. feratione intima tactus ille continuo miffis Α αυτίκαὁ βασιλεὺς, καὶ πέμψας σηρικὰ χρυσόση fericis auro intextis velis, cantoribus quoque mandavit, ut thecam qua erat conditum in tabernaculo fuo fervaret velis aureis oper- C μα πέπλα, ἔτι δὲ ἐξαποςείλας τὰς ὑμνοπόλεις σὺν CAPUT perveniffent, Patriarcha qui cum Impe & ratore fimul erat videns Theffalonicenfem KA XXII 2 Ut Patriarcha Nicephorus fimul cum Imperatore venerit Nymphæum. Um autem magna celeritate Nymphæum C Αταλαβόντων δὲ σε πολλῷ τάχει τὸ Νύμφαιον τ Πατριαρχείων συνών της κρατῶν τι, ἐπεὶ ὁ Θεσσαλονίκης, καὶ ὁ τ Σάρδεων τοῖς δοξάζωσι σφίσιν ἀμεταθέτως ἐμμένοντες ἐκποδῶν ἦσαν ἐξωρισμένοι, ἀντικαθισᾷ τόπων τέρες ταῖς Εκκλησίαις, ἢ τὸν μὲν Κυδώνιω Ιωαννίκιον τῆς της Σωσάνδρων μονῆς ἐξάρχοντα Θεσσαλονίκης. τὸν δέ γε Χαλαζᾶν Ιάκωβον ἐκ δύσεως προχωρήσαντα της κρατόντι, Σάρδεων απ ποδείκνυσιν· εἶχε δὲ καὶ εἰς ψῆφον Σμύρνης τὸν Ισαακ, ἄνδρα καὶ αὐτὸν γεραρὸν ἐκ τῆς και τ δύσιν τῶ Ξηροποτάμε μονῆς ὁρμώμβυον. ἀλλ ̓ ἐ τοσέτῳ τῆς ἐκείνα χειροτονίας, φθάνει πεσὼν εἰς νόσον ὁ Πατριάρχης, καὶ προτροπαῖς ἰδίαις, μίω καὶ τὰ ἐξυπηρετὄντος αυτῷ, καὶ τότο ο λέγο ται, ἐκεῖνος ο απήτει τα λείπια πνέων ὁ ἐκ Θεσσαλονίκης Νικήτας Δυρραχία χειροποιεί ται . ἀλλ ̓ ἡ Κυρία τότε το θανάτε ἐφίσα) της Πατριαρχείοντι . ~ ὁ ἐκ τῆς τῶ Πέλοπος ἐκ Πριγκίπων μοναχὸς Θεοδόσιος ἀνὴρ ούλα βὴς καὶ ἐπὶ πλείσοις χρόνοις ἀσκήσας, ἔτι δὲ καὶ τω σιωεσίας ἡδὺς καὶ χαρίεις . κ ποικίλος τὰ ὁμιλίας, ὡς μόνον ἐκεῖνον ἰδόντα τινὰ κἂν τὰ μέγιςα λυπεῖτο, χαρᾶς ἔμπλεων ἀπαλ λάττειν, κὶ ὡς δ ̓ ἔχων τῷ γένες θεῖος τὸ κρατῶντος ὀνομαζόμθμος, τα οικονομίαν τὸ ὅσον ἔπω τεθνηξομένες παρὰ τὸ Ανακτος, ἐπιτρέπε) . Επεί τοιγε και χρήμασιν ἐπλέτει ἐκ τῆς Εφέσε πολλοῖς . τότε γοῦν νύξαι τὸν κείμλυον λέγε) τὸν ἐπίτροπον, εἴπως αἱροῖτο επενδυ πῶαι τα μοναχῶν. ὁ δὲ ἐχ ὅπως ἐπείπη ἀλλὰ & βαρέως τὰ ὑπόμνησιν &εγκον, ὡς τεθνηξείων Αρχιερούς. καὶ δὴ ἐξ ἀνθρώπων γεγονότος ὡς τάχος, ὁ νεκρὸς ἐκείνε διακομίζει πρὸς τω Εφεσον, καν τῇ Μητροπόλει τῷ τάφῳ δίδο 7, ἀνὴρ, * βίον μὲν φοβερὸς, ἀκατάπληκτος δὲ τοῖς ἄρχεσι, τω δέ γε φοβερῶν ὑπερόπτης, κατὰ ἀρετίω παιδιόθεν συνήθης, δόξας δὲ τὸ τε τοῖς πολλοῖς ἐπαχθής, ο διὰ τω μετάθεσιν τόσον, ὅσον τὸ ζῶντος Πατριάρχε γνησίου αυτὸν μετατίθεθαι. nere hcio fenfuum ageret animam, Thealoni- D E oftendens fe το CAPUT ως σύν βορί. -ήκη προ ποις DW ρος Ut Imperator Puerum Joannem exauctoraverit. Uccedebat porro Imperatori negotium tra βασιλοὺς ὅσον εἶχε τὰ γνώμης AS in folidum imperii, refque ya ad fat 기 nemine