χωροῦτι· κακεῖνοι μὲν ὅπως· ἱ δὲ ἄρα ως Α,
ἔδειξαν ὕσερον τὸ ζητέμβρον, μὴ ὅτι γε δυχε
θεραπείας προσιέμρον, ἀλλὰ ὅλως α
νίατον . διὸ καὶ δίνω τῆς ἀγνοίας ἄντικρυς
κεσίας εἰς ἀπολογίαν τὰ πρὸς Θεὸν ἐπιτιθέ-
ναι ἐβέλετο ἑαυτῷ, μὴ κατ' ἐλπίδας προχωρη
σάντων αυτης της πραγμάτων. ἐκεῖνοι δὲ τότε
περὶ τὰ τὶς ἂν τὰ Εκκλησίων και τὸ ἐχέγ
γυον παραλήψαιτο τὰ πολλὰ ζητήσαντες. Ο
μᾶλλον οι δοκοιῶτες, ὧν καὶ τὸ λοιπὸν ἢ Ap-
χιερέων πλῆθος εξήρτίωτο, τέλος μιᾶς ἐπὶ
της Εφέσες γνώμης γίνονται

fum perurgentibus occidui limitis rebus illo ,, tempore turbatis, quo ad fpem magni fuc-" ceffus, fi ftrenue occurreret, vocabatur; præcipitatam ejus juffu ad eo fuiffe inauguratio,, nem Patriarchæ, ut legitimis interftitiis ordinum non fervatis, gradus omnes Sacerdotii, quafi uno faltu vix interpofito dieculæ unius medio fpatio per volaverit: & fic_ad Throni Patriarchalis faftigium tranfcenderit ,, contra manifeftas Regularum Ecclefiæ veterum fan&tiones. His, inquam, fimul cunftis Palaeologus motus, edixit Præfulibus congregatis: fe nihil obftare quominus, quod ipτis optimum videretur in re prafenti decernerent agerentque. Tunc Patres aliquot diebus in inquirendo ac deliberando confumptis, nihil aliud quod vitio verterent Patriarchæ repererunt nifi quamdam impatientiam & præmaturam defperationem emendationis rerum quas improbaret; quarum in correctionem prius de-. buiffet incumbere tum per fe agendo tum exquirendo ab aliis & in commune confulendo : non autem ut fecit pufillanimitate victus abjicere clavum periclitantis Ecclefiæ & ejus gubernationem aliis cedere. Ita illis videbatur. Cæterum pofterius apparuit infediffe animo Patriarchæ altius vulnus & 'non folum difficile curatu, fed plane infanabile ; panitentiam videlicet feram toleratæ infractionis fœderis prætermittenda coronatione Hæredis Inperii, cujus culpæ tam acerbus illum urebat fenfus nunc maxime videntem quam contra fpem prius conceptam negotia fuccederent ut quo iftius admiffæ licet per ignorantiam conniventia crimen apud Deum expiaret voluntarium hoc exauctorationis propriæ fupplicium fibi ultro confcifcendum putaverit. Tunc porro Patres Synodi, vel potius eminentes inter ipfos ex quorum auctoritate ac nutu cæteri pendebant, cum attente circumfpexiffent, diuque quæfiffent quis ipforum videretur idoneus ad regimen Ecclefiæ capeffendum denique uno confenfn inEphe

fum convenerunt.

,

CAPUT XVI

Ut Ephefi Epifcopus Nicephorus Patriarcha fit factus.

A Νερος συλαβώς, καὶ κατ' αρετίω ἐπιδόξε

تها

BE Rat is religione ac virtute omni con

.

fpicuus, fatis dolus, jam fenior, cui zelus inerat non mediocris : adeo ut ubi Ecclefiam aut leges ejus defpici videret, totus exardefceret. contigerat dudum quiddam, unde is toto Epifcopatus fui tempore doloris & querelarum caufam habere juftam fibi videretur. Vacans olim Patriarchalis fedes deftinata prius ipfi quam, qui mox in eam fucceffit, Manueli fuerat haud dubio faDucas confenfui Patrum obfirit zelum viri vore Synodi fed qui tunc imperabat Joannes præfervidum metuens . cujus enim ( aiebat) fpiritus adhuc Archidiaconi ferre vix poffumus; ei quis fuprema Patriarchæ armato au&toritate refifteret ? fic ille in t tanto inferiorem Ephefinæ fubmotus Ecclefiæ Thronum C Papremi honoris injuriam, ut ipfe pafim nec patienter umquam nec tacite interverfi fibi

