οι Edit. Rom. λόγοι . σω οἷς καὶ Βατάτζαι, καὶ οἱ το Φι ΑΖ, καὶ οἱ το Φι Απε, & Philis flii quorum Pafens Theodorus λῆ. ὧν ὁ πατὴρ Θεόδωρος τετύφλωτο καὶ αυτός σαν τις Στατηγοπέλῳ ἡ αὐτῆς ἐκείνῳ χάριν αἰτίας, στο Καβαλλαρίοις τὲ οἱ Νοζόγγοι, καὶ οἱ Και μύτζαι, σκότει Απρηνοῖς, καὶ Ἀγγέλοις Λιβαδάριοι, Ταρχανειώται, Φιλανθρωπίωοι, οἱ ὀγενεῖς Κωντακιζωνοι, καὶ ὅσοι ἄλλοι, οἷς μεγαλογενής σειρὰ τὸ χρυσῆ συγκεκρότητο. ὁ μέντοι γε Νοςόγγος Γεώργιος και προσεφιλο τιμεῖτο . ἐκυδρᾶτο ο των άλλων εἰς κῆδος βασιλικόν προτιμώμνος . καὶ τὸ ἔτι ζῶν ὁ κρατης, αρμόζειν εἰς γάμον αυτῷ τὰ παῖδα κα βολῆς ἔχων, πολλοῖς καὶ ἄλλοις ἐπίςδε τω βελίω, καν ἐπλήρε Ε τὸ συνάλλαγμα, ei μήγε θάνατος τῷ βασιλεῖ ἐπελθὼν, ἐμποδὼν ἔφη τῇ πράξει. τότε δ ̓ αὖθις ἐπιθαῤῥοντα τοῖς ἐγνωσμένοις ὡς καὶ πάλιν τυχεῖν ἔται οἱ τὸ κήδος μέγα φρονεῖν ἡ ἐλπὶς ἐποίει. καὶ κατηλαζονεύετο πρὸς τὰς ἄλλες, κὶ μᾶλλον τὸν αυτανέ ψιον, ὃς τὰ ὁ μέγας Κονοςαῦλος αφιλοτιμέμετ νος. ὅθεν κἂν τοῖς βασιλικοῖς προαυλίοις, ανέδίῳ ἐσκιώει, καὶ καθ ̓ ἡδονίω σατριβῆς ἱππαζομένοις τοῖς ἄρχεσιν ἐπὶ κοιτδ σαυ τριβῇ, ἢ καὶ και παίγνιον σκύηθες σφίσι τῆς σφαίρας, ἐκ μεγάλε το πάῤῥες συνιππάζετ, κὶ συνέπαιζον, ἐγγὺς ἱςαμέναις, καὶ ὁρώσαις ταῖς βασιλίσιν ἐπιδεικνύμβυος. cum Strategopulo eamdem ob caufam excacatus eft: Et cum Gaballariis Noftongi > ac Camytzæ; & cum Aprenis, atque Angelis Libadarii, Tarchaniota, Philanthropeni, & nobiles Cantacuzeni; tum fi qui alii, quibus illa magnifica feries, & quafi aurea nobi liffimorum Procerum corona conftabat. Noftongus inter eos Georgius æmulationis communis modum peculiari ambitionis arrogantia fuperabat, eo maxime in fuperbiam elatus quod Imperator adhuc vivens filiam illi collocare in matrimonio decreverat ; & multos iftius fui confilii participes fecerat : & omnino mandaturus executioni rem eam fuerat, nifi morte fuiffet præoccupatus. Porro tunc adhuc Geergius in ea perftans fiducia perficiendæ hujus affinitatis jam ante definata, ifta ipfa fpe in tu pag. 38. perbe defpiciens tum ipfum maxime nepotem ex forore Magnum Conoftaulum impotentius. æmulans. Quare in atriis Imperatorii Palatii vane, ac impudenter fefe jactabat: adeo ut non dubitaret puerilibus Augufti ludis fe immifcere, colluiorem fe Principi obtrudens, & cum eo fimul equitans in arundine, pariterque, ut folitum illis, pila ludens & in fimilés ejus ætatis remiffiones fefe ingerens familiaritate nimis audaci, ficque fefe