jam quidquam contra moliente pro- κατωρθωκώς, μηδενὸς ἀντιπράττοντος . τὸ ftum Fratrem obfequiis fovere mollibus mu-Edit. Rom. liebri fedulitate fatagentium. Porro ille Ger-pag. 83. manarum opera non cura folum corporis fed in aliis æque cunftis utebatur, plurimum utrique illarum in omni genere fidens tribuGliali folitus ampletti, ex quo ab ea ut Maenfque. Martham quidem ftudio fiduciaque tre educatus amantiffime fuerat, habente ipfum fecum in viri fui domo Magni Domeftici, ab Imperatore tum regnante multo in pretio habiti. Fuerat is inclytus ille Tarchaniota. Altera erat Germana Imperatoris Eulogia, fuaviffimis & ipfa moribus, frequentiufque folita itare ad Principem fratrem, fefeque immifcere negotiis haud fcio an non ei peculiariter jucunda, quod augurio ipfi profpero recuperationem Magna Urbis fratri ominaretur ut fato debitam. Unde autem in cam fpem effet ingreffa, fic illa, poftquam eft deinde capta civitas narrare confueverat, admirans divinam in eo providentiam Oportebat autem eos qui hoc audire ex ipfa vellent, delinire ipfam prius & rogare. Referebat porro in hunc modum : cum Imperator adhuc infans fub ubere jaceret in cunis, fuiffe illum fæpe rabiofiufcule querulum, & fomni difficilis: fe vero fororia caritate foporando fraterculo dantem operam, multas & varias folitam ad eum demulcendum cantillare nænias, nulla eorum pacante inquietudinem Pueruli, donec femiapertis labris data opera balbutiens modulari cœpiffet cantilenam de Urbe hujus fere formæ: Euge Imperator Urbis, in eam aurea inveberis portas refque has & has ifthic magnificas plane perficis. Ad ca quippe ftatim verba puerulum velut Sirenum quodam cantu delinitum filuiffe mollique ac fuavi quievife fomno Tales, & fic in ipfum afe&ta Imperatoris forores erant ; quæ & ipfum olim cum ejus vel ætas vel fortuna ipfarum auxilio eguit, ftudio ac caritate providentiffima foviffent, & nunc ejufdem imperantis fecuritati, ac confervationi pervigili cura profpicerent: quarum commendatione ac preciis multa in quofdam beneficia contulit: confilia vero earum, & libenter audivit, & plerumque fecutus eft. dicitur etiam harum fuggeftione inductus, maxime autem Eulogia ( in hanc enim teneriori fere videbatur propendere affectu ) redigere in ordinem, & infignibus Imperii exuere Joannem ftatuiffe. 