Immagini della pagina
PDF
ePub
[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

Κεφ. κη'.

De Ecclefia Schifmate, & Pantepoptenis Mar• Περὶ το κατ' Εκκλησίων χίσματος, καὶ περὶ inachis.

[blocks in formation]
[ocr errors]

τζ. Παρτεποπτηνῶν Μοναχῶν.

Κεφ. κθ'.

Οπως αποςέλλεται εἰς Παιονίας με ο μεγάλα Δεκὸς τὸ Λάσκαρι ὁ Προπατριαρχούσας Γερμανός, κακεῖθεν ἤγαγε νύμφίω τω τα Βασιλέως υἱῷ, καὶ προσες έφθησαν.

Κεφ. λ'.

Magni Conoßauli Tarchaniota ad Joannem Το μεγάλο Κονοςαύλα το Ταρχανειώτα πρὸς ipfius Socerum Transfugium. ἢ πένθερον αυτό Ιωάνν. αυτομόλησις.

CA P. XX XI.

.

Expeditio Joannis Defpota cum multorum millium Exercitu, adverfus Joannem Dicem ; & de hujus facinore infigni. CAP. XXXII.

Ut mari Protoftrator Philantropenus. Italos vicerit, adjuvante a terra Despota Joan

Κεφ. λά.

Εκσρατεία το Δεασότα Ιωάννα συνάμα χιλίας σι σρατός πρὸς ἃ Ιωάννίω, κὶ τὰ τῆς ἀνδραγαθείας το Ιωάννη.

Κεφ. λβ'.

Οπως και θάλασσαν ὁ Προτοςράτωρ Φιλανθρω πηνὸς νικᾷ * Ιταλός και κράτος, συνεργά τος ἔξωθεν καὶ τὰ Διαπότα Ιωάννο.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors]
[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors]
[blocks in formation]

Α

Ρχεται δ ̓ ἐνθένδε τὰ κατὰ τὸν Πατριάρ- AH Incipiunte res adverfus Patriarcham

[ocr errors]
[ocr errors]

ως

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

C

in- 33

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

"

"9

[ocr errors]

Arfenium gefta. enim Imperator Edit. Rom. tocus hactenus fuiffet in deliniendo Patriare pag. 170. cha, omnibufque officiis eblandiendo, ut mi tius agere fecum vellet, & anathematis injeti vinculum folvere: poftquam animadvertit fe nihil proficere, defperavitque plane meliorem in pofterum fucceffum petitionis iftius fuæ, converfa velificatione vehementer in confilium incubuit ejus omni ratione ar movendi. Ei rei præmunienda, fæpius convocatis facrorum Præfdibus, conteftans exponebat anguftias quibus confiftaretur, ter hinc quidem urgentes ineluctabili neceffitate curas Imperii, tales omnino qua,, folutum a cæteris animum requirerent; ac vel fic vix a fatagente connitenteque pro-,, antem duritiem Patriarcha impedientis ut oportebat expedirentur: inde autem obfe, ac quafi conftrictum trahentis diris vinculis anathematis infandi. Confiderarent " hac, & viderent, an non efiet æquius venire ipfos fecum in partem folicitudinis pu- „ blica, improbanda ifta intempeftiva per tinacia. Patriarcham cujus effent partes adhibere curationem lapfis, obfirmaffe infle xibiliter animum in profecutione alterius „ harum duarum rerum : aut ut reponatur in priorem ftatum id quod meo peccaro mutatum ef: aut ni hoc fat, mihi omnis pes redeundi umquim ad communionem Ecclcfie inexorabili feveritate pracidatur. Atqui, ut vos pro veftra prudentia videtis, alterum quidem iftorum fieri non poteft : alterum perquam inbumanum eft, ab Ecclefie materna in juos indulgentia maxime abhorrens. Veri Paforis, & providi Pa tris munus fuerat, hortari ad peniten iam viam oftendere aberranti, calcarque addere, ut ad Deum frugemque rediret, etiam fuam miferiam non fentienti,negligentique ac refpuenti obAinata contumacia remedium. Hle autem me ultro damnantem detefantemque fcelus meum, me omnia vera penitentie figna exbibentem, me etiam atque etiam pofcentem penas mihi imponi falutares, me patientia obnoxia profitentem fedionis quoque & ufionis auferis fubeundis curationibus paratum, rejicit atque afpernatur ta men; & culpa utcumque a refipifcente damnate confcientiam aquum cenfet extrema defperatione conftringere Mibi vero minus malum minufque noxium videtur, non agnofcere culpam propriam, quam ejus improbata revocateque veniam def perare. Prius enim illud duritiem folum arguit alias emendabilem impœnitentis in præsens animi: hoc pofterius in aferne utique damnatio- pag. 171. nis exitium inevitabile detrudit peccatorem. Expertus omnia hac queror. nihil non tenta, α div. fupplex Patriarcham fæpius: toties rejectus fcriberetur: non modo non impetravi; fed acri jum. Rogavi ut mihi fatisfa&ionis modus præter increpitus, fed contumeliofe objurgatus fum. a non aliud extremi refponfi loco ad finem adji ciente, nifi; neceffe effe curari vulnus: quæ autem ei pofit feri medicina, fe nefcire. Verumenimvero an non irrideri fe fuperbo ludibrio ille jure sufpicetur, cus fuadeatur & tamquam neceffarium præfcribatur efficere aliquid, & tamen "quo id modo qu've ririone queat (ufcipi ac perduci ad exitum, ipfe qui jubet ignorare fe refetur? Nonne binc jufta caufa mihi relinquitur ti mendi ne fi ultro aggrediar fatisfacere pro crimine, ubi multa impendero, multa tentavero, mul

