βαρ. 232

umquam antea, tamen in eas Partes ambitu, &

Audio Sect riorum ejus attrahebantur. Vulgo
in primis illud omnium ore celebratum de Jofe-
pho, effe illum fibi confcium excommunicatio-
his contracta, vehementer perturbabat plero

rumque animos. Et quantumvis ifte acceptis
ad id a Principe pecuniis large profundendis,
extinguere invidiam, quæfito per beneficen-
tiam favore, conaretur, in eamque indulgen-
tiam tam pronus incumberet, ut nemo ab eo
quidvis pofceret, quin ftatim affequeretur: ta-
men nec fic efficiebat quin magna, & triftis cir-
ca eum folitudo cerneretur. Quo facete allu-
dens Imperator, manu fæpe prehenfo Patriar-
chæ præfentis pallio, dicere folitus erat: Apc-
ruiffe illum fibi Paradifi januas, quo ipfe poft eum,
nullo turba obfantis impedimento, facile ingref-
furus videretur: Ac eos quidem qui palam in 1
Urbe adverfus Jofephum declamantes populum
ab eo avertebant, cum is jam omnia fruftra ex-
pertus, nihil haberet aliud quod ageret, con-

2

tia, nullo in eum proprio afectu przoccupati Aνὶ τὸ περὶ το Ιωσήφ φημιζόμιμον είς άφων
εισμένος εἴη αερόμρον, τὰς ἢ πολλῶν ψυ
χὰς ἐκτόπως ἐκύμαινε, κἂν ἐκεῖνος συχνὰ
λαμβάνων παρὰ Βασιλέως χρήματα
λόδωρον τοῖς προκειμένοις ἐπηύξανοι. ν δ τ
τὸ φι
ὁ ζητήσας, ὅς ἐ παρ οὐθὺς ἐλάμβανεν, ὡς λέ
γειν πολλάκις τὸν Βασιλέα τὰ ἱερατικό μαν
δύο τὸν Πατριάρχω κατέχοντα· ὡς αὐτὸς εἶν
ὁ τὰς τῆς Ἐδὲμ πύλας αυτος ἀνοιγνύς, ὡς
ἅμ ̓ ἐκείνῳ καὶ αὐτὸν εἰσελθεῖν πιςεύειν κατά
πιν, μηδενὸς ἐμποδίζοντος. Τὰς μὲν ὅτι ἄλ
λες οἱ κατὰ πόλιν πατρίβοντες ώχλουν,
ἀνέδω ἐκτρεπόμθμοι τότον, ἐδὲν ἔχων δρᾶν
ἄλλο, ἢ τὸ μηδὲν φροντίζειν ἐκείνων εἰς τι
μας λόγον και προςασίας, εχ ὅπως ἠξία, ἀλ
ἐχ αλ
λὰ καὶ ἐλόγοι λεγόντων τὰ μάλιςα. ἄνδρας δὲ
πνευματικὸς εἰδὼς κατ' Ανατολιω ἐνδρο
τας, καὶ Θεῷ μόνῳ ζῶντας, ἀκέων καὶ περὶ
ἐκείνων, ὡς σκανδαλίζοιντο, ἔαποδε κακεί-
των τὰς γνώμας προκαταχεῖν, ἀυτοῖς ὄμμα
σι θεαθεὶς τοῖς ἐκείνων. © δή περὶ τότων της
Βασιλεῖ κοινολογησάμβυος ὑπὸ πολλῇ τῇ
απατάλη δυσκολιαθείς, ἐπ ̓ Ανατολῆς ἥλαυνε·
καὶ τοῖς ἀνδράσιν ἐφισας, ὧν δὴ καὶ εἰς τὰ μάτ
λιςα ὁ Θαυματὸς ἅμ ̓ ἀρετίω ν λόγον Βλε
μίδης [ὦ, πολὺς ὦ τὰς ἄνδρας ὑποποιέμε

remnere optimum putavit, negligereque, nul

la eorum in diftributione Præfecturarum & Ho

norum ratione habenda ; rejiciendifque petitio-
nibus talium, ac fi qua forte urgente neceffita-
te ftudiofius cum eo quidpiam cogerentur agere,
auribus fuperbe avertendis; duritia quam faci-
le fentirent, in contumaciæ ipforum ultionem
affectari. Cæterum idem audiens viros fpiritua-
les per Orientem infudantes virtutibus, Deo
viventes foli, etiam ipfos in fefe fcandalizari
prævertendum inde ingruens malum omni ftu-
dio putavit; dignamque rem eam ftatuit cui præ-
fens procurandæ nulli parcens operæ vacaret;
fpe videlicet invitante fore, ut apud eos audi- cνος. καὶ προσέπειθε λέγων προσκεῖθαι ἢ μὲν

tarum in fe abfentem criminationum calumniam, confpectus ultro oblatus blandufque coram fermo refelleret. Confilio igitur Imperatori communicato probatoque, comitatu mulEdit. Rom. to, fplendidoque ufque ad luxum apparatu, in Orientem profectus eft: ibique cum alios Viros celebres repertos, tum illum in primis admirandum religione, ac doctrina Blemmidam ut fuis partibus adjungeret enixe, nec plane fruftra,laboravit. Perfuafit enim eis fere quod volebat, cum diceret; Studuiffe fe quoque ipfum Arfenio, & pro vero illum habere Patriarcha, exiftimareque vanas inique ftructas contra eum hactenus, & artificiofe compofitas machinationes omnes, actaque ifta cuncta ducere pro irritis, nec nauci facere. Sed cum iis obfiftere nequiret, videret autem deftitutam Ecclefiam graviffi

