἐπὶ τὸ φαύλου λαμβάνει. Sciendum Poetam ubique fimile pro malo fumere. Idem tradit & Euftathius ad eum locum pag. 476. Ed. Rom. Addens & hæc: Ariov. you noi Ĥpwdsavo's, φασὶν ὅτι οἱ γλωσσογράφοι ὁμοίον και διαίρεσιν φασὶ τὸ και xov &c. ibi videnda. CAP. IX. Pag.65. Nicetas Epifcopus Heraclea mitteretur. Græca: Πίμπασι τοὺς περὶ τον Ηρακλείας Νικήταν. Hæc funt ex Cod Allatiano, & ei confentiente Vaticano. Nam Barberinus habebat: ПliuTO TOUS Trei Tor Nixoundtives Imaxylu. Tamen idem Codex Lectionem Allatiani annotabat in margine. uti & Allatianus viciffim Lectionem Barber. quare cum illi duo ambigui effent, fuffragio Vaticani lis dirempta eft; & omnium jam confenfu probatam cunctis reftitui Lectionem, ex ipfius forte Auctoris correctione ortam qui quod prius pofuerat emendans mutaverit. certo pronunciaremus de re, fi conftaret, utra in Civitate, Heraclea an Nicomedia, effet Monafterium S. Diomedis cujus hic mentio. , Pag. 66. Pontificium lituum & Candelabrum ab eo reciperent &c. Quod Candelabrum repetitur ab Arfenio in fignum abdicati honoris Patriarchalis inde videtur factum, quod apud Græcos infigne poteftatis Epifcopalis Candelabrum haberetur. Nam & in Apocalyph feptem Epifcopi Afiæ feptem Candelabrorum fymbolo defignantur. & ubi ex his uni Ephefino comminatio intentatur eripiendi Honoris, ea exprimitur his verbis: Movebo Čandelabrum tuum de loco fuo, nifi pænitentiam egeris • Apocal. 11. 1. Ne vero quis ad hodiernam noftratium confuetudinem hæc exigens, forte arbitretur Candelabrum hic intelligi quale præferri a Miniitro celebrantibus Epifcopis folet 9 argenteo manubrio cereum ardentem portans, quod vulgo in Italia Bugiam vocant, & inter Epifcopalem fupellectilem cenfetur: ne inquam id habere locum poffit, obftat, quod Candelabrum cujus hic & in locis Apocalypfeos laudatis eft mentio,non cereum funale prætulit, fed vas olei, five lampadem intra quam oleo innatans ellychnium flammam conceptam pinguis liquoris fucco aleret. Tale quippe fuit Candelabrum Tabernaculi veteris Exod. xxv. 31.& quæ ad hujus exemplum Candelabra decem aurea fecit Salomon, & pofuit in Templo, 11. Paralipom. 