CAPUT VII

Ut miffi a Synodo ad Patriarcham duo Epifcopi fuam ei damnationem

fignificarunt,

A

Inde
Nde fub vefperam conveniunt Patriarcham
, quos diximus ad id a Synodo electos, as you dei sapos exeron din lumecres,
τίας γεν δείλης πρὸς ἐκεῖνον ἀπζωτικότες,
ii,
& Clero præfente univerfo , poftquam fuam
illi depofitionem juridice declararunt, eadem
ipfum auctoritate jufferunt expedire fefe ac
comparare ad proximum difceffum. At ille
gratiis primum Deo actis promptum para-
tumque fe exhibuit ad eundum quo vellent
tum ad Clerum converfus. Res, inquit, uti
fe mea habeant, Deo permittente, nofis, Fi-
lii oportet tamen acquiefcere divina volunta-
ti, & boni confulere quidquid de nobis Provi-
dentia decrevit. Nos cum fuiffemus Paftores pra
fecti, judiciis notis Spiritui Sando, qui vocavit
nos, quamvis indignos, tamen prout potuimus
gregem pavimus, & vos Ecclefiamque guberna-
vimus, forfitan non bene : verumtamen quantum
virium facultatifque noftræ tenuitas tulit, fideli-
ter. Tefes vos babemus omnium, quid attinet Β
nota proloqui? Inter hæc fieri poteft ut nos mole-
ftiam multis faceffiverimus, uti & viciffim perpes-
fi fumus moleftias plurimorum. ignofcamus con
donemufque nobis invicem mutuas offenfiones, in
vifceribus Ecclefiaftice Charitatis. Nam inter
nos comparata neceffitudinis pofcit officium, ut &
nos Patres libenter feramus que gravia perpeti a
filis contingit, & vos fili quod & Paterna guber.
natione minus gratum interdum accidit toleretis ;

itemque quæ forte a fratribus ofenfiones exifunt,
mon mutuis ulciferodis sola minori

παρόντος & το Κλήρος παντὸς, ἐδήλουν τ τὴν ἀπόφασιν, καὶ ὡς ἐξελθεῖν ἑτοιμαποί η διε κελεύοντο . ὁ δὲ πρῶτον μὲν ἄχαρις σας Θεῷ, ἕτοιμον ἑαυτὸν παρεῖχαν ἀπέρχεθαι ὅπη καὶ βά λοιτο . ἔπειτα δὲ καὶ πρὸς τὸν Κλῆρον σραφεὶς છે Τα μὲν κατ ̓ ἐμὲ ὅπως συνέβη παραχωρὄντος Θεοῦ οἴδατε τέκνα . δεῖ δ ̓ ὅμως δίπειθεῖν της θείῳ θελήματι της θείῳ θελήματι, καν ὅπως οἰκονομοίη τὰ καθ ̓ ἡμᾶς. Ημεῖς μὲν ἔωω ποιμένες ταχθέντες κρίμασιν, οἷς οἶδε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον τὸ καλέσαν, εἰ καὶ ἀναξίας, ἡμᾶς, ὅπως καὶ τὸ διατ τὸν ἡμῖν ἐποιμάναμῳ, καὶ τὰ καθ' ἡμᾶς διεξή γομ . & καλῶς μὲν ἴσως, ἱκανῶς δὲ κατὰ ἢ ἡμετέραν διύαμιν . οἴδατε, τὶ τὰ δῆλα καὶ λέτ . τί γω ; ὅμως πολλὲς μὲν ἴσως καὶ ἐλυπήσαμ παρὰ πολλῶν δὲ καὶ ἐλυπήθημα, συνεχαφέρον τες ἀλλήλοις τὰς παρ ἀλλήλων απεχθείας. τοιαῦτα γὰρ τὰ τῆς Εκκλησίας σπλάγχνα, ως καὶ βαρευομένων ἡμῶν, ὡς Πατέρων, ἡμᾶς ὡς τέκνα ἀνέχεθαι, καὶ ἀπεχθανομένων τινῶν ท μᾶς αὖθις ἀλογῶντας τῆς ἀπεχθείας, ως μέλη corporis vera, illos ipfos graves vobis & infeftos, γνήσια περιέπειν τὰς ἀπεχθανομένας. Να δι amplectamini. Tempus nunc eft dimittendi invi- καιρὸς ἀλλήλοις ἀφεἶναι τὰ ὀφειλήματα . κ δὴ cem debita. Equidem quæ in hoc meæ partes τὸ μὲν ἀπ' ἐμαυτὰ ἐκπληρῶ, καὶ συγχωρω παρ funt quam pleniffime poffum exequor, indulgens condonanfque cunctis cuncta: & quo Deo placi€ ὅπη τῷ Θεῷ βολητὸν προθύμως ἀπέρEdit. Parif. tum ef alacris pergo . Vos ute, cenfum facite C χομαι. ὑμεῖς δὲ ἀλλὰ τὰ σκουῶν τὰ ὁ Εκκλη 24g 183. Ecclefiae vaforum : & quidquid velorum catera- σίας καὶ ὅσα ἐν πέπλοις τιμίοις καὶ λειψάνοις Απ que pretiofae velis, quidquid Sandarum reliquia γίων, ο βίβλοις, ἀπελθόντες καὶ καθ ̓ ἣν ἰδόν τες – αναψηλαφήσαντες, παραδέξαθε, μὴ καί τις Ιεροσυλίας ἡμᾶς γράψης. ἐ τὸ λοιπὸν χαίρετε ἐν Κυρίῳ τέκνα καὶ σώζεπε . ἡμῖν δὲ ὁ ἐτ πενδύτης καὶ τὸ πυξίον, καὶ τρία τζω νομισμάτων ἃ δὲ καὶ τῷ Πατριαρχείῳ προσβαίνοντες εἴχομα κατὰ Κανόνα της Μοναχῶν, καὶ ταῦτα ἰδίοις κόν ποις τοῖς ἐκ μετεγγραφῆς ψαλτῆρος κτηθέντα πάλιν λαβόντες ἔξιμ. Ταῦτα καὶ τοιαῦθ ̓ ἕτερα πρὸς τὸν Κλῆρον εἰπων, ὥτε καὶ ἐκ τὸ χεδὸν ἀπελθείν τινὰς ἐπὶ τῇ των Αγίων παραλήψει ὧν καὶ αὐτὸς ἦν, τραφεὶς πρὸς τὰς πεμφθέντας ἀδελφοὶ, εἶπον, ἰδοὺ ἡτοιμάπίω, κ κ ταρα. χρήσομαι, καν ὅτι καὶ ἐπ' ἐμοὶ βέλοιπε . Τὸ δω ὑμέτερον, ὡς φατέ, κατεπράχθη, πρατ τέτω καὶ τὸ λειπονὁ Βασιλούς, καὶ ὅπαιτέον ὑμῖν, ἐξ αυτῆς κελεμέτω ἢ μᾶλλον πεμπέτω & τις πάξοντας. Ὁ ὃ γὰρ ἐρίσομυ τὸ παράπαν, καν ξίφος προσετοιμάζοι, καν θάνατον. Ταῦτ' ε πῶν ἀπέπεμπε μετ' εἰρήνης πάντας. αυτὸς τὰ Κρατῶντος ἀναμένων πρόςαγμα.

