Ut Imperatoris frater Joannes ad dignitates fit promotus . S ad occidumn delatus limitem maερές : ΑΟ Σουτάμα με το θερμῷ τῆς νεότητας,
Ipatitis tum gdetasys marper ipi
fpiritibus rem gerens, terrorem fui per illos late populos ingentem fparfit. Fiduciam audendi Juveni dabat & fervor ætatis, & copiarum quibus erat fuccinatus optimarum robur & numerus Cepit ergo mira celeritate Arcem ad Canina, Arcem
aliam ad Bellagrada fitas præterea Pologum & Coloneam : fubegit Caftoriam, Pelagoniam Duras, Tzernicum Tzernicum quoque & Edit. Rom. Diabolin & Prilapum Bodena item &
Boftrum infulam in Lacu, Petram, Pref- pam Steridola Achridam, & Illyriorum munitiones Dyrrachium ufque armata pro
greffus manu Aggreffus etiam Patram & Tricen, & cunctis per circuitum deditione po- titus, plerifque fine admota vi folo terrore de- bellatis, maximum incuffit metum dominanti
illic Defpotæ, & in arctas illum anguftias con- trufit. Quibus Palæologus cognitis, tam ftre- nuum fratrem dignum ratus, qui fuo ipfius prin- cipali faftigio propius admoveretur, illum Se- baftocratorem, miflis ejus præcelfæ dignitatis infignibus, creavit.
Σ τοῖς δυτικοῖς ἐπισὰς, φοβερὸν ἔδοξε πνέειν
ἅμα δὲ καὶ τῷ περὶ ἐκεῖνον σρατεύματι κεφι ζόμθμος, καὶ εὐπτέρῳτάχει. αἱρεῖ μὲν τὸ περὶ τὰ Κάνινα φρέριον, αἱρεῖ δὲ καὶ τὸ περὶ τὰ Βελ- λάγραδα, καὶ Πόλογον, κ Κολώνειων χειρᾶται δὲ καὶ Κατορίας, και Πελαγονίας, καὶ Δέρας, Τζέρνικόν τε καὶ Διάβολον τε καὶ Διάβολον, * τω Πείλα Βιδεεινά τε καὶ Βόςρον, ἔλλιμνον νῆσον Πέτρα Πρέσσαν τε, καὶ Στερίδολος, καὶ Αχρίδα, καὶ τὰ Ιλλυριῶν ὀχυρώματα, καὶ ἕως Δυρραχία φθάνει τὸ δόρυ κινῶν . προσβάλλει δὲ καὶ Πάτρᾳ καὶ Τρίκκῃ, καὶ τὰ κύκλῳ και συνθήκας κρατήσας, καὶ ἀμαχεὶ τὰ πλεῖσα εἰς φόβον μέγαν καθίςησι τὸν Δεασότω, κ ἐν συνῷ κομιδῇ . Τότε καὶ ἐγγίονος ἀξιῶν τύ χης αυὶ ὁ Κρατών, πέμψας τὰ σύμβολα, Σεβαςοκράτορα καθις.
Ut Michael Defpota in arcto pofitus conjugem, & filium ad
Eterum Michael polari Μαρρὲ συμμαχίας, τα Δέγε Μιχαὴλ μεθὸ συγχρησαμένες ταῖς
auxiliaribus copiis a Manfredo ejus Genero fubmiffis adverfus Cæfarem fuccefferant, de quibus antea diximus, ad faniora tandem
ubi deinde audivit Urbem Imperatoris poteftati redditam, mifit ad ipfum conjugem Theodoram & filium Joannem. Illam ut de Pace viri cum Imperatore conveniret hunc obfidis loco manfurum in omne deinceps tempus in Augufti comitatu & uxorem ibi ducturum quamcumque ipfi dare Imperator dignaretur. Sed hac poftea . Tunc porro Joannes Augufti frater domita breviffimo tempore tota illa regione, bello magno fortifime feliciffimeque, ac fiful velociffime confedto; qua victoria Rempublicam illis partibus la
confilia inclinans animum
κατὰ τὸν Καίσαρα συνέβη, περὶ ὧν μοι προς νετάχθη, νοοῦ λαβὼν ἀλάσης τῆς πόλεως πουῦ πέμπει πρὸς βασιλέα τίω τε σύζυγον Θεοδώ ρας ε Ιωάννίω τὸν παῖδα ἐκείνῳ μὲν τὰς εἰρίωικὰς πρεσβεύσουσαν, τὸν δ ̓ υἱὸν ἐσόμθμον Ομηρον, πλίω ἐς διωεκές, ἐφ ̓ ὅσον ζών, αξόμβρον καὶ τω συνοικήσουσαν προσηκόντως, τω δὴ καὶ δώσει ὁ βασιλεὺς : Τότε γεν ἐκεῖνος καὶ τάχες κατατρεψάμφος τᾀκεῖ ἀρει· κῶς ἡγωνισμένος, μᾶλλον δὲ καὶ καταςήσας φρερὲς ἐμβαλών, καὶ φυλακὰς ἐπιςήσας Bantem egregie refituit, prafidia ubi opus D πανέζευξε με λαμπρῶν καὶ περιφανῶν το
erat collocans, idoneos virtute ac numero quafitis confervandis cuftodes apponens. Poft quæ trophæis erectis illuftribus fpoliis & præda dives opima domum reverfus eft. Am- ple illum ut erat meritus, honoravit Im- perator, & multos alios qui cum eo fuer rant maximis ipfos Dignitatibus remunerans.