Reginis fororibus Imperatoris coram e propinquo fpectantibus venditans vano gloriolæ pru T ท CAPUT morem non modicum inflabatur: cum alios fu ritu. XXII Vt Patriarcha faventium Palæologo ftudia comprobarit. Έως γε μίω ἐπεὶ ἐκ ᾧ ἀνεπιξόπατον μέ- CV Erumenimvero cum diutius non pofuer Par νειν τὸν βασιλέα, ἐν ἀφήλιξι γνωριζόμενον ἢ ἀπαλὸν ἦτορ φέροντα, συνελθόντες ἅμα οἱ ἐν τέλει καὶ βελευσάμβυοι ὡς ἐκ ἀσφαλὲς δίχα τῆς Εκκλησίας, καὶ τὸ ταύτης προεςῶτος, Αρσένιος δ ̓ ἔτος ων, καθισἂν τὰ τοιαῦτα, πρὸς μὲν τὸν Εξαυτώρειανὸν Πατριάρχίω πέμπεσι τὴν ταχί. την μετακαλέωμοι Νικαίηθεν τέτον. αυτῶν δὲ καθ ̓ ἑαυτὸς ἐφ' ἡμέραις χασκεπτομένων, ἄλλον ἄλλες εἰς κηδεμονίαν το βασιλέως προκρίνοντος τέλος ἐπὶ τῷ μεγάλῳ Κονοςαύλῳ τῷ ῥηθέντι Παλαιολόγῳ ἡ κοινὴ βολή καταντῇ ὡς αυτό γε ν μόνω παρὰ τὰς ἄλλες ἱκανε πρὸς τᾶτο φα νέντος · εἴπερ δὲ ἄλλον σρατηγικώτατον εἶναι ἄνδρα, καί οἱ ἐκ παλαιὸ αὔταρκες εἶναι τὸ συ γενές. » Τίτον, τὸ πρὸς τὸν κρατόντα συγγενές. ἅμα μὲν αυτόθεν, ἅμα δὲ καὶ ἐκ - συζύγε. μὲν τὸ δεύτερος αυτανέψιος τν, τὰ δὲ δευτέρας αυ τανεψίευἱός, πολλίω ἐμποιεῖν αὐτῷ τὰ εἰς τὸ κηδε μονικὸν τῶ βασιλέως παρὰ τὰς ἄλλες ἐκχώρησιν . ἀλλὰ τὰ μὲν ἐκείνε πρὸς τὸ προτιμάθαι τῶν ἄλλων δίκαια ταῦτ ̓ ἦσαν, καὶ ὁὑπὲρ ἐκείνα λέγων τα τα προσβάλλετο . παρέχει δὲ, καὶ τὸ εἰκὸς ἐν νοεῖν, ὡς κἀκεῖνος τὸ πρᾶγμα ποικίλως μετα χειρίζετο, ἐκ ὀλίγες κλέπτων ταῖς ἀγαθαῖς ὑποχέσεσι . ἢ μᾶλλον οἷς ἐκπεσεῖν τῶν ἀξιωμάτων συνέβη ἐκ τῆς τὸ καιρὸ δυσκολίας τὸ πρότε ρου ὁ δὲ ὑπελθεῖν μὲν ν φροντίδα μη ~ D tenera ac ætate certi Tutoris providentia deftitutus relinqui ad electionem apti ad id munus coeuntes magno numero præcipui quique Magiftratus, atque aula Proceres, ante omnia decreverunt: haudquaquam tutum videri tanta de re itatuere fine Cleri, & Ecclefiæ confenfu, ejufque confilio ac nutu qui rebus Ecclefiafticis tunc præerat (is erat Arfenius) per Exautorianorum Patriarcham illum ex Urbe Nicza curriculo accerfunt. Ipfi vero interim ferio in deliberationem ingreffi poft multam, & attentam dif quifitionem difceptationefque varias alio alium præferente tandem in eam fententiam majori ex parte conveniunt quæ curam Imperatoris ac tutelam fæpius memorato magno Conofaulo Palæologo committendam cenfebat Videri enim illum unum præ cunctis reliquis ad eam rem idoneum maxime, utpote virum fortem, & rei militaris experientiffimum cuique affatim fuppeteret antiquæ nobilitatis. Accedebat tertio loco domeftica