χων Αρσένιον . ὁ γὰρ Βασιλούς πας για
γινόμθμος πρὸς τὸ πῆσαι αὐτῷ τε ηπίως προς
σενέγκαθαι, καὶ τὸν δεσμὸν λύειν ἐπεὶ ἀ-
πέγνωτο οἱ τὰ τὰ σκοποῦ, πολὺς τώ όρι
γνώμβυος ἐκ παντὸς ξέπου ἐκεῖνον ἀποσκομάσα
παι. ὅθεν καὶ πολλάκις της Αρχιερεῖς συγκα
λῶν, ἐμαρτύρετο τὰ ἀνάγκω, ὡς δέον ὃν
ἄγοντα τα άλλων χολι, τὰ τῆς ἀρχης
πολλὰ ὄντα & δυσεξάνυσα προσκοπεῖν. ὁ 3
κακείνοις ἐνειλούμενος ἐξ ἀνάγκης ἀπαραιτή της,
ὡς μέγα τι εὶ ἢ ἀπὸ τὸ Παξιάρχου δεσμὸν ἐ-
φόλκιον ἐπισύρι). ἐχρεῶ δ' οὐχ οὕτως
ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς τῷ πράγματι νιμεσον, οι πλημ-
μελήματος μὴ οἵου τ ̓ ὄντος τῇ εἰς τὸ ἀρχαῖ.
ον τὸ πραγμάτων επανακάμψει εξαληλίφθαι,
ὁ πρὸς τὸ θεραπεύειν ταττόμθμος δυοῖν θάτερος
πράττοι, ἢ τὰ πρότερα ὡς εἶχεν ανταπαιτῶν,
ἢ τὰ θεραπείαν ἀναβαλλόμιμος
τὸ μὲν
γὰρ ἀδιατον τὸ δὲ πάντως ανοικονόμη
TOY. καὶ δέον ἓν παραινεῖν καὶ τὰ τοῦ μετα
γνῶναι δεικνύειν ὁδου καὶ τὸ μηδὲν τοῦ
πλημμελήματος απομένῳ ἢ καὶ καταρρα
θυμοιώτι ἐκ προαιρέσεως ὁ δὲ καὶ τὸν ἐξ
αὐτοῦ νυττόμον, τις γνησίως μεταγνώναι
* τω θεραπείας εκτόπως θέλοντα δέχεται
ναν καυςῆρσιν οἰκονομοῖτο, ἐκεῖνος ἀπωθεί ),
να τις μεταγνῶναι τὸ ἀπογνῶναι συνείρει, ὡς
κροῖστον ἂν μὴ μεταγνῶναι, ἢ ἀπογνῶναι με
ταγνόντα · τὸ μὲν γὰρ ἀναλγησίαν κατηγορεί
τὸ δ ̓ ἀπώλειαν αἰωνίζεσαι - αὐτὸν μὲν δων καὶ
. ἦων
πολλάκις προσελθόντα ἀποπέμπεσθαι, καὶ ζη
τοῦντα τοὺς τρόπους τῆς ἰατρείας οὐχ όπως
λαμβάνειν, ἀλλὰ καὶ προσονειδίζοναι, ἐπί
λος οὐδὲν ἄλλο πυνθάνεθαι, πλίω τὸ ἀνάγ-
κα εἶναι τὸ τραῦμα ἰᾶπαι, ὅπως δ ̓ ἰῶτα,
μὴ μανθάνειν, ἀλλὰ τὸ πρὸς τὰ πράττει
προτρέπεται μηδὲν εἰδότα τὸ πράττειν όφειλο
μένων, εἶναι δ ̓ ὑποπτεύειν τὸ πᾶν χλεύω. -
τα γοῦν δεδοικέναι, μή τι να πράττοντος, ἐκεῖ -
νος ἀναλαμβάνων τὸ ἔγκλημα, ὡς μηδενὸς αυ-
πάρκους γενομένω, μὴ καταδέχοιτο, ε ἔτω πο
μή
νέσας ανήνυται γνώσομαι. ὁ δ ̓ δων καὶ ἐμφαίνει
πλαγίως, ακέσαντες ἂν αγνώτε, μὰ ὅλως συμ-
φέροι. Αποθέσει γὰρ Βασιλείας, καὶ ἰδιωτισμό
μετιέναι τὸ ἔγκλημα βέλεται. τοῦ δὲ, ᾧ ἂν καὶ
σιμονέγκοι σκοπῶν, οὐ δ ̓ ὅλως δείσκω.
πὶ μὲν ουν τοῖς κοινοῖς, αυτόθεν δῆλον, καὶ
εὐδὲν δὲν ἐρωτῶντας μανθάνειν. τὸ τὸ μήτ' εκεί
νου οἵου τ' ὄντος τὰ πραγματα διοικεῖν, καὶ μὴ
δὲ συμβάντος ἐκεῖναι, ως μέγά τι τω έρη
μιας λογίζεθαι, οὐδὲν, ἀλλ ̓ ἢ ζητῶντος οἶμαι
κοινὸν ὄλεθρον
καὶ τελχίνος τρόπον ἐν
δεικνυμένου · δὲ καὶ μᾶλλον αφερόντως