mis effe periculis expofitam, ad eam fublevan

dam, & certiffimo exitio fubirabendam acceffe,
fupplendo utcumque loco Paftoris veri, aliena, nec
a fe revocabili injuria ejecti. Secutum autem in
hoc judicia multorum, aptum fe ad id neceffarium
Ecclefie in neceffitate tanta exhibendum officium
cenfentium, ob eum maxime vel auctoritatis, vel
gratiæ locum, quem apud Imperatorem obtineret;
a quo audiretur, qui fuis confiliis deferret, fuis
precibus annuerer: prout effet utilitate probatum
publica. Non modo enim opera fuiffe fua mitiga
tam Imperatoris iram in Arfenii fautores, effe-
Eumque, ne iis ulcifcendis, maleque muldandis
fumma Princeps potentia uteretur: fed procura-
rum etiam cum fuccefu, multis ut aliis bene effet,
propenfa in je privatim Imperatoris benevolentia
in cunctorum, quoad potuiffet, egentium commune
beneficium derivanda. Talia cum Religionis illis
Afcetis, cum ipfi Blemmidæ, fingillatim quem-
que conveniens, omni ea adhibita, quam ha-
bebat plurimam conciliandorum quibufcum
ageret fuavi efficacia, memoraffet ; vertit ni-
mirum in fefe ftudia eorum, affectufque rapuit,
cooperante in idipfum non parum liberali lar-
gitione, qua cunctos opportune delinivit, non
illibenter admittentes. quamquam hæc quidem
res parum ad emolliendum ipfi Blemmidam va-

D

αυτός Αρσενίῳ, καὶ Πατριάρχίω ἡγεῖται,
κατ' ἐκείνη συσκευαπέντων δακενῆς μὴ δὲ τὸ
βραχὺ φροντίζων. ὅμως δ ̓ ἀνάγκης ἔσης
Εκκλησίαν ποιμαίνεθαι, ἀνάγκην εἶναι τι
νὰ τὸν ἐκείνου τόπον Υποπληρο ἐκείνου
μὴ ὄντος. αυτὸν δ ̓ εἶναι παρὰ τὰς ἄλλους δο-
κιμάσαι τὸν χρησιμεύοντα, αυτῷ τὸ προσκεῖ
παι και Βασιλέα πληροφορέμμον, ὥςε μὴ ὅ-
πως ξυμβαίνειν τισὶ χαλεπὰ καὶ ἀνήκεσα προ
σκειμένοις ἐκείνῳ, ἀλλὰ καὶ πολλοῖς ἄλλοις
δε γίγνεται καὶ τὰ πρὸς αὐτὸν Βασιλέως απ
γαθοπέλειαν. τότο καὶ πρὸς ἄλλες ἢ πνευματι
τικῶν ἀνδρῶν ἔλεγε. τότο και πρὸς αὐτὸν Βλεμ
Txar ardoar heye. THTO ỳ tpos dutor Bλsu-
μίδω, καὶ παρεσύλα τὰς ἐπ ̓ ἐκείνων εὐνοίας
φιλοφρονάμμος, τις δέ γε Βλεμμίδῃ καὶ ἄλλο
κατὰ σκοπὸν ἦν τὸ πεῖνον ἐκεῖνον δέχεθαι.
Επειδὴ δὲ ἐκεῖνος φιλόσοφον χαζῶν βίον ὅλως
* ὧδε εξήρητο, καὶ ἀπαθῶς εἶχε πρὸς τὰ γινό-
μήμα, ἔτι τινι προσπαθῶν, ἔτε μὴν ἐμπα-
τὦ
τῶν, ἀλλ ̓ ἱ ὁ νᾶς ἐκείνῳ ὡς εἰ μή σώμα-
τι ὅλως κατείχετο ἓν ἐλογίζετο καὶ Αρσέ
νιον εἶναι καὶ Ιωσήφ, οὐ γυμνοῖς αὐτοῖς προ
σόχων τοῖς γιγνομένοις, ὡς τὸν μὲν κρίνειν
ἀδικηθέντα, ἃ δ ̓ ἐπιβήτορα· Ταῦτα ο και
μερπᾶς τινὸς πανοίας καὶ μηδὲν ἐχέσης ἢ πα
ρόντων πλέον εἰς θεωρίων ἡγεῖτο, ἀλλ ̓ εἰδὼς
Θεῖ μὲν τὸ εὐςαθὲς ἢ ἀκίνητον, ἀνθρώπων
δὲ τὸ μηδὲν ἐν μηδενὶ ἐπὶ τὸ αυτὸ καν βρα
χὺ μένειν. εὖ ~ κ Ηρακλείτω ειρήθαι, τὸ
μὴ ἐπὶ τῇ αὐτὰ εἶναι δις βάπτειν, καὶ Κρατύλῳ
μᾶλλον
μᾶλλον, ὡς μηδὲ ἅπαξ, 13 πραγμάτων N-
πιω αείῤῥα ρεύματος παρατρεχόντων, μὴ και
τὸν εἶναι μὴδ ̓ ἄλλως ξένων, εἰ καὶ Αρσένιος αδι

χα

και το .

αοῖτο. τὸ γὰρ ἀναγκαῖον ἐν εἶναι καὶ μόνον τὸ εἰ-
σεβές . τάτω δὲ τηραμένα, τ' ἀλλ' ἀπερρίφθαι
ἀνάγκη τοῖς αἱρωμένοις ζῇν κατά τρόπον . Ταῦτ ̓
ἄρα καὶ Ἰωσὴρ ἐδέχετο, καί τοι πρὸς ἐκεῖνον
τως ἔχων, ὡς μηδὲ ὁ κέλλης ἐξελθὼν τοῦ
παντῆσαι, ἀλλὰ μηδὲ προσιόντι προεξαναςήναι
μακρόθεν, μηδ ̓ ἄλλο τι ἢ εἰς θωπείας και σμι
προπρέπειαν εἰς χάριν αὐτῷ Καπράξαθαι. τὸ δὲ
πρὸς φιλοσοφίαν ἐπικλινές, καὶ τὸ πρὸς τὰ εἴδη
και μόνα ἢ πραγμάτων ἐπιβλητικὸν, αμείλικτον
ἐκεῖνον ἐτίθει τὰ πρὸς ὕλω. καὶ τὸ ἐφετὸν και
τὰ τῶν ἔχων, παρώρα τὸ ἐφιέμωνον τον
ὅθεν
ἐκ ἀνθρώποις, ἀλλὰ πράγμασιν ἐπιβάλλων,
ἐκείνοις μὲν ἐπήρει τὸ θαῦμα, καὶ ὑπερεξεπλήτ·
τέτο, καὶ ἄλλως τιμὰν ᾑρεῖτο, ἢ τω κατ ̓ ἀν-
πρώπες τιμών, ἢ δὴ δεξιώσεις ἔχει, προϋ-
παιτήσεις, καὶ δουλοπρεπείς κατατάσεις
ἄλλαττα

