Immagini della pagina
PDF
ePub

tinam prolem, quæ & poftca Mepe Meriz A

Davidi data in uxorem eft. De cætero moderatus erat & fortis in omnibus. Dicip. Difcipli

na Domefticos exacta continuit. mirus in famthia femper ordo, incompofitum nihil : cun&ta ad fplendorem dignitatemque, illuftri quadam & digna Principe ambitione, comparata, quo in genere infigne deinde argumentum extitic diligentia & elegantia ipfius in familiaribus curandis : quod qui ei miniftraverant, fic in omni laude iftius officii eruditi & exercitati evaferunt, ut eos poft ipfius obitum omnes requirerent; utpote quos callere ad unguem omnes artes aulici minifterit; & veram ideam perfe&torum famulorum cunctis repræfentare viderentur quare digni habiti funt qui promoverentur ad maxima quæque & honoratiffima officia domus Augufta. Verum hic idem vir quam non amaverit pecuniam, aut potius quantum 3 eam contempferit memorare convenientius fuerit. Erat et fi vellet facillimum doliis, ajunt, plenis congerere opes, & nummorum omnifque generis pretiofarum rerum acervos ftruere immenfos, utique qui bello femper felix quafcumque hoftiles invafit regiones (invafit autem plurimas eafque ditiffimas) jure viStoria diripuerit. Ille vero prædam femper erat folitus, ne minima quidem ejus parte fibi eximie fervata, militi condonare univerfam. Ac ne patrimonium quidem aut rem familiarem fuam augere confuetis & licitis artibus, & in modum fplendidis expenfis abunde fibi hæ redibufque; fuffecturum attente colligendo

με

Υποβαίνειν, τὸ θανόντες εκείνε τὰς ἐκείνω θε ραποτὰς ἐπ' ἀξιώμασι μεγίσοις αξίες λογιά πτώαι δελεύειν των Βασιλεῖ δὲ ν' αφιλό χρηματίας, ἢ μᾶλλον μισογεματίας, εἰπεῖν οικειότερον, καὶ τοῖς πάντα τρατιώταις ποίεπαις τὸν ἐξὸν πιθάκνας ἔχειν χρημάτων καὶ ὑπερπλε των, ὡς πολλὲς καὶ μεγάλος διενεγκόντα πολέ μες, καὶ χώρας πάσας ταῖς τρατιωτικοῖς ἐμπει είαις παραςησάμενον. ἔτι 5 καν ἢ ἐνόντων εἰς ιδίας οικονομίας προσκτάται πλείονα Γιώτατον ; ὅτι καὶ πολλοῖς δοκεῖ ἀρετῆς ἄκρας σημενον, τὸ, τὰ οἰκεῖα καρπίζεθαι, μηδέν έξω δεν προσκτωμένες . ὁ δὲ τοιαύτας εἰς τὸ πλατεῖν ἀφορμὰς προβαλλομένης της τύχης, τὸ ὅτω πλετῶν ἐκ πλεονεξίας, ἐκτόπως απέφυγε να ἐμί- · σει, μόνῃ τῇ δόξῃ ἀνασμενίζων, ἧς ἐδὲν εἶχε προτιμάν ἄλλο. μόνη του και βίον πραγμάτων δόξα τοῖς ἀπελθοῦσι παρέπεθαι πέφυκε. καὶ ὁ μὲν νόμος το τδ χριςιανῶν νομοθέτη Χρισ · Σόλωνος ἐ δὲ Λυκέργου ἀλλ ̓ αυτά τα πλάς» καὶ ποιητές Μετ Θεοῦ, ἐκ των παροσόν καὶ των διδόναι καὶ ἀντιλαμβάνειν τὰ μείζω δὴ καὶ πιςετέον ἐπάναγκες, εἰ πιςόοι τις των Χρισῷ, μή μόνον καθότι βαπτίζοιτο ἀλλὰ καθότι καὶ ἀληθινὸν ἐκεῖνον ἔχοι ἐφ ̓ οἷς ἐπαγγέλες · βαπτιθέντα δὲ καὶ πιςεύσαντα μὴ τοῖς λόγοις πιςεύειν ἐκείνω, μηδὲ τὸ πρώτως πιο σούειν ἔχειν κὰν ὅτι λέγοι. ἢ ὁ μὲν Χρις ο νόμος στὶς ἀνταμείβεται κατὰ τὸ ἑκατονταπλάσιον παγγέλλει. χωρὶς δὲ τὸ τὰ προσδοκῶν ταῦτα απόχρη καὶ μόνη ή παραμένεσα δόξι; Η υπο τίς & κατ ̓ ἄνθρωπον, πείθειν τὸν συνετόν, είχ ὅπως πλεονεκτικῶς χρηματίζεται, ἀλλὰ καὶ τα προσόντα τοῖς τυχέσι προίεθαι. εξαίρω δε γε το λόγε τὰς ἐπ' ἀναγκαίαις δοκέσαις χρείαις χρείαις τινὰ τὸ ὄντων παρακατέχοντας μή γε σ αὖθις ἔχοιεν ἐκπορίζεται. Αλλά τα

