Edit. Rom.

pag. 120.

oram Syriæ maritimam univerfam obtinen-
bus, imperantibus etiam Phaniciz, & ipf
Urbium olim Principi Antiochiæ dominanti-
bus, & eductis inde validis copiis profpere
fubinde certare folitis de poffeffione locorum
Palæftinæ, antiqua fanctitatis fama merito in-
clytorum : quod in iis verfatus, paffus, &c
mira operatas fuerit Deus factus homo: illi,
de quibus agimus, Ethiopes freti exercitibus
ex juventute, ut diximus, Scythica conflatis,
erumpentes e fuis latebris iftas regiones uni-
verfas latrociniorum & prædarum campum ha-
buerunt, ferentes illic agentefque cundta, &
tamquam de Myfis, quod dici folet, impune
fpolia raptantes. Donec paulatim (Italis ab-
horrentibus a fœdere cum ipfis icendo, utpo-
te veneranda Crucis notiffimis & implacabi
libus hoftibus ) quoad, inquam, paulatim
ejectos Chrifianos emaximis Urbibus, ipfas
folo æquarunt; & nunc jacet quidem illuftris
illa Antiochia, jacet & Apamea. Defruita
eft Tyrus & Berytus. Sidon quoque fimilia
patitur. Alia ex parte luget Laodicea. Tri-
polis & Ptolomais, Magnæ Italorum Urbes,
ac fi numquam fuiffent, reputantur. Pulcher-
rima etiam Damafcus, terminus olim Roma-
næ ad Orientem ditionis, everfa funditus eft.
Et omnino præter vectigales Armenis regio-
nes,
nihil ibi fubfiftit. Numerofiffima vera
Provincias illas opimas incolentium multitu-

Β

τα

ἐδὲν

Α φισβητώντων δ ̓ ἐξ ὑπερτέρας ιχύος, καὶ ἢ τῆς Παλαιςίνης τόπων ὡς ἁγιότητος δόξαν ἐχόντων, » μάλα εἰκότως, διὰ τὰς ἐκεῖσε το Σωτῆρος ατριβὰς, ἢ τὰ πάθη, καὶ τὰ τῆς οἰκονομίας τερατικά, αυτοί γε θαρσήσαντες ταῖς ἐκ τῆς Σκυθῶν συςάσαις δυνάμεσιν, ἐξελθόντες, πᾶσαν ἐκείνῳ ἢ γω, Μυσῶν τὸ λεγόμβρον λείαν ἐποίοι . ἕως ὅ κατ' ὀλίγον ( & δὲ ν Ι τοῖς 1ταλοῖς πρὸς αυτές απένδεπαι εχθρός γε ὄντας καὶ λεγομένες τα τιμία Σταυρά) – αυτ δὴ της μεγί των πόλεων ἐξώσαντες, αυτὶς εἰς ἕδος κατήρει ψαν. καὶ ναῦ κεῖται μὲν ἡ περιφανὴς Αντιόχεια κεῖται ἡ Απάμεια, κατέσκαπταί τε Τύρος καὶ Βη ρυτός, @ Σιδὼν τὰ ὅμοια πάχει. ἑτέρωθεν δὲ θρη νεῖ Λαοδίκεια, Τρίπολις τε, καὶ Πτολεμαΐς, τα μεγάλα της Ιταλῶν ἄςεα, ὡς ἐδ ̓ ἂν ἦσαν λογίζονται. καὶ δὴ Δαμασκὸς ἡ καλλίςῃ,τά ποτε τοῖς Ρωμαΐδος ὅρια καθ ̓ ἑώων, ἠφάνισαι παντελῶς, καὶ ὅλως πλίω τω εἰς Αρμθμίες τελουμ των ὅτι συνίσαται· ὁ δὲ παμπληθὴς ἐκείνων λαὸς πανταχε γῆς διεσπάρη ἄνευ του πεσόντων, μὲν πολέμε νόμῳ, τῇ δὲ @ ἄλλως νόμῳ μαρτυdo , per omnes difperfa terras in miferrimo ρικῷ, μὴ καταδεχομένων ἢ ἄρνησιν. Καὶ ταῦτα μὲν gemit exilio; præter eos qui aut bello ceci- Αιθιόπων τὸ χρισιανικὸν ἀπώναντο, ταῖς ἡμετέ derunt aut tyrannicis tormentis Chriftianæ ραις ἀβελίαις, ἢ κακονοίαις, ἢ αυτονόμοις ὁρα caufa fidei, quod eam abnegare juffi renuerent, confumpti funt . En quid Chriftiana Refμαῖς ἢ ορέξεσι. Τοχάρων δὲ τῇ θράσεις καὶ ἔτι publica profecerit ex auctis Ethiopum virie C ἀνέχουν, ο δυνάμεσιν ἔμήρου θαρσαλέαις bus, imprudentia, vel potius malitia noftra, ἀλλὰ φιλικαῖς εἴτ ̓ ὅτω δελικαῖς ὑπελεύσεσι, κήconfiliifque ambitiofis & privatas utilitates bene quantovis emptas difpendio arbitratis δη ποιοιώτες – δωροφορῶντες συχνάκις τὰ κάλcupiditatibus Tocharorum vero in clades λισά τε καὶ μέγιςα, ὡς καὶ δεύτερον ἄλλο με ταῦ Chriftianorum ferociam adhuc quidem utcumque coercemus non armorum utique metu aut viribus noftris, quibus quam parum fidamus ipfi norunt; fed precario emendicata gratia illorum, five, ut vero vocabulo rem ut eft exprimamus, fervilibus obfequiis, affinitatibus illos honorantes & ditantes donis creberrime mifitatis ; quam in rem optima & pretiofiffima noftrorum impendimus . Huc pertinet, quod aliquanto poft hæc tempora fœdus inivit Imperator cum Tocharis Occiduis, ex prius ignotis prodere fe ac proferre in lucem incipientibus, & quæ noftris finibus a Septentrione objacent vi maxima occupantibus. Quorum Principi Nega dicto Imperator aliam fuam filiam, & ipfam ex pellice genitam, dedit uxorem, Euphrofynem nomine unde contigit ipfos ultro a nobis amicitiæ nomine condonata auferre que ancipiti & laboriofo bello vix umquam acquirere potuiffent.

