δε z So yo ὁ μέγας Η CAPUT XVII De Joanne Macreno Augufti Cubiculi Præfecto· N his facri Cubiculi Præfecti præcipua e ma peritia rerum bellicarum, & eo nomine ipfis formidati. Unde Sebaftocratore illinc poftea recedente is ibi cum Phile eft reli Gural cum fape profpere pugnaffent atus, ut exercitui præeffent. qua in Præfefemet offenderunt, ita ut prælio infaufto ambo capti hoftium cuftodia detinerentur in qua Magnus Domefticus eft mortuus. Hujus Socrus Eulogia cum iftum nuncium dolore fuo maximo auditum Imperatori referret, pro Edit. Rom. ditum ab facri Cubiculi Præfecto fuum Ge-pag. 139. nerum queita eft. Afferens volentem Macrenum bello victum fuiffe ; & ex compo fito inductum ab ipfo in provifas infidias Magnum Domefticum. Et revera quædam increbuerat non prorfus inverifimilis talis perfidiz opinio : multis ex fufpicione afirnantibus, egiffe clam & conveniffe cum Principe Macrenum, promiffa huic ab illo Theodori Lafcaris Imperatoris nuperi filia. Hæc enim ibi nupta ut diximus viro deinde mortuo apud Principem vidua perftabat. Pollicitum autem tali mercede Macrenum ajebant, traditurum fefe Principi quæ Romani in Peloponnefo ceperant, & Imperatori quantum poffet obftiturum. Hæc Eulogia Fratri dicens verifimilia loqui vifa eft, eo quod jamdudum talia de Macreno Imperator audiffet. Addebant autem accufationi fidem fortia viri facta ex quibus credibile apparebat conatum fuiffe Principem delinire tam inclytum Ν δ' ευδοκιμῶν ὁ Παρακοιμώμλνος, κ Αpud hoftes celebris fa- Κων ται μου ~ tes attrahere. quod porro addebatur de con- τότες Edit. Rom. pag. 140. CAPUT XIX Legationes ad Papam : & ut Imperator rem ad Hamum absens, et domi refidens bene gefferit. Aud interim otiofus domi defidebat H aut indormiebar ne A gotiorum occafiones prætermittens. unde au- milis litteris, quo loco fativa fgere, ubi & tunc copiis, pleraque illorum tra&tuum fibi fub- καὶ πέ Υ μα ἀλλ ̓ ἐἰ Βασιλοὺς οἴκοι καθώς μίμος, ἠπράκτει, ε * πραγμάτων και περαθύμει, πόθεν ; πολλά γε καὶ δὲ જે ક χε δ ταῖς ἀληθείαις καὶ βασιλικόν φρόνημα ὁ ἀνὴρ ν ν κατεδέχετο περιφρονέμμος. ὅπε καὶ συχνάκις μὲν πρὸς τὸν Πάπως πρέσβεις ἐξήγε, καὶ δώροις υπήρχετο . αἰἐν ᾧ ἐκεῖθεν τὸν κίνδυνον καθυπόπτουν, ώς μηδ' ὁπωσου ηρεμησόντων της Ιταλῶν . δι ̓ ὧν ν τοκαθι ὡς ἐνὸν κατασφαλιζόμθμος, ἐπεχείρει τοῖς ἄλλοις θαῤῥόντως . συχναῖς γουῦ πρεσβείαις καὶ δι ξιώσεσι μή μόνον τὸν Πάπων, ἀλλὰ καὶ πολ λὲς της Καρδιναλίων, καὶ τὸ παρ ἐκείνῳ δυ ναμένων ἐξεμειλίσσετο . Πρὸς δέ γε τὰς Βαλα γάρας, ο δ' ἐκείνος ηρεμεῖν εἴα, ἀλλ ̓ ἐκ 7 σύνεγγυς παρεκίνει . Ι ~ καὶ ἄλλως προφα νὲς τὸ πρὸς ἐκεῖνον ἔχθος τὸ Κωνσαντίνε ξοτρυνομένες παρὰ τῆς γυναικὸς Ειρήνης παιδὸς χάριν Ιωάννα ἀδελφὲ γε ὄντος ὦ δίκη ὧν ἐξ ὑπογύς ἐκ ἐνδίκως πονθον . ἀνάγκη δ' α ἔχθος ἔχοντα παρ' ἐκείνων τὸν Βασιλέα ν αυτόν ἐχθραίνειν καὶ ἀντιξύειν τὸν ξύοντα. μέχρις ότω Ορισιάδος οριζομένης