καὶ λόγῳ μετρίως κοσμημένα, γηρῶντος
ἤδη, ᾧ δὴ ζῆλος οὗ ἱκανὸς, ὡς ὑπὲρ ? Ex-
κλησίας και η αυἱ νόμων καταφρονεμένων ἐκ-
καίεθαι. συμβὰν δὲ καί τι, ὃ δὲ καὶ ὅλον
Ιεραρχίας χρόνον ἐκεῖνον ἐπέκνιζαν. ἐψήφιο
εἰς Πατριαρχεῖον παρὰ ? Σωόδε ἐπὶ Ιωάννα
Δέκα, πρὸ το Πατριάρχε Μανιήλ, καὶ ὁ βασι-
λεύων τὰς ψήφος συνέχει, * ζῆλον δεδιττόμμος
τὸ ἀνδρὸς, φήσας, ὃν & διύαται τις υποςῆναι
Αρχιδιάκονον ὄντα, πῶς ἂν Πατριαρχῶντα ὑπο-
μείνειε; διὸ δὴ καὶ ο Εφέσε προχειριθείς, ὅμως
ἀδικεῖσαι παρὰ βασιλέως εἰς » ἰδίαν τιμίω διε-
τείνετο. τότο δὴ μεσολαβῆσαν, ἐποίει τότε ἢ ἄνε
δρὰ πειθήνιον προσκαλέμβον, καὶ ἢ ἐκλογω
ασμένως ἐδέχετο εἶναι γὰρ ἔκτοτε τεταγμένον εἰς
τέτο παρὰ ὁ χάριτος, εἰ καὶ κωλυθέντος παρὰ τ
ῥηθεῖσαν αἰτίας ἱκανήν γε ὅσων και ταυτίω
μᾶλλον εἰς σύςασιν ἑαυτό, ἳ αυτόν τόπον ἐξ ἀ
νάγκης ἀναπληρώσαντες, εἰσήχθησαν ἕτεροι.
ὕτως ἐκεῖνος τὴν ἐκλογὴν θεόθον και ἢ δικαίαν ἐ-
κείνε κρίσιν ὑπολογισάμμος ἐδὲν ἀναβαλλόμενος,
αναγορεύεται Πατριάρχης. ὃν δὴ καὶ ἐν τιμῇ με
γίσῃ ὁ βασιλεὺς πρὸς Νίκαιαν αποςείλας, αυτός
ἠπείγετο πρὸς ἢ Λάμψακον περαιωθησόμθμος προς
ἢ ἀντιπέραν Καλλιούπολιν σωεκράτει γαρ καὶ
δυνάμεις οὐκ ὀλίγας κατ' Ιταλῶν ἐφ ̓ ᾧ προ
σκαθίσας, πειρῷτο κρατήσειν τὸ καταντικρύ δ
Βυζαντίδος φρούριον, τὸ οὕτω πως λεγόμβμον,
ενώ αι

Γαλατάν.

Tom. I.

Edit. Rom.

μας: 77

CAPUT XVII

Ut Sardenfis & Theffalonicenfis Epifcopi non confenferint cæteris
in fubrogatione Patriarcha.

The igitur Sardenfis Andronicus &
T Manuel Theffalonicenfis Epifcopi, pa.
lam declararunt fe non probare quae facta
fuerant, pratexentes zelum, ac præ fe fe.

rentes miferatione se moveri exauctorati non

jufte Patriarcha . Calophoro quoque "Smyr.
nenfi difplicebat factum. cæterum ille alias,
ut ipfi videbatur idoneas iftius fui judicii
caufas obtendens fuas fibi feparatim res
agebat. Alii duo concordes in iis quæ retu-
li publice allegandis, aliud quiddam clam
coquebant : Nam ea ipfa quorum defpera-
tione corrigendorum Arfenius recefferat, im-
patienter ferre plitabantur. At novus ex
Ephefi Epifcopo Patriarcha Nicephorus, ju-
dicio Synodi quæ ipfum elegerat, & multo
magis Imperatoris voluntate fretus; auro e-
ciam abundans cujus vim magnam Ephero
extulerat, Nicæam pervenit : ibique multa Β
varie conatus ad revocandos in concordiam
diffidentes Epifcopos ad extremum incu-
buit in minas, deterreri eos poffe denuncia-
tione malorum magnopere fperans. fed fru-
ftra in hoc quidem fuit. quippe ira illorum
fic magis irritata, obfirmati acrius in pro-
pofito, etiam adverfus quas ifte intentabat
panas, fe rifu contemptuque fecuros fere-
bant. Itaque cum alia non procederent .
de transferendis eorum ecclefiis in alios co-
gitare cepit, quod & poftea contigit . Inte
rim alios fibi adjungere tentabat; multaque

erat perturbatio : ac magnum de ipfo publi

ce fcandalum ortum eft. Verum alii fere
Præfules ecclefiarum ejus communionem am-
plectebantur, fed partim volentes partim in-
vici, paucis ex animi fententia in ejus partes

inclinantibus cumque ifti arcano diffentien-
tes occulta fua ftudia non plane diffimularent,
palam diffidentes eos quos dixi, obfervata
ifta fautorum Nicephori titubatio in cœpta
difciffionis pertinacia firmabat. At laicum
vulgus vehementer abhorrebat a novo Pa-
ftore; veteremque ut legitimum requirebat
Sic turbatis rebus, Nicephorus audiens Im-
peratorem magno belli apparatu imminere
Galatæ certum quovis periculo ejus præfidii
potiri, fperareque fe non folum ejus voti com-
porem futurum, fed ipfam quoque magnam
Urbem præterea capturum, parum Nicæa
moratus difceffit inde; & ad portam Civita
tis excuffo folearum pulvere, in teftimonium
fcilicet, exivit ; moxque per fretum Heleno-
poleos ad ipfum ferebatur; fimul recrean-
dum fe ibi iperans præfenti confolatione im-
peratoris ipfa propitii, Gmul amplum fibi & ad
rationes cæteras opportunun ratus adeffe il-
lic fe prafentem, cum Civitas regia, quod
brevi futurum augurabatur, oppugnanti nunc
eam Imperatori redderetur. fic enim fore
ut ipfe ftatim in illam ingreffus veram Pa-
triarchalis fui Throni prinus poffeffionem
iniret, Nicka & infenfa illic Gibi plebe va-
lere deinceps iuffa, Dum autem ille in eo iti-
nere eft, Sely briæ adhuc Auguftus moraba-
tur; quando & Sardenfem ibidem adeffe con-
tigit. Nam duorum fchifmatis Audorum

dronici Sardenfis & Theffalonicenfis Ma-
nullis, hic quidem, ultro exilium fibi confci-
fcens, extra fines recefferat.