་

Ο χρόνοις ὑσέροις συνέςη πρὸς τὰς δυτικές Τοχάρως ἔκποθεν ἀφανῶν ἐπιςάντας καὶ τὰ βόρεια καταχόντας μεθ ̓ ὅτι πλείςα δυνάμεως, συνάλ λαγμα τῷ ἄρχοντι τάτων Νογᾷ, ἐκδόντος τα Βασιλέως ἑτέραν παῖδα οἱ ἐκ σκοτίων σπερμάτων γεγονημένων, Εὐφροσύνίω τὄνομα, ἐξ ὧν συνέβαινε με φιλίας ἐκείνες ἔχειν, ἃ δὴ προς αλα πωρέντες πολέμῳ, μόλις ἂν ἐκτῶντο

Ut tres Regina tradita Viris, & quibus fuerint.

Pures. Reginas Pueri Joannis forores ger-
Oft hæc decrevit Imperator amovere a se De μὲν ουν Βασιλεί με ταῦτα διέγνωςο α

manas, quæ videri poterant partem aliquam
juris ad imperium Patre trahere. quare
cavendum etiam atque etiam putavit, ne iis
Romani conjuges darentur; ne qua inde cui-
quam offerri rerum novarum moliendarum pof-
fet occafio & oriri perturbatio fibi familiæque
fuæ periculofa. Igitur unam quidem ipfarum
Nobili Latino Majo de Belicurto nuncupato,
qui ex Moreo, unde ortus erat, Conftantino-
polim advenerat, matrimonio conjunxit : alte-
ram Latino item Megistani, quem fui perho-
norifico apud ipfos vocabulo Contum appella-
bant, nomine Vintimilia, qui tunc famam fe-
cutus, ex Urbe Genua ad Imperatoris comita-