1v.7.Itaque & in Apocalypfi Candelabra hæc aux via vocantur, quod cerigeris inftrumentis, opinor, non convenit: uti nec quæ hic græce legitur vox λαμπαδοῦχον. Argenteum vero illud ce rei geftatorium a Græcis recentioribus videtur μ Edit. Rom. pag.44. razov potius dictum. Nicetas in Ifaacio & Alexio: SYNES II EPISTOLA CXXIII. Ad quemdam Familiarium qui Epifcopatum ab- no Sapientiffimum fcriptum, cum valde concin- tur. Huc crediderim allufiffe Synefium dum Epif Σ Υ Ν Ε Σ Ι Ο Υ Πρός τινα τῷ ἑταίρων Επισκοπώ ἐκ μακρόθεν ~ Τὸ σοφώτατον γράμμα, τὸ μάλα μὲν ἐμμελες, μάλα δὲ βραχὺ, ἀλλὰ ἢ μάλα λιγὺ, ὃ δή τοι ὁ θαυμαςός σοι νᾶς ἀπέτεκον, ἡμῖν και μιθὲν ὤνη σέ τε τὰ μέγιςα, κ ἦσεν ἅμα διπλῇ . τῷ τε πυρὸς ἀρίσου, καὶ κομιδή της ἐπαινετῶν ἑταί ρε, καὶ τῷ με συχνῆς ὅτι δημιεργηθῆναι τῆς χά ριτος. οὐ μίω δ ̓ ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλλοτι μεῖζον ἠρές θισέ πενὶ τολμηρότερον, ὃ τάχ ̓ ἂν, εἰ μὴ πόθος δήπεθεν παρελθὼν, ὅτ' δι ἔχων κατὰ πόρῥω διεςῶτα σκάπτειν, ἢ τὰ πυρὸς ἄλληλα ένα αντίως ἔχοντα πολλάκις συμφέρειν, συγγνώμίω τα πράγματι παραιτήσοιτο, μετὰ τὴν νεμεσᾶπαι δικαίων & πολλῷ δεύσει τὸ ἡμᾶς εἶσαι. πρὸς ποῖον ; ἴσως ἐρεῖς. τὸ πρὸς τηλικοῦτον ἄνδρα μέσαις, ἐκ οἶδ ̓ εἴ τις, τετελεσμένον ( ὃν ἂν ἐδῶν Δημοθένης, μεθ ̓ ἡμῶν, εἶπον, Ερμε λο για τύπον εἰς ἀνθρώπες ἥκειν) γλῶτταν ὡς ρᾷς ἀντιδοῦναι τω ἡμετέραν, ἢ πάλαι μὲν ἐδ' ἄκρῳ λιχανῷ τοῦ κρείττονος μεταχέσαν να δὲ καὶ λίαν ἠγροικισμένίω, ἢ μόγις ἂν οἶδεν σκάφω σκάφω λέγειν Κοινᾶμαι γάρσοιν πάθος ἐχεμυθέμενον ιδίως ἐμοὶ, καὶ ναῦ μᾶλλον ὕτω κινδυνεῦον κύριον, ὡς εἴμαρτο, γίγνεθαι τέτό σοι καὶ ταλανίζειν ἡμᾶς αυτές, ἀλλ ̓ οὐκ οι δαιμονίζειν πειθον, οἷς ἐδὲ συμμίξαι το γέγονε βελτίσης ὄντι μοίρας ὁποίῳ σοι, ἵνα ἡμῶν τι τοῦ βαρβάρες μέρες ἐντεῦθεν τυχὸν ἀποσμιλευ θείη, νὶ οὕτω τα μακροῦ γράσου τὸ ἡμῶν ἐκε σαίη και βραχύ, νωῦ ὅτι μὴ κατὰ καιρόν σοι τὸ ζητάμενον ἀνεφάνη, μᾶλλον τοῦ προτέρου ταλανί ζειν παρέχεται . ὃ γὰρ ἔλαιον, σύ τε ἀξιοῖς καγώ βέλομαι, ἢ τᾶτ ̓ εἰπεῖν, δὶ εὐχῆς εἶχον πρὸς τοιοῦτόν τινα διαβῆναι, και χώραν μεμενη κὸς, ὡς ἡ τῶν πραγμάτων ἔδωκε φύσις, ἐπὶ τὰ πυρὸς χρείαν κατέςη. τοίνωυ οὐ δ ̓ ἐλαία τις ἐςιν ἐνοφθαλμισμάτων ἐςερημένη. ἀνάχο γάρ με κείμε κρὸν τῇ κοινῇ γλώττη χαρισαμένω, ἐφ' περ ἂν ὁ ἡδὺς φίλος εγκεντρισείν. πεπλήρωται δεκάτη, καὶ καρποδοτεῖν ὡς οἷον τε ἤδη ἀπάρχεται κὶ ταῦτα μὲν δὴ ταῦτα . Τ ̓ ἄλλα δὲ καὶ ὁ παρῶν δῆλα θήσει να πως ἅπερ ᾔτησας οὐκ ἔχε καιρὸν, τάχ ̓ ἄν σοι διατρανώσαιτο . ἔῤῥωσο, καί εὐθύμει φιλοσοφίας ἀπά σης ἀντιποιούμενος. ~ 3 |