C

D

ΤΟ

τοίνω Σαρδίων Ανδρόνικος, καὶ Θεσσαλονίκης Μανιήλ Καλοφόρος Σμύρνης εἰ καὶ παρητείτο, ἀλλ ̓ ἔω αἰτίας τέρας προβάλλετο δοξάσας ἱκανὰς εἰς παραίτη σιν ) οἱ δὲ φανερῶς ἀντέτεινον, καὶ τις δοκεῖν μὲν ὑπὲρ τὸ Πατριάρχει κακῶς παραφθέντος ἐζήλουν, τα δὲ κρυπτομένῳ, καὶ ὑπὲρ ὧν ὁ Πατριάρχης ζηλῶν, ὡς τέως ἐκ ἀνύςων υπεχώρει. ὁ μέντοι γε τότε Πατριαρχείων Νι κήφορος ὁ ἀπ ̓ Εφέσω, συγκροτάμινος μὲν τῇ Συνόδῳ, πολλῷ δὲ πλέον καὶ τῇ τὸ βασιλέως θελήσει, ἔχων καὶ πολιων συναχθέντα ἐκ Εφέσω χρυσὸν, ἐφίσαται τῇ Νικαίᾳ, καὶ πρῶ τον μὲν ἐπειρᾶτο ποικίλως το χιζομένων Δρ. χιερέων ἐφ ̓ ᾧ συνέλθοιέντε οἱ καὶ εἰρωδειον. καὶ πολὺς ἐ αυτός μετερχόμβρος ἀπειλαῖς, ἀλλ' ἐκ ἔπειθε . πλέον δὲ παρέθηγε τὸν ζῆλον ἐκείνοις, καὶ κατεγέλων της μηνιμάτων. ὡς δ ̓ ἐκ ἔπειθε πάντα πράξας, αντεισάγειν ἄλλες ταῖς Εκκλησίαις ἐσκέπτετο. ὃ δὴ κὶ γέγονον ὕσερον . αυτὸς δὲ τὸ ἄλλων ἐπεπειράκαὶ ἡ ταραχή πολλὴ ι, καὶ τὸ κατ' ἐκείνα σκάνδαλον ήρετο πλω γὰρ τῷ εἰς ἄρχοντας τεταγμένων τῆς ̓Εκκλησίας, οι λόγο ποὶ ἢ ἐκείνε κοινωνίας ἀπέςεργον. ὅμως οι μὲν ἑκόντως, οἱ δὲ καὶ ἀκόντως, πλίω ὀλί γων καθυποκλίνοντο . ασεσεισμένοι δ ̓ ὄντες τὰς γνώμας, πράξει τὰς μὴ πειθομένης εχύ ρεν. τὸ δὲ λαϊκὸν πλῆθος τὸν νέον ποιμένα και λίων ἀποπροσποιέμθμοι, ἐζήτον τὸν γνήσιου ὅτω γουῦ τεταραγμένων των πραγμάτων, ἐπεὶ καὶ τὸν κρατῶντα ἐμάνθανε μάχω μέλλει συγκροτεῖν μεγίστω και φρεσία του Γαλατά, ὡς θ' αἱρήσειν κἂν ἔτι καὶ πάθοι ( ἐκεῖθεν καὶ τὰ τῆς Μεγαλοπόλεως ἤλπιζεν ἅλωσιν) ὀλίγον και Νίκαιαν αμείνας ὀλίγον και Νίκαιαν χαμείνας, ὁρμήσας αυτίκα καὶ και τίω πύλω γεγονώς, τὸν κονιορτὸν την βλαυτής αποτιναξάμυος, ὡς εἰς μαρτύριον δῆθεν, εξίει . καὶ διὰ τὸ κατὰ τ Ελενόπολιν τῆς θαλάσσης πορθμὲ πρὸς ἐκεῖνον ἠπείγετο, ἅμα μὲν ἀνασμενίζων ἐκεῖ δεν τῇ ἐκ βασιλέως παραμυθία, ἅμα δὲ καὶ μεγάλα ἤλπιζε, συγκροτημένω μάχω βλέ πων καὶ τῆς πόλεως, ὡς ἁλάσης, αυτίκα τῆς ̓Εκκλησίας ἐπιβησόμιμος ἀπαλλαγείς Νικαίας καὶ τὰ ἐκεῖ . ἐν ὅσῳ δὲ τω μεταξύ πορείαν διήνυον, ἐν τῇ Σηλυβρίᾳ καὶ ἔτι ὦ ὁ Κρατό, ὅτι συνέβη – Ανδρόνικον τω Σάρδεων ἐκεῖσε παρεῖναι δυοῖν γὰρ χιζο μένουν, αυτό τε καὶ τὸ Θεσσαλονίκης Μαναήλ, ἐκεῖνος μὲν ἑαυτὸν εἰς ἐξορίας ἐδίδο, καὶ έξω ρίζετο.