παίων, καὶ λείαν ἐκ ὀλίγω περιβαλλόμβρος ὁ μὲν διω βασιλεὺς ἐκεῖνον στὸ ἐκείνῳ δὲ καὶ πολλὲς ἄλλες μεγίςαις δωρέμβυος ταῖς ἀπ ξίαις,
CAPUT XIIF
Ut Proceres Dignitatibus Imperator honoraverit.
μὲν ὅτω Ιωάννων, διασότίω εγκαθι TO Isᾷ". αἱ δέ γε πράξεις ἐκείνα καὶ μέγαν Αφήμιζαν . θάτερον δὲ ἐξ ἀδελφῶν Κωνσαντί τον, Σεβαστοκράτορα, με Καίσαρα, ἅμα Ιωάννίω Σοβαςοκράτορα καὶ Καίσαρα ἀπεδείκνυ. τὸν δέ γε προθερὸν τὰ δεασότα » Τορνίκιον Καν σαντῖνον, ἐκ μέγαλα πριμμικηρία Σεβαστοκράτ τορα καὶ αὐτὸν καθίστησι. πλω, ε και ρώ τον καὶ ἀδελφὸν ἐκεῖνον τὸ καὶ βασιλικοῖς ἀπ τοῖς καὶ τὸ σκεύηθες ἐμεγάλωσε, τᾶτον δὲ δίτ και 8 συμβόλων εκείνων ἐν μόνοις τοῖς κυκορῖς, Σιβαςοκράτορα ἔγραφον. ἐξεδίδε δὲ καὶ τα αυτό θυγατέρα των μα τω προτέραν Δεασότης είχε, σαν τα Δεσπότε υἱῷ ἐκ δύσεως Ιωάννη, ὃν καὶ ὡς ἄμηρον πεμφθίναι τα βασι λεῖ παρὰ τὸ παξιὸς, ὁ λόγος προέγραφον . Απ λέξιον 3 τὸν Στρατηγόπαλον γέροντα αποβάλε
Καίσαρα. Η ο γέροντα Λάσκαριν ἢ Τζα μαντάρω ἀδελφὸν ( αυτὸς τὸ ὑπέδὺ τὸν μοναχὸν ) μέγαν Δέκα ἐφήμιζαν. Ιωαννίω τε τον Ραλ υἱὸν τὰ Πρωτοβεσιαρίκ Ραάλ, καὶ τὸν τὰ πήρα θέντος Φηλη υἱον Αλέξιον, δ μὲν, τῇ Πρω τοβετιαρία Μεζάλωνος παρὰ μικρά χηρωθείση τρόπον ὃς εἴρης, Θεοδώρα αδελφιδή αυτό για έστη, ἔσῃ, Ευλογίας ἐκ Καντακαζίν θυγατρὶ τῆς αὐτῷ αὐταδέλφης, εἰς γάμον συναρμόσας, Πρωτ τοβεςιάριον ἀποκαθίςησι. τὸν δὲ εἰς ὃν λέχος τῇ αυταδέλφη ταύτης Μαρίᾳ συναγαγών, μέγαν Δο μές και αποδείκνυσι. ἢ δὲ ἐκ θατέρας ἢ αυτ ταδέλφων αυτῷ Μάρθας γεννηθεῖσαν Θεοδώρας, ὺ καὶ ὁ Καβαλλάριος Βασίλειος είχε, χαζοί ξας ἐκεῖνον αυτῆς ἡ τῆς αυταδέλφης δεηθείσης διὰ τὰ συμβάνται οἱ παρὰ ἢ ἑαυτὸ αἰτίας
cui titulo res ejus geftæ Magni cognomen
A IP Pfum quippe Joannem conftituit Defpotam, adiunxerunt. alterum vero fratrum Confan tinum Sebaftocratorem poft Cæfarem crea- vit inul enim Joannem Sebafocratorem, Defpora Tornicium Confantinum & Cafarem declaraverat . Socerum autem Edit. Rom ex Ma- pag. 70.