C

formare magnopere unquam ftuduit: licet id
in parte laudabilis providentia Boni etiam &
Moderati numerent plerique. Alia ejus fe-
Alia ejus fe ο
&ta fuit planeque diverfa ratio, qui totum
fibi finum pandentis fortunæ, ultroque con-
gerendis undique occafionibus lucrandi non in-
ufte, ad innocenter ditefcendum invitantis,
munera magno femper animo rejecerit ava-
ritic fpeciem in fedula congeftione quatumvis
legitime partorum quandam fuæ virtuti exo-
fam abominans, Amores ejus omnes in glo-
riam ferebantur, unam fpectabat, una illa
delectabatur : nihil unquam admiratus aut com

plexus quod illi præferret nihil quod pro
illa promerenda parandaque non pacifceretur
ac proligaret libentifime : quippe quam in-

ter omnes res humanas fciebat unam effe quæ duraret polt hanc vitam, & funeri fuperftes morte hinc migrantes coronaturá sequeretur. In eleemofynas profufus, hanc ejus fudii rationem diferebat Lenter D non Solonis aut Lycurgi fed Legislatoris Chriftianorum Chrifti Creatoris ejufdem Edit. Rom. Confervatorifque rerum omnium Dei, quæ nos pag. 146. jubeat quod poffumus ex prafenti copia fargiri, fpe certa recipiendi majora, Huic promiffioni neceffario credendum ab eo utique eft qui fidem in Chriftum profitetur, non folum quatenus baptismum fufcepit, fed quatenus etiam palam acquiefcit affentiens facræ dogtrinæ paffim in Ecclefia propofita. Por ro baptizatum quempiam, & affentiri fe tra revocabiliter Chriftianis dogmatibus profes fum; Chrifti deinde yerbis fructum uberem. Eleemofyna pollicentibus non credere, argumento eft ipfum neque antea vere credidiffe, quantumcumque fe credere fimulaverit &

affirmaverit. Nec vulgaris remuneratio cft
quam Lex Chrifti largitori mifericordi pro-
mittit, fed quæ centum pro uno referat. Με
vero, & quemvis, ut arbitror, prudentem ho-
minem, etiam humano dumtaxat ufu fenfu-
que de rebus fudicantem, vel fi nihil tale ju-
Beremur expectare, moveret abunde ad be
nefaciendum egentibus ipfe fplendor efflore-
fcentis inde gloriæ in ævum omnem per-
manfura ; cujus fpe invitante, non modo

τα

[ocr errors]

μὲν ὁ Δεασότης Ιωάννης ο λίγω ἔγνω, καὶ γνὸς τὰ οἱ συνωρίσαντα έπραττον. Επεὶ δὲ οἱ ὃς ἐκ Σικελίας αμφὶ τὸν μοναχὸν Νεῖλον μὲν ὥρμητο ὥρμητο ; ἐπὶ κακῷ δὲ τῆς τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ἐπέση, διδάσκων γλιχρό επαν και προμηθείς εἶναι τὰς ανθρώπες περὶ τω δέσιν, μήπως λαθών τις μετρίως την πραγ μάτων ἔχων λαβών, τὸς μὲν διδόντι των τὰ κακῶς οἰκονομεῖν τά οι προσόντα προς ε Τον μέμψιν . τὰ δὲ χάριν ἐκείνῳ, ἐκ ἐπι μπῷ, ἀλλ' ἐν κανοῖς γενέπεια παρασκιά σοι · ὡς ἐντεῦθον μηδένα διδόναι τὸ πάντων ἐξ ἀνάγκης ἐχόντων τί, διότι καὶ τὸ εὖ παι χειν καὶ τὸν ἐκείνων νόμων, απείργοι τ' αν

[ocr errors]

πρεπώς κι ὅπως ὁ τῆς μεταδόσεως απε Εδια χαιρε χρήζοντα ; Ο γόνος Δεσπότης ἔχων και η νόμος ὦ πως ταῦτα τίς κ εξαγγείλους πρὸς πρὸς τοῖς ἄλλοις καλοῖς καὶ τὸ φιλομόναχοι εκείνες που παρεισφρήσαντας τῇ οἰκίᾳ, ὡς ἀρι ως αρχ της φίλος δέχεται. κάντεύθεν σύγχυσις της ἐπὶ μικρὸν περὶ τὰς τὸ οἰκείων δόσεις ἐκ τῆς ἐκείνων διδασκαλίας ἐπηκολέθει પે καὶ τὰ μὲν και τον Δεασότίω ὅπως ἐνέαζε γὰρ τοῖς

[ocr errors]
[merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

A

avertor ab avare congerendis fuperfuis opibus; verum etiam facile inducor ad fubtrahendum ufibus etiam ipfis meis, quæ in obvios pauperes effundam`: non tamen aut in aliis damnans, aut mihi verans refervare quæ opportu na videbuntur, vel jam urgentibus, vel in poferum impendentibus neceffitatibus vitæ, præfertim ubi occafio præfens largiendi non occurrit. Tales Delpota joannes & alte imprefos, pleneque perfuafos verfabat animo fenfus, & iis confentanee operans ad propofitum ipfi finem gloriæ tendebat. Iftud tamen ejus incenfum farge donandi ftudium paululum refrigerarunt fetatores Nili Pfeudomonachi e Sicilia huc magno malo Romanæ Reipublicæ profecti; docentes parfimoniæ attendere, fuadentefque hominibus magna circumfpectione in dando uti, ne forte quis clam, alioqui habens quod fatis ipfi fit,