CAPUT XVIII

Ut Sardenfis apud Selybriam in Monachum fit detonfus.

vero

Ο Σάρδεων σοφόν τι οιόμθμος πράττειν AS Arden to patienterpugnaffumpta

βασιλεῖ διαμάχοιτο, τοῦ Πα ξιαρχείοντος αφισάμμος, ἔγνω δι' ἄλλης ὁδο ὑπελθεῖν τὸν κρατῶντα. καὶ δὴ, ἐπεὶ ὁ μὲν Φι Καδελφείας Ιωαννίκιος και τα μοντὼ τοῦ Σω προς ἱερέργει, το βασιλέως προτρεψαμένε, ὁ δὲ βασιλεὺς παρί καὶ ὁ Σάρδεων συμπαρι, προσελθών αυτός της βασιλε,

شام

πε

00

tus fi non

tori, Patriarcham quem ille probaret rejiciens aliam ineundam fibi rationem duxit infinuandi fefe, & callida ipfum fimulatione fallendi . Itaque cum Joannicius Epifcopus Philadelphia rogatu Imperatoris, & iplo prafente apud Monafterium Salvatoris facrum faceret, Sardenfis qui & ipfe aderat, accedens ad Imperatorem indicavit ipfi: effe fibi in animo facrum Monachi habitum ibi fumere manibus Philadelphienfis. Ad quæ Imperator non ignarus altura id dici & agi ratione; ut deinde cum fe ipfi daret opportu nitas deponendæ larvæ caufari Sardenfis. pofet vi adactum fefe minime volentem ab Imperatore prafente ad veftem Monaficam induendam, quafivit ex eo quid paffus, quidve fequens mutatum iret cum habitu vitæ formam ex actuofa in tranquillam otiofamque fe transferens ? cæterum addidit, nemo prohibet quin facias utique quod velis. Hic Sardenfis ad hoc fe moveri dixit caufa tollendi fcandali, fatisfaciendique offenfioni multorum falfo de fe perfuaforum, tamquam penes ipfum turbarum quæ tunc erant culpa Edit. Rom. refideret, tum alias præterea nectebat caufas: pag. 78. eam verbose contextam orationem abrumpens Imperator, ubi Milfa peracta eft acceffit particulam rite lumpfit, moxque templo exad celebrantem, & fefe cruce fignans facram, cedens ipfos reliquit facturos, fe abfente quidquid vellent Proceffit nihilominus Sardenfis ad deftinatum, & Monachi habitum fumpfit, ex Andronico Athanafius vo

εἰ ἑαυτῶ ὑπεμίμνησκεν, ὡς τὰ τῇ μοναχῶν ἀναληψόμβρος ταῖς τοῦ Φιλαδελφείας χερσί. και ὃς εἰ δὲ τὸ ἠγνόει τὸ τῆς γνώμης το λέγον τος υπολον ὡς ἕξοντός ποτε εἰ αἱροι το πρόφασιν τω το Ανακτος παρεσίαν, ὡς βίᾳ τῇ ἐκεῖθεν λαβόντος τὸ χῆμα. μηδὲ τὸ θέ. Β B λειν ἐκ προαιρέσεως . ἐκεῖνος μὲν, καὶ τὶ πα πώς διηρώτα, μεταχηματίζεσαι βάλοιτο, καὶ εἰς τὶ βλέπων τὸν ἡσύχιον καὶ ἀπράγμο να βίον αἱροῦτο ; πλίω αδεὶς ἔλεγεν ὁ κωλύσων εἰ ἔτω βέλεται . ἐκείνω δὲ τὰς αἰ τίας συνείροντος, καὶ τὰ τὰ ὑπονουμένη σκαν δάλες δόξων καὶ πολλῶν ἀναιρῶντος ο βα σιλεὺς διακόψας, ἐπεὶ καὶ τὰ τῆς λειτεργίας αυτο προσέρχεται μὲν τὰ λειτεργήσαντι και σφραγίζεται, λαβὼν εἰς ἁγιασμὸν καὶ τὸ ἐσω ρὸν κλάσμα . εκείνες δ ̓ ἀφεὶς, παραυτίκα εξέρχε) τα νεώ, ὡς ὅτι θέλοιον απόντος κείνα πράξοντας. ὁ δὲ € ἔτω προσέρχεται, καὶ W τὸ χῆμα δέχε), Αθανάσιος ἀντ ̓ Ανδρονίκα ονομαθείς.

catus .

CAPUT XIX

Ut Multi Ecclefiafticorum brevi tempore fint mortui.