T

παλλαγῆναι καὶ τὸ Βασιλίδων τω καὶ αὐτο δέλφων τα παιδὸς Ιωάννε, δικασῶν ἔχειν καὶ τάτων τὸ μέρος Βασιλείας κλῆρον ἀπὸ πατρὸς. καὶ διὰ τῆς το, βαθύτι σκοπῶν ἐκεῖνος, Ρωμαίος αὐταῖς οὐ συνήρμοττε. τω μὲν δ της ἀπὸ τὸ Μορές σ γενεῖ Λατίνῳ Μαΐῳ Δεβελικέρτῳ λεγομένῳ συ νῆγεν εἰς λέχος ἐντεῦθ ̓ ἐνδημήσαντι . τω δετέρων Λατίνῳ μεγισάνι, ὃν ἂν ἐκεῖνοι φαι ο σεμνύνοντες Κόντον, ὄνομα Βιντιμίλια, απ πὸ Γονέας τότε προσελθόντι κατὰ φήμιου Βασιλεῖ, εἰς γάμον ἐκδὸς, καὶ δώροις τὰ εἰκότα

HISTORIE LI B. III.

φιλοφρονησάμμος, αποπέμπει συνάμ ̓ ἐκείνη συ-
ζύγῳ. τω δὲ τείτίω Βελγάρῳ της Σφεντιπλά-
βο και Μυσίαν τε καὶ τὸν αἷμον Ορεινῶν ἄρχον·
τι δίδωσι. ἢ ὅπως ἐκείνων ἀπαλλαγεὶς καὶ τὰς
φροντίδων τῇ ἐπὶ ταύταις ραίσας, ἑτέραις
πράξεσιν ἐπιβάλλεται.

Φ

χως,

Α

IC3

tum accefferat, uxorem dedit, & donis eum
magnificis honoratum in Patriam cum nova re-
mifit conjuge. Tertiam collocavit Bulgaro
Sphentifhlabo Montana circa Hamum regio-
nis in Myfia Principi. ficque his Imperatorii
generis mulieribus procul amandatis, folutus ea
parte curarum, aliis pro arbitrio gerendis jam
fecuriorem applicuit animum,

CAPUT VII
De Domina Anna Alamana.

ορατο

BANte omnia memorandum eft quid de Edit. Rom.

Anna Alamana tentaverit. Fuerat pag. 12 .. hæc exiguo tempore conjux Joannis Augufti patris Theodori Lafcaris ab eo duta in extremo fenio, Friderici Sicilia Regis filia gis filia, Manfredi foror , quam a Legatis ad eam accerfendam miffis deductam, & folemni coronationis ritu Augufam declaratam memoratus Imperator Joannes uxorem eamque percaram habuerat. Hujus amore captus Imperator Michael cuftodivit eam diligenter ne rediret ad fuos magnifice tamen ipfi ac regie quæ opus ipfi erant ad victum cultumque fuppeditans; at nullam non interim admovens machinam ad ejus, si qua ratione poffet, pudicitiam expugnandam. in quo fruftra fuit artes ejus omnes quippe quæ fapienter reputaret quam proinfidiofafque blanditias matrona repellente ;

2

brofum foret Te tali ortam domo, vita in
funima dignitate per inoffenfam hactenus
famam tranfacta, viduam maximi & poten-
tiffimi Imperatoris, contaminare lectum ejus
& auguftale decus cum illuftri memoria
tanti conjugis fœdiffimo pellicatu profliga-
re, fubjiciendo fefe turpi libidini fervi olim
ejus ac fubditi, licet hodie ad Imperium
eveli. Cujus honeftifimi certa propofiti