rum, & Librorum Ecclefiafticæ habent capfa,
recognofcite, probate, numerate, accipite, ne
quis deinde nos facrilege rapine poffit accufare.
De catero gaudete in Domino filii, & falvetę ·
Nos palliolo, pugillaribus, & tribus nummis,
mercede opere libraria defcribendo Pfalterio lo-
catæ, quæ omnia juxta monafticam regulam,
prius poffedimus quam Patriarchales ades in-
grederemur ut propriis refumptis, eximus.
Hæc & alia ejufmodi quædam effatus ad Cle-
rum & tamquam mox difceffurus properare
juffis quibufdam e præfentibus, quorum ego
unus fui, ad Sacram ut dixerat fupellection

numerato recipiendam: converfus ad miffos a
Synodo, Fratres, inquit, en paratus (um, &
non turbabor ; quidquid de me volueritis : quod
veftrarum, ut dicitis, erur partium feciftis

ciat & Imperator quod reliquum eft, & quo cun-
dum nobis fit extemplo prafcribat ; aut potius
qui eo deducant mittat non refiftemus
aur quidquam omnino recufabimus, ntia
five is gla-
dium, five mortem etiam paret. His dictis
dimifit in pace omnes. ipfe placide omnium
fecurus afedit, ab Imperatore mandatum ex-
pectans .

τοῖς ὅλοις ἐξαμελήσας ἐκάθητο, τὸ ἀπὸ

D

σι,

τη

CAPUT

CAPUT VIII

Ut mittens Imperator eduxerit Patriarchali domo Patriarcham, &

Νυξ ώ, περί που τα τελευταία Πυαντι- Α Ν,

Ox erat circiter extrema Maii men-
cum in ferenitatem exhilaratus
aer ex hiberno rigore & humoris per
vernos tepores exuberantis parte magna re-
foluta, liquido liberius calo ridet : quan-
do circa primam vigiliam adfuerunt quos
Imperator miferat ad condemnatum abdu-
cendum quo juffi erant. Is cum abduce-
retur fuperatis gradibus Templi maximi
ftans ad portam majorem, gratias egit ve-.
nerabundus Chrifto Domino
γουῦ
adorans &