τῆς Ρωμαΐδος καὶ μόλις πρότε ὡς τῷ ἐκεῖθεν ὑπὸ Βελγάροις ὄντων πέμπων αυτὸς συχνὰς ἀποςολὰς ςρατευμάτων, αυτὸς ἐντεῦθεν διαταττόμενος, τὸ θαυμάσιον καὶ ~ ἃ μὲν ξυνέβη ἰδεῖν τέτοις γινώσκων τες πεμπομένας ἐπέταττε, ἢ ὅπε προσκα θήσαιντ ̓ ἂν καὶ ὅπως ξυμβαλοῖον, καὶ ὅθεν ὁρμήσαιντ ̓ ἂν ἢ ἐκ λόχων, ἢ φανεροί μέρας, ἢ ἐ νυκτὸς, τάττων ἐντεῦθεν τὰ πάνε τα · εἰ δ ̓ ἐκ εἶδε τὸν τόπον κελοίων διαγρά φειν τὰς εἰδότας, αυτὸς καθίςα προςάτττων. κ ὢν ἐπηρτημένη κρίσις τις παρακάσαντι . αυτὸς τοίνωυ πέμπων τὰς δυνάμεις της τότε, συχνὰ τῇ ἐκεῖ ὑφ ̓ αυτῳ ἐποίει, καὶ ἡλίσκετο μὲν φι Φι λιππούπολις, ἐκρατεῖτο δὲ Σθενίμαχον φρέσ καὶ ἅπας ὁ ἔξω τὸ Αἵμε ζυγὸς συγκαD τείχετο. ἑάλω δὲ, το Μυτζῆ διδόντος ώς λεχθήσεται, καὶ Μεσέμβρεια μεγάλη πόλις * Αγχίαλος συνηλίσκετο . καί γε τὰ πέριξ ἐκείνων ἅπαξ γασάμλυα της μεταβολῆς γάπων ὑπὸ Βασιλεῖ διοικέμμα. Κωνσαντίνῳ δὲ δὲ ταῦτα ἔκπληξις ἐμπίπτει, καὶ ἀμύνε θαι μὲν ἐκ εἶχε τὸ τηνικάδε . ὅμως δ ̓ ἐνεκότει τοῖς πεπραγμένοις, € καιρὸν ἐζήτει, και των πραγμάτων ψυχμό λέγεσιν ἀμωωεπαι. ρον el τα us 10 Mefembrea magna Civitas, cum qua & Anchialus in poteftatem noftrorum venit. Porro quæ circum has Urbes oppida pagique erant, guftu femel mutationis accepto, malentes Imperatori fubeffe, certatim a Bulgaro deficiebant. Urebant hæc intime Conftantinum imparem tunc refiftendo, & jacturis ac cladibus toties repetitis attonitum. Ringens ergo ac fremens (nam aliud in præfentia non poterat) expectabat, & inhianter captabat ultionis opportuni tatem, quam animam negotiorum quidam non immerito dixerunt. ἀξίως CAPUT XIX Ut a Patriarcha convento & fuppliciter rogato Imperator ex- Ec agentis Το μέντοι με Βασιλεῖ καὶ ταῦτα πράττοντι, Α Η α ξηerators togura. ingens age λογισμοί ὁσημέραι διεταράσσοντο. ~ ηρεμεῖν ἐκεῖνον εἶα τὸ συνειδὸς . Το bat ferebatque anxiis cogitationibus perturbatum animum, non enim illum quietis partem ullam capere finebat morfus intimus confcientiæ; adeoque fructum nullum præfentis felicitatis fentiebat dum fe diri anathematis conftrictum vinculis meminerat, ut tali ftatu effe, ac nihil effe, paria putaret. Itaque cum nec probabilem ullam criminis depulfionem, nec viam aut rationem excutiendæ juftæ pœnæ, multum licet cogitans, comminifci poffet, inops expeditioris confilii vertit fefe ad Interpretes ac conciliatores pacis pro fe ad Pa triarcham allegandos: quam ad rem ratus idoneos quofdam vitæ fan&tioris profeffores, affiduos & familiares Patriarchæ, per hos preces fuas ad illum detulit, vehementer orans, ut fe fupplicem nodo quo ftringebatur folveret ac pœnitenti fatisfactionem quam vellet imperaret : fe quippe promptum, paratum ad exe quendum quodcumque præciperet. hoc reftare unum: nam quod factum fit infectum reddi arte aut conatu ullo non poffe, Ea illi Patriarcham adeuntes copiofe accurateque Imperatoris nomine egerunt, multaque adjunxerunt