cum

Θάνει μὲν δυν τῷ πρὸς Αλαμάνας Αννας,
τ συνοικᾶσαν ἐπ' ὀλίγον εἶχαν ὁ * Λά
σκαρι πατὴρ Ιωάννης ἐν ἐχάτῳ γήρᾳ, Φερδε-
είχε το τῆς Σικελίας ἄρχοντος παῖδα, τοῦ
Μαφρὶ δ ̓ ἀδελφώ, τ δὴ καὶ ἐκ πρεσβείας
ἐλθέσαν ταινιώσας ὁ δηλωθείς Βασιλεύς των
άννης, Αυγέςαν δεικνὺς σύνοικον εἶχε νὶ ἕτερ
γε. το γουν πυρὸς αυτίω ἔρωτι ὁ Βασιλεὺς
Μιχαὴλ ἀλες, ἐν ἀσφαλεῖ μὲν εἶχαν ἐφ'
ᾧ τάχα μὴ ἀποδράναι αγὸς τὰς οἰκείες . -
μως δ' ἐκείνῃ πυρονοῶν τῶν ἐπιτηδείων βασιλι
κῶς, πάντα τρόπον ἐπείρα της σωφροσύνης
περιγενέθαι . ὡς δ ̓ ἐκ ἔπειθε πολλά πράτ' C
των καὶ δεξιόμενος· μὴ δὲ ὺ ἂν καλὸν είναι
τὸ
τὸ εὐπρεπές Βασιλέως ακέσασαν δάμαρτα τω
μεγίς, καὶ φοβερά, ἐν ὑσέρῳ τὸ λέχος αἰχύ.
ναι καὶ τὸ δέλῳ, εἰ καὶ Βασιλούοι νῦν, παλλακεύε
πως μεγίστων ἔσαν καὶ ἐκ μεγίσων· ἀλλόν τις
να τρόπον ἔγνω θεραπεύειν τὸν τυραννῶντα μας
νικὸν ἔρωτα. καὶ δὴ αὐτῇ μὲν υπέχετο ἑαυτῷ συ-
νοικίζειν εἰς γάμον ἀφέντα ἢ ἑαυτά, πλίω ἐ-
πὶ δοκέσαις λόγοις προφάσεσιν, ὡς καὶ προς
τεινεν ἐπὶ πολλῶν, καλώ μὲν εἶναι τω Θεοδώ
ραν, ὅπως τὸ ὠνομάζετο ἡ Αὐγέςα, κ για
της αξίας τότε βασιλικά, να μηδὲν ἔχειν ἐ-
παιτιᾶπαι, ἤ γένες, ἢ σωφροσύνης τρόπων
παραβεβασμένων, ἢ τῷ μὴ φίλανδρον εἶναι,
καὶ οἱ ἀξίας συμβασιλεύειν. ἀλλ ̓ ἀναγκαῖον εἶν
ναι πάντως ο φυλακτότερον, καὶ πρὸς τὰς έχε
πρὸς ἔχειν ἐπὶ τῆς πόλεως ὄντας. ἧς πολὺς
μὲν ὁ ζῆλος, ἀναγκαῖος δ ̓ ὁ κίνδυνος, εκ ο-
λίγων επεισορεῖν ἐχόντων. καὶ ταῦτ ̓ Ιταλών τ
ἐχόντων πρότερον, παρακεκνισμένων καὶ ἄλλως
εἰς μιν, ὅτι ἔχοντες ἀφηρέθησαν. καὶ νῆνπά
ρακινηθέντας, σόλον ἀκέεθαι φοβερὸν ἐξαρτυ-
επαι, αὐτὸς δ' αντωπεῖν ὁρμαῖς τοιαύταις μὴ
ἔχειν. ἔτε ο ναυσὶ τοσαύταις εἶναι πρὸς ἐκείνος
ἀντέχειν, ἔτι μιωδίες τ ̓ εἶναι σρατεύμασι πο
λεμεῖν κατὰ γῆν . τες δὲ Βελγάρες, ε αυ
τὸς ἑτέρωθεν ἀπειλεῖν εἰσβάλλειν διὰ Θρᾴκης,
καὶ μᾶλλον τῆς τῷ τῷ Βαλγάρων ἄρχοντι Κων
καντίνῳ συνοικέσης Εἰρώης, μὴ ἠρεμεῖν ἐώ-
στις τὸν σύζυγον τῇ πρὸς τὸν βασιλεύοντα ἀ-
πεχθείᾳ · κύκλῳ γοῦν τὸ ἐχθρῶν παρακινε
μένων, χρῆναι φυλάασεθαι τὰς ἐπιθέσεις εἰς
ὅσον δυνατὸν, ἰδίως δὲ δεδιέναι καὶ τὸς τῆς βα-
σιλίδος Αννης οἰκείους, ὡς ἐπίμως διὰ