τα

2

D

ixri-D

[ocr errors][merged small]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

ώσ

δημηγορίαν κατέτεινα ἂν, τω μήγε καὶ ἀφ' ἑνὸς μόνω οἷός τ' ὦ παριςᾷν τὰ βλάβίω : τί γάρ μοι ἢ ἐχέγγυον το δε αὖθις ἀπραγμόνως βιῶσαι καταθεμένῳ τὰ ἐξουσίαν ; τὶ δὲ ναικὶ ἢ παισὶ μᾶλλον, οἷς ἂν παρ' εθὺς μου ραν ἐφεδρεύειν ἀνάγκη, ἷς ὁ τυχῶν ἐ γηθήσει εν; ἐμοὶ μὲν δι οὐκ ἔσιν ἀμφισβητεῖν ἐκεί νῳ τῆς πνευματικῆς ἰδιοσαύης καν ὅτι κελά οι· τέως δ' ἐν τέτοις, πολλά γε δέω προσιο παινεῖν . ποῦ δὲ καὶ τίνι ποτ ̓ ἔθνει τὸ τοιοῦ τον ἔβλασε ; καὶ εἰς τὸ παράδειγμα βλέπων ὁ Ιεράρχης ἀνεμεσήτως ἀξιοῦ ἔχοι τότο καὶ ἐν ἡμῖν; ἢ οὐκ οἶδε τὸν τοιαύτης γευσάμβυον και θάπαξ μεταβολῆς, μὴ τρόπον εἶναι μετιγκλί νω τα τελευτᾷν ; πόσοις τὸ ἐφεδρεύεται Βασι λεία; ἑπόσοις δὲ καὶ ἡ πίςις ἔψυκται ἐπὶ τὸ χήματος, σωζομένω καὶ ἔτι το Βασιλέως, ὃς η καθειρεικότος ώρμημένες πάλαι θαρρεῖν ἀνάγκη κἂν αὐτοὶ μὴ δρῷον ἰάπτοντες άλλως ἀλλὰ τῷ γ ̓ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς καταςάντι περ ἀντιζηλουῦ εἰκὸς ὕτω καὶ δράν τα χαρι τα ῥᾴδιον . τὶ δὴ καὶ ἀνάγειν των αρχω δει, ὃν μετ' οὐ πολὺ κατάγειν ἐβέλετο, ὡς γεύσαντα μόνον ἀποφερεῖν ; χωρὶς δὲ τέτων καὶ Θεὸν πέρ τινι ἄλλῳ μεγίσῳ καὶ κατατάσει. Βασιλείας C σωιένας πις 6ύομα. Θεοῦ δὲ βάλω, διασκε δὲν ἐθέλων, ὡς μὲν αὔπαδες, ὡς δὲ καὶ μέγαν ἔχον τοῖς τολμῶσι τὸν κίνδυνον . Ταῦτα τοίνω ἐνθυμουμένως δεῖ καὶ ὑμᾶς της δικαίῳ Βασιλείας συμπράττειν, καὶ μὴ ὅπω καταμελεῖν ἡμῶν ἐπὶ τοσῶτον ἀπαγχομένων τοῖς λογισμοῖς. τί δαὶ, ἐ τῇ Εκκλησία μετάνοια ώεισαι ; οὐ νόμοι ταύτης θεοι προβέβλύνεται; οὐχ ὑμεῖς κατ' εκείνες τὸς πολλὲς θεραπεύετε ; ἢ τοῖς βασιλεῦσι διαφερόντως πρὸς τοὺς πολλοὺς οἱ της Εκκλησίας πρόκεινται νόμοι ; εἰ δ' ἄν, ἀλλ ̓ εἰ μὴ παρ' ὑμῖν μετανοίας θεσμοί αλλα το Εκκλησιῶν εἰσὶ καὶ προσδρα μοῦμαι ταύταις, καὶ παρ' ἐκείνων θεραπευθή σομαι . ἡμῖν μὲν δω τὰ κατὰ γνώμίω ειρη ται . ὑμῖν δὲ σκεπτέον τὸ ποιητέον βολευομέν νοις συνάμ ̓ ἐκείνῳ . κ ~ καὶ εἰσέτι ανέξομαι