fanguinis necefitudo cum Imperatoribus A plane his argumentis conffum eum, pag. 39. cerant. Et fuberat caufa cur occafionem multos putatur amplis fibi promiffionibus. Α δὲν μελλήσας, κατένδε . πένης ὢν καὶ μηδὲν ἔadjunxiffe , præfertim ex iis. qui nuperis Edit. Rom. Aula tempeftatibus jacturam dignitatum feχων και τὸ μέσον τὸ ἀξιώματος, φιλοτιμότερον σαζιών. ὡς ἂν δὲ μὴ δοκοίη τις ἐξ ἑτοίμα λαμβάνειν χάριν τοῖς παρέχεσιν ἔχειν, μὴ δ ̓ ὡς φορτίον ἐπωμιζόμθμος παραιτεῖναι ἐζήτει μὲν C ἢ τὸ Πατριάρχες ὅσον ἔπω ἐπιςησομένα συναίνε ἐ και χρείαν μᾶλλον ἀλλ ̓ ἵν ̓ ἀσφαλέσερον σιν cunctatione omifa, in rem fibi unice necef- pag. 40. CAPUT XXIII Ur Palaologus Magni Ducis honore auctus fuerit. Magna igitur Procerum confenfu Curator electus Reipublicæ per teneram regnantis ætatem, concedente Imperatore, Magni Ducis appellatione infignitur: Itaque mox Palæologus fimul Dux Magnus, fimul Tutor Principis acclamatus, de publici confilii fententia, rem adminiftrare publicam cœpit: eaque occafione regium attigit ærarium. Erat autem vis pecuniæ condita in Urbe Magnefia non facile numerabilis colle&ta, & ibi depofita a Joanne Duca Imperatore. Nam quæ alia proprie a Theodoro Lafcari ejus filio congregata pecunia fuerat tanto numero, ut ad quarvis Imperii expenfas poflet fufice fecure cuftodiebatur in Arce ad Scamandrum fita quæ diminuto vocabulo Aftytzium hoc eft Urbecula vocatur. Cæterum non ex corrafionibus, & extorfionibus iniquis hæ fummæ confati fuerant. neque ne commercii e terris exteris, innoxio redi- citatem publicam perennia fumina redunda- δε Βοι, * μὲν ἐκείνων βυλευμάτων τὸ κῦρος B C οιι ἐχ ἧττον καὶ ἀπὸ τῆς Εκκλησίας ἤθελαν εἶ ναι, ἐμω δὲ, ὥςε νὶ σφᾶς ἀναγκάζεθαι, ἐφ ̓ οἷς ἐδέδοκτο σφίσι μεταβολοεθαι. τὸ δὲ προβι βαθῆναι τὸν τὰ βασιλέως ἐπίτροπον εἰς βαθμὸν τὰ ἀξιώματος μείζονα, εἰκός γε εἶναι διωμολό γεν, καίπως καὶ ἀμηγέπη διὰ ταῦτα καπὶ τέτῳ συνεφώνουν οἱ πλεῖσοι, καὶ εἰς μέγων Δῆκα ὁ βασιλικῶν πραγμάτων ἐπίτροπος μετατίθεται βασιλέως δῆθεν διδόντος βασιλέως δῆθεν διδόντος, καὶ τὸ λοιπὸν ὁ Παλαιολόγος μέγας Δὲξ, καὶ τὸ βασιλέως ἐπίτροπος φημιζόμθυος, πρὸς τοῖς φροντίσι τῇ κοινῶν [ . € ἐξ ἐπιτάγματος ἀπαραιτήτε συμπραττόν των, καὶ τῷ ἐντέλει, διώκει ταῦτα . καί πως άμηγέπη διὰ ταῦτα κατ' ἀναγκαίας χρείας των βα σιλικῶν ταμιείων προσήπτετο . ἦν τὸ χρημάτων πλῆθος ἐναποτεθησαυρισμένον ἐνμαγνησίᾳ, ῥᾳδίως ἀριθμητὸν συλλεγὲν καὶ ἀποτεθὲν παρ ̓ Ιωάννα 7 Δέκα και