~

Θεὸ

વે

A

Β

B

οι ς δὴ χαίρομαι άνθρωποι
ταῖς μὲν ἕξεσιν ἐκείναις ὅτω δὴ τιμητικῶς εἶν
χι καὶ ὑπερεθαύμαζε, δῶρα Θες ταύτας γε-
μήκος. τοῖς δ ̓ ἔχεσι, καθὼς ἂν καὶ κατελάμ
βανον, εἶχεν. ὡς ὁ παντὸς γενομένω 7 γινομέ
νὰ κατὰ Θεὸν καὶ ἀξίως, ἀλλ ̓ ἐνίοτε καὶ κατ'
ἄνθρωπον
παραχωροῦτος Θεῶ. * γεν
τοιαύτω δεισιδαιμονίαν ἀείποτ ̓ ἀποτρεπόμθμος,
ἔδειξε και της Ιωσήφ τότε ἕξιν, ἐπροθέμμος αυ
τὸν ἀτιμοῦ, ἀλλ ̓ ἐπ ̓ ἴσων πᾶσιν ἔχειν τίω
κρίσιν αἱρέμθμος . Οὕτω γὰρ καὶ τὸ φιλόσοφον
φιλοσόφως ἐπλήρω, τῷ μὴ λαμβάνειν πρόσω-
τις
πα εἰς τὰ τοιαύτα κρίσιν, κ ww xxas' au-
καθ'
τὸν κέκρινε . πλω κακεινος εἰδὼς ἄνθρωπος
ῶν, καὶ τὸ χρεών λειταργήσων, ἐπεὶ τὰ καθ ̓
αὐτὸν καθέμιος χάρταις ἐδίδου τὸ βόλημα,
τὸ δ ̓ ἂ καθ' αύτω τω Μοντ ἀείποτε
μένειν μηδὲν κατὰ μηδένα τρόπον ὑποπεσοῦ-
σαν ἑτέρα. καὶ ἅπερ εἶχεν ἐκ Βασιλέων φι
λοφρονήματα, ὡς συμποσοῦσαι τὸ πᾶν της νου
μισμάτων εἰς ἑκατὸν λιτρῶν ἀριθμὸν, καὶ ἀυ-
τὰ τῇ Μονῇ τὸ ὄντος Θεοῦ ( τις γὰρ ὄντι κυ-
ρίως € προσανέκειτο ) αναφαίρετα διατηρη-
θέντα, εἰς περιποίησίν τε καὶ τω εξ έλλειμ
μάτων ἀποπλήρωσιν εἶναι . τὸν δὲ τοιέτον δ
Σποτεταγμένων χάρτω, καὶ αὐτὸν ἠξία τον
Πατριάρχω υποσημαίνεθαι, καί γε Βασιλέα
ἐπικυρουῦ, λιπαρῶς ἀξιῶσαι αφὸς τὰ πό-
λιν ἐπανελθόντα. ἡ γέγονον ἔπ · κἂν ἀπο
θανόντος ἐκείνω, όςράκε φασὶ μεταπεσόντος,
ἀνελάμβανόν τε τὰς ἐπικυρώσεις, καὶ τὰ δα
τεταγμένα διέλυον . ὡς τὰ μὲν νομίσματα τη
μεγάλη ταυτην Εκκλησία προσανατεθίώαι εἰς
περιποίησιν, τὼ δὲ Μονίῳ ἐκείνίω τῇ τῇ Γα-
λησία Μονῇ ὑποτεθίώαι εἰς μετόχιον . Ο your
Ιεράρχης Ιωσήφ τῇ Ανατολῇ ἐφ ̓ ἱκανὸν διατρί
ψας, ὑπέςρεψεν εἰς Βυζάντιον.

luit . Longe aliz Viro illi, pro genio peculia-
fephum rationes commendarunt. Inerat Blemmi
ri, ac fedta difciplinæ cujufdam proprie, Jo-
dæ ani mus alta quadam, & afpernatrice vulgo.
fpectatarum rerum Philofophia fubnixus. ab-
procul abjuncta contagione humilium curarum.
ftracta mens quædam a concretione corporis, &
hil magnopere mirari , ne tangi quidem tenerri
mis affectibus naturæ, non indolere triftibus
non exultare lætis, non efferri fpeciofis, omnia
unum effe, ac perinde haberi omnium fecuro;
nullo difcrimine odii gratiæve, de perfonis
nullo refpectu privatarum rationum, de quibuf-
cumque judicanti. Ergo huic tali Arfenius, aut

ni

Jofephus nomina erant mera, quibus auditis hic

fi

Edit. Rom.