ωνος ὅτε καὶ πρὸς τὸ αἰθριώτερον και
πίςαται ὁ ἀὴρ, τῶν ἀπὸ τὰ χειμῶνος ἀπαλο
λαγεὶς δυχερῶν, τὸ πολὺ τῆς νοτίδος ἀπο-
βαλών . κατὰ δὴ πρώτω φυλακίω τῆς νυκ-
τὸς ἐκείνης οἱ τα Βασιλέως πέμπονται
ἐφ ̓ ᾧπερ τὸν καταδικαθέντα καταγαγόντες α-
παγαγεῖν ὅπου καὶ προσετάχθησαν. Ως γοιώ
αυτίκα κατήγετο ἐπιβὰς τοῦ μεγίσου
νας, τὰς πρὸς ταῖς μεγίσαις πύλαις,
φωσία της Διασότη Χρισῷ τὰ ευχαριτήρια,
παρασκευῶν τε καὶ σωταττόμενος. ὡς δ' ἔμελ-
λε διὰ τῆς κατ' Ανατολὰς πύλης εξέρχεθαι,
ἐρ' ᾧ καταλαβεῖν τὸ ἐν τῇ Βαρβάρᾳ Κελλύδριο
οι το Θαυματαργεί Νικολάς, ὃ δὴ καὶ σκυί
σατο τότε πρὸς τῇ θαλάσση καὶ ὡς μετόχι-
ον τῇ Οξείᾳ ἡρμόζετο ἐκεῖ γὰρ προχείρως
κατεδικάζετο ἀπελθεῖν ( ε τότο κατ' οίκονο
μίαν οἶμαι Θεοῦ, ὅτι καὶ τὸ ῥάκος ἐκεῖνος
ἐν τῇ Ὀξείᾳ πρώτως υπέδυ τὸν Μοναχόν με
ταμφιεννύμβυος ) . Ως τοίνω πρὸς τῇ εξό
δῳ τῆς Εκκλησίας τ αιθρίας ἐς τότε
οὔσης κατ ̓ ἐρανὸν, Εξαίφνης νέφος σκοπός
ἐπλήρε τὸ πᾶν και ραγδαῖος συνάμα
συνάμα χα
τὸς, χρῆμά τε ἐξαίσιον
ἀςραπῶν τὸν αέρα πυρεκβολουῦ ἐξέκαις,

~

λάζη κατεφέρετο

κτύποι βροντῶν συνεχείς

τα τῶν ἀκεόν- C

των συνετάρασσον ὦτα. κακεῖνος ἐν τόσοις
δεινοῖς τοῖς ἀπάγεσιν εἵλκετο, ἕως καὶ ἐς τὰ

τω

ut in digreffu, vale dicens : mox cum exi-
turus effet per obverfam Orienti portam, ut
ad cellulam in Barbara fitam mirifici Nico-

lai fe conferret. ea tunc domuncula mari
admota, & ad Oxeenfis Monafterii jus domi-
niumq; pertinens
> ideo parata fuerat obiter
excipiendo Arfenio quod ei Sedem exilii
apud Oxeam opportunitatem quamdam
loci fecutus Imperator decreverat. (Id quod
equidem non fine numine factum arbitror
dum animo reputo facram Monachi veftem
ac profeffionem primum ab Arfenio fufce-
ptam apud Oxeam. ) Cum, inquam, in eo effet
ut Templo egrederetur, & fudum purumque
Cælum effet fœda repente nubes tetra
cuncta caligine complevit, vehemenfque fi- Edit. Rom.
mul imber mifta grandine decidit, fulguribus pag. 183.

horrendis late aerem incendentibus. Per has
ille ærumnas ab abducentibus trahebatur
quoad in illam, de qua dixi,
de qua dixi, domunculam
pervenerunt: ubi cum diem pofterum tranfe-
nocte infecuta, navi Arfenium pi-
giffent, nocte infecuta
Icatoria imponentes, deportatum ultra Pro-
connefum incluferunt manfiuncula illic fi-
tæ fupra locum, quem vulgo Incola Sudam
vocant, appofitis Cuftodibus e Satellitio Im-
peratoris ne adiri exul a quibufvis invifere
volentibus, poffet.

μονίω κατωτήκεσαν· ἐκεῖσε γουῦ διαγαγόντος τω ἡμέραν, τῇ ἐπιγενομένῃ νυκτὶ, τηῒ α-
λιάδι ἐνθέμιοι, περιώριζον ἀνὰ τὰ Προικόννησον, τῷ ἐκεῖσε μονυδρίῳ τῷ ἄνω τῆς ἐγ
χωρίως λεγομένης Σέδας κείμῳ ἐγκατακλείσαντες, τάξαντες καὶ ὀπτῆρας ἐκ τῶν βασιλικών,
ὡς μὴ θεῷτο τοῖς βελομένοις .

CAPUT IX

Ut Orientales Patriarche Alexandrinus & Antiochenus circa Patriarche
depofitionem affecti fuerint.