tum fudans nitenfque in fceleris expiationem mei Α τῇ ἄλλων ἅπτεθαι τῶν ἐμῶν, μακρὰν ἂν τω percgero, haud ea tamen ille fatis accipiat : fic que contentiones me illas ærumnafque perdidiffe fpretus ad extremum ac repulfus fentiam "Audite autem & pro veftra fapientia elimate quale fit,& ecquid expediat Reipublicæ, quod per iftas ambages oblique innuit. Videtur velle me depofitione Principatus, & redity ad vitam privatam expiare fcelus quod confcivi. In hoc ille quid fpedet, & in quem transferre cogitet Principatum mihi ereptum, comminifci equidem nequeo, quanta porro quamque perniciofa inde foret oritura perturbatio, fubjicere fibi quifque circumfpiciendo cuncta poteft, ut alium confulat neminem. Cum enim ille cui interverfum Imperium Patriarcha jure queritur, nec per ætatem aut experientiam par fit molt ferendæ publicarum rerum; Prætereaque in calamitatem inciderit cum immedicabilem tum omnino talem, quæ ut abunde cunctacatera fuppeterent, omnem et prorfus facultatem ac vim adimat Principatus umquam quomodocumque fungendi, fatis patet quam perniciofe con ulat Reipublice, qui me amoto redacioque in ordinem folum iftum & defiturum ope College Univerfo rerum omnium regimini preficiat. hoc enim quid effet aliud quam in exitium certiffimum cuncta projicere; ac mali demonis invidentis rebus bene conftitutis indolem præferre? Idem hoc porro confilium quam meis privatis rationibus flatus, fama, falutis, capitale atque immaniter infeftum fit, diftinctius exequerer, longa oratione fingula enumerando, nifi totam latiffime patentis injuriæ perniciem brevi poffem compendio oculis, in uno veluti fpecimine, fubjicere: quem enim idoneum mihi vadem dabunt tranquille me ac fecure deinceps viliurum, poftquam Imperium abdicavero 3 quid tunc fer Uxori, quid mois Liberis? quos uti que principali delapfos faftigio illa expectat, illa fatim excipiet vite fors, qua vix homo de vulgo contentus degeret. Quæ ego dum reputo, etfi haud prafradie iverim infcias, ineffe fortafe fpiritualem Patriarche prudentiam in aliis plerumque quæ præfcribit, tamen adduci umquam nequeam Edit. Rom. ut credam, poffe illum mihi jufte ac fapienter tanpag. 172. rum detrimentorum ac calamitatum, quantum ifa perniciofilma fortunis capitique meo ac meorum exauctoratio continet, pænæ nomine medicinalis aut pœnitentiæ falutaris Specie injungere Ubi enim locorum, qua in Gente, tale quidquam extitiffe fando umquam audivimus? Et cujus tandem, quod veluti exemplar fuerit intuitus Horitate probati alias fadi, tantum ifam fe putavit excufare poffe, aut etiam commendare, novitatem ? An nefcit ei qui ex vita privata in Imperium evecus, Principatum femel deguftaverit, non aliam quam cum præfentiffimo conjunctam mortis periculo conditionem oftendi fortunæ prioris refumende? Plurimorum etenim femper infi

[ocr errors]

fubditorum fides & amor in Principem, vana dumtaxat fuperficie oftentati exterius obfequii totus expromitur, intus nihil habens folidi. quare necef

fe eft eum a quo violando [pla reverentia porelia

D

~

ως

ઈકે

diis Principatus obfidetur : Plerorumque vero ub πάχειν ἀνίατα. καλὸν γὰρ ἡ παρ ὑμῖν τα
θαι, ἢ ζητεῖν τὸν τρόπον τῆς θεραπείας επέ-
ρωθεν. ταῦτα τῷ Βασιλέως διαλαλήσαντος τοῖς
Αρχιερεῦσιν, καὶ οἷον πρὸς τὰ τῆς μάχης άκρο-
βόλισαμένη, ἐκεῖναι ἐφ' ἑκάσῳ τὸ λεγομένων
tis odia malevolorum coercebat, cum primum nt-
datus praefidio Imperii, telis invidie fuerit obje. τοῖς ἀχθομένοις προσεοικότες, δῆλος ἦσαν το
dus, iis infultibus impeti vel palam oppugnan- πυρὸς Βασιλέα το Πατριάρχει συνόλως· ἐκ ἀπο-
tium, vel clam faventium oppugnantibus, qui-
bus falvus baud poffit obfiftere. quæ cum æquos &
δεχόμθμοι · καὶ διὰ τὸτο πολλὰ καὶ αὐτοὶ προτιθέν-
fapientes omnes æftimatores rerum reputare apud
τις καὶ ἅμα συνείροντες, θεραπεύειν ἤθελον τὸν
fefe par fucrat, tum eum maxime qui me fuo ipfe Κρατέντα . οὐ μίω δὲ ἀλλὰ καὶ καθυπιχνεντο
in primis fuffragio ad Imperium extulerit, hoc eft
invidiofo & offenfionibus expofito implicuerit ne-
μόνον καὶ αυτό Βασιλέως προσπέμψαντος, αυπὶ
gotio. unde ipfius eft tueri quod fecit, non autem τὰ μεγάλα συλλήψεαι.