hil ille fane ad favorem, invidiamve moveretur. Unum intereffe putabat fua, juftum amplecti, nocentem averfari . Tum de caufis protinus ipfis fine præjudicio a perfonis ducto ftatuenti, Arfenius quidem injufte dejectus, Jofephus illegitime intrufus videbatur. Trahi e-Pag.233. nim in cenfendo judicium a studio, & pendens arbitrium liberæ mentis inclinari momentis, aut obfequii obnoxii, aut quæftuofarum rationum vitio imputabat anima humi reptantis, nec atConcretionis, in contemplationem fibi congenetollere fe aptæ fupra maffam hanc vilem craffæ rum, & fe dignarum Idearum fuperioris fphære. Cæterum ut in rivoprofluente tam momentaneus eft tranfitus fuccedentium invicem irrequieto curfu partium aquæ, ut nemo bis in eamdem, quod fede dicebat Heraclitus, digitum immerfum poffit tingere; imo ne femel quidem, Cratylo creditur exiftimanti, unicam quoque tinctionem pluribus viciffim refpondere particulis femper labentis undæ : nihil novum aut nopinatum videri debere, fi rebus humanis inCad breve fpatium immota permanente, Arfenius ftabili fefe vertigine volventibus, nullaque vel quoq;vice fua paffus effet injuriam. Porro neceffarium in vita unum effe:tenere officium religiofz, Deoque fubje&tæ mentis : in quo qui perftare volet,& ex præfcripto virtutis vivere, abjicere hunc oporteat, curas mortalium eventuum, & anxiis ftudiis, fapienti cafuum occurrentium neglectu, femel defungi. Hæc cum peculiariter familiaria fibi dogmata tum Blemmidas Jofepho coram ipfi differuiffet, comprobavit ille, laudavitque nec mutuam ab illo tamen affentationis ullius expreffit vicem. adeo enim ab huic adulando abfuit Blemmidas, ut neque ad fe invifentem Patriarcham obviam e cella prodire dignaretur: ac ne ingreffo quidem, & ad fedentem ipfum pergenti, ex intervallo affurgeret, aut ullam omnino tralatitiæ iftius urbanitatis venerationem curaret adhibere pufilli effe atque ad fervitutem abjecti animi reputans: ad hujufmodi fefe aucupia gratiæ demittere. Mens nimirum ejus exaggeratæ cujufdam, & modum fupergreffæ vulgarem Philofophia theorematis irretorto defixa fufpectu adeoque ex altiffimis dumtaxat affueta rationibus æftimare res humanas, rigidum fuftinebat illum, & inflexibiliter erectum ab ifta humilitate officiorum Aulicorum, omninoque a quovis refpectu materiæ, quippe qui abftracte intuens quod optandum erat, quod paffim optabatur, negligeret . Unde non hominibus, fed rebus intentus, his quidem fervabat admirationem, his attentiffime confiderandis inftupefcebat: alia eas veneratione profequendas ftatuens quam ifta fuperftitiofe fedula commercii humani quæ conftat exceptionibus ad blanditiam compofitis affectata renidentia vultuum occurfibus officiofis, cæteraque fervilis obfequii profeffione fimulata Quales nos illufiunculas invicem commutare in confuetudine vitæ urbanæ homines gaudemus. Ille autem habitus quidem iftos a concretione materiæ fejun&tos ( nam hos fic nude fpectabat) & veneratione profequebatur magna, & fupra modum admirabatur dona Dei illos reputans. Eos porro in quibus cernerentur pro modo quo eos ab ipfis arbitrabatur participari tractabat ; fic apud fe ftatuens non æque, omnes quibus ineffent illos fecundum Deum digne poffidere: fed quofdam interdum fecundum hominem Deo permittente. Ufum porro iftum fuum, вь

Tom. I.

τη

,

& morem libere omittendi fuperftitionem iftam quamdam perfonarum anxia fedulitate vene randarum etiam tunc in Jofepho tenuit: non eum præcipue contemnens fed exceptio nem a fo univerfali judicio & modo fibi præfxo cum omnibus agendi, in hujus unius gratiam fibi non faciendam cenfens. Ita enim fe philofophice obfequi putabat præfcripto illi fue Philofophiæ jubenti non admittere ullum refpectum fingularium perfonarum in judicio de rebus, nude, ac mere ut funt, ab eo, ut diftum eft, fpectari æftimarique folitis. Cæterum Vir hic talis reputans fe hominem & commune naturæ debitum fe foluturum fciens, teftamento condito de fuis rebus ftatuit in hunc modum, Monafterium, in quo degebat & perfeverare femper decreverat fic ut tunc erat, manere femper liberum, nulli ume quam fubjiciendum alteri, jubebat. Quod autem pecuniæ poffidebat largitione Imperatorum Edit. Rom. centum librarum fummam conficiens, hoc totum Monafterio eidem Deo qui eft facro ( nam pag. 234. hæc erat peculiaris ejus Domus nuncupatio) proprium fervari, perpetuumque attribui mandabat in fundationis augmentum, aut fupplementum amifforum, vel quovis modo, cafuye defiIis porro Tabulis fupremæ fuæ teftibus voluntatis quibus ifta commendarat, fubfcribere Patriarcham voluit: impetravitque ab eodem ut cum reverfus in Urbem effèt curaret eafdem ratas haberi ab Imperatore & ipfius auctoritate ad quantam poffent maximam firmitatem roborari. Quod & factum eft exiguo quidem operæpretio, Nam Blemmida deinde mortuo cunctis illis promiffis & fpebus velut tegulæ, quod ajunt interlapfu in irritun evanefcentibus refciffum id revocata confirmatione & caffum effectu teftamentum fuit. Ac pecunia quidem Magna huic Ecclefiæ in dotis auctarium attributa eft. Monafterium vero cui tam folicite Blemmidas caverat, Galefii Monafterii Dominio fuppofitum ex eo pendere, eique infervire juffum eft. Cæterum Jofephus per hunc modum; aliquanto tempore moratus in Oriente, Constantinopolim revertit.

cientium

pag. 235.

Ut Regi Bulgarorum Conftantino Filia Eulogia Maria
in Uxorem data fιε.