Βασιλέως. τὸ δὲ παρὰ τὸ παι· δὸς ἐκείνα Θεοδώρα ἳ Λάσκαρι συναγόμβυον ἰδίως ἄλλότι χρῆμα εἰς βασιλείας αύταρκες ἔγκον, ἐν τις καὶ ἄνω Σκαμάνδρα φρεείῳ τῷ ὅπω πῶς Αςυτζίῳ ὑποκοριζομένῳ ἀσφαλῶς ἐναπέκει· το πλίω ἐκ ἐκλογαὶ ταῦτα εἴσπραξις ἄδικος ἐδ ̓ ἀνθρώπων βίος, κ πενήτων εχ ἧττον ή χρυσὸς αἵματα . ἀλλὰ πλᾶτος, ἔκ τε τῆς περὶ τὰ ἴδια προμηθείας, καὶ ἐκ δ τῷ ἀλλοτρίων και προσέ D νεξιν εἰσφορᾶς, συλλεγείςτε να αυξηθείς. ὃ μὲν καὶ Η δ ἐκ γεωπονίας συνῆγον, τὸν δ ̓ ἐξ ἀλλοδαπῆς συνέλεγον. πλίω εχ ὥςεν αποτεθησαυρίσαι πάντα μηδενὸς μετέχοντος, ἀλλ ̓ ἐξαιρεμένων τ ἀναγκαίων, εἰς δόσεις, κι ρόγας, καὶ δαπανήμα τα, καὶ μᾶλλον εἰς ἐπιφανῶν μὲν ἀνδρῶν φιλοτιμίας, πενήτων ἢ χορηγίας . ὡς ἐκχεῖσαι και ἀεννάων ποταμῶν πλημμύρας, τὸ βασιλικὸν ἔλεος, τὸ λοιπὸν ἢ χρημάτων τοῖς ταμείοις ἐντεθη ་ 기 ~ defcendere inftrumenti etiam ruftici, ac jumentorum ad agriculturæ minifteria, vel aratra vel farraca trahentium; cujus ge neris provifores, ac præfectos per caftra fingula conftituerat : attributis cuique arci jufque præfidio certis pagis unde fufficienteret; fed ex abundanti etiam inde Princeps tis annona copia non folum militibus fuppehaberet, quod larga in multos beneficentia profunderet. Theodorus porro etfi efficacior in auro ex communi collatione congregando; tamen idem erat præ fimplicitate mentis haud fatis caute in eodem prodige difpergendo profufior. Ut quod in maritimis æftibus Euriporum ac Carybdum hic quoque, quadam alterna reciprocatione effluentis, refluentifque pecuniæ cerneretur; exhaufti per largitiones ærarii damnis facili mox corrogatione repofitis; imo quod expenfum erat abundantius redeunte, per modicas licet fingulis, cæterum propter multitudinem conferentium in fummas vel maximas excedentes contributiones fubditorum ; nec inde exhaufta privata quorumcumque, facultate ; utique quam late ad omnes promanantes, & varie in domum ac fortunam quamque perenni quodam curfu profluentes principalis beneficentiæ alerent rivu-, li. Prompta quippe præfto aderat omnium neceffitatibus larga benignitas Principis libentius tribuentis quam acciperet, quid enim aliud Chrifti lex præfcribit dare cuivis petenti præcipiens? Cujus beatus fruCtus eft : abundare univerfos, egere ne σαύριτο. τὸ τὸ ἐπὶ Κύρα καὶ Δαρεία τὸ πάλαι λε- A γέμμον, ἐπ ̓ ἐκείνοις ἄντικρυς . καὶ ὁ μὲν Ιωάννης, πατὴρ Ρωμαίων. ὁ δ ̓ αὖ Θεόδωρος, Δεσ πότης ἐπονομάζοντο. εἰς τόσον καὶ γὰρ, ὁ μὲν Ιωάννης προμηθευτικῶς