προθυμίαις, ο δῆλος ω τω τῆς Ρωμαΐδος Α
σύςασιν περὶ πλείςου ποιέμθμος . Τότε τοίνω
τῶν καὶ τὰ Εὦ πραγμάτων κακῶς ἐχόντων στο
πολλῷ τῷ τάχει, τοῖς και τον Μαίανδρον τόποις
ἐπιχωρίαζεν . ἔτι δὲ ὁ περιφανεῖς κατ ̓ ἐκεῖνο
καὶ μεγάλαι μοναὶ, ὑπὸ σκοπῷ καὶ φύλακι της
Δεσπότη σαυίςαντο. κὶ δὴ ἃ μὲν οἱ Πέρσαι
προκαταλαβόντες κατέσχον, συνεκχώρησαν
συνεκχωρησάν-
των τῶν πολλῶν ἐκεῖθεν τοῖς βασιλεύσι, και
κείνα λείποντος, τὰ περὶ τα Στρόβιλον λέ-
€ τω Σταδιοτραχίων
ὡς ἀδύνατα
ὄντα ἐπανακεκλῆσαι, ὁ δ ̓ ἐπιχείρει κατά
πεῖραν καταχεῖν . ὅσον δ ̓ ἐ τὸ καὶ Μαίαν
δρον & Τράλλεις, & Κάυσρον τὰ τῆς
βαθύτατα, ἐκράτωέ τε προπολεμῶν ἢ καὶ τῆς
και σφᾶς ἀσφαλείας μετέχειν ἐδίδε τὰς δὲ
γε Μαγεδωνίτας, ἐκάκε τὸ αυτὸς τὸ
λῶν ἔνθεν εἰς τὰς κατὰ δύσιν δουλείας μετα
γομένων, καταθαῤῥεῖν ἢ λελαμμένων τὰς Πέρ-

γων

σας

[ocr errors]

Ασίας Bits & callide fimulata egeftate, pecunia

[ocr errors]

1

πολύ

Β

ε λίαν συνίςα, καὶ ἀσφαλίζετο . Τ δὺ τὸ ἐκείνων πλῆθος πίσωυον τόξοις· καὶ περ Οἱ τὸ ἀντιμαχεῖν δεξιώτατον, καί γε τὰς προθυμίας ἐῤῥώνου χευσίῳ, καὶ σφᾶς ἐδωρείτο φι λοτιμίαις. Οἱ μέντοι γε Πέρσαι τὸ τάχος ὁ ἐ πιςασίας μαθόντες, κατωῤῥώδουν τε, καὶ αὖ δις παλινοςοιτες ταῖς δυχωρίαις ἐνεδύοντο Υπογνῶντες Ἃ τὸ παῤῥεῖν, αυτίκα διεπρεσβεύον

[ocr errors]

emungens parum cautum mifericordem, laben illi allinat multum facilis, & fua inconfulte dilapidantis: prætereaque illum fraudet fruftra fperata mercede talis operis; quippe quod non jam ipfi ad præmium imputandum, fed inter vana & otiofa numerandum fit. Ex hujufmodi doctrina credita receptaque neceffario fequebatur, ut nemo aliquid habentium quidquam alteri donaret; ficque omnis ex eleemofynis proventus, quo fpes ratioque victus ac ftatus plerorumque tenuium continetur, hac iftorum prava difciplina funditus exterminaretur e confuetudine ufuque hominum illo plaufibili prætextu inquirendi anxie ante largitionem, verene an fimulate egerent qui petebant, nullum jam erogationi beneficæ locum relinquente : atque adeo hac arguta cavillatione tota lex Eleemofynarum abrogaretur. Ο quis hujus perniciem dogmatis fatis explicet! Pag. 147· ad quod utique proprio ejus argumenti commentario effet opus. Igitur Defpota, cui laudes inter cæteras, inerat amor multus veneratioque Monachorum, quofdam e Nili SeCtariis eam vitam proftentes, & fe infinuantes in ejus domum, facile in confuetudinem recepit, viros bonos e vefte exiftimans. unde

[ocr errors]

ἀπέλυόν τε τὲς αἰχμαλώτες, καὶ ἠγάπων σωζόμβυοι . ὁ δὲ τὸ μὲν ἡσυχίαν χήσειν ἐκεί νας, εἰσαὖθις – μάλα θαῤῥῶν ἐπίςδον, ἐκ ἐξ ὧν ἐκεῖνοι διωμολόγου, ἀλλ' ἐξ ὧν αυτὸς οἶδεν ἐπιθησόμος καὶ νικήσων, εἴπου καὶ παρακινηθεῖαν . τὸ δὲ μὴ παθεῖν ὧν ἔδρασαν τις προχώρες αντίποινα ἐκ ἐδικαίς τὸ σκολον πλίω ἱκετεύοντας προσεδέχετο, καὶ σφίσιν ὅρες τίπει, ἐς ὁπόσον ἂν καὶ κινηθεῖον προσκαταβαίνύντες ταῖς σκίωαῖς . ὡς τὰς μεγίσας δώσοντες δίκας εἰ παρασπονδοῖον, καὶ ὅτω μὲν Δεσπότης τὰ κατὰ τὰ Επ καθισῶν, τῆς προτέρας δυσκληρίας ανελάμβανε τὰς ἐκεῖ, καὶ θαῤῥεῖν παρείχαν, ἀνέδω τὰς αὐτῶν Γεωργόν τας καρπίζεθαι.

[ocr errors]

Edit. Rom.