ότ

D

tamen prudenter vereretur quorfum amor impotens defperati fucceffus furiis incenfus in tyrannica licentia poffet erumpere optimum factu putavit hanc delinienda fagrantis cupiditatis inire rationem . Dixit Imperatori: haudquaquam fe abhorrere ab ejus conjugio, fi quis modus reperiretur ejus legitime fancteque committendi, videret ecquid eo quo nunc effet implicatus matrimonio fefe rite poffet exolvere. Tali nexu libero fe, ut honeste ita non illibenter poftea nupturam. Arrexit aures ad ea Michael & excitatum oblata spe animum cupide advertit ad comminifcendas, & quibus opus erat artificiofe infinuandas fpeciofas caufas repudiandæ, quam habebat in contubernio, conjugis. Ajebat haud fe ire inficias talem effe Theodoram ( id erat Auguftæ nomen) in qua nihil ad regii generis claritatem ad pudicitiæ decus ad morum fanctitatem, aut caritatem in virum poffer requirere, quo minus digniffimam fateretur quæ fecum imperaret. Confiderandum tamen effe neceffitatem gravem imminenti nunc rebus Romanis atroci periculo impofiE tam folicite præcavendi Latinorum iras, erepta nuper Conftantinopoli furentium Opibus ipfos & numero valere : caufa quo pag. 122. que irritari communiter plaufibili; pulfos ex poffeffione diuturna & multis fpoliatos quæ propria dudum cariffimaque habuerant Concitatum audiri totum Italorum nomen & armari, confpirante fententia potentiaque ferociffimarum gentium, potentiffimam claffem, cui vix habeat Romanum quo nunc ftatu eft, Imperium quid fatis validum oppo

Α ταύτην κακείνες τοῖς ἄλλοις συνεξορμήσοντας εἰ
δέ τι προμηθεύσαίμεθα κρεῖττον καιρὸν ἔχοντες
μὴ μόνον ἐχθρὸς ἐκείνες, ἀλλὰ – φίλες γένε
θαι, αἰδεμένες τὸ κῆδος, ἢ κατ ̓ ἀγχισείας
εἰ συνοικήσομου ἑαυτοῖς τὰ ἐκείνων ἡ εἰκείως
πρὸς ἡμᾶς ἔχοντας . Ταῦτα τὰ Βασιλέως βα-
λευομένε, καὶ σοφισικῶς λέγοντος, ἔπειθε
ὁ ἐκκαίων ἔρως, καὶ μᾶλλον παρὰ τῆς Διαποί
της Άννης περιφρονάμωμος, ἡ Βασιλὶς Θεοδώ
ρα πυθομένη, χαλεπῶς εἶχαν ἐνέγκαι, εἰ Δέ-
σποινα ἐτεμμένη ἦσα καὶ γνησία γυνὴ, ὑπ ̓ ἀν-
δεί τε τῷ βασιλεῖ τεκᾶσα παῖδας . κ πρῶτον
μὲν ἀποιχόμιμον ἄλλον, τὸν Μαναήλ, εἶτα
καὶ τὸν περιόντα Ανδρόνικον, ὃν βασιλικῶς ὁ Πα-
τὴρ τρέφοι . κὶ τρίτον τὸν ἐπὶ τῆς πόλεως γεννη-
θέντα τὸν Πορφυρογέννητον Κωνσαντῖνον ἡ τοιαῦ-
τα πάθοι απολειφθείσα, περηθεῖσα μὲν
ἀνδρὸς, ςερηθεῖσα δὲ καὶ τῆς βασιλείας, κα
πάσης ἀποῤῥιμμένη τιμῆς. Ἡ δ ̓ ἀντίζηλον ἐπὶ
το θρόνο της Βασιλείας ὁρῶσα, συμβασιλέα
σαν τῷ ἀνδρὶ ὅθεν καὶ πρὸς τὸν Πατριάρχω πέμ
ψασα, ἱκετεύει τοιαύτω συμφορὰν ἀμύναι ταύ
τῇ, καὶ νόμων θείων ὑπερμαχεῖν ἀξιοῖ . ὃς δὴ
μαθὼν καὶ ἀγάμβρος, εἰ τοιέτοις ἐπιχειροίη ὁ Βα-
σιλεὺς, καὶ ἀνέδω τζω ἀθίκτων ἅπτεται, ὡς καὶ
τας κειμένας νόμος ἐθέλειν καταπατεῖν, αυτὸς
τοιέτος μὴ νομιζόμθμος πρότερον - δεινὰ ἐποίει κ
διεμβώνε, τὸ μὲν ὀνειδίζων, τὸ δ ̓ ἐπισείων ἐκεί