τοῖς ἅπασιν εἶχεν, ὅτε καὶ ἰδίαν πρόνοιαν τῆς βασιλικῆς ἐξεσίας τὰ λεγόμια ζαγηλατεῖα ἡγούμρος, παρ ̓ ἕκαςον κάςρον καὶ φρέριον, κώμας ἐπὶ τέτοις καθίςη . ἐφῶπερ ἐκ τῆς ἐκείνων ἐπικαρπίας καὶ εἰσφορᾶς, σιταρ κοῖτο μὲν καὶ παρακείμενον φρέριος, ἔχοι δέ γε καὶ ὁ κρατὸ ἐντεῦθεν πολλοῖς ἢ καὶ πᾶσιν ἐξαντλεῖν τὰς τῆς εὐεργεσίας ἀμάρρας. ὁ δέ γε Θεόδωρος εἰ καὶ δραςικώερον ἐχρυσολόγει ἐκ κοινῶν σκδόσεων, ἀλλ ̓ εἰς τὸ πολλαπλάσιον ἐξεκένες γνώμης απλό- Β τητι, ἐξ ὧν ἀμπώτιδες τινες καὶ χαρύβδεις ὡς ἐκεῖ τῆς θαλάασης ἐνταῦθα τα χρημάτων ἐδείκ νωτο, τὸ δὲ ἀφαιρέμμον ἐπληρὲτο πάλιν ἐκ τῶ ρᾳδίως. καὶ τω ἡ τὸ ὄντος αφαίρεσις, το προσγινομένω τοῖς ἀφαιρεθεῖσι πρόθεσις πλείων, εκάσε μεῖον μὲν σιωδίδοντος διὰ ἢ κοινίω εἴαπραξιν, πλέον δ ̓ ἔχοντος περ ἀφῄρηται, ἐκ τὸ πάντας ἐκ βασιλέως ἔχειν, καντεῦθεν ἢ ἐπιχορηγεῖν, ὅτε δέοιτό τις ἐκ 7 «υροχείρω . καν τῷ διδόναι μᾶλλον χαίρειν, ἢ τῷ λαμβάνειν. καὶ τὶ γὰρ ὁ τὸ Χρισ νόμος ἄλλο βέλεται ὁ διδόναι πᾶσιν ἐπιτάττων αἰτῶσιν: ἢ ὥςε πάντας ἔχειν, ἢ ἐξαπορεῖται μηδένα, κοινά προκειμένω το νόμο, ὡς ἄλλες παρέξοντος ἑτοίμα, είγε ἄλλος Σπορήσει διδές τοῖς δέγε μικροψύχοις, καὶ τὸ κατ' ἐγγύζω χρέος, εἰς πολλαπλάσιον πρόσεςι, καὶ ἐγγυητής Θεός, τὸ θαυμάσιον. ~ C minem: compenfante vicifitudine commu- CAPUT XXIV. Ut ægrotans Imperator Joannes multa pauperibus erogaverit. Βονλομαι τοίνω καὶ ἄλλο τι διηγήσαθαι περὶ τότων παραιτᾶμαι δὲ, ὅτι καὶ ὁ λόγος διὰ τὸ χρήσιμον παραβέβαςαι. νόσος ενέσκηψε το βασιλεῖ Ιωάννῃ ποτὲ ἀφαιρεθέντι ν ἐπ ̓ ἀγαθοῖς βοηθὸν σύζυγον, ἢ ἐκ οἶδ' ὅτι ν φῶ τῶν θαυ μασίων ὀνομάτων Εἰρήνίω, κι ἡ νόσος ὡς χαλεπή. ἐπείληπτο τὸ θὰ τὸ γῆρας οἶμαι. Τῶν γου ἰατρῶν ἀπορούτων ἐφ' ὅτι καὶ τράποιντο, αυτὸς ἐπὶ Θεὸν καταφεύγει, καὶ τὸ ἐκείνες πρὸς πάντας ἔλεος, καὶ τὸ διατὸν ἐκμιμεῖται ώριςο τοίνων καὶ σάκκοις ὁ χρυσὸς ἐξαντλείται, καὶ ἀνὰ ἓξ καὶ τριάκοντα τῇ ἀκιβδήλων νομισμάτων ἑκάςῳ τὸ ὁπεδήποτε ἀπόρων δέδοται χωρίς ·ῇ εἰς θείες ναὸς, ν μονάς, καὶ θεοφιλεῖς ἄνδρας εξαντληθέντων, ἐπιμετρημένε τὸ ἐλέας πλείςοις ἡμιόνων σάγμασιν· ἀλλ' ἐπιμετρεῖται τις ἐλέει τὸ τὸ Θεὸ ἔλεος, ο ῥαίζει τῆς νόσω ὁ ἀπενῶν, ἡ ἐπιγάννυται, ὡς εἰκὸς, τῷ ἐλέει. ~ Ρωμαίοις ὑπολογεῖθαι θέλων ὡς ἀμείοτα τὰ κοινὰ τὸ τοσούτε προβάντος ἐλές, αυτὸν ἐκεῖ νον τὸν ἐλεήσαντα του λεγομένων ἔφερε μάρτυρα πρὸς τὸν Πατριάρχων Μασσήλ λέγων, ὡς ἐ Ε E Olo & DValefcaliud huius generis narratai peto-air. Rom. veniam, fi argumenti utilitate tra- pag. 41. &tus digreffionibus