,

contigit longe deinceps manare parcius, pra-
væ iftius doctrinæ quodam obice prohibitum
fontem beneficentia greges inopum ex illo hau-
rire folitorum antea tam benigne irrigantem.
Talis erat Defpotæ indoles vitæque ratio
viri utique ad omne decus alacri impetu ruentis:
natique, ut apparebat, ac divinitus facti ad
reftituendam in decus priftinum Romanam rem.
Tunc ergo rebus Orientalis limitis male haben-
tibus fumma is celeritate in regiones Mæan-
dro circumfitas fe contulit: maximo, inter
cætera bono dudum extructorum in illis terris magnorum atque illuftrium Monafteriorum,
quæ providentia cuftodiaque ipfius a clade ruinaque ultima fervata funt. Horum quædam
jam Perfæ præoccupata detinebant ; plerifque Oppidis ac Pagis in ea vicinia pofitis in
Perfarum ditionem fimul aut vi tra&tis aut ne traherentur ultro cedentibus. Unde & alia
illa Tractus ejus jam Imperatoribus parere defierant : ea dico quæ Strobilo & Stadiotra-
chiæ adjacent loca ita validis infeffa præfidiis Hoftium, ut eorum recuperationem defpe-
ratam ne tentandam quidem aut tunc cogitandam Joannes putaverit. Quantum autem erat circa
Mæandrum, Tralles, ac Cayftrum, & Afia intima, confirmavit propugnans, atque ut fecure
propriis Indigenæ fruerentur, proferendo ultra bello, effecit. Magedonum quoque Gentem Ro-
mano afferuit Imperio, in extremo tunc pofitam difcrimine deficiendi ad Perfas aut ipfis fuc-
cumbendi. Laborabant enim illorum res plerifque illorum evocatis ab Imperatore,
militatum miffis contra hoftes Occidui limitis, ibique præfidio relictis: idcirco quod ejus
generis utpote arcubus peritiffime utentis, opera in velitationibus & præliis laudaretur
inde porro factum ut vicini Perfæ, qui alioqui numerofam nationem fagittandi exercitatio-
ne formidabilem non temere lacefferent;
eam delectibus exhauftam imparem ob pau-
citatem juventutis fuis infultibus rati audacter invaderent: haud dubie fubacturi def-
pondentibus jam animos exiguis illis reliquiis, ni a Joanne Defpota confirmarentur auro
ipfos & munificis largitionibus deliniente ; ficque ad fidei erga Imperium conftantiam & re-
fiftendi Hoftibus alacritatem excitante Perfæ porro incurrentis in ipfos tanta celeritate
Defpotæ improvifis confternati nunciis, terrore ac defperatione fucceffus, averfi retro funt,
feque ftatim in fuorum unde prodierant, inacceffa latibula montium recondiderunt ac
velut ne illic quidem fe tutos rati, Legatis miffis, captivifque redditis pacem fecerunt ;
in lucro ponentes quod falvi fupereffent. Joannes autem quieturos ipfos in pofterum certo con-
fidebat : non quoniam promiffis ipforum multum fidei tribueret: fed quia fibi confcius & vi-
rium & animi ad eos, fi quid amplius moverent ita male maletandos ut præteritarum
'a ij

Tom. I.

[ocr errors]
[ocr errors]

و

&

Edit. Rom. pag. 148.

injuriarum cumulatas perfoluturi pœnas forent; ifto metu continendos illos in officio fperavit
Pacem autem dedit iis petentibus ,quos fe bello fuperaturum fi conaretur minime dubitabat
miferatione Gentium vicinos ipfis incolentium tractus, ne vici illi
ne vici illi, malorum ac cladium quas
passi bello effent, ultionem a debilioribus vexationi opportunis, tempore deinde captato, exige-
rent. Cæterum quo minus caufæ haberent a pactis refiliendi fines iis præfcripfit fatis laxos
intra quos abunde pafcuorum fuis armentis & gregibus haberent: ferio edicens, fi ultra erumpe-
rent, violati fæderis piaculum maxima ipforum calamitate luendum. In hunc modum per O
rientis Provincias Defpota deleta ignominia prius acceptarum illic cladium, & rerum ftatu emen-
dato, fiduciam illis Gentibus fecit, otio ac pace ubique reftitutis; libere deinceps attendendi
culture agrorum, & fecure legendi fructus uberes terrarum in quibus habitarent.

L

CAPUT XXII

Ut peffimo in ftatu fuerint plane perdite res Maryandenorum,
Bucellariaque & Paphlagonia.

afflicta jacebant Bucellariorum & Maryandenorum regiones; itemque Paphlagonia : cujus rei caufa hæc erat. Iniperator iis, qu fuperiorum Principum parimonia congefferat, confumptis in tot largitiones ac donativa ambitiofa prætereaque in pretiofa munera Principibus aut exteris Gentibus miffa, quibus illi ad foedera & focietates allicerentur; exhauftum ærarium fupplere, crebro miffis per omnes Provincias qui pecunias colligerent curabat. Haud porro fcio an vera illa fuerit exinanitio publici thefauri; an non potius quod quidam introfpicientes penitius fubmurmurabant Imperator eo falfo pretextu obtento, vere metuens ne propter invidiam excæcati Joannis & inde fecutam a Patriarcha excommunicationem Provincia rebella,

,

[ocr errors]

τιας

[ocr errors]
[ocr errors]

τα

[ocr errors]