gno Primicerio Sebaftocratorem fecit: fed cum aliqua a Cæfare differentia. Nam fra trem ifto afficiens honore Imperatoriis quo- que, de more, Aquilis infigniverat. Hunc vero fine illis fymbolis, in folis ca ruleis Sebaftocratorem fcripfit. Collocavit autem Tornicii filiam fecundogenitam foro- rem uxoris Defpotæ fui fratris, Joanni filio. Defpora Occidentis, quem obfidem Impera tori a Patre miffum paulo ante diximus. Se- Camarem: & fenem Lafcarin Tzamanturi nem porro Alexium Strategopulum creavit
fratrem hic enim Monachi veftem indue rat) Magnum Ducem appellavit. Joannem vero Raulem Protoveftiarii Raulis filium, Protoveftiarium creavit conjuncta ei ma¬ trimonio vidua Protoveftiarii Muzalonis ny- per occifi quo modo narravimus. Hac Au tem vidua, nomine Theodora, nepris erat Imperatoris Palæologi, ejus fororis Eulogia ex Cantacuzeno filia. Cujus Eulogiæ filiam alteram germanam Theodore Mariam, nu- ptiis copulavit Alexio, Philæ qui excæca- tus fuerat, flio, quem & Magnum Dome» fticum declaravit. Aliam præterea Theodo ram ex altera forore fua Martha genitam quam Bafilius Caballarius duxerat, ab eo abjunctam rogatu germanæ propter ea quæ ipfi Martha ejus caufa contigerant, uxorem de dit Balanidiotæ, quem Magni Stratopedar- chæ honore decoravit. Hujus quoque Theo- dora fratres Martha fororis fuæ filios
adhuc adolefcentulos, caros in primis ha buit, & apud fe regie curavit educari. No mina horum erant Michael, Andronicus
& Joannes Similiter (quamquam hoc mul- to pofterius) Andronicum alium Palæologum ex Occidente, quem & Patruelem fcripfit qui cum Delpota & aliis multis Tradius oc cidui Principibus ad fe afcenderat, collocata ei vidua Andronici Muzalonis quem Mar gnum Domefticum fuiffe jam fcripfimus Protoftratorem creavit. Eodem tempore Col- legam ei fimili dignitatis appellatione tribuens Alexium Philanthropenum. Socrus autem i- pfius fratrem Angelum, Magnum facic Primis cerium; Protofebaftum vero Noftongum Mi-
Βαλανειδιώτῃ ἐκδίδωσιν, ὃν καὶ μέγαν Στρα τοπεδάρχω τιμᾷ τὸς δὲ ταύτης αυταδέλφες, Μάρθας τῆς αυταδέλφης υἱὸς νέας ὄντας, ύπερηγάπα, καὶ ἐντὸς τὴν βασιλείων είχαν όχι τρεφομένως . Μιχαήλ δ' ἦσαν καὶ Ανδρόνικος και γο Ιωάννης αυτοῖς τὰ ὀνόματα, ὡς & πολύ λῷ ὕσερον ἢ ἐκ δύσεως Παλαιολόγου Ανδρόνι κον, ὅ καὶ ἐξάδελφον ἔγραφε, συναναβάντα της Δεσπότη συνάμα καὶ ἄλλοις πολλοῖς δυτικοῖς ἄρχωσι, συνοικήσας τῇ τὸ Ραέλ θυγατρὶ, κεχηρωμένῃ ἔσῃ καὶ ταύτη τα Ανδρονίκα Μα ζάλωνος, ὃν καὶ μέγαν Δομέςικον ἀνεγράφομεν, Πρωτοςράτορα ἀποδείκνυσι . Τέτε δ ̓ ἐπὶ της Sizi αξιώματι τέτῳ τὸν φιλανθρωπηνὸν Αλεξιον ἐγε καθίςα . τὸν δὲ τῆς παρθερᾶς αυτά αυτάδελ τον Αγγελου μέγαν ποιεί Πριμμικήριον . Πρωτοσεβασὸν δὲ τὸν Νοςόγγον Μιχαὴλ, καὶ μυσικὸν τὸν Παλαιολόγον Μιχαήλ, ὃς καὶ ἀν τονομίας ελέγομο είναι και γένος της βασιλεῖ, ἄλλες τὸ πολλὲς τοῦ ἀρχόντων, τοῖς ὀρφι κίοις προσαυεβίβαζεν. ὡς καὶ τὸν Λογοθέτω την ἀγελῶν Αγιοθεοδωρίτα, Λογοθέτω το οἰκειακῶν ἐπαναβιβάζων, ἐκάλει. καὶ Μιχαήλ – κακὸν Πρωτασηκρήτις ἀναδείξας * γενεί σκυήρμοττε κόρη ἐκ τῶ τὸ Φιλανθρωπηνῶν γένος, ἢ ἁπλῶς πολὺς τῷ τὰς ἄρχον τας δεξιάμμος.
Chaelem, & Myfticum, Palæologum Michae lem, quos ex genere confobrinos Imperatori fuiffe diximus. Pari modo multos alios ex thetam Agelaram Hagiotheodoriten Principibus ad officia promovit uti Logo- Logothetam Domefticorum conftituit : & Mi- chaelem cognomento Malum, Primum a fe- cretis antea creatum, nobili Virgini conjunxit e Philanthropenorum ftirpe. Denique multus erat in demerendis ac fibi conciliandis Prima- riis viris familiifque .