indulgeo. Morbo correptus" aliquando eft Imperator Joannes recens vidua tus præclara in rebus bonis adjutrice conjuge; illa, inquam, admirabili Irene, cui prome rito laudandæ verba defunt. Erat autem morbus fane fonticus, & gravis, quippe cafus inducebat epilepticis acceffionibus fimiles; etfi forte hi debilitati ætatis jam provectæ juftius imputari potuiffent. Incertis medicis quo fe vertefent, Aeger ad Deum confugit ; & ejus largam in omnes mifericordiam prout poterat imitatur. Ergo ejus mandato hauritur e thefauris aurum plenis faccis, & ad fex & triginta probæ monetæ nummi egenorum cuilibet ubicumque degentium divifi funt, præter ea, quæ in facra Dei Templa, in Monafteria, & viros Deo devotos funt expenfa, liberalitate ea per multos onus ftos mulos quo oportuit miffa. Hæc Augufti mifericordia Divinam in eum attraxit Ergo is agritudine primum facta leviori, deinde plane convaluit, gaudio ejus, & fructu animi, quantum fas erat ex tam evidenti experimento Divinæ mifericordiæ capere. Tum purgare fe apud Romanos volens, fi forte querentur effufa in pauperes liberalitate publicum ærarium exhauftum, illum ipfum cujus gratia fanatus fuerat Deum teftem allegavit, Patriarchæ Manueli fancte affirmans: nihil prorfus ex iis, Edit. Rom. pag.42. θείας κτήσαιτο ταῦτα καὶ μελέτης ἰδίας quæ data fuerant, e thefauris Reipublica de- Α δὲν ξιώτληται την κοινῶν, ἀλλ' ἐκ προμη ὧν γεωπονῶν ἐκ ἀνίες δὲ εἰδημένων ἀνδρῶν CAPUT X X V Ut Magnus Dux levi delibatione regia pecuniæ hominum fibi πολλὲ Hoc porro de tempore pecuniæ numerus effet depofitus, non erat rum inexorabilis ei thefauro impofita cufto- haud finens inde aliter quam cunctis dam inde donari haud neceffariis de caufis. quis eo nomine de ipfo quereretur . quafi non fatis fevero publicæ pecuniæ cufode; ei fe purgabat negans in proprios fe ufus quidquam inde fumere; in cujus rei fdem fuam domefticam oftendebat paupertatem Tamen quæfitis occafionibus identidem procurabat ut quidam inde acciperent, non magis id agens ambitionis instin&u quam fapienti provifione futurorum prout rei exitus monftravit. De illius porro modo memorata paupertate fi quæ audivit ex ipfo quondam præfens hujus Hiftoriæ fcriptor, hic pro teftimonio dixerit non fane veretur ne coarguatur mendax neve hoc illi cedat in dedecus quod "Pa C D in quadam lite fratris fuæ focrus Angeli, ἐ Μαγνησίᾳ ἐκ εξόν τ της μεγάλα Δεκί τε καὶ ἐπιξόπῳ ῥᾶςα λαμβάνειν καὶ χορηγεῖν