ως

Νέσει δὲ τὰ τῶν Βακελλαρίων Μαρυανδία νῶν τε καὶ Παφλαγόνων, καὶ λίαν οἰκτρώς. τὸ δ' αίτιον, ὅτι το Κρατέντες τα θησαυρισ μένα σκορπίσαντος κατά τε κήδη καὶ βαρείας φι λοτιμίας τὰ φορὲς τὰ ἔθνη, συχναῖς ἀποςολαῖς χρωμένες, εκ οἶδα δὲ εἰ καὶ σκήψις τὼ τὸ προβαλλόμβρον, τὸ ἐνδεὶς δηλαδὴ πρὸς τὰς χρείας μὴ καὶ μᾶλλον μὲ τὸ ὑπ' οδόντα λεγόμβρον τὸ ὑπήκοον ὑποπτεύων θὰ τὰ συμβάντα τολας, κακαι ζημίαις συμφέρον ἔγνω - μὴ καὶ κατα ξανασαιεν ἐντρυφῶντες· ταύτης γοιώ τῆς αἰ η ἔσης, ἢ καὶ δοκάσης, ἕνεκα, συγχεαῖς ἀναγραφαῖς τὰς χώρας ἐκαλαμάτα · ἐνεπίς εμε δὲ τὰς τοιαύτας οἰκονομίας καὶ ἐξισώσεις, ἀν δράσιν ἐδέσι . μεγάλων ἐπὶ τέτοις τεταγμένων τὸ πρότερον . Καῖσαρ » Ρωμανός ο μέγας Δομέςικος ὁ τὸ Βασιλέως πατὴρ ἐξισωταὶ κατὰ Σκάμανδρον ἦσαν. πλίω ἐχρυσολόγοι ἐντεῦθεν καὶ τῷ κοινῷ ταμιείω προσήγον πὶ χρήματα τα το συμβάν και τοῖς Παφλαγόσι καὶ τοῖς προσωτέρω ἠργυρολογόντο του λένῳ κάμνοντες τῇ μὲν χρειωδών και γε λίαν εἶχον ευπόρως διδούσης τῆς γῆς . νομισ μάτων δὲ περιγρῶς εἶχον, ὡς πάντων γεωρ γάντων τὰ ἀναγκαῖα. κεφαλαιωμένων τῶν τ πελῶν ἐπὶ νομίσμασι χυσία καὶ ἀργυρία, δι c δόντες τὸ τεθὲν ἐξ ἀνάγκης, ἐξηπορῶντο . ἦσαν δ ̓ ἄλλως καὶ σρατείας ὐδὲν εἰδότες . ὅμως ἔθνες φιλοκέρδας πονηρίαν πολλὰ ἂν κάμοι τις διορθον θέλων, εἰ καὶ μὴ πάχοι, εἰ δὲ πά χει, εκ ἔσιν ὅπως μὴ ἀπρακτῶν πᾶσαν ἐπί Ἐκεῖνοι πίνω, & μᾶλλον οἱ ταῖς κραις προσκαθήμενοι, τι τε πάχειν ἐνθένδε και τῷ ἐλπίζειν ἐκεῖθεν τὰ λώονα, εἰ μόνον προσ χωροῖον εκόντες, προσχωρεῖν ἔγνωσαν કે οσημέραι προσετίθεντο Πέρσαις. Τότε γὰρ ἐπ ἐκ ὀλίγον γενόμθυον συνάμ ̓ ἐκείνοις οἱ Πέρσαι ὁδηγοῖς ἅμα – συμμάχοις χρώμαμοι τα θαρρεῖα εἶχον τω λελειμμένων. Ο πρῶτον μὲν ἐκδρομὰς ποιοιῦτες κατέθεον τω γῆν ἐκείνων

rent, rebus tunc fuis utile putaverit fpoliare Β
fubditos & facultatibus privare, ne ad contra
fe infurgendum vires haberent. utcumque fit;
ea tunc vel vera vel ficta caufa egeftatis æ-
rarii crebris Imperator cenfibus ac defcri-
ptionibus per Miniftros quoquo verfum dimif-
fos avare ac rapaciter exercitis, fpicilegia
regionum fa&titabat: utens ad id opera ho-
minum nihili cum antea hujufcemodi luftris
condendis collationibufque exigendis popu
lorum, nobiliffimi quique præfici foliti effent.
Nam Cæfar Romanus, & Magnus Domesti-
cus Imperatoris Pater Cenfuras iftius generis
per regiones circa Scamandrum fitas geffe-
rant. Hi porro viliffimi Miniftri aurum im-
mifericorditer extortum, undique in ærarium
congerebant. qui cum obirent Paphlagoniam
& ulteriores regiones pecuniis acerbe corra-
dendis, eo magis offendebant illos populos
quod vexationem per fe odiofam intempefti-
vitas tunc quædam aggravabat. Agriculturæ
Gentes illæ plufquam mercimoniis deditæ
rebus ad victum quas terra gignit, abunda-
bant, fignata pecuniæ parum habebant. qua-
re ipfis erat perdifficile aureos argenteofque
nummos, qui fingula in capita indicebantur
numerare ; & fe ad id quod non poffent da-
mnis ac prehenfionibus cogi, indigniffime
fcilicet ferebant: præfertim quoniam inde fe-
quebatur toto ipfos deinceps anno neceffa-
riis egere, poftquam meffes & vindemias, ut
fummas indictas quoquomodo conficerent, a-
lieno tempore vili pretio diftrahere totas,
Exactorum inclementia compulfi fuerant
Nullum quidem fere plerique illorum reio
bellicæ ufum habebant ; ut rebellio minus
timenda videretur. tamen Gentis lucri cu-
pidæ etiamfi nulla extorfione irritate
fe pronam ad quæftuofum perjurium inde-
lem cum femper magnus labor fit ab utili
vifa defectione cohibere,
tum certe quando
exacerbata damnis , acribufque injuriis ad

νοιαν

[ocr errors]

μένειν, ὑπέσρεφον › per

[ocr errors]
[ocr errors]

α

και

[ocr errors]

καὶ σκυλεύοντες · δὲ τὰ ἐπάρρων εἶναι τὸ μὲν ὑποκλινο μένων, τὺ δὲ καὶ ἀποικιζομένων δέει τις περ ei to Syd σχερῶν ἐκ τὰ ῥᾷσα τοῖς ἐναν τίοις τω

καταχόντες τίω χώρας κακὸν

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

HISTORIE

[ocr errors]
[ocr errors]

LI B. III.