Non multo poft Regis Bulgarorum Con- A

ftantini Conjuge Irene mortua, ftudens iftum Regem Imperator devincire fibi firmiori aliquo vinculo, & fic regionibus Hzmno fubje&tis, uti etiam Macedonia quoque ac Thraciæ, pacem, ac quietem afferere, quod eo tunc magis factu neceffarium putabat, quia tot continuis expeditionibus, ac bellis magna jam pars Romanæ Militiæ abfumpta fuerat, miffis eum Legatis ad fœdus invitavit, pollicens in Sponfam fe illi daturum propriam neptem, Eulogiæ fuæ fororis filiam fecundo-genitam Mariam, quam prius in matrimonio habuerat Philes Alexius Magnus Domefticus. Proceffit, Conftantino annuente, tractatus ufque ad conventionem fœderis fanciti juramentis, quæ diftin&te comprehenderent Mefembream & Anchialum ad Conftantini utique ditionem pertinentes Ur bes, fed hactenus occupatas ab Imperatore, quas utrifque tum vifum eft æquum effe, bona fide reddi antiquo poffeffori, & imputari in partem dotis novæ Sponfa. Hic hinc promiffis, illinc ftipulatis, Imperator deductionem Sponfæ ambitiofæ, ac regia plane pompa celebravit; ipfe proficifcentem mulierem cum Patriarcha comitatus Selybriam ufque, indeque illam ad Conftantinum, frequenti ac fuperbo fatelitio perducendam curans, ac fic Conftantinos polim reverfus eatenus fidem paftorum Imperator præftitit. Nam quod promiffarum attinebat reftitutionem Urbium, in ea non feftinandum ratus, varios ejus differendæ prætextus quafivit. Revera periculum dira vaftationis ex ea imminens terris Imperio fubjectis præcavendum cenfens. Caterum interim Con ftantinum lactabat fpeciofis obtentibus multis colorem aliquem habentibus, quorum hic veri

fimilitudine inductus nonnulla videbatur je

tur

bat, videlicet, iftarum Incolas Urbium re-
cufare Bulgaris fubjici cum ipfi Romani
effent nec fe adhuc, quantumvis conare-
potuiffe huic eorum averfioni mederi.
Ut res fiat fuaviter expectandum videri, dum
natus Conftantino filius foret
Conjuge; tunc enim fore omnia pronio-
ra, Rege tum fcilicet Bulgarorum heredem
habente Romani fanguinis, cui Sacramento

ex

nova

Β

K

Αι με μικρὸν τῆς τὸ Βασιλέως Βαλγά

ρων Κωνσαντίνω συζυγα Εἰρτης μετ ταλλαξάσης εἰς σπονδὰς ὁ Κρατῶν ἐκεῖνον θέλων σωμάξαι ἐς ἃ τοῖς κατὰ τὸν Αἷμον καὶ αυτῇ γε Μακεδονία, η Θράκη ἀνακωχώ για εέπαι, ἐπιπολὺ δαπαιωμένων της σρατουμα των τοῖς συνεχέσι πολέμοις, πέμψας έχο πρεσβάλλεται υπιχνόμλυος εἰς κἶδος ἐκείνῳ δοῦναι και τα αδελφιδίω ἑαυτῇ Μαρίαν τω Το θυγατέρων τῆς Εὐλογίας δευτέραν δ συνώκει τὸ πρότερον ὁ Φιλῆς Ἀλέξιος καὶ μέσ γας Δομένικος . καὶ δὴ τδ ὅρκων προβάντων ὡς συλλαμβάνεται τούτοις καὶ Μεσέμβρειων και Αγχίαλον . ἐκείνω δ ἔσας καταχεῖν Βασι λέα, καὶ αὖθις ἄξιον εἶναι τὸν πρὶν ἔχοντα λαμβάνειν αυτὶς ἐπὶ τῷ γενησομένῳ ὡς φορο και κήδει . ὁ μὲν Βασιλοὺς, τὰ μὲν τῇ κή δους ἐπλήρει ὡς λίαν φιλοτίμως καὶ βασιλι κῶς - συνεξεσι δ τῇ νυμφεθησομένη αυτὸς Βασιλούς καὶ ὁ Πατριάρχης και Σηλυ βρίᾳ γενόμενοι, έκείσε δεσποινικῶς μετασκο ἐκεῖσε σάμβυοι παὶ εἰς γάμον πεμπομένων των Κωνςαντίνῳ, ἐκείνῳ μὲν ὑπὸ πλείςη δορυφορία πρὸς ἐκεῖνον ἀπέλυον, αυτοὶ δ' υπέςρεφον . καὶ τὰ μὲ τὰ κήδες ὅπως ὁ Βασιλούς οξε πλήρως, τὰ δὲ περὶ τὰς πόλεις ανεβάλλετο ( ταῖς μὲν ἀληθείας εἰδὼς ἐντεῦθεν παραιρηθησομένων τω Ρωμαΐδα τὰ κράτισα. τῷ δὲ Κωνσαντίνῳ προφάσεις ἐπλάττετο πιθανὰς ἄλλάς τε καὶ τὸ μὴ ἔχειν ευθέως δοῦναι, μὴ τῇ ἐποίκων καταδεχομένων των πόλεων . Ρωμανίας δ είναι μέρος εκείνας, καὶ Ρωμαίος αυτός μὴ εἶναι δ' εύλογον Ρωμαίος ὑπὸ υπό Βελγάρων τελεῖν Βελγάρων τελεῖν . & μίω δ ̓ ἐς τέλος απέλεγε των δόσιν ὁ Βασιλος, ἀλλὰ προσατήριο

μη

.

excepre

jus unim rum in

- folitis luturum

quo de

alli um

Corum

(nam ve defi

- man

, tub.

effet,

ximam

mmida Japfu

entum

Mona Stum

uanto

1

καιρὸν τὸν τῆς τεκνογονίας δῆθεν. ὡς ἂν καὶ ἡ
κληρονόμο τούτῳ φανέντος ἐκ γένος Ρωμαϊκή
ευπροσωποιεῖτο καὶ ἡ ἀπόδοσις . τὰ δ ̓ ἦσαν γέ-
કે
λως ἄντικρυς, καὶ στειρόμυον ψεῦδος της χρό-
νῳ συγκρύπτοντος . ὅμως δέ γε καὶ ἄκων ὁ
Κωνσαντίνος ὑπέμενε καὶ ἐσπένδετο તું છે મેં
δοθεῖσά οἱ ἐ τοσοῦτον βοηθὸς ἐκείνῳ ὅσον
oi
τῇ Ρωμαΐδι ἐπέμπετο ἐπεὶ δ ̓ ἐξ ἐκείνα
παιδίον ἑώρα τὸν Μιχαὴλ ἑαυτῇ, δεινὰ ἐ-
ποίει, καὶ τὸν σύζυγον κατωάγκαζε τὰς απον-
δὰς γε λύειν καὶ πολεμεῖν, τὰς πόλεις προσα
παιτώντα καντεῦθα καὶ δεινὰ ἐκ ολίγα
ξυνέβαινε, ξυμβεβήκει ἂν πλῶςα

~

γε ὁ Βασιλοὺς κῆδος πρὸς τὸν Νογᾶν ἐπὶ νόθῳ
τῇ Εὐφροσιών φθάσας ποιῆσαι, ἀνεῖχε τὰς
ὁρμὰς ἐκείνα τῇ πρὸς τὸν Νογᾶν δεξιώσει, ε
διέλυε τα βελάματα, ὡς αυτίκα κατόπιν ἐπι
δραμεμένων του Τοχάρων, τ αυτὸς ἐπί τοῖς
Βασιλέως.