ΑΥμάσειε δ ̓ ἄντις καὶ τὰ δίκίω τότε, 13 ἢ ἐξ αυτομάτα γενέθαι, τὸν τόσων Εκκλησιαςικῶν ἀρχόντων ὑποτοπάσεις θάνατον θνήσκεσι τὸ ἐγγὺς τδ δέκα ἐννέα μηνῶν ἄνδρες πολὺ τὸ σεμνὸν καὶ ἀξιοπρεπὲς ἔχοντες. ἐφ' οἷς λεγον ὁ τένας ἰδὼν πρότερον, ο ή θανείν έχει

Σέρον,

ὁ Βέκκος δ ̓ ἐ ἔτος Ιωάννης, ὃς ἐστ – μπι τὸν Χαρτοφύλακα Παξιαρχούσας, πολλὰ πέπονθε τὰ δεινὰ, ὡς ὁ λόγος καὶ τὸν καιρὸν ἐρεῖ· τὸ γοῦ ὄναρ ἐκεῖνος ἰδῶν, εξήγ γελλον ὅτως· ἔδοξε ~ ἐπ' ἀγχωμάλος πεδίου διερχομένες ἐφ ̓ ἵππος τὰς ἄρχοντας, πολλά ἐξιωυκότας ὁδὸν, κατὰ χείλος εἶναι μεγίτα καὶ φοβερᾶ ποταμᾶ παραῤῥέοντος. ἄρξαθαι δ' εκείνες κατὰ τίω τάξιν τε σφίσιν ἀποβησομένα παράτες περᾷν πρῶτον τον δε, મળે δεύτερον τόν δε, καὶ ἐφεξῆς τὰς λοιπές. ἐξ - σκύδυο καὶ σούτρεις ἐπεραμέντο, ἀλλ ̓ εἰς ἕκαςος καθ' αυτὸν. ὡς γουῦ ὁ βλέπων ιςάΝόμος καὶ θεωρῶν ἐξεπλήττετο, ἔμφροντις αν κακεῖνος ὅπως περαιωθήσεται, ακέει φωνῆς

D

CM buatium Non enim caru con

Iretur quifpiam tunc oftenfum

Dei judicium .

tigiffe tot fimul Ecclefiafticorum Principum
obitus fufpicari verifimiliter licet Mortui
quippe funt fpatio fere novemdecim men,
Gum viri auctoritate dignitateque fumma
confpicui, quorum obitus prædixerat qui
de iis præmonitus per fomuum fuerat.
Erat is Joannes Veccus, qui poftea post-
quam Carthophylax fuerat Patriarcha fa-
Atus multa in ea dignitate gravia paffus eft
ut hæc noftra Hiftoria fuo loco reddet. So
mnium porro iftud fuum ille narrabat in hung
modum ajens vifum fibi videre Principes
Ecclefiaftici ordinis in equis incedentes per
æquam planitiem lati Campi, longo fpatio
confedto perveniffe tandem ad ripam maxi-
quem ftatim trajicere coeperint eodem ordi
mi & afpectu terribilis amnis præterfluentis

ne quo funt poftea mortui; primum illum
hunc fecundum, & fic reliquos . Non enim
duo aut tres fimul, fed finguli feorfim traji-
ciebant . Ut autem ipfe qui videbat, adfa-
bat ftupens, folicitus quomodo & ipfe traji-
ceret, audiffe vocem alicunde miffam : quid
folicitus es? non tu modo trajicies hunc Au-
vium erit tempus quo te quoque ipfum
transfretare oportebit nunc falvus abi in

Edit. Rom. pag. 79.

paz. 80.

αποθεν δεικνυμένης τί φροντίζεις ; ε σὺ τοῦ
αβήσῃ τὸν ποταμὸν. ἔνι ὸ καιρὸς, καθ ̓ ὃν κ
αυτὸς ἐξ ἀνάγκης περαιωθήσῃ. τοῦ δ ̓ ἀπελ
των σώζει ἐν πραγμάτων ἡμέρᾳ διατηρέμμος
ὕτως ἔλεγεν ὁ τὄναρ ἰδὼν με χρόνες

diem negotiorum refervatus. Sic referebat A
longe poftea ipfe qui fomnium viderat, au-
dientibus & mirantibus nobis. Ille autem vir
alioqui veritatis amans, ad fidem adjungebat
juramentum, admirans Providentiæ inevita-
bilem efficaciam.

.

μᾶς ἀκέοντες ἐθαυμάζομίν. ἐκεῖνος δὲ καὶ ἄλλως φιλαληθὴς ὢν εἰς πίσιν τὸ λεγομένων προ σετίθει καὶ ὅρκον, θαυμάζων ἅμα καὶ τὸ τῆς προνοίας δρατικόν τε καὶ ἄφυκτον

S Ed

CA PU Τ Χ Χ.

De oppugnatione Arcis Galata per Imperatorem.