·325.

fruftra quan

ἦσαν γειτόνημα τοῖς πλησίον . της μέντοι γε Ba- A defperationem efferata fuerit
tavis adhibebitur induftria ad illam in fide
σιλεῖ δόξων, ανακλητέον εκείνίω εἶναι, ὅτι δὴ
officioque continendam. Igitur illi, præcipue
καὶ θελήσοι, ὡς ἐπὶ θύρας ἦσαν, ὦ μέλον τ.
vero quorum Arcibus perfico præfidio infel
ἀλλὰ πρὸς τοῖς δυσικοῖς πᾶσαν εἶχε τα χο- fis viciniores fedes erant, quod a Noftris qui
λίων, ταὶ ἐν ποσὶ καταπροϊέμβρος. Εἴωθε
dem atrocia paterentur, ab Hoftibus vero
commodiora fperarent, pollicentibus videlicet
ἀεὶ, τὸ μὲν ἀνὰ χεῖρας καταφρονεῖται διὰ τὸ σύ illis, &, fi ultro fe dederent, mite Impe-
νηθες, ζητείθαι δέ γε τὸ μὴ κρατέμενον rium fpondentibus, deficere ad Perfas decre- Edit. Rom.
Θέλξον ἤδη ἐξ ἀσωήθες προσγεγονὸς .
verunt fiebantque aliorum poft alios quoti-
pag. 149.
dianæ tranfitiones ad benigniores ut puta-
bant, Dominos: quod primo a fingulis tentatum ; & ubi fucceffus impune feri probavic, crebrio-
ribus exemplis frequentatum, irreparabili jactura Provincia totius occafionem dedit. Siquidem
Parfe his qui ad partes ipforum tranfierant ducibus & adjutoribus ufi, paucitatem eorum qui con-
ftantes in fide Imperatori jurata perftabant, contemnentes terras eorum crebris infeftare incur-
fionibus cœperant; e quibus onufti preda, fpoliatis fubinde miferis, redibant domum; nondum ibi
aufi confidere: quoad multis iftorum experientia malorum inclinantibus ad Perfas multis quoti-
diana vitæ pericula fuga & voluntario exilio redimentibus, fubactu jam faciles Perfæ regiones
fuæ ditioni fubjunxere fixisque ibi domiciliis malam finitimis viciniam præftabant infestantes
eos latrociniis Hæc audiens Imperator eo accurrere neglexit, exiftimans fe iftas Provincias
quippe in propinquo fitas, recuperaturum quandocumque foret libitum ; & tunc in res Occidui
tractus fpe ac cupiditate totus imminens, in eaque una defixas cura cogitationes habens: mo-
re ingenii humani plerumque dum inhiat longinquis, amittentis coram pofita : & volupta-
tem ex abfentium acquifitione fperatam, quod infolita fit potiorem arbitrantis fructu, pro-
pter quandam affuetudinis nauseam, minus jucundo, qui ex præfentium olim poffefforum confue-
to amplexu percipitur.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

Ξίας

CAPUT XXIII

De Cometa ex parte Boreali apparente menfibus eftirvis, deque expeditione
Imperatoris in Occidentem: denique de Arfenio Patriarcha

Ο

των

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

ως > φαι

[ocr errors]

προ

[ocr errors]
[ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Υπῳ τοίνωυ εκείνων κακωμένων, αςὴρ Ko B I Llis in hunc modum made habentibus Co
Ko-B ex Occidente in Ortum effulfit
μήτης ἐκ δύσεως καὶ τὸ Ἑωθινὸν ἐξέλαμε Vera ufque ad Autumnum : terrebat autem
που ἐξ ἧρος ἐς φθινόπωρον . ἐφόβει δὲ τὰς - intuentes, ignem fumo mixtum evibrans: il-
ρῶντας πυρὶ καπνὸν σύμμικτον ἀποπάλλων, ὡς la ipfa horribili fpecie cunctis fuadente
τι κακὸν προσημαίνων, τῷ τὸ ἐκ τ
liquod malum ifto figno portendi. Vix errim
in memoria omni reperias poft talia oftenta
νομένων τοιέτων εξαισίων κατ' ἐρανόν ὅτω
per Cælum hoc modo vifa, non aliquas per
μὴ καί τινα και γ ε ἔθνη παρὰ τὸ σιν terram ac Gentes præter folitum mutationes
θες γίνεται· εἰ δὲ € τω Κομητος εἶναι οἱ
fecutas quod fi apparentes Cometæ de ge-
nere peculiariter terrificorum fint qualis o-
φοβερώτατοι ὡς ἐκεῖνος τω τότε, τὸ κακὸν
mnino hic fuit, manifeftum augurium eft in-
πρόδηλον ἐλασόμβρον. μαρτύριον δὲ τῷ λόγω
fortunii aut cladis imminentis, adftipulante
καὶ τὸ λεγόμενον, εδεὶς Κομήτης ὅτις ο
vulgari dicto
διθεῖσι γὰρ καὶ τὸ λοιπὸν οἱ εὖ εἰδότες τους
τὸ, φύσει κακὸς, ὡς γίνεται τὸ σύμ
παν ίαμβον . Τότε τοίνω δόξαν της Βασιλεί ο
τῶν δυσικῶν καὶ αὖθις κινημένων, ὡς καὶ πατ
ρααπᾶπαι παρ' ἐκείνων τὰ τέτων ἐκ ολίγας
δυνάμεις συναγαγών, τῆς ἐπὶ τῆς Θεσσαλο
νίκης ἥπτετο, ὡς ἐκεῖθεν συναρτύσων τὰ
πολέμε . εἰς Ξάνθειαν δω καταντήσας, ἐκεῖ
σε καταχεῖν ἔγνω διαχειμεριάσας τὰς συντάξεις.
το καιρό για τριβομένα, συνήχθησαν γὰρ ἀμφ'
ἐκεῖνον καὶ τῶν Ιεραρχῶν ἐκ ὀλίγοι, καὶ ἐν σκέ
ψις περὶ τῷ Πατριάρχες . Εκεῖ γὰρ καὶ τισιν ἐκ
κινάντο λόγοι πρὸς ἐκεῖνον ἀναφερόμθμοι, ἔγκλη-
μα ὡς δήπου καθοσιώσεως, καὶ διὰ ταῦτα
διεμωύετο καὶ ὁ Πατριάρχης κατά Ξάνθειας
ἀπατᾷς, πεμφθέντων δυοῖν Αρχιερέσιν εἰς
τότο, κακεῖνος ἐχ ὑπακέων, ὅμως τὸν και
ροκ θεραπεύων, καὶ ἅπαξ καὶ δὶς ἐκ τῶν τὰ
Κλήρης ως Βασιλέα απέςελλε. τότο μὲν καὶ
ειρωνικῶς περὶ τῶν Βασιλικῶν ὑγειῶν μαθη
σάμμος: Τέτο δὲ καὶ ἀνὰ μέρος ἀπολογούμε
νος, τις προτείνειν αἰτίας δοκησαν εύλογον το