ὅπε τώ βελομένῳ͵ οἱ ἐφειςήκει γὰρ τὸ κελτικὸν καὶ πελεκυφόρον ἐφέξον ἤν τις ἐπιχειροίη, καὶ φυλακή τω τοῖς ταμείοις, ὡς γνωςῶς δίδοθαι ὅπως τὸ ἀναγκαῖον τῆς χρείας ἀπῄτει . ἐδίδοντο δὲ πολλάκις καί τισιν ἐπιτάττοντος προφάσει χρείας ἐκ ἔσης . καντεύθεν ἀρχὰς ἑαυτῷ ευμενείας προκαταβάλλετο, οἷς ἐκ ἦν τῆς εὐεργεσίας ἐπιλελῆθαι . καὶ δικαίως ἂν ἀπολοφησόμενον εἰ μή τινι παρεῖ χεν αυτὸς δὲ τίω ἐνᾶσαν πενίων . ὅμως ἀφορμὰς ἐδίδου λαμβάνειν ἢ κατὰ νας, ε μᾶλλον κατὰ φιλοτιμίαν πρόνοιαν τῶν μελλόντων ὡς ἔδειξε . τα δ' ἐκείνα πενίαν εἰπόντος ἐκείνε ποτέ παρών καὶ ἀκάσας ὁ γράφων, εἰ μαρτυροίη, ψεύδος ἀλῶναι ἐ δέδοικεν, ἐπεὶ κακείνῳ εἰς καύχη μα δόξης ἦν ἡ πενία τότε λεγοντι . τρισὶ γὰρ μόνοις νομίσμασι και τὰς κατ ̓ οἶκον χρείας τὸ ποσὸν αυτῳ ὅτε βασιλεύς ὡς ἔλεγε περιΐκατο * “ Αγγελον ἀδελφὸν ὄντα † πενθε ρᾶς, ὅν μέγαν Πριμμικήριον αυτός βασιλό σας ἀπέδειξεν, ἐκάλει παρόντα, ὅπως αυτὸς φιδος προικός μαρτυρήσοντα . κακεῖνος λαγχάνοι παρ' αυτῇ δίκας ὑπὲρ τῆς ὁ ἀδελἐγγὺς παραςὰς ἐμαρτύρει, καὶ ἡμεῖς ἠκέομ λέγον τος, καὶ ὅρκον προςιθέντος τοῖς λεγομένοις τότε τοιγαρουν τις πολλές καὶ μᾶλλον οἷς τὸ εὐγενὲς τὸ γένος ὑποποιέμθυος, παρεῖχον ἐξ εὐλόγε δῆθεν προφάσεως, των βασιλικῶν χρη μάτων ἀπόναθαι, αυτὸς τέως ὡς εἶχε στ τηρῶν ἑαυτὸν τῶν λημμάτων ἀνώτερον. fervans. 2 CAPUT θα CAPUT XXVI. Ut venientem ad fe Patriarcham Dux magnus fumma ~ Nterim Patriarcha cum Electis ex Ele cham, ΤΟ & Archiepifcopis adventare audiebatur: quod fimul Palæologus cognovit, ante omnes ipfe longiffime proceffit obviam, nihil ad fummam tum erga Patriartionem Gibi reliqui faciens : quippe qui petum erga facrum Collegium venera. dibus incedens, correptis manu muli quo Patriarcha vehebatur habenis, eum ufque intro Palatium Regium præiens duxerit : tum ibi Auguftalis faftigium in ejus gratiam demitti jufferit: fimul difcurfu per fefe in omnem partem folicito fatagens in omnibus quæ ad honorem faciebant Antiftitis præfentis; fimul etiam neceffario fungens obfequio turbæ fubmovendæ ne quid obftaret quominus facile ad Auguftum accederet nullo deinde tempore ab eo disjungeretur Patriarcha, in ipfo momento admiffionis; ac Jam præfeferebat permittere fe prorfus arbi- Edit. Rom. trio Patriarcha ele&tionem fuam : neque ali- pag. 38. ter quam ipfo jubente, & annuente Synodo, Tutoris officium fubiturum . Quod ut fignificaret, productum puerum Principem tradit in manus Patriarchæ, medium inter Ecclefiafticos