Ο

Ὑπω μὲν δω τα κατ' ἐκεῖνον διαταξάμε DH Crum hunc modum contra Patriar-
ἐπεὶ ἢ τὰς Πατριάρχας͵ ἐπ ̓ ἐν
κείνῳ γνωμοδοτεῖν τὰ ἀναγκαίων ἐνόμιζον
ἀξιουμένων ἐκείνων, ὁ μὲν Αντιοχείας Εὐ-
θύμιος ωρμημένος ἢ πάλαι εἰς τὰς κατ'
ἐκείνου απέχθειαν
ὡς μὴ παρ' ἐκείνου εἰς
κοινωνίαν δεχόμλμος αἰτίαν φέρων, οἱ ἀ-
ληθὴ ἄδηλον ὂν, ὅμως δὲ φέρων ἐκ φήμης, ὡς
συγκοινωνία κατά τι τοῖς Αρμβρίοις, τότε δια
ταῦτα & προσαπεδέχετο, τὸ, ἐκ ποδῶν ἐ-
κεῖνον γενέθαι, ἢ σκυγίνει γνωμοδοτών. ὁ
δ' Αλεξανδρείας Νικόλαος πσούτα
νεῖν ἐδέησεν, ὥςε καὶ καθάπαξ + καταψη-

giis dandis. Cum igitur illi ut id annuerent rogarentur, Antiochenus quidem Euthymius facile affenfus eft: erat enim haud obfcure jam olim Arfenio infenfus, quod ab ipfo in communionem non reciperetur. Caufa ferebatur (haud equidem definierim an vera ; fed hanc tamen vulgus fermone celebrabat) quod Antiochenus communicaffet quadam in re cum Armeniis. quare idem occafione ultionis cupide arrepta, exauctorationem Adverfarii libenter amplexus eft, & fuæ illam fententiæ auctoritate adiuncta confrmavit. Ac Alexandrinus Ni

V

colaus tantum abfuit a comprobando falto, ut Α φισαμένων ἐχίζετο, καὶ ἔμεινεν ἕως τέλος εν

τέτῳ,

νων

femel ca caufa illos qui Arfenium damnaverant
a fua communione abfciffos, numquam amplius
admiferit, neque eorum que tali occafione de-
creverat mutare quidquam ad finem ufque voluerit.

Ut Arsenius in Patriarchæ dignitate adhuc conftitutus reftituere in inte-
grum voluerit Εpifcopum Sardenfema

E Manuelem Theffalonicenfem & Andros BT Appia", ke my pe

Τ

δ' Αρχιερέων, πλίω προτέρων
κείνων το Θεσσαλονίκης και
τις Σάρδεων Ανδρονίκη, ἐδεὶς ἄλλος τ ὁ
χιζόμενος τον Ανδρόνικον ὡς καὶ και Mora-
τὰς ἀποχωροίη, φθάσαντες επομεν. ὃν καὶ ἐ
πὶ τῆς αυτά Πατριαρχίας Αρσένιος οὗ εἰδὼς
ὡς δὲ ἐκεῖνον τὸ πρῶτον ἐξοριπέντα υπέδυ
τὰ Μοναχῶν ἐξεπίτηδες, ἤθελεν ἀνορθουν ά
ποθέμβυοι ευθέως τὰ ῥάκη, ἀλλ ̓ ἐκ εξεγένε
το οἱ εἰς τότο και τις Ιεράρχας συμπεί
θεῖν, ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνος τότε τω Πατριάρχη
κατ' ἰδίαν κοινολογησάμενος, εὗρον, εἰ μόνον
θελήσει καὶ ἡ Σμύοδος, κατανεύοντα ἐξελ-
Ο θὼν ἐκεῖθεν ἔχνω πείρα διδόναι τὸ πρᾶγ
μα . καὶ δὴ καὶ μίαν της συνοδικῶν ἡμερῶν
σιωεγνωκότος καὶ τοῦ Πατριάρχο, μανδύαν
σε Αρχιερατικὸν περιβάλλεται· καὶ ἐπὶ κερα
λῆς τὰ ἱερὰν ἐπιτίθεται Κίδαριν
καὶ και

τοῖς μὲν Αρχιερεῦσιν, έφηκε ψηφίζονται τὸν σφίσιν δοκόντα . αυτὸς δὲ βαθύτη συνο Ερῶν, καὶ ἀνατέλλειν θέλων τα χίσματα συναξιν το κοινώ παραγγέλει, καὶ πάντων ἐν ταυτῷ συλλεγέντων ἐκ τῶ παραθύρω της αυτέ κέλλης, ὃ δὴν σιδηροῖς, τότο μὲν ὀρθίας, τέτο δ' εγκαρσίοις περιεδρυφάκτοτο τοῖς κάμα ξι, λόγων ήπτετο πρός αυτός τοιώνδε.

.

Oratio Imperatoris de Schifmate arvulfis.

Α

proceffife ut non fuo ipfius, fed alterius fo-
tum, uti poffit confilio. Etfi enim aliorum fen-
tentiam exquirere at cum fua conferre deliberan-
tes folent, unde græcum confilio nomen ortum eft,
με Συμβολή diceretur, quafi fententiarum in
unum collatio duarum tamen id tantum locum
habet in rebus, quảrúm in ambiguo pendet judi-
cium, paribus utrinque argumentis ajendi ne-
gandique incertum eligendi arbitrium libran-
tibus. Ubi autem haud dubiis in lancem alte
ram momentis fas & æquum vergit: adeo ut hinc
quidem manifefte honeftum & tutum appareat
quod proponitur: illinc quod oftenditur evidenter

noxium cernatur: tum enimvero vanum incon

vocante ac

εγώ νομίζω, ω τῆς ἐμῆς Βασιλείας υπή. ΑΕ Quidem exiftima muco Imperio fubiert μηδένα των ἁπάντων ὑμῶν ἐπὶ τοσᾶτον ἥκειν φρενοβλαβείας, ὥτε μὴ ἑαυτῷ διεθαι χρήθαι συμβέλῳ, ἀλλὰ τω πέ λας. Εἰ ᾧ καὶ ἡ παρὰ τὴν ἄλλων βολή συλ λαμβάνειν τὰ πλῶςα πέφυκε τοῖς βολευομέ νοις, ταύτῃ δὲ καὶ συμβολὴ λέγεται εἰς του · τὸ συναγομένων ἀμφοῖν της βυλῶν, ἀλλ ̓ ἀναγκαῖον τότο, ἐφ ̓ ὅσοις ἐπ' ἀμφιβόλῳ κεῖται τὸ βαλαβόμιμον, ὡς ἀμφοτέρωθεν λογισμός σορρόπως κινείθαι, κἂν ὁποίας τὶς ἅψηται ἐφ ̓ ὅσοις δὲ ἑτεροῤῥεπῆ καὶ τῆς δόξης, ὡς ἐντεῦθεν μὲν μετὰ τὰ καλὰ ἢ τὸ πάγιον ἀναφαίνεθαι ἐκεῖθεν δὲ δῆλον εἶναι τὸ βλάπτον, εἰκαῖον ὄντως ἢ ἀλυσιτελές, λογισμῶν σωυτρό· φων ὑπερορῶντα ἀλλοτρίοις χρῆσαι, οἷς ἔνι μὲν ἀβολία, ἔνι δ ̓ ὄρεξις πρὸς τέτοις, ἢ τὸ ξένον ἀείποτ ̓ ἀνάλγητον, ὡς παντὸς τῇ οἰκεία πεφυκότος πιέζειν. δεῖ ποιοῦνε καὶ ἡμᾶς τοῖς ἐφ' ἑαυτῶν λογισμοῖς προηγεμένως χρήθαι καὶ ὅτω δοκιμάζειν τὰς ἔξωθεν . ὃς δὲ τὰς οἰ κείων ὑπερφρονῶν, ἑαυτὸν τοῖς ἔξωθεν λογιζομένοις παρέχει, ὡς εἴτι ἂν φέροιεν ἐκεῖνοι προσέξων, ὁ τοιῦτος ὁμολογῶν ἴσω, ὡς ἄφρων ἐπὶ τὸ καθ' αυτὸν . ἄφρονος δὲ πάντως τὸ μὴ τὸ μὴ τ' ἀφ' ἑαυτῶ σκυιέναι, καὶ τὸ καν τις & χ TS ἔξωθον λέγοι, μὴ διακρίνειν εἰδέναι τὸ κρειττον τὲ καὶ τὸ χεῖρον· καὶ λοιπὸν ἐδὲ τῆς Suραίας ἐκείνῳ συμβολῆς ὄφελος. Τὰ δω ξυμ. πεσόντα οἴδατε πάντως, καὶ ἐδὲν ἐδὲν ἐξ ἡμῶν τὸ γενομένων κέκρυπται. ἐπὶ τάτῳ ἢ καὶ οίκονομεῖτο ἡ ἐφ' ἑκάσῳ ὑμῶν ἐνταυθοί συνδρομή, ἔτω τῇ ἡμετέρα κελεύσαντος κράτος. Τέτο καὶ ἄλλοτε ξυνέβη· πλαὼ τὸ ἐπὶ ταῖς αἰτίαις αλλάττον, ἀμφισβητῶν παρέξει τισὶ . τότε μὲν ὅτι ἐθελί με παραιτεμένε τὸ ἐπὶ τῆς Πατριαρχίας ὄντος, ἄλλος ἀντικαθίςατο. ναῶ δὲ καὶ ἐπὶ κεφαλαίοις καθαιρεθέντες, ὡς οἴδατε, ἄλλον ἐγκαταςῆναι τὸ εἰκὸς δίδωσιν. ὃ γουῦ ἐκ τῶ παρελθόντος ἐσφάλη τέτο πρὸς τὸ D μέλλον βέλτισον προοικονομεῖν τότε πίνω τινὲς εἰς τῆς ὀχλώδους μοίρας καὶ ἀπαιδεύοἷς ή ταραχὴ τῆς Εκκλησίας ασμένιπαρεισδυόμιμοι ταῖς τὸ ἀνθρώπων οις · κίαις, πορισμὸν εἶχον ἐντεῦθεν τὸ χίσμα. καν μετήμομ ἐκείνους εἰ μήτε το βραχύ το καιροῦ, ἐκείνοις τε τῆς ἀταξίας, καὶ ἡμῖν τῆς ἐπεξελεύσεως ἐμποδὼν ὡρμημένοις ἔςη τοιοῦτόν τι καὶ τὰ νωῦ ὑπόπτεται γίνεθαι . · οὐ γὰρ ἀπόλωλεν ἡ ἀταξία ὡς τινὰς ἐ· πειλημμένες αἰτίας, πάλιν ἀνασοβῶν, καὶ των Εκκλησίαν τοῦ Θεοῦ χίζειν πειρᾶπαι τὸ γουῦ ἐκείνος ζητῶν φύσιν ἔχοντας αν τικρυς ἐξ ἐθισμού συνεχούς ταῖς γωνίας