[blocks in formation]

Tunc porro vifum Imperatori, Occidui tra-
aus Incolis rurfus turbantibus itaut ab illis
res noftrorum raperentur, Theffalonicam pro-
fcifci, ductis fecum copiis non paucis, ut il-
lic e propinquo commodius bellum adorna-
ret. fed cum Xantheam eo itinere veniffet
ibi detinere decrevit in Hybernis exercitum.
quare dum tempus expeditioni aptum expe-
étatur, per illud ibi otium, cum ad eum E-
pifcopi non pauci confluxiffent, agi de Pa-
criarcha cœptum eft, quibufdam non dubitan-
tibus reum ipfum pronunciare irreligiofæ con-
tumaciæ in neganda contra facros Canones
pœnitentia, quare ex iftorum fententia cita-
tus is rite eft, ac juffus ad Xantheam fe fi-
ftere; duobus ad illum Antiftitibus ea caufa
pag. iso.

milis. Non paruit ille quidem, tamen ali-
quantulum de duritie remittens ut tempori fer-
viret, femel iterumque certos de fuo Clero ad
Imperatorem mifit, officiofe illum a se saluta-
turos & percontaturos ex ufu inter amicos
confuetudinis humanæ, ut Auguftus cum Con-

[ocr errors][merged small]
[ocr errors]

κῶν, τὰς ἀπολογίας ἐδέχετο, καὶ προσεπιεῖτα
τὰς εἰρηνικὰς καὶ πρὸς μὲν ο Πατριάρχίω ἀν
τιπέμπων, τα φιλικά ὑπεκρίνετο, καὶ οἱ δίμε
τῶς ἔχειν ἐδόκει. τοῖς μὲν δω Αρχιερεύσιν, ὡς
ώς
ἐννοεῖν &, & δὲ γαρ ηφίει τὸ ἔγκλημα καὶ τὸ λες
*
ληθὸς τὰ περὶ τότε ζητεῖν . ὁ δὲ γὰρ ἔχρίω
δημογορῶντες ἔλεγε, τω τὰ παντὸς καρδίαν
Βασιλέα μὴ παρὰ τῆς Εκκλησίας τω θάλψιν
ἔχειν· ἀλλ ̓ ἐκεῖθεν ὥς τινα φθοροποιὸν αέρα,
τὰ δύσνοιαν εἰσδεχόμομον, κινδιωδύειν. καὶ ταῦ

~

non plene fatisfebat Imperatori, tamen ipfe Α μὴ παραγίνεθαι. ὁ μὲν οὖν Βασιλεὺς, ἑκὼν ὁ
quoque in præfens animi vulnere diffimulato, &
falutationem & excufationem placido excepit
vultu, viciffimque per quofdam e comitata i
al-
legatos Patriarcham amice falutavic, placido
fe in illum effe animo fignificans. Cæterum in-
ter Epifcopos caufa crimenque Patriarchæ oc-
culta inquifitione tractabatur. qua de re audi-
tus ex illis nonnemo dum hæc concionabundus
declamaret: Nec confentaneum nec ferendum vi-
deri, Principem, cor utique Reipublice nau
ab Ecclefia foveri, ut id ex quo falus unice pen-
deat publica quale igitur fuerit fi non modo inde
non foveatur ; fed maligno & peftilenti diffenfio-
wis fpiritu afflato, in difcrimen manifeftum in-
ducatur? Ea etfi clam procurante Imperatore
agebantur, tamen is iftis quas retulimus, &
aliis plurimis benevolentiæ fignificationibus in
illum editis, diligenter fimulabat æquum erga
Patriarcham, & offenfione omni vacuum ani-
mum: fic libere finens congregatos Patres per
otium confiderare, quid tali ftatu rerum optimum

μὲν ὁ κρατῶν ἢ ἀλλὰ προύτεινε πλεῖσα, α ποπροσποιέμλυον μὲν, τίω πρὸς τὸν Πατριάρ χω δοκεσαν δυσμένειαν, ἐκείνοις δὲ προανατι θεὶς ἐρευνᾶν, ὡς ἄξιον ὂν ζητεῖσαι και χολ τα κινέμμα.

ipfis factu videri ac decernere par effet.

[blocks in formation]

De Vecco et Xiphilino Primarias Prefecturas in Ecclefia
Gerentibus.