Ed ut ad Imperatorem redeamus, cum ille B
copiis multis variifque collectis in unum,
Galatam aggreffus eft, ipfe quidem idoneo a
muris Arcis intervallo fixo, Augustali fedebat
in loco excelfo confpicuus, intuens quæ gere-
bantur, fimul etiam oftendens fefe hoftibus,

Σ γῶν ὁ Κρατῶν τὰς διωάμεις συναγαγών πολλὰς ἔσας και διαφόρες της Γαλατά προσέ βαλον, αυτὸς μὲν ἐφ ̓ ἱκανὸν μακρόθεν σκίωοποιησάμβρος, ἐφ' ὑψηλό καθῆςο προσορῶν τὰ

Ωτονα κρατά δυνάμεις συναγαγών

& experturus ecquid eos fua fpecies & prin δρώμμα, ἅμα ἢ καὶ πειρώμενος δισκοπτος ε

tia terreret. Confluebant undique concitato-
rum ritu torrentium oppugnaturi Arcem milites
ducefque : & fixis extra teli jactum tabernacu-
lis procineti ad irruptionem fignum expecta-
bant. Mox in manus divifi multifariam oppu-
gnationem inchoant. Fuit ubi erectis machinis
quaterent murum, perrumpereque conarentur.
Multitudo erat major quam pro unius oppugna-
tione Arcis. Nam præter alios fane multos ac
valentes, Sagittarii e Partibus circa Nicæam
evocati ab Imperatore aderant, qui affueti col-
limare ad fcopum, neminem ex arce caput e
muro impune finebant oftentare, ubicumque
quivis apparuiffet ftatim eum in faciem miffo
jaculo petentes. At Itali novis ex urbe quo-
tidie per pifcatorias naviculas Juvenibus, qui
per vices alii aliis fuccederent, & conferti
porta maritima irrumperent, fubmiffis poma-
rium intus vallo e lignis alte per gyrum ere-

ao firmaverant indeque validifime propu-
gnabant murum. Unde contigebat multosex-
ferius oppugnantium cadere telis ex occul-
to jactis. Nam pedibus in tuto pofitis viri ro-

C

bufti feffis recentes affidue fuffe&ti vivido fem-
per, qualis eft inchoantium, nifu intendebant
quas longo ufu tractare didicerant catapultas.
& noxia pondera varii generis magna ho-
ftium pernicie jaculabantur ipfi tuti lorica mu-
rorum, per quorum fenefellis hiantium inos D
fervatas rimas tela exitialia jactabant. Op-
pugnantibus extra fuccedebat negotium qua-
tiendorum mænium, quæ faxis ingentibus ba-
lifta intortis haud innoxie pulfabant
, atque
ad horum labem fcalas admovebant materiæ
viteæ, protentis fcutis partes ictibus obnoxias
tegentes. Qui cum fic ad fummas monium
porticus eniterentur, capita quidem afcenden-
tium in tuto erant, protecta, ut dixi, clypeis
furfum obverfis; tamen qui intus erant per
feneftellas, quibus crebris hiabat murus, col-
lineantes tela varie nocebant, defenfabantque
arcem pro virili Noftros fua multitudo, tum
virtus confcia peritiaque belli animabat; fed
ante omnia Imperatoris præfentis afpectus quid
quifque praclari faceret coram oculo fignant
tis • Italos fus ardor utique pro aris focif-
que pugnantium, præfentiaque folertis animi,
præfertim vero receptus fefforum facilis, fta-
fucceffione quotidiana
tæque quietis vices,
recentiuni tum certamen quoddam laudis
verentibus femper qui fubibant ne impares

decedentibus fuccenturiati viderentur
fir-
mabant accendebantque in acrem pertina-
ciam reffendi. Et eruptiones quidem ipfis

Ε

τα

ναι τοῖς ἐναντίοις πρὸς ἔκπληξιν . συνέῤῥεον δὲ πανταχόθεν δίκω ρυάκων οἱ πολεμεῖν μέλλον τες· καὶ δὴ ὅσον ἐξωτέρω βέλος εἶναι, καὶ αυτοι σκηνοποιησάμβροι, ἕτοιμοι προσβαλεῖν ἦσαν. δύθέως δὲ προσβολὰς ἐποιῶντο μεριθέντες. ἔςι δ ̓

४.

τειχομαχικὰ ςήσαντες ἐπειρῶντο τὸ τείχες.. πλῆθος δ ̓ ὦ μεῖζον ἢ καὶ πόλεμον τοιέτες φρά eis πρὸς δὲ τοῖς άλλοις πολλοῖς γε ἔσι, εί χυροῖς μάχεθαι, καὶ ἄνδρες τοξόται ἐκ τῶν καὶ Νίκαιαν μερῶν, ἐκεῖσε προςάττοντος τὸ βασι λέως συνήχθησαν λέως συνήχθησαν, καὶ εἴσκοπα βάλλοντες, κ δὲ παρακύπτειν τὰς ἐντὸς εἴων, ἀλλ ̓ ἀπήντων συχνώς τοξαζόμβροι και σόμα, επε φωνοῖον Ιαλοὶ δὲ ἐκ διαδοχῆς καθ' ἡμέραν νέοι ταῖς ἀλιάσι διαπεραιέμθμοι, διὰ τῆς πρὸς θαλάσσῃ πύλης διεκπαιόμενοι, ἑαυτὸς εἰσώπων હે દુઃλοις μεγάλοις τὸ ἐντὸς, εἰς περίπατον κρατωνά μίνοι, καρτερῶς ἀπημύνοντο τα τείχες, ἐξ ὧν συνέβαινε συχνὲς καταπίπτειν τδ ἔξω ἐξ ἀφατῆς βαλλομένες . ποσὶ τὸ ἀσφαλέσιν ἐςῶτες ἀκε μῆτες ἄνδρες ἐκ διαδοχῆς ἄρτι φανέντες ἐνέτεινόν τε ῥᾳδίως τὰ σφίσι σωήθη γε ιοβόλα σκεύη. ν σκεπόμβυοι ταῖς ἐπάλξεσι, δὶ ὀπῶν κατηκόν τιζον. οἱ ἔξω δὲ ταῖς τειχομαχίαις περιῆσαν πετροβόλοις βάλλοντες μηχανήμασι, πρὸς κληματίδας ξυμφορήσαντες ἐξ ἀμπέλων, καὶ τὰ ποιέντα του μερῶν πυκάσαντες, ταῖς βολαῖς ἀντεῖχον, αυτοὶ δὲ προσκαταβαίνοντες ταῖς του