ftudio proprio, magnopere fatagentes, perfuadendo ac placando Patriarcha, Imperatori gratificari . At Patriarcha talia precantes repulit, & ne alldire quidem fuftinens, columbam dixit fe in finum admififfe, illam autem ibi mutatam in morfum fibi lethalem infixiffe. ferpentem unum eumdemque hominem,videlicet Imperatorem duabus iftis maxime contrariarum animantium defignans fymbolis, ad indicandum non naturæ in illo, fed morum mutationem faCam. Poft hæc & alia in eam fententiam multa intnlit, eo vultu ac fpiritu qui fatis declararent, numquam ipfum, quidquid fieret, inducendum ad excommunicationis abfolutionem Edit. Rom indulgendam, ne fi quidem mala quantavis pag. 142. Imperator mortemque ipfam minaretur. quare deprecatores morfi repulfa, quæ audierant Imperatori referentes, in anguftias eum æftufque multo majores conjecerunt. Ille autem memor vulgaris dicti quo fignificatur vim ineffe præcipuam prafenti faciei coram affantis, meden di offenfionibus, & gratiæ demerendæ ; id enim indicatum fabulofa Gorgone, oris obje&u immutante homines, decrevit per fe adire Patriarcham, & crimen ei proprium confeffus veniam coram rogare. Ivit prociditque ipfi " λον μὲν καὶ τὰ τὸ Βασιλέως, καὶ ἀφ' αυτῶν δὲ πλείςα προσετίθουν της Βασιλεῖ χαριζόμε και . ὁ δ ̓ ὑπερεώρα τίω δέησιν, καὶ ὁ δ ̓ ὅλως προσείχε . περισεραν τὸ βαλεῖν εἰς τὸν κόλπον ἔφη, κακείνην μεταχηματιθεῖσαν εἰς ὄφιν δήξαι πυρὸς θάνατον. ὑπεδήλου δὲ δὲ ἀμφοῖν ἢ ἐναν τιωτάτων ζώων, τὸν αὐτὸν Βασιλέα καὶ ἕνα, & φύσιν, ἀλλὰ γνώμίω σφίσι παρεικαζόμιμου καὶ ταῦτα μὲν ὁ Πατριάρχης @ πλείω τούτων Ο ὡς ἐδ ̓ ἂν εἴτι καὶ γένοιτο, τὸν ἀφορισμὸν λύσεις, καν προσαπειλῇ τὰ κακα, καν αυτ τὸν θάνατον. οἱ δ ̓ ὑπονοςοιῶτες, ἢ τὰ τὰ Πατριάρχο δηλῶντες, εἰς ἀμηχανίαν πλείςην ἐνέβαλον τὸν κρατᾶντα. Καὶ ὃς ἐπειδὴ καὶ τὸ αυτοπρόσωπον αντιφάρμακον λέγεσι τέτο γάρ εἶναι ταῖς ὑπονοίαις καὶ τὰ Γωργώ, αυτὸς ἔγνω προσερχόμβυος ἐντυγχάνειν, ἢ τὰ λύσιν οξομολογούμλνος ἐκζητεῖν . Εφίςατο τοίνω πολλάκις, καὶ ὁ μὲν ἐζήτει τω θεραπείαν τοῦ ξαύματος, ὁ δὲ τοῦ τῆς θεραπείας πράττειν προσέταττε, πλίω ἐκ ἐπὶ ῥητοῖς ἀλλ' ἀο εἴσως καὶ ἀφανῶς· καὶ ὁ μὲν ῥητῶς ἐζήτει ματ θᾶν ἐπὶ τὸ ποιῶν προθύμως ὅ , τι καὶ λέγοι . ὁ δὲ καὶ πάλιν άριςαίνων, ἔλεγε· ποίοι τω θεραπείας καὶ δέξομαι . ὡς δὲ πολλάκις ἐκεῖνος μὲν ἐζήτει τὰ φάρμακα ὁ δὲ ἡ φανερῶς ἔλε-D γεν, εἰπεῖν τὸν Βασιλέα, καὶ τὶς οἶδεν εἰ καὶ πλείω ποιῶντα, ὦ προθήσῃ τὸ δέξαθαι ; καὶ τὸν ἀποκρίναπαι, ὡς μεγάλων ἁμαρτημάτων, μεγάλίω εἶναι δὲ καὶ τὰ ἀντίποινον θεραπείαν. καὶ τὸν Βασιλέα πρὸς τὸ βαθύτερον βάψαντα, τι δαὶ, εἰπεῖν, μὴ τῆς Βασιλείας ἐκςαι και λάεις ; καὶ ὅτω λέγοντα, τω απάθω ἀποζών νυθαι καὶ διδόναι, τῆς ἐκείνα διανοίας ἀποπει ρώμβυον . ἐκείνου δὲ τὰ χεῖρα κατά ασεδι προτείναντος ἐφ ̓ ᾧ λαμβάνειν τὸ δῆθεν διδόμε του, μήπως τελέως καὶ τῆς ὀσφύος ἀπολυθέντ 2 fupplex fapius: & detecto animi vulnere eu rationem petiit . Ad quæ ille, facere ipfum ea quibus curari tantum mali poffet, julit. cæterum quæ ifta effent non expreffit, indefinite fic atque obfcure præcipere contentus. Imperator vero rogabat indicare nominatim ne gravaretur quid fieri a fe vellet; fe exhibens ad cun&ta obfequi paratum quæcumque dixiffet: Patriarcha nihilominus in illis indefinitis præfcriptionibus perftante, ac tantum illud dicente: exhibe fatisfactionem culpæ refpondentem, & accipiam. Cum autem ille fæpius diftincte præfcribi fibi remedia petiiffet nec clare Patriarcha refponderet : dixiffe Imperatorem ajunt, & quis fcit an tu fatis acceptacum ego plurima fecero rus fis? cui graviter refpondiffe Patriarcham: Ingentium criminum ingentia effe piacula de . bere. Tum Imperatorem ut penitius viri ani- Α etiam Imperio iubes cedere, atque hoc dicens παλινωδίαν τε ᾄδειν τὸν Βασιλέα, καὶ ὡς ἐπι fito abjicere fe ad pedes ejus, multis videntibus, τε και σκληρότητα το Πατριάρχου ἐπὶ πολλῶν κατηγόρει . € ὡς τὰ κοινὰ κελοίοι καταπροεῖται διελοιδόρει * μή τε φόρους ἐκλέγειν μή τε τέλη πράττειν μήτε μετα χειρίζειν πράγματα, μήτε μίω διοικεῖν τ αρχιὸ ὅλως προςάττων, ὅτω θεραπεύειν αἱρεῖ ται ὁ ἐξ ἡμετέρων θεραπευτής. και τέλος πετίθει πολλάκις ὡς ἐπεὶ καὶ Κανόνων ὑπερφρονεῖ ὁριζόντων μετάνοιαν, προσπίπτειν τοῦ * Ρώμης Πάπα καιρὸς, καὶ ἀντιβολεῖν σώζεθαι. ὕτως ἔχων, ἐγκοτῶν ἐντεῦθεν να βαρανόμιμος ἐπὶ ἢ τῷ κοινῶν διοίκησιν πάλιν ἐτράπετο, απειπάμμος μὲν προσπίπτειν καὶ αὖθις. ᾔδει ᾗ ἐκ ἀνύσων· ἐγκαίρως δὲ ἢ ἄμυναν καθέ παι ο δεόντων ἡγεῖτο. femel talia expertus Imperator. Sed eadem hac fæpius & locutus, & operatus, & paffus, nequidquam femper: efferatus ad extremum eft, & de duritie Patriarchæ apud multos eft queftus, invidiofe exaggerans; velle jubere illum abjici a fe curam communium rerum, nec finere fe amplius aut e terris tributa, aut e mercimoniis vectigalia exigere; denique tractatione omni publicorum negotiorum interdicere, ac ne ullam deinceps Reipublicæ partem adminiftrare Edf. Rom. aut omnino attingere Imperator audeat, vetare. Hunc fui curandi modum excogitaffe Papag. 143. triarcham, cui ex officio incumbat quærere o ptimam rationem adjuvandorum, & in ftatum priftinum reparandorum, eorum qui humanitus lapfi funt. Poft hæc declamata adjungebat, fæpius iterans: quoniam Patriarcha palam contemneret facros Canones dari lapfis pœnitentiam jubentes, tempus effe recurrendi ad Papam Romæ fedentem, & ab eo fuppliciter petendi falutare peccati remedium. fic indignans exafperatum tam fævis repulfis animum ita deinceps ad Reipublice adminiftrationem retulit ut amplius non curaret convenire Patriarcham, fatis gnarus. fe mihil profecturum ; præterea judicans, omnino convenire, ac curandum fibi effe opportu no tempore, ut iftius atrocis inclementia culpam congruis aliquando pœnis Patriarcha lueret o Ut de Pace convenerint inter fe Despota