Contigit porro quiddam in Urbe quo magis B

[ocr errors]
[ocr errors]

Υμβαίνει δέ τι κατὰ τω πόλιν, ὃ δι

καὶ τὸν Βασιλέα εἰς ἄμυναν εξηρέθι

σεν ἤπτετο δὲ τὸ δεινὸν καὶ τὸ Πατριάρχο,
κἂν πλαγίως, ὡς ἄλλων παχέντων TH
γὰρ Βίκκε τὸ Χαρτοφυλακικὸν ἀξίωμα ἔχον-
τος προνόμιον δ ̓ ἔσι τὸ προξοπαῖς
ἐκεῖνα τὰς ἱερολογίας γίνεθαι τις δε
ρέων ἐκδηλοίων καὶ ἐν τῷ κατὰ τὸν Φάρον να
ῷ τῶν μεγάλων Ανακτόρων, νυμφίες ἱερολο
λέγει δίχα τῆς τῆς Χαρτοφύλακος προβοπῆς
ἢ ἀθύς ἀκοπὲν, ὡς πρόςιμον ἐκείνῳ

[ocr errors]

τῆς Ιερωσιώης ὑπίχεσις τ Το γεν εκ ἔδοξε τοιςτον ἢ τί ἄλλο μέτριον της Βασιλεῖ

exafperaretur Imperator & ad ultionem irritaretur. ex qua quod fecutum malum eft ipfum Patriarcham oblique perftrinxit, refiliente in ipfum ignominia quæ aliis irrogabatur; Vecco Chartophylacis dignitatem obtinente cui Magiftratui juxta ufum ac leges id juris competit ut fine illius nuty & affenfu nuptiales benedictiones non adminiftrentur, Sacerdos quidam miniftrans in Templo magni Palatii ad Pharum fito Sponfis benedixit non requifito Chartophylacis affenfu. Ea re ftatim audita is in pœnam a Sacerdotii fun&tione fufpenfus eft. Id fibi nunciatum Imperator atrociter accepit, quafi ea non mediocris aliqua cenfura, fed vera & fuprema excommunicatio fuiffet Regii Clerici. Ac ftatim fufpicatus id factum confcio & cooperan. te Patriarcha, graviffime ofenfus eft, con- C αγγελθέν ἀλλ ̓ ἀφορισμὸς ἄντικρυς τὸ βα temni fe ratus; ira communiter in univerfum Edit. Rom. Ecclefiafticum ordinem exardefcente vehementi, unde in clamores erumpebat vociferans: Nempe hoc Patriarcha fie voluit confentanee ad prius in nos contumeliofiffime gefta, ut nullam occafionem prætermitterer vilipendende contemptu extremo conculcanda Imperatorie Majefatis, Regia ctiam Imperiali facris prob. benda, interdicoque fupponenda, Hoc dicebat quoniam intra Imperatorium Palatium forte repertus eft Sacerdos ille quando ei Miffi a Chartophylace fententiam Sufpenfionis intimarunt. Totus porro defixus in cogitatione vindicta Patriarcham tunc quidem ipfum recta in propria ulcifci perfona modum aftute commentus eft non valens

pag. 151.

[ocr errors]

eam penam ab fui contemptore repetendi, D
quæ fimul Patriarchæ dolorem inureret ; fic
fe cumulate injuriam utriufque ulturum ratus.
Curriculo mittit ad Sebaftocratorem Torni-

cium tunc Præfectum Urbi, qui a fe juberet,
diruere continuo illum ædes Chartophyla-
cis & Magni Economi ( erat hic Xiphili-
nus Theodorus) evellere ftirpitus vineas
amborum , ipfofque vinctos ad fe mittere
Volebat nimirum ifta ratione terrere (quod
ajunt) Leonem exemplo male muletati ca-
nis . Futurum autem fperabat, ut hi fuppli
cii metu ad obfequendum Imperatori quod-

[ocr errors]

2

σιλικό Κληρικό. και εθὺς, συνεπενόει γὰρ Ο τὸν Πατριάρχων ὡς δῆθεν συμπράξαντα ὑβριοπαθῶν διον οἷον ὡς ὑπεροπτικῶς ἔχον τος, θυμῷ ἱ κάτοχος · καὶ ὀργὴ τώ κατὰ εξω τῆς Ἐκκλησίας κοινὴ καὶ ὡς ὁ Παξι άρχης, κεκραγώὼς ἐπῆγε, τεθέληκε διὰ ταῦτα τὸ τῆς Βασιλείας κράτος εξεθενεῖται, κ τὰ ἱερὰ ἀνάκτορα ἀφορίζεται. [ γὰρ καὶ τᾶτο λῆμ μα πρὸς τὸ παριςάμβρον, ὅτι ἐντὸς τῇ Ανακ τόρων ἔτυχεν ὁ Πρεσβύτερος, ὅτε οἱ το Χαρτο φύλακος πέμψαντος διεμίωύετο ἡ ἐπίχεσις. κ δὴ τὸν μὲν Πατριάρχω, εκ εἶχω ὅπως ἀμύνοι το· ἄλλον δὲ τρόπον βαθύτερον καὶ τόν καταφρο νήσαντα ἀμυνεῖθαι, εἰ νὶτὸν Πατριάρχω πλέοι διαιτο λυπήσειν, ἢ μὴ δόξειν ὡς ἀμυνεῖπαι καὶ πλέον δύναιτο πρενόει . κ) πέμψας διὰ ταχέ ων της Σεβαςοκράτορα Τορνικίῳ προσέταττον αυτῷ γὰρ τότε τὰ τῆς πόλεως ἐπετέτραπτο, και ταχαλῶν μὲν τὰς οἰκίας το τε Χαρτοφύλα κος, καὶ τοῦ μεγάλου Οικονόμου οὗτος δ ̓ ὦν ὁ Ξιφιλίνος Θεόδωρος ; ἐκριζοῦν δὲ τὰς ἀμπέλους Ο αυτές δεμίσους ὡς ἐκεῖ

[ocr errors]
[ocr errors]
« IndietroContinua »