id agere, mea exaudioratione procuranda, & per eam in me armanda invidia mulorum, ut quem detulit fu-
premus honor, in extremum mihi vertatur exitium. Quid enim attinebat in fummum faftigium evehere quem
paulo poft in perniciem ultimam detrahere inde ac præcipitem dejicere conaretur; tanto miferius fenfurum ca-
lamitatem, quanto eam experientia prius deguftate in fuprema poteftate felicitatis acerbiorem intolerabiliorem-
que reddiderit? Præter hæc, fi quod humanum majoris momenti negotium Deus peculiari cura dignatur, eve-
&ionem alicujus in Imperium rem effe, utique cui femper interveniat fludiofior aliqua Numinis Providentia,
vulgo merito exiftimamus. Quod igitur Divino confilio decretum effectumque fit revocare ac refcindere ho-

minem

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small]
[blocks in formation]

minem conarl, quis non videt quam temerarium, quam infolenter arrogans, quam denique audentibus
periculofum cenferi debeat? Hæc vobifcum reputantes, æquum eft, Patres, dare vos operam, ut Imperialis
dignitatis, prout fas piumque eft, ratio habeatur ; neque negligere nos tanto jam tempore mifere fufpenfos at-
que eftuantes inopia confilii, quid enimvero? an non ab Ecclefia pænitentiam dari pofcentibus definitum eft?
nonne boc olim ejus Leges divinæ fanxerunt? non juxta eas quotidie quifque veftrum quofcumque opus eft
(plurimi autem offeruntur tales) præfcribendis fatisfactionibus curatis? An pejori conditione Principes funt ?
an illos unos Ecclefia ab univerfali fua in filios indulgentia exceptos exclufofque vult, nec legum omnibus lata-
rum frui beneficio patitur? Refpondete pum ita fit, declarate, inquam, non effe apud vos Pænitentiæ lo-
cum nec excipia vobis refipifcentem qui pœnas fibi fceleri purgando injungi falutares petat: tum meæ partes
erunt mihi confulere, & alibi quærere rem neceffariam cujus hic copia non fuppetit, Aliae aliis in locis Eccle-
fiæ funt, eas adibo, ab iis pænitentiam petam & confequar, Expofui vobis fenfus intimos animi mei;
confiderandum vobis relinquo, & cum ipfe Patriarcha confultandum, quid fieri conveniat. Non enim am-
plius patiar pro depofito me abjici. Jam, inquam, mihi plane decretum eft, aut accipere curationis mo-
dum a vobis, aut alibi quærere. Talia Epifcopis locuto Imperatore, ac per hæc quafi prima velita-
tione aufpicato prælium, illi ad fingula quæ dicta fuerant dolore fignificato, declararunt; quæ fevere
ac dure Patriarcha erga Imperatorem ageret, fibi minime probari: ac propterea poft multa invicem
collata difceptataque, paratos fe oftenderunt ad offerendam Augufto Poenitenti reconciliationis viam.
Non tamen tunc adhuc ulterius procefferunt, quam ut promitterent, fe interceffuros apud Patriar-
cham quam efficaciffime poffent,; fuadentes, ut pro fe ipfe de novo allegaret ad eum Oratores
fupplices quibus ad impetrandum quod rogarent, ipfi fe pro virili cooperaturos recipie-
bant.

[ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]
[blocks in formation]

Ut Præpofitum Galefii Jofephum ad Patriarcham allegaverit Imperator
petens abfolutionem ab excommunicatione.