atque Italos favore, & ad alterutros prout li-4 buerat inclinare foliti. Romanis in ipfos, ut- pote Romanos, naturali caritate propendenti- bus; Italis gentis fibi ad tutelam finium perutilis demereri fudia conantibus confuetudine com- Β mercii utrinque quæftuofi commodique. Non enim alios habebant quibus fiderent. Et fi hos expellerent unicos fuburbani territorii colonos, defertæ ipfis incultæque regiones victum nega- fent. Cum ergo inter Romanos & Italos neu- trarum effent Partium Thelematarii (quafi di- ceres Voluntarii) vocabantur, quod, ut dixi ad quos volebant impune propenderent, cam- pos Urbi vicinos colentes, indeque viventes, nec Latinis ipfos nec Romanis infeftantibus, quod eorum opera & benevolentia pariter utri- que indigerent. Nam utrofvis ob acceptas injurias odiffent, afficere damno poterant : Italos quidem recedendo inde, & defolatis
IDe Dem porro incumbebat omni ftudio in cu- A Ν έκ αὐτῷ διὰ ασεδῆς μεγίσης και Η πό ram recuperande Urbis itaque invento λιν ἑλεῖν, καὶ προσηνάγκαζε τρόπες ο prætextu belli contra Italos' loca Conftan- tinopoli undecumque per circuitum vicina ευρίσκων μάχης πυρὸς Ιταλὲς καὶ τὸ κύκλῳ præoccupare contendebat : Et quoniam Se- ταύτης προκαταλαβεῖν ἐπείγετο. ἐπεὶ δὲ ~ ἔτι lybria tunc adhuc erat in poteftate Italo- παρ Ιταλῶν ἡ Σηλυβρία κατείχετο, πέμψας rum miffis copiis primo eam incurfu ce- pit & facile adjecit ditioni Romanorum. αἱρεῖ καὶ κράτος · καὶ εἶδ Ρωμαίων ποιείται τ Propius etiam admoventes fefe Urbi Noftri πόλιν ἀκονιτί. ἔτι τὲ προσεχώρουν εγγύτερον οἱ fuburbana occuparunt, excepta Apamea, mu- nitione valido Italorum prafidio derena. "Ε- ἡμέτεροι, καὶ τὰ ἔξω τῆς πόλεως ἐν χερσίν εἶ rant autem Terræ illius Inquilini quidam a χον, πλίω Απαμείας έχυρά φρορία κατεχος Chryfea & locis ulterioribus profecti liberi ho- μένος τοῖς Ιταλοῖς . ἦσαν δέ τινες κατοικοιώτης mines, &c fui juris, ancipitique in Romanos ἀπὸ χρυσείας τὲ καὶ ἐπέκεινα, ἀνέτος τὰς γνώμας ἔχοντες εἴτε πρὸς Ρωμαίος, είτε πρὸς Ιταλός ἐθέ λοιον αποκλίνειν, ει μὲν Ρωμαίων προσκειμέ νων αυτοῖς ἔσι Ρωμαίοις, την δ' ή Ιταλῶν φυλα κἱ ἐκ τέτων πιςδόντων ἔχειν ὰ τὸ πρὸς αυτές σκώηθες. ν δ τω ἑτέροις πιςεύειν . τὸ δὲ καὶ τὰς κατοικοιῶτας ἐκδιῶξαι, μὴ καὶ κίνδυνος ἐκ τῆς ἐρημίας προσέςαι. ἦσαν γῆν μεταξὺ Ρωμαίων κα Ιταλῶν, καὶ διὰ τᾶτο ἐκέκλετο καὶ Θεληματάριοι, ἢ ἔξω τῆς πόλεως γῆν καρταζόμινοι Χαζώντες ἐκεῖθεν, καὶ παρ' ἀμφοτέρων εἰς ἄνεσιν μένοντες. χρηζόντων ἑκατέρων τῆς ἐκείνων ἀγάπης, ὡς ἂν γε μὴ βλάπτοιντο . δήλοι το ήσαν εχει μίσος τὰς ἐκ οἰκείας ἕξοντες . ἦν γὰρ καὶ τὰς Ιταλὲς ἐκ; τὰ ἀναχωρεῖν ἐκεῖθεν ἐκείνες, βλάπτεθαι έρη μωθέντος το τόπο, καὶ τὰς Ρωμαίος εί εγχει tem maximam habebant, terris; Roma-. nos vero ulcifcendo fi irritarentur & mamu C ροῖς ἐπιτιμή, ὅπως γε σιενεργείται ἀλλὰ armata perfequendo ; in quam partem e- κατὰ κράτος εἴργεθαι παρ αυτού, διὰ τὸ παρὸς ἐ rant per fefe proniores ufa & inftitu-' to vitæ palam incumbentes in favorem I- κείνες μῖσος καθαρῶς προσκειμένων τοῖς Ιταλοῖς. talorum, & a Romanis abhorrentes . Hi Hi ? γοῦ ἢ τῆς Σηλυβρίας ἅλωσιν ἐδὲν ἦν poftquam capta eft Selybria nihil jam ha- μέσον αυτῶν τε καὶ τὴν ἡμετέρων ἀλλ ̓ εἴπου bebant inter ipfos, & Noftros medium . Tamen necefariis in illa vicinia occurfibus σκυτύχοιεν ἀλλήλοις, φιλικῶς εἶχον αυτοί τε amice pacateque defungebantur. nec Ro- πρὸς ἐκείνες, κακεῖνοι πρὸς τέτες, καὶ τρόπον manis ipfos nec ipfis Romanos inciviliter tractantibus aut vin ullam injuriamve σε μάχης εδέτεροι θατέρας ἐσκύλοιον. ἐδόκει γου της δι' Η rentibus . Tunc vifum opportunum Impera- τω βασιλεῖ δὲ Ελλησπόντα περαιωθέντα, Ἡ Ση- tori eft tranfmiffo Hellefponto in nuper λυβρίαν ἄρτι ἁλᾶσαν καταλαβεῖν, καὶ τὰ περ captam Selybriam fe conferre ibique ex μὲ τὸ πῶς ἂν ἡ πόλις Ρωμαίοις αλώη, ἐκεῖ και propinquo confilia capere, rationefque ini- re Urbis potiundæ. Sed revocatus ab ea cogita- σήμλνος πραγματεύεθαι, ἀλλὰ τὸ περὶ τὴν tione tranfmiffioneque eft, eo quod prater opi- Εκκλησίαν συμβὼν ἐκ εἴα τέτον διαπεράν nionem in Ecclefia tunc contigit
incultifque relinquendis, unde victus par
CA PU T XV.
Ut Patriarcha Arfenius Patriarchatu cefferit.