ας

τὸ ἀσφαλὲς μὲν κατὰ κεφαλῆς, ἐκ τῇ κλη ματίδων εἶχον. ἐκεῖθεν δὲ κατὰ διοπτίων ταῖς όπως χώμλμοι, ὡς εἶκον ἠμύνοντο. καὶ τὰς μὲν πλῆθος καὶ ἰσχὺς μετ ̓ ἐμπειρίας, παρεκρός τει. ἅμα δὲ καὶ τὸ ἐφορῶντος τα βασιλέως μάς χεθαι. Ιταλὲς δὲ τὸ σπεδαῖον καὶ εἰσιώετον ἔτι δὲ καὶ τὸ ἐκ διαδοχῆς εἰς ἡμέραν προκινδυ νδύειν, οἰκόπον ώρμημένες . ἐκδρομαὶ μὲν ὅτι ἐκ ἀσφαλεῖς σφίσιν ἦσαν . τῷ δὲ πλήθει καλές ων ἡττῶντο τῇ ἔξω. τόλμῃ δὲ τρεφομένῃ δέει συγ κροτέμνοι, ὁσημέραι διεκαρτέρων. ἄγων δ' τ ἀμφοτέροις . τοῖς μὲν τὸ κρατῶντος ἑλεῖν ὡς ἅμα της φρυρίῳ τω πόλιν ἕξουσι . τοῖς δ'

αντέχειν, ὡς συναπολλυμένης ἐξ ἀνάγκης της
φρεείῳ τῆς πόλεως . καταύτα δ' ή μάχη
σφίσι διαχρονίζεσι μαχομένοις, τοῖς μὲν πε
τι τον βασιλέα, εἰς αἰδῶ προφανῆ τὸ μὴ περ
αιγενέθαι φρεείν ἐπὶ τοσέτον μαχομένως το
του πλῆθος ἐδὲν σεμνὸν ἔχοντος καί τισιν ό-
λίγοις διαφυλαττομένω, τοῖς δ' Ιταλοῖς εἰς φι
λοτιμίαν, τῶ τόσες μὴ περιγενέθαι παρασ-
κουάσαι, αυτές ολίγας ὄντας, ὡς μὴ ἢ τολ
μᾶν ἐξιέναι. ἅμα δὲ καὶ τὸ αυτὸν βασιλέα δό-
ξει νικῶν, καὶ πᾶσι τίω αυτό διώαμιν ἐπὶ
ταυτὸ συνελθοῦσαν ἅμα . τό γε γῆν πολλῶν
γε γεν πολλῶν
καθ' ἡμέραν ἐκ τῶ τείχες βαλλομένων τὲ ἐ πιο
πτόντων, ιοβόλοις μεγίσοις μαγγάνοις, ὥς
καὶ οἰκτίζοντο κατειρων βόμβροι μὴ θέλοντες βάλο
λειν, ἀλλ ̓ ἀποπέμπειν τὸν ἐντὸς τῇ βέλας τόν
τα διὰ τὰ ἐγγύτητα, ὡς τῇ γυναικὶ, ὡς
λεγον, διασώζοιτο. καὶ ἅμα φήμης διαχεθείσης
ὡς ἐξ ἀποτολῆς ἐπέςησαν ἄλλοι πλείτοι καὶ -
χυροί, ὑπερπαθήσας οἷον διά τε τὸ τὰ κόσ
πε κενὸν, καὶ μετὰ τίω Α πεσόντων ἀποβο-
λὼ εἰ καὶ γέλωτα ἄφλει μή καταπράξας, ἔ-
για καταλύειν τὸν πόλεμον, πλίω και σκου
θήκας, ἵν ̓ ἑαυτες ἀπολογίαν δυσαρεπῆ καταλεί