Proceres circumdantes undique : qualit ex ejus, & facri Collegii fententia, &c pracentis; Εκτος του Ν τοσέτῳ δὲ καὶ ὁ Πατριάρχης σκώτ Α I Ner Κλήρος καὶ τοῖς Αρχιε ρεῦσι παρεῖναι ηκέστο καὶ ὃς αυτίκα μαθὼν πρὸ τοὺς ἄλλων αυτὸς ὑπαντᾷ μακρότιμίω τίω μεγίσω ἀφοσιώμθμος των Πατριάρχη, καὶ παντὶ τῷ ἱερῷ πληρώματι, πεζῆ τε βαδίζων καὶ τὰς τῆς ἡμιόνε τὰ ἱερέως χαλινές κατέχων . ἕως καὶ αὐτῇς ἐντὸς ἢ ἀνακτόρων προηγούμθμος καθισᾷ, καὶ δὴ σκηοἱ μὲν βασιλικὼ ἐκείνω χάριν ὑποςῆναι και λαύει, ἅμα μὲν καὶ καὶ τῶν εἰς ἐκεῖνον τιμώ. ὑποτρέχων ἐν πᾶσι να θεραπεύων, ἅμα δὲ καὶ ἐς πρόφασιν ἀναγκαῖαν, τοῦ ἔχειν ἐκ τοῦ ρασε πλησιάζειν της βασιλεῖ τοῦ καιροῦ διδόνα τος αυτὸν ἐκεῖνον τὸν Πατριάρχω, μηδεμιᾶς ὥρας τοῦ κραΰντος ἀπολιμπάνεθαι. συγκε χωρήκει δὲ οἱ ἀσμένως πάντα ὡς οὐκ ἄλλως ἐπι τροπεύσων, εἰ μὴ αυτός αυτός γε κελσίοι καὶ ἐπινδοι ἡ Σκύοδος. ὅθεν καὶ φέρων μὲν “ νέον εἰς χεῖρας της Πατριάρχῃ ποιεῖται, οὕτω καὶ τοῖς ἄλλοις μέσον. ὁ βουλῆς δ ̓ ἐκείνα εξαρτᾷ τὰ παρόντα, καὶ πολλάκις ἄγει & δείκνυσι τα κειμήλια, σιωπηλῶς τίω εξεσίαν ἐμφαίνων έξημ μένων ἐκείνα καὶ μόνο. κἂν αὐτὸς κελοίοι, ἐκεῖ θα τὰς ἄλλες ἕξοντας . Ι δὲ ἄρά οἱ σοφὸν, ἐκείνῳ μὲν ἐνδιδόναι της ὅλων ἄρχειν. αυτ δ' ὑποποιέμμος ἢ ἐξάρχοντα λαμβάνειν οἷόν τ' εἶναι ὡς ἐπ ̓ ἀναγκαίοις παρέξοντα· ἡ ἐπεὶ άν νάγκη τὗ ἐκ τῇδ κοινῶν τοῖς περὶ Ἡ Πατριάρχω οικονομείθαι, καὶ μᾶλλον τοῖς Αρχιερεύσι, τὰ ἐπιτήδεια, αυτὸς λαμβάνων ἐδίδο, και προ σεπεφιλοτιμεῖτο τὰ πλείονα. τὸ μὲν πρόδηλον, ἐπ ̓ ἀναγκαίαις ταῖς προφάσεσι, τὸ δέ γε σπεδαζόμενον παρ' εκείνε, σοφῶν ὀφθαλμούς cafonem eam captans excæcandi fapientum ἐκτυφλώττειν δώροις, καὶ τῷ ἐκείνων ὑποποιείται δύνοιαν, ὃ καὶ γινόμθμον καθεκάςω, ροπω συμμείας ενεπόιει μεγίστω παρ' ἐκεί των ἑαυτῷ διδόντι, καὶ τὰ τῆς πρὸς ἕκασον ἐκείνον τιμῆς τε καὶ ὑποπτώσεως ἦσαν. ὡς ὀλιγον τὸ μεταξὺ διελθεῖν ἢ πάντας ἔχειν ἐκεί νας ἐκ τῇ ρινῶν, καὶ ἄγειν διαπαι πη βούλοιτο. Οὐ δὲ γὰρ τῷ οὐκ τῷ ἐκείνων ὅσις οὐ δι' σφήμες μνήμης ἐκεῖνον μή παρόντα ἐπὶ τῶ κοινοῦ συνεδρία ἐποίει, καὶ ὃς οὐκ ηξίς ὑπὲρ τις ἄλλες Η Παλαιολόγον ἐπὶ τῇς κοινῶν εἶ και καταςαθέντα . πλίω καὶ ἐπὶ μεγίςαις ἀξίαις, καὶ βασιλεωπάτορα φημιζόμμον. ταῦτα δ ̓ ἦσαν αἱ νυκτεριναὶ πρὸς ἐκείνος πέμψεις και σκέψεις, καὶ πρὸς τὸ μέλλον ὑποχέσεις μεγί σαις συγκροτήσεσι. D nutu pendere unice negotium promotionis oculos ingeftis donis & eorum fibi conci- tificiofarum fignificationum obfequii, adjunctis ampliffimis in pofterum promiffis. |