1 πο ท tiorem haberent ejus tollendi modum, quam A χρυσοῖς παρ εκείνων ψωμιζόμινος, ἐτελεύτα, in exprobrationem cæcæ ipfius avaritiæ, qui cum facile potuiffet aurum effundendo, hoftes vincere, maluerat auro parcere quam Edit. Rom. illo quod adeo perdite deamaverat metallo travita, ac faluti propriæ profpicere, jure ab pag. 84. gicum exitum nactus. & hic quidem in hunc modum ftatuta ipfi proprie a Divino judicio pœna fifocatus eft, res vero Perfidis graviter laborabant, malis & periculis magnis urgentibus, quæ nec ipfum Sultanem Azatinem metu vacuum finebant. Horrebant enim Perfæ vehementer gentem illam : & quafi defperato refiftendi fucceffu, negligentes in commune confulere, privatam fibi, prout quifque poterat, nundinari falutem fatis habebant; etiam aliunde Imperio Peridis nutante, infurgentibus palfim & res aliis alio trahentibus Satrapis adeo ut ex Optimatibus duo illinc ad Imperatorem 13 accederent, fpreto Sultane, ut homine inerti defidiæ dedito, & omiflis principatus curis, tamquam fi privatus quifpam nepos effet, luxuriofe ac molliter vivente. Hi Bafilici vocabantur pag. 85. oriundi ex Rhodo, Lyrices olim ac fdium are tificio in Sultanis gratiam infinuati; deinde quod confilio prudentiaque excellerent ab eo in primis familiarium culti. Iidem prædivites auro multo vel in fcyphos vafaque fimilia formato; vel cufo in monetam typo Chalyphæ fignatam. Velorum vero, gemmarum & margaritarum tantum in recondito habebant, quantum fi cui oftenderent jure miraretur. Hi ergo antiquæ recordati amicitie quam cum Imperatore, quando is adhuc privatus ad Perfas fugit, contraxerant, memores etiam fe in eo figna obfervaffe mutuæ in ipfos benevolentia, non du bi- c tarunt effe illum hominem iis moribus, quem non fruftra confiderent acceptam in privata fortuna gratiam, in Imperio etiam poftquam ad illud afcendifet agniturum . & quo plus jam poffet eo liberalius repenfurum: quare cum ab illo arcanis prius convento nunciis Regias clam perlatas litteras, quibus ipfis plene cavebatur, accepiffent, fiuis illic otiofe convafatis, & tuto afportatis rebus, fumma celeritate fe ad Imperatorem conferunt fpecie transfugarum. Eos ille, cum libenter ac perbenevole excepit, tum ut digni erant honoravit alterum quidem eorum Bafilium nonine excubitorem cubiculi faciens, alterum vero Bafilicum Magnum & Hetariarcham creans. Expertufque mox eos ad omnia ad quæ adhibebantur dextros atque induftrios, eorum opera frequenter utebatur, pronamque in ipfos fuam gratiam haud dubiis declarabat indiciis. Porro illi multa ex fe habentes, non pauca ipfis ab Imperatore adminiftranda commiffa fumma fde bcnevolentiamque tractarunt, gra tiffime femper