O

dicere Romanos non dedeceret. Hæc allega bantur, quæ, ut vere loquamur, mera erant elufio, & mendacium promiffione tempus obducente inumbratum, nec plane fallens Conftantinum. quamquam is volens nolens diffimulare cogebatur ; & tacite dolere fucum fibi factum obtrudenda Conjuge, quæ non tam ipfi adjutrix, quam terræ Romanæ data effet. Maria vero poftquam Conftantino pepererat Michaelem, filium, omni jam excufatione cun&tationi dempta, ipfa quoque tranfire palam in Viri fenfus, & utrique factam injuriam accufare indignanter cepit,Maritum affidue folicitans, ad repetendas bello injufte negatas Urbes. Unde multa mala orta funt: & plura, gravioraque prodiiffent, nifi Auguftus mature fibi præoccupasse novo fœdere Nogam data in uxorem ei fidevineus Imperatori Nogas, palam oftendit lia fua notha Euphrofyne. Qua neceffitudine irrupturum fe cum Tocharis, quibus præerat, in Bulgarorum fines, ftatim atque Conftantinus regiones incurfare Romanas cœpiffet. Sufpendit hic metus confilia Bulgari, & malorum inducias Romanis fecit.

De Noga & Tocharis, originibufque Gentis, deque Primo
corum Rege, ac Legumlatore.

pag.236.

HIc porro Nogas potentiffimus Tocharo-
Η rum erat ; Bellicæ artis longis experi- Edit. Rom.
mentis multam peritiam adeptus, ufu rerum in
tractatione negotiorum tritus. Is cum magnis
Copiis e genere, cujus erat & ipfe, Tocha-
rorum qui fe ipfi Mugulios nominant, miffus
a Principibus ejus Gentis ( Canidas appellant)
circa Portas Cafpias degentibus, irruperat in
Boreales Euxino Gentes Romanis quondam
fubditas; fed quæ poft captam a Latinis Ur-
bem, & res Imperii reda&tas in ardum, neceffa-
rio neglecta a Dominis, fui tunc juris erant.
Has facile, ac fine magno certamine, prima
ftatim oftenfione fui cepit, fibique fubjecit.
Et animadvertens uberes terras, ac populos ad
conftituendum per fe Regnum idoneos, fræ-
num excuffit Imperii eorum, a quibus erat
miffus, & res agere fuas inftituit
Principatu conftituto. Procefu deinde tem-
proprio
poris nifcentes fe ipfis, qui Mediterranea illic
incolunt, Alani videlicet, Zicchi, Gotthi,
& Rhoffi, quique finitimas hifce habitant ter-
ras diverforum generum populi, mores paulatim
ipforum didicerunt, & cum vitæ ufu linguam
etiam, ac veftitum eorum ufurpantes, in mi-
litiæ quoque confortium affumpti, non ita
multo poft exercitus confecerunt innumerabi-
les, quarum confcientia ufuque virium in
potentiam immane quantam Tocharorum Gens
profecit, adeo ut quocumque fe verterent
ineluctabiliter cuncta profternerent. Et cum
e Superioribus Dominis quidam ad ipforum de-
fectionem ulcifcendam, eofque fub jugum re-
vocandos, bellicas in eos expeditiones fu-
fcepiffent, non modo ipfos non vincerent,
fed magnis acceptis cladibus in lucro pone-
rent, quod plerifque fuorum bello cadenti-
, pauci falvum reditum haberent. Gau-
det hæc gens vita fimplici, hærent invicem
mutuo nexu civilis caritatis, tolerantes funt

Δὲ Νογᾶς αυτὸς κράτισος τ ἀνὴρ της
Τοχάρων εἰς σρατηγίας τε ξυνετὸς
καὶ τρίβων τοῖς πράγμασιν, ὃς ἅμα πλεί-
σαις διωάμεσιν ἐξ ὁμογενῶν Τοχάρων
αυτοὶ Μεγαλίας λέγουσιν ξαποςαλεὶς ἐκ
τῇ κατὰ τὰς Κασπίας ἀρχόντων το γένος
ὣς Κάνιδας ὀνομάζεσιν, εἰσβάλλει τοῖς ἀνὰ
τὸν Εὐξείνον Βορείοις ἔθνεσιν, ἃ δὴ τὸ πά-
λαι τοῖς Ρωμαίοις υπήκες, τῆς πόλεως δ ̓
αλάσης καὶ της πραγμάτων εἰς σονὸν καταςάν-
των Ρωμαίοις την Κυρίων ἀπολειφθέντα
αυτόνομα κ ταῦτ ̓ ἄρα, καὶ ἀκονιτὶ φανείς προ-
σελάμβανε καὶ κατεδουλά το
ἰδὼν δὲ χώρας
ἀρετώσας, καὶ ἔθνη εἰς ἀρχίω κατὰ σφᾶς αυ- 1)
τάρκη, ἀφωιάζει μὲν τὸ πεμψάντων
καὶ
ἑαυτῷ τὰ ἔθνη προσκτᾶται ὡς δὲ χρόνε τει·
βομένα, ἐπιμιγνῶτες σφίσιν οἱ περὶ Η Με
σόγαιον κατωκημένοι Αλανοί λέγω, Ζίκ-
χοι, καὶ Γότθοι, Ρῶσοι καὶ τὰ προσοικῶντα τού
τοις διάφορα γένη, ἔθη τε τὰ ἐκείνων μανθάνω
ε γλῶσσαν τις ἔθει μεταλαμβάνεσι καὶ 50-
λι, ε εἰς συμμάχες αυτοῖς γίνονται . € μετ'
ὲ πολὺ εἰς πλῆθος ἀριθμὸ κρειττον ὁ ἐπελθὼν
τῇ Τοχάρων λαὸς ἐνδίδωσι, ἢ ἀνυπόςατοι ὅ-
πε ἴοιον γίνονται ταῖς δυνάμεσιν . ὡς καί τι
σας της άνω κυρίων πολέμε νόμῳ ἐπ ̓ αυτές α-
ποςάτας ιόντας, εχ ὅπως περιγενέθαι, άλ
λὰ καὶ σφαλῶαι τὰ πλεῖςα πεσόντας . Εςι τὸ
ἔθνος ἁπλότητι μὲν χαῖρον – φιλαλληλίᾳ, καὶ
οξύτε ωρὶς πολέμες, ἐ πονηρὸν, ἢ τῷ ζω laborum, in bella promptidimi, paucis ad
αύταρκες, καί