[ocr errors]

Γεν͵ Βασιλούς καὶ ἄλλες μὲν καθ ̓ ἵνα

πλείσους απέσειλον ἀξιῶν τὸν Ιεράρ χω λύσαί οἱ τω ἀθυμίαν, ετοίμῳ ὄντι, ὡς ἐκεῖνος ὑπιχνεῖτο, τὸ κελόυόμιμον ἐκπλη ρου. Τέλος δὲ καὶ τὸν τῆς μονῆς τοῦ Γαλη σίου προϊς άμλυον Ιωσήφ, ὃς δὴ καὶ Γαλησία φανερώτερον ἐκαλεῖτο, ἄνδρα πνευματικὸν καὶ εἰς πατέρα τεταγμένον τῷ Βασιλεῖ, Σποςέλ λων καταωτηβόλει δέχεθαι των πρεσβείαν, συγκατανεύειν τῇ ἀξιώσει. Αλ' ὁ Πατριάρχης πολλὰ μὲν παρὰ τῶν Αρχιερέων ὑπὲρ τῶ Βασιλέως ἱκετομόμβρος, ὡς οὐκ ἄξιον, λεγόν των, οὕτως ἐπὶ τοσοῦτον τῷ ἐπιτιμίῳ συν χεθαι, πολλὰ δὲ καὶ παρὰ τοῦ πνεύματι. κοῦ ἐκείνου καὶ θείου ἀνδρὸς ἀξιούμενος ἐφ'

Α ] Giur Imperator cum alios Gingillatim 31. Edt Rom

Β

B

τα παιδείαν ἄλλως οἰκονομοίη τὸν δεσ
μὲν λύσας, καὶ προςιμών της Βασιλεῖ τῶν εἰ
κότων. ὁ δὲ καὶ μᾶλλον ἐγείαινε, καὶ ἀμεταθέ-
τως εἶχε τῆς γνώμης, ὡς καὶ τοῖς πρεσβεία
σιν ἐπιπλήττειν, καὶ αὐτῷ δὴ των Ιωσήφ γεν
ναίως ἐπέχειν, τολμῶντι, ὡς δῆθεν τὰ τῆς
Βασιλέως ἀναδοχῆς παρὰ τὰ ἐκείνη θέλησιν.
αἱρεῖ δὲ καὶ λόγος παρὰ πολλοῖς, ὡς καὶ ἐπι-
τιμήσειαν, ἐφ ̓ ᾧ μὴ δὲ πνευματικὸς ἀναδέχοι·
το. ὃ δὴ κἂν γεγονὸς ἢ ἐφυλάχθη, ἢ καὶ παρα-
βαθὲν ἐλύθη ἢ καὶ ἄλυτον ἔμεινε, κἂν μὴ
γεγονὸς ἐφημίπη, ὡς καὶ ὁ Ἰωσὴφ πατριαρ- C
χεύσας ἕτερον Υπολογέμμος ὑπὲρ τέτες δείχν
ρίζετο. ὅμως πολὺς ἐντεῦθεν ανερράγη κλύ-
δων τῇ Εκκλησίᾳ, ὡς ἰχυρὸν προτεινόντων
Αρσενιατών κατ' ἐκείνη ἔγκλημα πατριαρχεί
σαντος χιζομένων.

legavit plurimos, fuppliciter orans Papag.173 23
triarcham, ut fe cura mætitiaque liberare
dignaretur, offerens fe paratum ad quidvis exe-
quendum quod juberet. Tandem & Jofephum
ad id mifit Monafterio Galefii præpofitum,
Coenobii quod regebat nomine, quam fuo ipfius
vulgo notiorem, virum fpiritualem & qui Im-
peratori Patris loco effet, quippe audiendis e-
jus confeffionibus præfectus. Hunc ergo pro fe
fupplicem allegans, obfecrare obteftarique Pa-
triarcham inftitit, uti tandem inflexus indu-
ceret in animum non amplius afpernari pre-
ces fuas Vehementer idipfum ab eodem
Epifcopi contenderunt orantes , argumentis
etiam adhibitis, & indignum videri conte-
ftantes, Principem tanto tempore ifto quafi
ergaftulo diri anathematis conftrictum deti-

neri. Urgebat pro fe quoque ardenter rem
eamdem fpiritualis Pater fupplicis, ille, quem
dixi, Vir Reverendus, demififfime deprecans
Sufcepti fui nomine, ut caftigationem quam
zquam judicaffet prafcriberet, & ea per-
functum miferatus anathematis vinculo fol-

[ocr errors][ocr errors]

veret. Surdo hæc canebantur obduruit quinetiam exafperatus efferatufque magis eft, audiens ifta Patriarcha adeoque inflexibiliter hæfit in propofito, ut etiam ea rogantes objurgaret & ipfum Jofephum acriter coerceret eo fcilicet nomine, quafi is Imperatorem abfolvere aufus effet contra Patriarchæ voluntatem, Fama certe increbuit per multos vulgata prohibitum interdicto Jofepho a Patriarcha fuiffe, ne deinceps ipfe

[ocr errors]

confeffiones, ut folebat, ejus privatas acciperet, eumque abfolveret. Quod interdidum, fi vere contigit, an obfervatum fit: an id tranfgreffus Jofephus, tranfgreffionis iftius venia impetrata, reftitutus in integrum fuerit; an poftremo crimen iftud contumaciæ contra interdictum, & revera confciverit Jofephus, & inexpiatum id manferit, in medio relinquam. Fama quippe illi priori contraria fparfa quoque eft, afferens, numquam perlatum a Patriarcha tale interdictum. Et hac defenfione Jofephus ipfe, factus poftea Patriarcha, utebatur affeverantiffime affirmans, nequaquam id fibi prohibi tum umquam a Patriarcha; contradicentibus nihilominus, & in afferto perfeverantibus auctoribus op pofiti rumoris, qui in fatis magnam inde celebritatem abiit. adeoque id unum & potiffimum erat in criminibus, quæ Arfeniani objectabant Jofepho, ab eo Schifmate difciffi.