των

- σις

Toms. I.

fultumque ft, quempiam innato intimoque natuΒre ac monti propria feniu abdicato, alienis ut confiliis, quibus ineft quidem imprudentia, ineft & cupiditas, pratereaque prurigo novitatis, &quædam malesuada dulcedo inexpertorum, inquieto conjuncta tædio folitarum & quotidianarum rerum. Faciendum igitur vobis eft, ut ante omnia veftris ipforum mentibus ac judiciis aucto- Edit. Parif. ribus utamini:& ad horum examen vocetis quæ pag. 186. vobis aliunde fuggeruntur. nam qui fuis ipfius ratiocinationibus rejectis, aliunde oblatis advertit animum & inhæret obnoxie, is fane habendus pro farente fe fultum & judicii expertem fuiti quippe ac judicio deftituti omnino eft, nihil ex fe intelligere; fed quidquid aliunde offertur cæca credulitate recipere, melius id fi an pejus, nib! difcernendo. Tali autem non video quid profe fuggefum ab alio confilium. Que nuper coniiCirum latet. idcirco buc concurrifi gerunt fcitis omnes: nihil eorum quemquam vejubente me. Quod fatium modo cf, contigerat diverfae caufae ambiguitatem objicere quibufdam pofent. Tunc quidem ei qui voluntarie dignitatem Patriarchalem abdicaverat, fubrogatus eft fucceffer ; nunc cum ob crimina depofiti, ut fcitis, Femis locum alteri tribuere oporteat, par e aquum eft præcavere, ne quod priore illa fimili occafione perperam alium eft, iterum hoe tempore attentetur. Tunc quidam e turbulento genere indoforum hominum, quos deleat Ecclefetumultus, infinuantes fe domibus frufum inde ipfis optatum Schifma retulerunt. Defcriberem informaremque plenius quinam illi fuerunt : nif quam mihi prafcripfi brevitas, illos honore mentionis noftræ, Nos labore de iis fufe dicendi, licet ad id promptos inclinatoque probiberet. Iteranda nunc fore que tunc acta fint, prona prudenfque funditus. Facile, inquam, efi, quojdum arrifufpicio eft. non enim perverfias extinda eft pientes occafionem nocendi, conturbare iterum, & Dei Ecclefiam fcindere conari. Quid boc genus hominum fpecet, quid venentur & captent ifti, ex ufu affiduo quafi naturam habentes delitefcendi in angulis,& fuum opus clanculum actitandi, fupervacaneum fe dicere: illud non cunlabor facere, quod puto neceffarium, increpare videlicet pro rei pernicie acriter ftoliditatem inconfultam illorum, qui abduci fe finunt fufurrationibus iftorum. Quid eft enim cur quis hinc fcandalizetur? an quod immutatum ipfi quidquam fit de Chriftiano quod tenebat dogmate? Verum nec hactenus quidquam e facræ doctrina placitis motum eft. ac ne quidquam in pofterum moveatur, & vota facimus, & operam pro virili dabimus quid igitur ? an quia verti aliquid