σι

και βίον ἀνεπινόητόν τε καὶ ἀπρομήθετον. ἐχρήσαντο ο ανέκαθεν νομο θέτη, ο Σόλωνι, ἢ Λυκέργῳ, ἢ Δράκοντι ἔτοι ο Αθηναίοις, και Λακεδαιμονίοις καί τισιν

Tom. I.

ώς

τὰ ἐς λόγον λόγιοι· ἀλλ ̓ ἀνδρὶ ἀγνῶτι στο
πᾶν πονηρῷ, χαλκεῖ μὲν τὸ πρῶτον, εἶτα δὲ
καὶ εἰς Κάνιν, ἄρχοντά τις είποι, καταςάντι
ὃς καὶ ἐκ Κασσιῶν πυλώνων ἀνισῶν τὸ ἔθνος ἐν
ξελθεῖν θάρρησαν – σφίσιν ἀεὶ τὸ νικᾶν
ὑπετίθει εἰ τοῖς ἰδίοις νόμοις προσέχοιεν
Οἱ δ ̓ ἦσαν, Τοῖς ἁβροῖς ἀπέχεθαι, τις
τυχᾶσιν ἀρκεῖθαι, τὸ φιλάλληλον ἔχειν, τὸ αυτ
τόνομον ἀποςρέφεθαι, τὸ κοινωνικὸν ἀσπάζε
παι, τὸ μηδὲν περὶ βία απεύδειν, τὸ πάσαις
χρῆσθαι τροφαῖς μηδὲν τὸν βεβήλων έχοντας
τὸ γυναιξὶ συνοικεῖν πλείςαις, καὶ ταύταις προς
σανατιθέναι τον τῇ ἀναγκαίων πορισμὸν
ἅμα μὲν τὸ γένος πληθαύεται, ἅμα δ' έχει
καὶ ὧν δέοιντο . τὸ μηδὲν τὸ καθ ̓ ὑπότασιν
προσκτᾶθαι κτημάτων, μηδ' ἐμμένειν κτίσα
μασιν οἴκων, ἀλλὰ μεταβαίνειν καὶ μεταφοιτᾷν
πρὸς τὸ χρήσιμον . κἂν χρεία τροφῆς εἴη τῷ
οιςῷ χρωμένες θηρῶν, ἢ καὶ τὸν ἵππον ἐκκοι
τὄντας ἐκροφᾷν αἵματος . εἰδὲ τῷ ν ςεγανω
τέρας προσδέει τροφῆς, ἐγκάτῳ ὅιος τὸ αἷμα
συγκλείοντας ὑπὸ τὰ ἐφεςείδα τιθέναι, ὡς
ἐντεῦθεν μικρὸν συςαθὲν ἐκ δ ἐκεῖθεν θερμό
τητος δεῖπνον τίθεθαι . κάντι πε ράκος ἐνα
τυχών τις εὕροι, ἐπιρράπτειν τῇ ἀμπεχόνη

bufdam aliis Sapientes Sapientibus, eruditi do- Α ἄλλοις οἱ νομοθέται σοφοὶ σοφοῖς, καὶ σκετοῖς &tis, ad rationem exactas condiderunt leges, fed Idiota, ignobilis, vilis opificii labore tritus, prius faber ferrarius, ex officinæ ac fornacis fuligine in Imperium productus, & Canis declaratus (fic illi Principem appellant.) Hic gentem excitavit iftam ut e Cafpiis Portis prodire non dubitaret: polliceri aufus, quocumque bellum inferrent, numquam victoria fraudandos, fi legibus a fe propofitis accurate obfervandis attentam diligentiam impenderent. fumma Legum hac erat . Delicias averfantor: Obviis contenti funto: mutuæ focietatis caritatem fervanto: privatim fibi pro arbitrio confulere vitanto: nihil in vita, victuque exquifieum afectanto : cibis quibufcumque five mundi, immundive difcrimine utuntor. Uxores fimul plurimas babento; his curam parandarum rerum ad vifum, vefitumque utilium mandanto inde Β multiplicationem gentis, indidem neceffariorum abundantiam nadiuros. Pradiorum, ac foli pofefiones afpernantor. Fabricandis domibus non immorantor : Vitam defultoriam hinc illuc quocunque utilitas vocaverit affidue migrabundam adamanto. Ubi cibus defuerit, aut fagitta venatu paranto, aut fedia equi vena fanguinem fugunto. Si folidiori opus alimento fit, inteftinum ovis fanguine oppletum fub Ephippium ponunto. Sic mora concretum Gillo calore coctum fanguinem, cum vefcendi defiderium fuerit, voranto. ubicumque cuivis panni, aut pellis lacera fegmentum forte abjecium occurrerit, fublatum ftatim vefis, qua regitur affuito, etiamfi bona fit, nec farto egeat. Nimirum hoc citra neceffitatem fieri Edit. Rom. jubens id agebat, ut, cum opus foret, nemi pag.237.