Atriarcha fiquidem Arfenius,five reputans fi- D bi illufum interverfa coronatione Pueri Augufti: indigneque ferens Hærede Imperii contempto peneque in ordinem redacto, ad nutum unius Palmologi cunda gubernari, five indormiviffe fibi confcius in maximis & publicæ notitiæ indelebiliter infculptis, feræ inde pœnitentiæ morfu inquietabatur, feu quis alius urebat occultus dolor ( nam apparebat eum non fateri quid effet quo vere moveretur, & fingere quas allegabat caufas) quod nimirum a
Ο μπατειάρχης Αρσέλος λογισ
ο Πατριάρχης Αρσένιος εἰ τ' ἐπιλογισάς μήνος τὸ ἐπὶ τῷ βασιλεῖ πραχθέν, ὡς ἐ ξηπάτηται μὲν αυτὸς, ὁ δὲ τῆς βασιλείας ὄρπηξ ἀγέρατος μένει περιφρονέμλυος το πραγμάτων ὅλων ὑπὸ τῷ Παλαιολόγῳ διοικεμένων είτε να ἄλλα νύξαντας ὡς ἐπινυτάξεις μέγιςα πράξας καὶ ἄλησα καὶ ἄλησα, εἴτέ τι ἢ ἄλλο τι τὸ λυπου ἦν ὦ δὲ γὰρ ἐκεῖνος δῆλον ἦν ποιῶν ἐφ ̓ ᾧ ἐξεχώρει. nimadverteret fefe contemni ab Imperato- αἰτίας δ ̓ ἐπλάττετο ὡς καταφρονοί το, καὶ ὡς
nihil proficere. Talia Clero cum dixiffet repente impet capto pedes ad portam Urbis Nicææ progrefus eft, ibique perfequentem effufe turbam a fe repellens, irrevocabiliter fe in viam dedit paucis comitantibus; & cum in quodam vicino manibus Monafterio Agalmatis vocato, paulum confediffet, nocturno itinere fe contulit ad Monafterium Pafchafii ad tranquillam quietem opportune fitum ; hinc quidem mari prætentum ; illinc Dracone flumine ad cujus ripam conftructum erat; ibique in altum fe otium condidit, nullam deinceps ufurpans ex propriis Patriarchæ fun&tionibus; fed cunctis omiffis, fibi uni Deoque colloquens . At Clerus Nicæenfis,& quotquot Epifcopi in ea Urbe tum regia negotiorum caufa diverfabantur, moti, ut par erat, tam infueto fa&to, fcripferunt ad illum fupplices litteras, orantes ut rediret : & fuggerentes, fore, ut Imperator re tali audita offenderetur: quod fi quid ipfi eorum quæ fiebant
ἐδὲν παρὰ βασιλεῖ ἀνύοι λέγων ὑπὲρ ἃ τῇ Ex- A re, & cum ei de rebus Ecclefiæ loqueretur; κλησία καθηκόντων, ἅμ ̓ εἰπὼν πρὸς ἢ Κλῆρον καὶ ἅμ ̓ ὁρμήσας, κ πύλίω ε πόλεως Νικαίας. καταλαμβάνει πεζ, ν ὡς εἶχε ἢ περὶ αυτ - χλον ἀποτιναξάμμος, ἀμεταςρεπτὶ ἴεται, ὀλί γες ἔχων τὸς συνεπομένως. καί τινι πρὸς τῷ τεί- χει τῇ τὰ ἀγάλματος προσκαθίσας μονῇ, νυκτὶ Η πορείαν πιςεύει. καὶ φέρωνἑαυτ, τῇ τὸ Παχα- στα μονῇ δίδωσι, μονῇ πρὸς ἡσυχίαν εὐθέτῳ ἔνθεν μὲν ἐχέσῃ ἢ θάλασσαν, ἔνθεν δ ̓ ὑπερά νω κειμένῃ τα ποταμέ Δράκοντος, ἢ ἐφ' ἡσυχίας ἐκεῖσε καθῆςο· καὶ ὁ μὲν ὅτω τῳ τόπῳ ἐνησυ χάζων, ἐδονὸς τὰ καθηκόντων τῇ Πατριαρχίᾳ ἥπτετο, πάντ ̓ ἐάσας, ἑαυτῷ δὲ μόνῳ προσλα- λῶν καὶ Θεῷ. οἱ δὲ τὰ Κλήρες καὶ ὅσοι της Αρχιε ρέων τῇ Νικαίᾳ ἐπεδήμουν, δεινὸν τὸ συμβὰν ἡ γέντο, καὶ προσεπέτελλον ικετεύοντες . μή πω βασιλεὺς ἀκέσας, ἐν δεινῷ τὸ πραχθὲν ποιήσοι. καὶ ἄλλως δίκαιον εἶναι εἴτις πε να λυποίη, αυτά πες το Πατριαρχείο καθῆθαι καί γε ἐλέγχειν 2 κατ' ἐπήρειαν ἐνοχλοιῦτα, προσαναφέροντα κ τῷ βασιλεῖ. εἰ δ' αυτὸς καὶ μόνος εἴη ἐνοχλῶν, αυτ νεθετεῖν, ἐλέγχειν, παρακαλεῖν. συλλαμ βανόντων & * Αρχιερέων καθόσον ἰχύριον. τὸ δ ̓ ἀναχωρεῖν μὴ προφανῶς τὰς αἰτίας λέγοντι, μάταιον νομιπῇ τὸ ἐγχείρημα. Τὼ δὲ ἄρα καὶ το ἀμφοτέροις ἀνώντα τα πραττόμθυα, τοῖς τ' πιςέλλεσι, ο τω ήσυχάζοντι, δοκήσει ἢ μὲν τὸ μὴ ἔχεινἀποσπᾶν ἐκεῖθεν ἐκεῖνον κἂν ὅτι λέ- γοιεν . τῶ δὲ τὰ μὴ ἐπὶ ῥητοῖς ἱςαν τὰ τῆς ἀ- ναχωρήσεως αίτια, ἐφ ̓ ᾧ πολλάκις καὶ θεραπεία γένοιτο. τριβομένες δὲ τὸ καιρδ, φθάνει ~ ἐς βα- σιλέα τὸ δράμα, καὶ βαρὺ ἀυτίκα δοκεῖ ἀκοπὲν, κὶ ὃς τοῖς ἀμφ' αυτ Αρχιερεῦσι, τὰ πραχθὲν τῷ Πατριάρχη κοινᾶται, καὶ τὸ ποιητέον ζητεῖ. τοῖς μὲν δυο προτροπὴ ω, ἐπὶ τὸ τὰ πλείςε τιθέ ναι τω ἀναχώρησιν, τό τε τα πράγματος ἄη- θες, καὶ ἡ τῆς εἰρώης συνήθεια, καὶ τὸ μὴ ἐξ ἑ- τοίμε δόξαι ἀπὸ προσαποιεῖται ἳ πρῶτον, καὶ ζητεῖν ἕτερον· πρὸ δὲ τότων ἁπάντων, ή βα σιλέως παράκλησις Μιχαὴλ, λιπαρῶς δεδιότος μὴ ἐφ' αυτῷ τὰ τῆς ἀναχωρήσεως γένοιτο αίτια, τὸ δὲ συνειδὸς ἀρρεπές κριτήριον ω, καὶ τὸ λυ- πουῦ ἐκ ήγνοει, κἂν ἐκεῖνος ἐκ ἔλεγε φανερῶς, λύπτω μόνω χωρίω καὶ καταφρόνησιν προβαλ λόμθμος. ἐκεῖσε γουῦ τὴν ὅπε δή ποτε συνα χθέντων ἱεραρχών ζήτησις κ περὶ τάτων και σκέψις. Ο τέλος πέμπεσι τὰς περὶ τὸν Ηρα- κλείας Νικήταν ( ἔτυχε γάρ τότε καὶ Πατριάρ χης τῇ μονῇ τῇ ἁγία Διομήδες προσμένων) ἀγγελοιῦτας μὲν πρὸς αὐτὸν καὶ τὰ ἀπὸ ε Συ- νόδε μετακαλεμένης αυτὸν, καὶ βαρεῖαν δο κέσης ἡγεἶναι ἢ ἀναχώρησιν, ἑτοίμε τ ̓ ἔσης πρὸς τὸ μαθεῖν, εἰπόντος τὸ αἴτια πλώω € ὀνειδιοῦντος, ὡς οὐ δεόντως διαπράξοιτο .. ἀλλὰ συναρπαθεὶς ἴσως ἐξ ὀδώης, τὸ μὴ καὶ τὸ εἰκὸς ποιήσειον. Καἔδει συναχθεῖσι δη λοῦ, καὶ διορθοῦ ἀξιοῦ, Πατριάρχω ὄντα καὶ τὰς των Πατέρων κανόνας διαπλείςα τιθέ μέρος . ποῦ τὸ τὸ ἐλέγχειν, ποὺ τὸ παρα-
difpliceret, equum fuiffe illum infidentem thro- no fuo, Patriarchali auctoritate perperam actum reprehendere: & fi cui per fe mederi non poffet, ad Imperatorem referre:quin ipfo in Imperatore fi effet quod fuccenferet, moneret ipfum, ob- jurgaret etiam pro poteftate divinitus accepta, hortandoque ac rogando revocaret, coopera- turis in idipfum pro virili cæteris Epifcopis. Secedere vero non allegatis idoneis tantæ novi- tatis caufis, videret etiam atque etiam, ne pa- rum fanum videri confilium poffet. Hæc & ejus fententia alia miffa, perlataque funt, labore Edit. Rom juxta fcribentibus, & ei cui confultum ibant prorfus inutili. Nam nec illum abftraxerut Pag. 73. a fuis latebris : nec faltem fpem ipfis relinque- bat proficiendi quidquam in pofterum taciturni- tas Patriarchæ, obfirmate per stantis in non prodendo quas ob caufas feceffiffet: quæ fi co- gnofcerentur, ut plerumque contingit curari ægritudines quarum origo non latet, iniri non- nulla fortaffe potuiffet utilis ratio remedii. Nunc in cæca ignoratione arcanorum fenis fen- fuum, quamlibet multa dicerent, verba in irri- tum jactarent, uti quijaculantur fcopo non vifo. Confumpto in his fruftra dierum aliquot fpatio, defperatoque regreffu, perfertur ad Imperato- rem rei fama, quæ gravis ei permoleftaque fa-> ne accidit. Itaque is communicato quod audie- rat Epifcopis qui forte adfuerunt, quærebat ab ipfis quid faciendum tali occafione cenferent. Perplexa corum oratio fuit, primum exaggeran tium momentum inufitatiffimi facti. feceffiffe de medio repente Principem facrorum nulla nota caufa, in plena cum Ecclefiæ tum Reipu- blicæ pace. tum addentium haud in promptu effe rationem, aut loco movendi Primum Anti- ftitem, aut alium quærendi qui ei fufficeretur. fed præ his omnibus augebat æftum eorum qui confulebantur de re tali, ejus qui confulebat eminens ex vultu & fruftra diffimulata pertur batio. Ipfe quippe Michael dum rogabat quid opus facto, male metuebat ne audiret quod fua ( cujus eft inflexibile in gratiam Judicium) in- tus ipfi exprobrabat confcientia: caufam nimi- rum dediffe ipfum fecedendi Patriarchæ, quan- tumvis ille id fateri recufaret ; fed mutum do- lorem obtentu nefcio cujus, de quo folo quere- batur, fui contemptus occultaret. Continuo ergo Epifcoporum undecunque conquintion evocatis deliberatio indicitur de re præfenti. Convenitur in id tandem, ut Nicetas Epi- fcopus Heraclea mitteretur ad Patriarcham (nam is tunc diverfari dicebatur in Mona- terio S Diomedis) perlaturus ad ipfum juffa Synodi revocantis ipfum, & publice no- xiam intempeftivamque judicare fe ipfius feceffionem declarantis, feque paratam ex- hibentis ad audiendas ex ipfo caufas ejus in- I