alias. Verum fimilium eventuum duorum

Vij

contigit eorum quibus infueramus ? ut id qui- Α

dem ne interdum accidat vitari nulla contentio-
ne poffit, quare vanum fit hac de re queri. An
denique quod Pafiorem vobis prapofitum fortiti,
eo deinde jufis & necefariis amoto caths, defpe-
ratis fieri poffe ut alium unquam æque commo-
dum nancifcamini? Atqui ne dubitare, nanci
fcemini etiam commodiorem, a quo indulgentius
auremini, fub que felicius vivatis. Nam ab 100
ifto
quidem ejecto cui uni tandem veftrum omnium
juvari umquam & beneficio affici contigit? quem
etiam dolens indignanfque recolo fructum noftræ
in vos prone ac parate in neceffitatibus que inci-
derant liberalitatis intervertiffe. Penitens hoe,
inquam,& me reprehendens reputo: quin idcirco
vos huc convocavi. ut me ipfe accufarem apud
vos benignitatis rarius ac parcius exercite. Si-
mul tamen clare dicam ejus errati caufam : nec
difmulabo amplius, impedimento fuife Patriar. Β
cham, ne qui ex vobis egerent a noflra liberalita-
te quo opus habebant confequerentur. Etenim cum
nec ille ventitaret ad Nos, prohibente odio quo a
Nobis immaniter abhorret : nec Nos ad illum ac-
cedere poffemus,quippe qui fciremus haud admif-
fum iri, nulla reftabat nobis via cognofcendi le-
gitimo & confueto Patris communis indicio ne-
vegicates Pauperum, iifque providendi. Quam.
quam fateber enim ) neque ft maxime indicaret
ille rogaretque , idoneus, interveniret deprecator
Nobis ad mifericordiam fedendis, aut quidquam
impetraret: non quod natura duri fimus & a
dando averfi, fed quod in fumma illa dignitate
ingratiffimum erga Nos Je prabens, indignum fe
reddiderit, cui gra ificari tanti duceremus. Gra-
tia quippe, ut fepe dici audivimus, gignit gra-

~

1

او

2

Ex

ἐπηλυγάζεθαι, καὶ κρυφηδὸν τὸ αὐτῶν πράττειν ἔργον, ἄλλως δέ γε νὶ περιττὸν, τοῖς δ ̓ ὑ. παγομένοις οὕτως ἀβούλως τοῖς ἐκείνων όαρισ μοῖς προτιμάν του χειρίςων οὐ κατοκνήσουμ εἰς τὶ γὰρ καί τις σκανδαλιπείν ; ὅτι μεταλλάττεται τι τῆς δόξης αυτης; ἀλλ' ἐδὲν τοὺ μετέρων παραβέβασαι, μὴ δή τι να παραβα θείη το σαυολο ἀλλ' ὅτι τοῦ συνήθους αξι τραπται, ἀλλ' οὐδὲν ἔχοι ἄντις εἰπεῖν καν πολλὰ κάμοι ἀλλ' ὅτι ὑπὸ ποιμένα τελούν τις ἐκείνα παρακοηθέντος αἰτίαις ἱκαναῖς, ἄλ λε τοπαράπαν οὐκ δ' μοιρήσετε; ἀλλά μ καὶ εἰ μοιρήσετε, καὶ κρειττόνως ὑπ' ἐκείνῳ χάξετε ποιμαινόμονοι. Τίνι δὲ ἀπ' ἐκείνου τὰ πάνω των οι εξεγένετο πράξειν, ἐ τὰ τῆς ἡμετέρας σμενείας ἕξειν ; ι που αναλήπις καὶ περιπέ - σου ατί ; ἢ πάντως, οὐ τοῦ εἰς ταυ καὶ τὸν ἡμᾶς συνῆξα, σκοπῶν ὅπως ἂν αὐτὸς τὸ ἡμετέρω κράτος κατηγοροίζω; ἀλλὰ τὰ αἰτίαν λέγω, ἢ ἐκ ἐπικρύπτομαι, το μή τι τυγ χάνειν τω προσηκόντων ἐκ βασιλικῆς ναύσεως ἐλέως χρήζοντα. ὅτε γὰρ ἐκείνῳ τὰ πρὸς ἡμᾶς δίοδα, κωλυέσης της απεχθείας, εθ ̓ ἡμῖν μὴ παρ' ἐκείνα ἀξιωμένοις τὰ τῆς ευμενείας ἄνυς α πρὸς τὸν χρήζοντα . ὅπου γε καὶ εἰ ἠξία, ἂν ἐτύγχανε τῶν δεόντων, καὶ τὶ ἃ δεῖ ἐπικρύπτων; ἐν ἡμῶν πρὸς τὸ οὖ πράττειν ἀποπε· φυκότων, ἀλλ ̓ ἐκείνε μὴ οἰκονομῶντες τῇ αξιώ σαι τὸ οὔχαρι. Τίκπεθαι δ χάριν χάριτι με μαθήκαμεν, καὶ ἐκ τ αὐξάνειν τὸν ἔρωτα γεν νηθέντα, μὴ ἐπιγεννηθέντος καὶ τὰ ἀντέρωτος. οιηθείητε, ἀλλὰ τὸ τάχα ἂν μυθολόγος μὲ οιηθείητε . μύθου ὡς ἀληθείᾳ προασαῖον ἐπαινετὸν . ἔφη. σε δε καί τις τῶν ἔξω, ἐρημίας γείτονα τω αυθάδειαν τα αυθάδει δεις προσέζοι προσβάλλων καντεῦθεν ἐρημωθέντι τὰ ἄλλων καθ' αυτὸν αὐτὸν διάγειν ξυμβαίνη . τὶ γὲν τὰ εἰσέπειτα ; εἰδήσετε πάντως, και εμε πείας ὑμῖν προσβαλλάσας ἀκτῖνας το παι μένος κινουῦτος τω ἡμετέραν γνώμία υπερτά τοις μεσιτείας τρόποις μόνον μή τις ἐδῶ πρὸς τὸ χῶρος, μηδέ τις τὸ καθ' αυτὸν σκοπῶν καὶ μόνον, ἐν ἐ παικτῖς παιζέτω, μή δ ̓ ἐκ ἐπ ̓ ἀνυςοῖς ἀπεδαζέτω. τὰ δὲ καθέκατον ολιήματα ἐμπιπλᾶσι πραγμάτων τὰς πόλεις, καὶ ἑνὸς ἁμαρτάνοντος πολλοὶ τω και κῶν ἀπηύρων . φάγετε τοίνω τὰς παρασκευάξεις, καὶ τοῖς χίσμασιν ἀπεχθάνεπε . πολλοὶ σακκοφόροι ταῖς οἰκίαις ὑμῶν παρεισδύ σονται . ἐχ ὅπως ὑμῖν δὲ γένηται προθυμά μίμοι, ἀλλ ̓ ὅπως ἂν αὐτοῖς παρ ὑμῶν που ειπείν τά και χρείαν σκοποιῶτες · εἶτα και καινὰ δὲ τοῖς πα τηγορήσουσι μὲν Βασιλέων EcclefiaftiΕλαιοῖς μίξαντες, μὴ καλῶς ἔχειν τὰ τῆς Επ κλησίας εποίσεσι, καὶ διὰ τῦτο καὶ αὐτὸς τά να πλανᾶθαι τὰ διόρθωσιν. ὅτω γὰρ ἐκεῖ νοι ἴσως ἂν καὶ λέξειαν διαβάλλοντες, ἀποκαραδοκούντας . τι γουῦ ποιητέον ὑμῖν ἐςι ; τὸ μὲν μεταδιδόναι καὶ τοῖς ἄλλοις εξ ὄντων φθόνος πραττέτω τις ὡς βούλεται τότο τὸ