:

~

nem puderet indumentum manu fua proprium C καν οἷον ἐκεῖνο καὶ ὦ, και ἡ ἀμπεχόνη μὴ δέοι

2

καὶ

το . Ο δὲ σκοπὸς, ὡς ἂν καὶ ἀναι χρείας τότο ποιόντες, ἐπὶ τῆς χρείας ποιεῖν ἀναγκαζόμθμοι, μὴ αἰχύνοιντο, τοῖς παλαιοῖς τὰ νέα προσο πεμβάλλοντες . Καὶ ὅπως αὐτὸς μὲν ἐν ἀνέσει παντοία ζήν, σάριτταν, καὶ ἐφεςείδα, quiἔνδυμα, ο αυτίω ζωμὰ παρὰ τῆς τῆς γυναί κωνίτιδος ἔχοντας 9 αυτὸς δὲ πολεμοιτας τὰ τὴν ἄλλων ἔχειν, μηδὲν πολυπραγμονοι τας . Ταῦτα τὰ νομοθέτω Τζιγκίσκανι ( τα ᾧ ἀνεμνήπω τὄνομα . Τζιγκὶς δὲ τὸ ὄνομα, ὁ δὲ Κάνις Βασιλούς ) τὰ παραγγέλματα ἐν ἀσφαλεῖ ἔχοντες, ἀλήθειάν τε ἐν λόγοις ἀσκος

farcire : & confarcinatis per veteramenta no-
vis affuta pannis, veftiri centonibus. Porro
his præfcriptionibus fperabat affecuturum fe,
ut fui fumma vitæ fecuritate fruerentur, expe-
ditofque ad nutum haberet femper omnes, nulla
ufpiam folicitudine affixos: quippe quibus Sa-
riffa, Ephippium, veftis, & alimenta
bus unis egebant, muliebri minifterio cuncta
e gynæceo fuppeditarentur. ipfi rei bellica uni
vacarent, fpoliandifque alienis : nihil præter-
ca negotii habentes, aut curiofe inquirentes
quid futurum effet. Talium auctor Legum
Tzincifcanis fuit. Nam cum proprio nomine
Tzincis hic Vir vocaretur,Canis vocabulum,quod
Regem fonat, ejus privatæ adjunctum appel-
lationi Tzincifcanis nomen efficit, nunc me-
moriæ commodum occurrens; nam cum age-

re de hoc capi, nondum venerat in mentem. D σι, καὶ δικαιοσμύίω ἐν πράξεσι, τὸ μὲν ἐλεύθε

Cæterum his ejus præfcriptis acquiefcentes con-
tingebat iftos populos veracitatem in loquendo,
æquitatem in agendo tenere, quorum illud li-
bertati animi convenit, hoc rectitudini mo-
rum. illud rurfus tutum præftat audientem a cir-
cumventione fraudulenta mentientis focii;hoc a
cunctis quemque infidiofe grassantium dolis li-
berat. Hujus gentis Principem tunc Nogam
fibi fœdere conciliatum Imperator, cum miffis
affatim luxuriæ noftratis inftrumentis ad deli-
cias Romani ufus invitaret, minimum profe-
cit, quod ad molliciem quidem veftium ei
fuadendam fpectat. Nam cum ciborum ei
exquifiti guftus offerri curaffet variam copiam,
vinique odorati tota dolia his quidem non
illibenter eft ufus. aurum item

είᾳ προσῆκον ψυχῆς, τὸ δ ̓ ἀθύτητι γνώμης ὡς ἀνεξαπάτητον μὲν εἶναι δἷς ἂν ἀκέοι τίς ἑτές ρκ λέγοντος, ἀνεπιβούλετον δὲ, οἷς πράττοι ἂν πρὸς ἐκεῖνον ἕτερος . ἀλλὰ Νογᾶν μὲν κηδον σας ὁ Βασιλούς, τηνικάδε τὸν ἐκείνων ἄρχοντα, πέμπων ἐκ ἀνίει πλεῖσα, σάτε πρὸς ἐνδυμάτων χρῆσιν 5 καὶ ὅσα πρὸς τροφῶν ποικιλίαν. πρὸς δὲ καὶ ἀνθοσμιῶν οἴνων ὅλας πιθάκνας φιλοτι μέμθμος. Ο δὲ τὰ μὲν εἰς βρῶσιν καὶ πόσιν θὼν ἠγάπα λαμβάνων, καὶ χρυσὸν ἢ καὶ ἄρ γύρον ἐν ἐκπώμασι προσεκδέχετο . τὰ ἢ ποικίλα ἢ πρὸς καλύπτρας, ἢ πρὸς ἐνδύματα tum in vafis, poculifque done datis probans E Βασιλεύς) ἀφώμενος ταῖς χερσὶν ἀνηρώτα τὸν ( ἐφιλοτιμεῖτο γὰρ καὶ ταῦτα προσαποςέλλων ὁ

& argen

admifit. At verficoloria varii generis tum
capitis tegmina, tum membrorum indumenta
cæterorum, quarum item rerum vim magnam
Regia eidem munificentia Imperator miferat,
hæc, inquam, afpernabundus in manus
fumens percontabatur ab offerrente :
an id
certo præftaret bellus ifte pileus capiti quod
tegeret, ut nullo deinceps mali appulfu læ-
deretur nullum dolorem fentiret ? an in-

Ε

μα

αρ

Χακομισάμθμον εἰ χρησιμεύοι πρὸς κεφα λω ἐπὶ τῷ ἄπονον εἶναι καὶ ἀνάλγητον ἡ και λύπτρα ; εἰ ὁ ἐπανεσπαρμένος μάργαρος μαύειν ἔχοι ταύτῃ τὰς ἀςραπᾶς, εἰ εἰς βρομ τῶν κτύπως ὥςε μὴ ἐμβρόντητον γενέθαι τὸν φορουῦτα, ὁ λίθος σκυαίροιτο; εἰ τὰ πολυτο