ambo Joannes & Michael Uod nunc inftabat, nulli prævertendain ut famam opinionemque pravertens vix prius auditus cerneretur & fentiretur C D Τ τὰ πολλὰ πρὸ . HISTORIÆ Α δὸ τὸ πρὸς τὸν τῷ Φερδεείχε παῖδα τὸν Μαφρὲ LIB. III. lato 12 1 A fuit, ut videlicet ex propinquo vere primum illucefcente hoftiles iterum regiones invaderent. At Michael dolore damnorum quæ jam fenferat, imminentium metu cunuvehementer afflictus ad Joannis vel folam mentionem confternabatur: remiffa non parum illa ferocia priori, qua folitus antea erat infolefcere ; fiducia utique Italicorum auxiliorum a Manfredo Genero Friderici filio, ipfi paratorum. Sed tunc ifta spe opeque damnata, quafi malis urgentibus reperta impari, ad tractationem pacis confugit, & Legatis ad Joannem fupplicibus miflis, ferio jam pœnitere fefe fraudum & inquietudinum præteritarum obnoxie ac lamentabiliter profeffus, fidei conftantiæque in pofterum immutabilis pignus atque obfidem obtulit jurisjurandi religionem, qua præfenti fe obftringeret; colloquii copiam adid poftulans, & fperare fe ajens, mutuo confpectu fincera fuæ voluntatis in æternam concordiam fidem, quantumlibet dubitanti, fe facturum. Haud afpernatus Legationem Delpota. Joannes, qui fe plena ad tractandum poteftate inftructum ab Imperatore meminerat diem locumque juramentorum ceremoniæ conftituit: eoque ad condictum occurrens ut erat naturali facilitate & recti confcientia credulus, fyncera ipfe mente, non pari candore jurantem, ac dolos tunc quoque verborum fallacia celantem audivit Michaelem; eumque fœdere icto remifit ad propria. CAPUT XXI Ut Despota Joanne's perfunctus expeditione in Occiduos, cum hoftibus T Imperator Τον μέντοι γε Δεασότίω Ιωάννω μετακαλο- Β Α Τ too cRefporain, Joannem. Ther 기 ~ ~ Edit. Rom. pag. 145. se moram cum copiis in Orientem mittit adeffet quo nemo umquam exiftimaffet tam brevi tempore pervolare potuiffe, Nempe impedimenta fupellectilis Caftrenfis, & illas ambitiofas Ducum farcinas, minifteriaque fanulorum & longas Clitellariorum mulorun mandras, apparatum tarde mobilem ubicumque oppreffiffet vefper, omittens pernicibus in equis expeditus vafta noctibus emetiens fpatia, ibi repente apparebat quo perlatum tam volucri celeritate, fdem omnem ac com gitationem excederet. Et ne rapiditate incitatiffimi motus corpus in equis effufiffime currentibus attuans relaxaretur, devinetum illud femper habebat fafciis arcto undique amfucceffuum caufa illi magna erat, imparatos plexu ftringentibus. Ea præclarorum in bello plerumque fic deprehendenti hoftes haud facile aliter fuperabiles; fimul longe auditus, fimul confpectus præfens, & vim inferens includabilem ; unde terror ejus late in hoftes manaverat, cunctis ad ejus mentionem trepidantibus . Militarem mul itudinem & verborum benignitate confolabatur, & donorum. σάμενος ἐκ Θεσσαλονίκης ὁ Γασιλος, κα |