[blocks in formation]

Edit. Rem. pag 174

pag. 175.

CAPUT III

Ut Libellus accufationis contra Patriarcham datus fit Imperatori.

Unc

Οτε τοίνω Βοηδρομιῶνος ἱςαμένω, καὶ

The igitur fub initium Aprils ralemis Α Το σιωνήτων νησιών τελουμένων, εορ TUR

Jejunii tempore, dum feftum ageretur quod Acathiftum vulgo nominant, quidam ex Clero Epfetopulus cognomento in ordine Notariorum Patriarchæ inferviens

[ocr errors]

poft ipforum Primicerium, quem Mefiten,
five Mediatorem plerique folent amplo
nomine vocare; Libellum a fe digeftum Ac-
cufationibus plenum fponte Imperatori__tra-
didit, nodu poft finem Hymnodiz. Impe-
rator convocatis qui forte præfentes adfue-
runt e Clero fimul omnes interrogabat
ecquid confenfu & confcientia ipforum E-
pfetopulus id egiffet? Cum autem nemo
annueret audientium præter unum aut alte-
rum, de Capitulis percontaba tur fimul-
que cujus effet exiftimationis qui Libellum
obtulerat? Ad ea Clericis, Datori qui-

dem Libelli mediocre teftimonium redden B
tibus .crimina vero excufantibus opi-
natus ftatim fieri non poffe quin haberet
confcios qui tantum fe in certamen daret
cupide fcriptum oblatum tenuit, occafionem
inde fibi nafcituram augurans Leonis, cujus
tantam experiretur fævitiam, in poteftate
habendi. Mox diem præfcripfit examini .
Capitula Libello comprehenfa hæc ferme e-
Primum Ex principio matutinæ
Hymnodiz Pfalmum pro Imperatore recifum

rant :

Patriarcha, jubente folo Trifagio, &
fuper eo commemoratione > proœmium ab-
folvi . Secundum : nimium fe propenfum &
familiarem Sultani præbuiffe, adeo ut ei &
Comitibus permiferit fæpius lavari in Lava-
cro Ecclefiæ ubi funt figna venerandre
Crucis marmoribus infculpta cum ifti et c
fent Agareni & Chrifti myteriorum exper.

tes . Tertium : quod filiis ejus communicari
per fuum Monachum facras Euchariftig reli-
quias juffiffet, cum non conftaret, an facro
Baptifmo initiati fuifTent . Prætereaque ipfe
Sultan cum fuis Satrapis, per Matutinum
fplendidæ magnæque Dominicæ Patriar-
cha Litanias celebranti adfuiffet & fimul
Litanias recitaffet. Hæc & id genus alia
Libello inerant. Porro Patriarchæ haud uf-
quequaque ignotum erat quid gereretur. ta-
men is totum Deo permittens quiefcebat.
At Imperator admiffa femel delatione, fcri-
ptifque accufatoriis receptis congregavit
Epifcopos aliarum Urbium qui tunc Con-
ftantinopoli funt reperti, eifque ad notitiam
fcripta fibi tradita protulit, & ut communi-
ter fecum confiderarent quid fibi effet fa-
ciendum, periit. Non enim erat cur dif
ferretur negotium quo dudum afpirabat
viam pandens etfi non videbatur fufficiens
ad terrendum Patriarcham. Ille quippe
utcumque nondum citatus ad pro fe dicen-
dum refpondebat objectis. Ad primum
Ad primum
quidem de Pfalmo, ajens: fe Auctorem fuif
fe iftius Pfalmi tali tempore cantandi &
fieri

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

cum antea folis a Monachis id her connu
viffet primum fe in Ecclefiæ ufum indu-
xife. Verum eumdem fe id poftea impro-
baffe revocaffeque quod fufficere videre-
tur Trifagium cum commemoratione ad
Orationis expletionem. Præterea fi alia
facti hujus defenfio deeffet, illa fe uti iufta
potuiffe quam fuggereret præfens ftatus Im-
peratoris; qui quo jure queri poffet ex-
clufum fe particula quadam Ecclefiaftica

D

[ocr errors]
[ocr errors]