utiliffimeque fervientes; plane transformati in mores habitumque Romano rum fdelifimum obfequium Imperatori praediterunt. Nihil enim ita fubditis in Principem verum amorem fynceramque fidem infpirat ut gratia meritis prompte reddita, & benefcium dignis ac referre fcientibus ultro repræfentatum. Tunc & Sultan magis adhuc, magifque vacillantibus qui circa ipfum erant fimul ob fe fe oftentantem terribili fpecie Tocharorum gentem. fimul ob peculiarem rerum fuarum ftatum, nefciens quo fe verteret, cui ve confdcret, cun&tis arrestis in pes meuve rerum imminentium, nec fatis ufpiam conf. ftentibus, decrevit cum uxoribus & filiis cumque matre vetula optima Chriftiana, præterea cum forore ad Imperatorem confugere, a quo folo tali articulo rerum fuarum juvari poterat, & in pofterum auxilium fperare, quo, fi umquam refediffet illa tempeftas. tentaret reditum in Principatum validis Romanæ potentiæ fubnixus copiis cuncta enim D E ἢ μᾶλλον κατὰ χρείαν σφαγῆς ἢ κατὰ χλόίως ὡς ἐξὸν ἢ χρυσὸν ἐκχέειν, καὶ νικᾶν ὃ έχε πρὸς, ὁ δ ̓ ἐγάπα πλέον ἐκεῖνον ἢ ἑαυτὸν ὡς καὶ χρυσοφαγήσων ἄντικρυς, καὶ ὁ μὲν ὅτω κατ ̓ οἰκίαν κρίσιν δῆθεν ἐπείγετο. τὰ δὲ ὁ Περσίδος ἤδη ἐνέσει, καὶ κακῶς εἶχον. ὡς μὴ δὲ δίχα φόβα καὶ αὐτὸν * Σαλτάν Αζατίζω ἐσθαι . κατωρ ρώδουν γὰρ τὸ ἔθνος οἱ Πέρσαι καὶ κατημέλων, ζητῶντες καθ ̓ αὑτὸν ὡς εἶχον ἕκατος τα σώζεθαι. καὶ κατὰ ἢ ἀρχὰ δὲ τὰ τῆς Περσίδος ἐκλυδωνίζε το 7 Σατραπῶν ἐπανιςαμένων. ὥςε καὶ δύο της μεγισάνων ἐκεῖθεν προχωρῆσαι τις βασιλεῖ . * Συλτάν, ὡς βλακικῶς διῆγε καὶ κατ' ἰδιώτωἀκόλαςον, ἐκ ἃ προχειρα ὑπεριδόντας. Οἱ βασι λικοὶ δ ̓ ἔτοι ἦσαν, ἄνδρες ἐκ Ρόδα μὲν ἀνέκαθεν ὄντες, ἐκ θυμελικῆς δ ̓ ἐπιτηδεύσεως των Σελτάν προσωκειωμένοι & μαύ δὲ, ἀλλὰ καὶ ὡς εὖ εὖ ἔχον τες τὰ φρονεῖν, τὰ πρῶτα φέροντες ἐν ἐκείνῳ βρύοντες δὲ καὶ χρυσῷ πολλῷ ὅσος [ ἐν ἐκπώματ σι, καὶ ὅσος κατειργασμένος εἰς χαλυφικὸν νό μισμα. τὸ δὲ Ἡ Βήλων, ἔτι δὲ λίθων και μαργά· ρως αὔταρκες α τὲς εἰδότας θαυμάσαι. παλαιᾶς γεν φιλίας ὁ πρὸς ἳ βασιλέα υπομνηθέντες ἱκανὰ δοκῶντες σφίσιν τὰ κρατῶντος εὖ παρεκεί νων παθόντος πάλαι, κατὰ τοπιὸν ἀπομνημονεύειν * χάριν η βασιλέως καταςάντος καὶ διαμένο τὰ πιςὰ λαβόντες δὲ γραμμάτων ἐν ἀποῤῥήτοις βασιλικῶν, ἐ τὰ κατ' αυτὲς εὖ διαθέμιμοι, ὅλῳ ρυτήρι, πρὸς ἢ βασιλέα χωρέσιν ἐν αυτομόλων χήματι . ὁ δὲ δέχεται το ασμένως, καὶ τιμᾶτοῖς προσήκασι. ἃ μὲν παρακοιμώμψον τὰ κοιτώνος καταςησάμενος τὸν βασίλειον. θάτερον δὲ ἃ βα σιλικόν μέγων Εταιρειάρχῳ ἀποδείξας, και έχρᾶ το τάτοις δεξιοῖς ἐς ὅτι μάλισα εἰς τὰ πράγματα