opinatifimi nec probabilis facti; interim au- Α καλῶν, πᾶ τὸ ἐπιτιμᾶν, εἰ καὶ τάτες δεήσεις;
tem reprehenfurus quod perperam egiffet, ille quidem forte in tranfverfum actus ægritudine quadani animi; cæterum illam, qualifcumque demum effet, prius oportuiffe fignificari convocatis ad idiplum Patribus, & perquirendas ipforum de remedio fententias, ac ex eorum confiliis emendanda que a recto declinarent auctoritate quæ in ipfo refideret, utpote Patriar cha, quem deceret plurimi facere, ac religiofiffime obfervare Canones Patrum, & juxta scita eorum modo arguere, modo obfecrare, modo increpare fi & hoc opus effet. Deni Edit. Rom. que iterato denunciaturus ipfi : velle omnino congregatos Patres exponi fibi caufas, quæ Pag. 74. illum ad recedendum inipulerint, paratos ad adhibendum quam efficaciffimum poffent reme dium cognitis malis, Ea mandatà Synodi ad Patriarcham fuerunt . Imperatum autem MiB eft ut nifi obfequentem fe præberet,ac reditum polliceretur : omnino ediceret, decernere Sy
nodum, & citra omnem tergiverfationem ab eo exigere, at alterum horum faciat quod malit; aut redeat, & rurfus Ecclefiæ curam fumat; aut fi id recufet, det Libellum ceffionis Throno. Non enim bonum effe relinqui Ecclefiam fine Pastore, His Nicetas mandatis & epiftolis_acceptis, ftrenue defuncturus commiffo negotio Nicæam advolat; & inde quam celerrime ad Monafterium in quo tunc erat Patriarcha, perveniens, exponit ei quæ Synodus mandaret. Ad ea ille refpondit; quod caufam feceffionis fuæ quærerent, nihil jam attinere declarari eam quippe cujus emendandæ tempus præteriiffet; nec fibi reliquum aliud effe, quam ut tacitus a negotiis abfcedat. Non enim incurabilibus ad
hiberi remedium poffe. & apparebat eum infexi- biliter perftiturum in tacendo caufam: adeo præ- fracte illam enunciare recufavit; & expifcari ex eo aliquid fæpius conatum femper Nicetam con- ftantiffime repulit. Tunc is habito confilio cum fuis, poftquam fruftra fe contendere, nec fpem relinqui ullam melioris fucceffus fi pergerent inftare, fatis conftitit: ad ea quæ in arcanis mandata poftremo acceperant circa optionem afferendam devenerunt. Ea re audita Patriar- cha ftatim fe loco ceffurum dixit Ac quia li- bellum ceffionis indicem confcribere oportebat, opera in id continuo collata eft. Sed cum fug- gereret Heracleenfis: addere Patriarcham de- bere, ut videretur idonea ceffionis caufa, in- dignum fe tali Sacerdotio fuiffe; exafperatus ea mentione Arfenius turbavit cuncta;cœptum- que abrumpens: Nempe inquit, vobis non fuf- ficit,& D & verbo, & fado renunciare me dignitati, η fed caufis præterea probrofis implicare me quæri bis? volentes cedimus adminiftratione rerum, nec curamus quidquid inde fecuturum fit. fic tracta- tione indignanter abrupta dimiffus inciviliter Nicetas, fummaque celeritate remenfus viam ad Auguftum & Synodum rediit : retulitque pri- mum quid dixiffet Patriarcha: deinde ceffionis iegotium quo in nodo feciffet: & quam