τῆς ἀγομένης, Ζ Α' κάθισον σκόηθες όνομά ζειν, της τις το Κλήρως ἐν Νοταρίοις των Παν τριάρχη τελῶν μὲ τὸν σφῶν πριμμικήριον ὃν καὶ Μεσίτίω εἰώθασιν οἱ πολλοὶ σεμνύον τες λέγειν, τἐπίκλω Εψητόπελος, Λίβελλον κατηγορημάτων πλήρη σκυθέμμος, ασμένως ἐγχειρίζει τῷ Βασιλεῖ, νυκτὸς τότε ἔσης με τις τίω § Υμνωδίας ἐκπλήρωσιν. Ο δὲ τὰς παρατυχόντας ἐκ τῇ τῶ Κλήρο συγκαλέσας ἅμα, ἠρώτα, εἰ καὶ αυτοί σκυοίδασι της Εψητοπέ λῳ τὰ οἱ πραχθέντα, ὡς δ ̓ οὐκ ἂ κατανεῦσαι ἀκούοντας πλίω ἑνὸς, ἢ καὶ δευτέρου περί τε τω κεφαλαίων διεπιυθάνετο, καὶ ὁ ποίας εἴη τῆς ὑπολήψεως ὁ τὸν Λίβελλον ἐγ χειρίσας, ὡς δ' ἐμαρτύρουν μὲν τῷ διδόντι τα μέτρια ή περὶ δὲ των κεφαλαίων ἀπελογουῦτο, ἀνάγκίω τὸν εἰς τοιούτος ἀγῶνας απ ποδυσάμθμον καὶ της συνειδότας ἔχειν ὁ Βα· σιλοὺς οὐθὺς οἰηθείς, καὶ εἰς χεῖρας ἔχειν τὸν λέοντα, ἀπεὶξ εἴχετο της γραμμάτων, καὶ και ρὸν ἐτίθει τῆς περὶ τούτων σκέψεως. οἷς κεφαλαίοις ὁ Λίβελλος συγκεκρίτητο, σαν ὡς εἰπεῖν καθέκαςον. Πρῶτον, τὸ ἐν ἀρ· γη της ορθρινής Υμνῳδίας τὸν ὑπὲρ τὸ Βασι λέως Ψαλμὸν ἐγκόψαι, μόνῳ δὲ τῷ Τρισας γίῳ, καὶ τῷ ἐπ ̓ αυτῷ μνημοσύῳ κελοῦσαι προοιμιάζεται. Δεύτερον, τὸ προσκειται τοῖς Σαλταν συμβῶς, ὡς καίσφιν ἐφειναι το λου ζῷ της Εκκλησίας συχνάκις ἐλέεθαι, τιμῖν ων χαρακτήρων σαυρᾶ ἐκεῖσε τοῖς μαρμάροις ἐγκεχαραγμένων, Αγαρίωοῖς ἔσι καὶ ἀμυή τις. Τρίτον, ὡς » τοῖς υἱεσιν εκείνω τη ἰδίῳ Μοναχῷ μεταδιδόναι των ἁγιασμάτων κελοι ἄδηλον ὂν, εἰ τις θείῳ λατρῷ ἐτελέ πησαν. ἢ τὸ ἐπὶ τέτοις, ὡς ὁ αυτός Σελτάν σα τοῖς Σαξάπαις αυτῷ καὶ τὸ ὀρθρινὸν τῆς λαμαρᾶς καὶ μεγάλης Κυριακῆς των Πατριάρ χ} λιτανεύοντι συνέλθοι τε καὶ συλλιανού σεις. καὶ ἃ μὲν της Διβέλλῳ διειλήφατο, ταῦ τά τε καὶ τοιαῦθ ̓ ἕτερα. τῷ μέντοιγε Πατριάρ τὸ παράπαν ἀγνοεῖν ἐκ Ι. ὅμως δὲ Θεῷ τὸ πᾶν ἐπιτρέπων, ἡσύχαζον. ὁ δὲ Βασιλοὺς τῶν γραμμάτων ἅπαξ ἐπειλημμένος, τὰς ἐπιδημοιῦτας τῇ Κωνσαντίνω τῶν Αρχιερέων ἐπισμυήγε. καὶ δὴ πρἔτεινε μὲν ἐκείνοις εἰς γνώσιν τὰ γράμματα. ἐκοινᾶτο δὲ σφίσι τω σκέψιν, ὅπως ποιοίη. & δ ω ὑπερθέθαι πράγ μα δοκοῦ συμβάλλεθαι τῷ σκοπῷ, καν εκε δόκει υποχῶν πρὸς τὸ τὸν Πατριάρχίω δεδί ξεθαι. Εκείνος δ καὶ μὴ πρὸς ἀπολογίαν ἔτι καλούμθμος, ἀπελογεῖτο. τὸ μὲν τοῦ καλο μοῦ, ὡς αυτός εἴη ὁ τάξας τοῦτο, τὸ πρῶτον,

σε

Χ

το

[ocr errors]
[ocr errors][merged small]
« IndietroContinua »