tiam. nec pore amor natus adolefcere, quin pa- C ribus effurgat incrementis alius poft priorem ganitus mutuus amor, Anteros, vocatus. Hæc me loquentem parum aberit quin fabulatorem opineminicæterum fabula ut in fcopum veritar is recta collineans non raro utilis & laudabilis habetur. Non male quidam Externorum dixit : Solitudini finitimam fuperbiam effe. idcirco quod Superuum nemo curat, nemo adit. unde nec fe fit eum Edit. Rom. femotam a confuetudine bominum & folitariam pag. 187. vitam degere. quid autem in pofterum? ajo & confirmo vobis: mutationem in melius magnam experiemini pervenient ad vos benigni radii nobis innate beneficente, nulla jam intercepti nube Patriarchalis offenfionis: quinimo grato Nobis in locum retrufi & implacabilis ifius fucceffuro Paftore, commoditates apud Nos veftras decentibus illam perfonam efficacibus interceffionibus procurante, large in vos effundi sentieris bona D que defideratis omnis generis. Tantum ne quis veftrum agi fe in tranfverfum finat: nec fua unius fpecians commoda, ludat in rebus quæ ludum non admittunt; aut ea que perfici non poffunt ferio conetur. Nam fing lorum perperam offendentium civium lapfus, univerfas tricis implent turbifque Civitates; natura rerum ita ferente, ut ex uno peccante pœna in multos propagetur Fugite igitur conventicula: averfamini fchifmata. Multi faccis induti domos in veftras fe infinuant, non ut vobis profint, fed ut fibi eblandiantur, aut quoquomodo conficiant ex vobis quæ cupiunt, quibus indigent. Inde Imperatorem quidem accufabunt : tum nova veteribus mifcentes, baud bene habere res Ecclefiæ fubinferent: & propterea videlicet largiter erratum in viis corre&ionis ineundis, nullo inter Eaclehari cos idoneo reperto emendandis malis quibus Ref. publica peffum iret fic enim illi forfitan garrient, criminantes eos qui fapienter cunctantur circumfpicientes omnia, & in occafiones imminent opportune procuranda publicæ falutis. Quid igitur agendum vobis efi quin e vefira copia largiamimi quibus videbitur, nulla invidia ef. faciat in eo genere quifque ut volet. abduci autem perfuafionibus iftorum, & cum errantibus vos pari

ni

.

~

၅၈

.