fru- Ara fperaretur Alecti eum ad quidquam eorum que recufaffet poffe docuit. Adjunxit reftare viam adhuc aliam explorandæ ipfius circa ceffi- onem fententiæ; fi miffis ad eum certis qui Pon- tificium lituum & candelabrum ab eo recipe- rent, utrumque præberet. Succeffu confilium non caruit Petentibus enim illa refpondit Patriarcha, fumerent fi vellent, fe quidem E haud prohibere. Quibus Imperator cognitis ni- hil ad fui excufationeni apud omnes, & a- pud ipfum Patriarcham fi quid ei minus gratum accideret, amplius expectandum ra- tus: cum præfertim Nicephorus Ephefi Epif- copus affirmaret, minime canonicam Patria- cha Arfenii ordinationem fuiffe. Feftinan- ,, te quippe ad fue coronationis ceremo- niam Theodoro tunc Imperatore & ip
τέως δὲ καὶ ὡς θέλοιον πάλιν μαθεῖν τὰς αἰτίας ὡς & θεραπεύειν, εἰ δαύαιτο, ἕτοιμοι . κὶ ταῦτα μὲν ἦσαν πυρὸς ἐκεῖνον. προςέτακτο δὲ τοῖς ἀπαγ γελᾶσιν, ὡς εἰ μὲν πραύνοιτο καὶ ἐπανήξειν ὑπό G χοιτο, εἰδ ̓ ἄω, ἀλλ' αὐτὸς ἀναγκάζειν δυοῖν θάτερον ἐκτελεῖν, ἢ ἐπανελθεῖν πάλιν, καὶ τὰ Εκκλησίας αναλαβῶν, ἢ μίω εἰ μὴ βάλοιτο, διδόναι λίβελλον παραιτήσεως. μὴ δὲ τὸ καλόν ε και ἢ Εκκλησίαν ἀποίμαντον . Ταύτας οἱ ἀμφὶ Νικήταν δεξάμίμοι τὰς ἐπιςολὰς, ἐπὶ Νικαίας ἐχώρον, επειδή τα προτεταγμένα ἐπιτελέσοντες. ὡς δ ̓ ἐξελθόντες ἐπέςησαν τῇ ἐν ᾗ κατῴκει μου και, προσελθόντες της Πατριάρχη, καθὼς εἶχον ἀπὸ τῆς Συνόδα κελοίσεως, ἔλεγον. ὁ δὲ μὲν ἡ αἰτίας καιρὸν αὐτοῖς παρῳχηκέναι φήσας, πρέπειν δὲ σιγῇ εξω πραγμάτων ἐξίσαθαι. μὴ δὲ τὸ εἶναι θεραπεύειν τὰ ἀνιάτράτα, ὅλος [ πρὸς τὸ παραιτεῖπαι· οἱ δ ̓ ὡς πολλάκις προβαλόν τες, ἐφ ̓ ᾧ τῆς ἐκείνα γνώμης κρατήσειων, ἐν ἀμηχανίᾳ τὰ πράττειν τὶ νὰ ἀνύειν ἐγένοντο, ὅπερ εἶχον δὲ ἀποῤῥήτων πράττειν ἐπὶ τάτοις ἐξέφαινον, καὶ ἐξαιτών των εκείνων παραίτησιν, εὐθὺς παρητεῖ. το ὡς δ ̓ ἔδει σωτάττεπε ταύτίω, καὶ συνετάττετο τα Ηρακλείας ὑπαγορεύοντος, τὸ ἀνάξιον προς θὲν τῆς Ιερωσιώης εἰς τὸ τῆς παραιτήσεως ολο γον, ἡγείαινέ τε δὲ ἄνδρα, καὶ ταραχὴ μ. κτὶ δ' ἐκ ἀρχόμβροι, ἔλεγε, τῇ ἐκ λόγων, ἢ μίω δ ̓ και πράξεως παραιτήσει, να αἰτίαις ἐκ ἀγαθαῖς συμπλέκειν ἡμᾶς βέλεθαι; ἑκόντες έξιςάμεθα Ἡ πραγμάτων. ἐδὲν ἡμῖν μέλον κὰν ὅτι γένη). ὅπω τοίνων ἀποκραπέντες ἐμβριθῶς ἀποπεμπο μένω, διαταχέων τὸ μεταξὺ διανύσαντες, πρὸς κρατόντα καὶ * Σμύοδον ἀπαιτῶσι. καὶ ἀπαγγέλ λεσι μὲν τὰ τῷ Πατριάρχῃ λεχθέντα, τέλος δὲ καὶ τὰ τῆς παραιτήσεως παρενείροντες ἀμετάθετον μὲ ἐκείνα γνώμω διεβεβαίους. ἀπολήψεσθαι δὲ καὶ Η πεῖραν ἀσφαλετέρων εἴ τινων ςαλέντων τω βακτηρίαν, καὶ τὸ λαμπαδέχον ἀναλαβεῖν, ἀυτὸς το ευθέως παράχοι, ὃ δὴ καὶ γέγονε, καὶ παρεχώς ρει λαμβάνειν εἰ βέλοιντο. Ο Βασιλάς δ ̓ ἐπι τάτοις ἐκ ἔτι ἀνεκτὸν ἡγέμμος αναμένειν, εἰς ἱκανὰ ἀπολογίαν της Πατριάρχῃ τὰ ἐπιγε νησομένων, καὶ τὰ παρ ἑαυτῷ λιπαρὰν νομί σας αξίωσιν. ἄλλως τε δὲ καὶ τὰ Εφέσω Νι κηφόρες μὴ καὶ κανόνας προβῆναι τὴν χειροτο νίαν εκείνε διαβεβαιοιῶτος. Σπεδὴ γὰρ τω τοῦ τότε κρατοῦντος Θεοδώρου ἐφ ̓ ᾧ ταινιών σεθαι, καὶ τεταραγμένοις τοῖς καὶ Δύσιν ἐσ πειασίσειν πράγμασι παρ α αἰτίαν παρ ἐδεμίαν μεταξὺ χεδὸν ἡμέραν ἀλλὰ σεωςχῶς ἀπάσαις τὸς τῆς Ιερωσαύης βαθμὸς ἔτο λεῖτο πάντας, ἢ ὅτω πυρός τίω πρώτίω τῆς Ιεραρχίας τάξιν ἀνεβιβάζετο. Διὰ ταῦτα ὁ βασιλεὺς τοῖς Αρχιερεῦσιν ύφῆκε πράττειν ὅτι και βέλοντο. καὶ δὴ σκεπτομένων ἐκείνων ἐπὶ πολλαῖς ταῖς ἡμέραις, ἐδὲν πλέον ὑπῆρξε τη Πατριάρχη παθεῖν ἀνυπομονησίας ( καταγνώ σεως, ὡς ἐξὸν λέγειν να ζητῶν διόρθωσιν μικροψυχοιώτι, καὶ τὸ θρόνο ἑτέροις παρα
« IndietroContinua » |