A haud erant fecurz: multitudine fiquidem ob

fidentium obruebantur. Audacia tamen vigebant quotidianis alta fucceffibus oppugnationis hactenus fine noxa tolerate obnixa utrinque ftudia vincendi fpe metuque inflammata contrariis. Sperantibus videlicet Noftris, fi arcem expugnarent Urbem ftatim dedendam : Latinis, quod hoc ipfum timerent, ultimo conatu certantibus, ne Urbs in Arce caperetur. Longiffimam vero perfeverantiain neutra ex parte remiffi prælii, in Imperatore quidem obftinabat pudor non captæ tanto tempore a tam multis toto impetu oppugnata haud famofiffimæ, ejufdemque a paucis defenfz munitionis : In Italis vero ambitio gloriæque ardor, ingens fibi decus fore cernentibus fe tam paucos ut prodire non auderent ab ingruente undecumque innumerabili multitudine fuperari nequiviffe; blandiente præterea, fi ad extremum invidi durarent, fpe non vane gloriandi, prefentem ipfum Auguftum cum coactis in unum univerfis Imperii viribus Latinorum parva mana debellatos Cæterum oppugnantium quotidie plurimis telis ingentibus catapultarum ex crebris muri fiffuris affidue jaculantium cadentibus addebatur ludibrium damno etiam illudentibus ex tuto libratoribus, & quem intra jactum per fenettellas cernebant ex propinquo compellatum, ironica mifericordia timere vetantibus, haud enim fefe ipfum utcumque contiguum ὡς καὶ πάλιν κατ' ἀγαθὰς ἐλπίδας ἐπι telo petituros, ne tam bellus vir uxorculæ Θησόμβρος. fuæ periret. Super hæc fparfa fama eft, mox affore a Sede miffas Apoftolica letas validafque copias in auxilium obfeffis. Tunc demum Imperator quafi fractus animo, quod præter irritum laborem & tot ftrenuorum militum jacturam, etiam metueret ne magno fuo probro per vim inde re infecta pelleretur, fponte obfidionem folvere & oppugnatione abfiftere conftituit; fed citra conventionem cum obfeffis ullam id ad qualemcumque valiturum excufationem autumans; quafi non tam ommitteret inceptum, quam in tempus opportunius differret cum rei profperius tentandæ fe

offerret occafio.

CAPUT XXI

De Cadavere Imperatoris Bafilii Bulgaroctoni .

Τότε δέ τινες τῶν οἰκείων της βασιλεί κατ' CT Empormistius ofbdi quidam ex fa

~

Imperatoris circumquaque, ut fit evagantes animi gratia devenerant in Theologi Monafterium, in fuburbio cui nomen Hebdomum fitum . fupererat nomen folum Monafterii forma ejus omni ruinis deleta. Illi Templum quod ibi fuerat ingreffi, deftruftum & ipfum & in ta-Edit. Rom. bulum armentorum mutatum huc illuc-pag. 81. fpecie reliquiarum, quanta fuiffet illius cum que circumferebant oculos e miferabili adhuc ftaret ædis facre pulchritudo, non fine admiratione quadam, æftimantes. Erat in his Jatropulus Demetrius Logotheta tunc domefticorum. Ita circumfpectantibus apparet improvifo in quodam angulo ftans viri olim mortui cadaver integrum plane ac membris fuis omnibus apte cohærentibus conftans, nudum a capite ad pedes. Habebat autem ori affixam cannam paftoritiæ fiftulæ ludibrio quorumdam greges iftic ftabulare folitos curantium. Mirabantur qui hæc videbant integritatem corporis ex longo ut apparebat exanimi : Ambigebant autem cujus effet illud fic folide compactum & humanam adhuc formam retinens cadaver . cernunt a dextris fepulchrum & infcriptas ipfi litteras indicantes quis ibi jacuiffet. Erat autem hic, prout litteræ fignificabant Bafilius Bulgaroctonus. Ut vero reverfi quid vidiffent, Imperatori fetulerunt mi

ἄνεσιν διατριβῆς ἐξελθόντες, ἐπέςησαν τῇ
κατὰ τὸν ἕβδομον τα Θεολόγκ μονῇ ἡ ὄνομα μό
8 χῆμα σωζέσῃ μονῆς, καὶ τὸν ἐκεῖσε να
ἂν εἰσελθόντες ἠρειμμένον καὶ τᾶτον, είς θρεμ
μάτων ἔπαυλιν ὄντα, & τῇδε κακεῖσε περιβλεπό
μίμοι, καὶ τὸ ποτὲ τὸ ναὸ κάλλος ἐκ τῇ λειψάνων
θαυμάζοντες, ἦσαν δ ̓ ἔτοι οἱ περὶ τὸν Ιατρό-
παλον Δημήτριον καὶ λογοθέτω τότε τ οίκει
ακῶν, ὁρῶσιν αίφνης κατὰ γωνίαν ἐςάμλμον ἀν-
δρὸς πάλαι τεθνεῶτος λείψανον ὁλόκληρον, καὶ
τὸ πᾶν ὁλομελες, γυμνὸν ἐς πόδας ἐκ κεφα-
λῆς . εἶχε δὲ καὶ ἐπὶ ςόματος καλάμίω ποι-
μερικῆς σύριγγος, εἰς χλομων τινῶν ὅτω ποι-
ποι-D
ησάντων, οἷς ἔμελε θρεμμάτων . ὡς δ ̓ ἰδόν
τις ἐθαύμαζον μὲν τοὺ τῶν λειψάνω ὁλομέ
λειαν διηπόρουν δὲ , κ τινος ἂν καὶ εἴη όπε
πηγὼς ἐκεῖνος, καὶ ἔτι εἰς σῶμα σκυιςάμμος
χᾶς, ὁρῶσιν ἐκ δεξιῶν τὸ κατήριον, καὶ ἐπ'
αυτος γεγραμμένες είχες δηλῶντας * κείμον
Ην ἦτος, ὡς ἐδήλε τα γράμματα, ὁ Βελγαροκ
τόνος Βασίλειος. ὡς δ ̓ ὑποτρέψαντες σφίσι τὸ
θεαθὺν τῷ βασιλεῖ προσανέφερον, οἰκτίζεται
τις

,