φαινομένοις, ἢ ἡ πρὸς αυτές φιλία τα βασι λέως προσίω. οἱ δὲ πολλὰ μὲν οἶκοπον ἔχοντες, ἐκ ὀλίγα δὲ € παρὰ τὸ βασιλέως εἰς οικονομίαν λαβόντες πισῶς μάλα καὶ εὐνοι πῶς κατὰ Ρωμαίος μεταχηματιθέντες, υπηρε τέντο τω βασιλεῖ δὲν δ ἔπω σωνίςησι τὰς εἰς ἡ βασιλείων εὐνοίας, ὡς ἡ κατ ̓ ἀξίαν χάρις, τοῖς ἀξίως οἰσομένοις ἐξ ἑτοίμε προτεινομένη. τότε καὶ ὁ Σαλτὰν ἔτι μᾶλλον ἢ αυτὸν κραδαινομένων, ἅμα μὲν ἅμα μὲν καὶ τὸ φανὲν τ Τοχάρων ἔθνος, ἅμα δὲ ἡ ἰδίων πραγ μάτων ἕνεκα, καὶ μηδὲν ἔχων ὅτι καὶ δράσεις ἢ ἁπάντων διεγηγερμένων, ἔγνω ἅμα γυναιξὶ καὶ τέκνοις, πρὸς δὲ ν χηρεᾷ μητρὶ, χριἀδελφῇ, καταφεύ Γιανῇ εἰς τὰ μάλισα ἔσῃ καὶ ἀδελφή, γειν εἰς βασιλέα, ὡς ἐκεῖθεν καὶ μόνως ἕξων βοήθειαν, καὶ κατὰ καιρὸν ἐπανήξων αὖθις ἐξ υπερτέρας χειρὸς καὶ ἰχύος . μὴ δὲ δὲ πιστεύει ἔχειν ἑτέρῳ ἢ σωτηρίαν. ἐπεὶ καὶ ὁ προῤῥηθεὶς Μελὴκ πρὸ χρόνων αυτομολήσας, παρὰ βασιλέως κατείχετο, ὃν δὴ κὶ αὐτὸν ὑπώπτευον ὁσημέραι μὴ λυθεὶς ἐπις, με πλήθος, καὶ καλῶς ἔχειν τὸ εἰς ἀρχῆς κράτος ἐντεῦθεν γένει τό οἱ. ἐπίςος δὲ καὶ δ εἰς βασιλέα παλαιαῖς ἐκείναις φιλοφρονήσεσι, ἐπ θάρρει, φανείς ανύσαι τὰ πρὸς θυμὸς 3 συμφορή ~ ἀμφ' λεως Ἡ έχο νος . N A . σας τοιγαρέν πλῆθος χρυσίων & ῥᾳδίως αριθμη- Α circumfpiciens, neminem tunc reperiebat cui ти άσ Edit. Rom. fertim uxores, ac liberos, Nicæam mifit, præ- τινας ὃς ἂν εἶποι τις σκαωνήτας κ τῇ πολι- Edit: Rem pag. 87. dixerit, femper foliti a communibus abhorrere confiliis; & res fibi fuas habere privatim, cum aliis omnibus fponte fubeuntibus Imperium Tocharorum, illi uni fubjicere fe ipfi recufarent, coacti fuerint in arces de quibus diximus, nofri limitis recedere. ubi fatis intelligentes, fe haud fine fuo periculo tali tempore palam inde incurfaturos Romanas terras, callido confilio univerfim quidem ac communiter feederatos fe Imperatori profitebantur, fingillatim vero graffationibus nocturnis res noftrorum deprædabantur. in quo damnum noftrum haud magnum erat. Nam illi limitanei frenue par pari referentes ; clandestinis & ipfi rapinis infidos hofpites ulcifcebantur, & facile amiffa reponebant. Omni autem ratione fibi conciliandam ftatuerat Imperator gentem Tocharorum tunc novo impetu & potentia ineluctabili motam ut cui hoftiliter irrumpenti nihil poffet obfiftere eam beneficiis præoccupatam ab infeftis confiliis averteret Putavit etiam prudenter utendum illo, quem memoravi adventu Segregum Perfarum in Arces Romani limitis. Et hos enim blandiffime delinivit officiis promiffifque; fcilicet fperans iftis fe, quafi fepe objecta, mediis ufurum ad arcendam Tocharorum vim, fi quando, quod a gente bellicofa & barbara timeri prudentia jubebat, bellum cum Romanis quam pacem mallent. Studebat autem Imperator vehementer quam arctiffima neceffitudine fœderis Tocharos fibi devincire; quoniam armis cum ea gente decernere rem adeo terribilem putabat, ut cogitatione quidem prima tenus belli cum iis fufcipiendi mentionem admittendam duceret. Omninoque adeo id horribile putabat, ut vel folo prolato iftorum nomine caufam fe habere idoneam duceret metus non ignavi, & confernationis non reprehenfibilis experiunde fatendæque C CAPUT XXV Ut fe habuerint Priores Imperatores audita fama Tocharorum. To antehac quidem Joannes Ducati ATP – κατοχύρω τα φρέ Ρώμῳ μὲν γὰρ ὁ Δέκας Ιωάννης κλέος μόνον ἐκείνων ἥκει dita folum illorum fama ar μια, σίτῳ ἢ ἅρμασιν, ὧν τὸν μὲν ἢ εἰς χρόνας προτέταττον αποτίθεσθαι, βάλλαις μολυβ δίναις τὰ ἐνόντα τοῖς ἐποίκοις σφραγίζων, φί ροντας δ ̓ ἔξωθεν ἐπιτάττων σιτίζεθαι. τὰ δὲν ἀναγκαῖα ἐτίθει πις κτησομένοις ὡς ἐκείνων πᾶν τὸ εἰς περισσίαν ἂν ὑσερεῖν, προικοδοτώντας μα να σεβασμίαν εἰκόνα, ταἴπλα προσέτατε σε καταγράφεται, μὴ δὲ γὰρ ἔχειν εἰδέναι, τι δέ τὸ ἐξορμήσων της σφῶν φωλεῶν ἔθνος, η οποίοις τοῖς ἤθεσι χρᾶται, καν εἰρωνεύειν θέλοι, καν μάχεπαν. τόσον ἦν ἄδηλον ἕως τότε τὸ ἔθνος παρὰ πολλοῖς δ ̓ ἐλέγοντο Κυνοκέφαλοι - καί γε διαίταις ἀπειρημέναις ἡκέοντο χρώμθμοι, ώς ανθρωποφαγεῖν ἐπιςεύοντο. Θεοδώρα ; ἢ ἀρχων βασιλεύσαντες, ἐπεὶ ἐλέγοντο δε Περσίδος πρὸς ἐκεῖνον πρεσβεύεθαι, καὶ ὁ λόγος ἀληθινὸς, φός βος δὲ ἡ τάραχος μ. ἔγνω δ ̓ ὅμως ὁ βασι λεύς, τὸ φοβερὸν πλασάμβυος εκείνες κατασοφί σαθαι. καὶ πρῶτον μὲν προαπέςελλον, τάς δή θα αγγελόντας ἐπὶ Περσίδος ὡς ἐπ ̓ αὐτὸς εὐ τρεπίζοιτο, καὶ οἱ ταχυδρομἔντες ἐπέμποντο με πός δ ̓ ἦν τοῖς ἀγγελέσι ταῦτα εἰ κινδινεύσις, ἐνισάμβυοι, και * * Ρωμαίων αρχίω ἀνυπό σατον πᾶσιν ὁμολογόντες ἔθνεσι C τέκνοις σφετέροις και γυναιξί σιτηρέσια δὲ τοῖς πρέσβεσι προσελαύνεσι, πέμψας τις ὑπαντήσοντας ὡς δῆθεν καὶ σφίσι τας οδες οι δηγῆσαι, δι ὅτι δυσχώρων εξεπίτηδες τόπων εκείνες διαβιβάζειν προσέτατε ηναίων ἐρωτώῃ τὴν 5 και τις απο αναίων ἐρωτώῃ τὴν δυχωρίαν, ὅπω πᾶσαν χειν τίω ἡ Ρωμαΐδος γίῳ ἀποκρίνεται ἑτοίμως ἐχόντων, της μή ειδέναι ces frumento, & armis, ac frumentum qui- δαψιλή είναι > πιςεύειν ἐπεὶ δὲ καὶ πρὸς βασιλέα πολλὰ ποιήσαντες παραγένοιντο, τωέκα καὶ ἀλλάττα φοβερά πενόει . ὡς αὐτίκα κι ἐκ τῆς νέας φοβήσων ἐπέταττε τὸ τὰς δυνάμεις ἐν ταυτης σανελθείν, καὶ ὁπλιθέντας κατὰ φρήτρας καὶ φύλα καὶ τὰ |