φάσεις,

nat Neque maritimo apparatu haud dubie impares terreftribus faltem copiis fidere poffumus; quibus fatis negotii faceffent exurgentes e Bulgaria motus . unde Conftantinum Principem affidue in nos ftimulatum ardentiffimis inftigationibus Irenes conjugis nobis perinfenfæ minari audimus irruptionem in Terras noftras per Thraciam. In tanta multitudine & rabie coorientium in nos, ex omni circum parte ferociffimorum hoftium quis non videt confulturum utique circumventæ undique Reipublicæ, qui dederit operam numero eorum minuendo quibufdam aut ad noftram focietatem attrahendis , aut a communi certe aliorum confpiratione abducendis ? Jam illud fatis conftat ; in primis Latinorum, ditione ac vi bellica, Imperatricis Annæ cognatos numerari: Porro Β iftos communione nominis ac generis fatis B per fe pronos in partes hoftium noftrorum, propriæ in nos fævius commovebunt caufæ, repetendæ, reducendæque domum confanguineæ Matronæ, quafi detentæ a nobis indigna cuftodia; nifi mature præcavemus & ex ipfa mali caufa remedium quærimus tempeftiva fi umquam affinitate contrahenda, qua propinquorum Dominæ Annæ non folum exarinentur iræ fublatis incentivis odiorum fed etiam amores auxiliaque concilientur , tamquam utique propinquis & neceffitudine connubii cum forore Manfredi filiaque Friderici, jam quafi domefticis ipforum. Talia verfare animo, ac fophifticis honeftare conari rationibus Imperatorem (prout adigebat illum exurens intime væfanus amor, irrideri fefe a Domina Anna, & va- C na objecta imagine numquam fucceffuri conjugii deludi non fentientem ) audiens Au- καὶ τὰ ἐκ Θεῖ ἀγανάκτησιν. τὰς δὲ γεροgufta Theodora graviter, ut erat confentaneum, tulit . quam enim intolerandum conφόρ ὡς ἱςὸν ἀράχνης διέλυε . τὸ tumeliæ genus fore : fe legitimam Conju- βον θεῖον παρ ἐδὲν τίθεθαι, κακῶς κρίνειν εἰς gem, quæ Viro Imperatori tres Mares pe- δότος εἶναι τὸ φοβερὸν. τὸ μέντοι γετὸς θείας νόperiffet, primum Manuelem fato præreptum, alterum Andronicum fuperftitem μας φοβεῖται, ἀφοβίων εἶναι μεγίς!ω πως φο regie a Patre educatum, tertium ex quo Conftanti- βαμένῳ, καν ὅτι προτείνοι τις ἐπὶ τῷ φοβεῖν nopolim migraverant ibi natum in Purpu- Ταῦτα το Πατριάρχες καὶ λέγοντος καὶ μίωύοντος, inde Porphyrogenitum ἔτι δ ̓ ἑτοίμα ὄντος ἀποκόπτειν ἐκεῖνον εἰ ἄλο cognominatum poft tanta merita nullius compertam culpæ repudiari, exauctorari, Vi- λό τι πράττοι τῆς τα Χρις ὁλομελείας, ως μέσ ro, Imperio, honore omni privatam abjici λος σεσηπὸς ἤδη καὶ θεραπείαν μὴ προσιέμενον, & &mulam in locum fuum intrufam cerneἐπεὶ ἔγνω προσκρέσας ὁ Βασιλεὺς ἰχυροτέρῳ Edit. Parif.re. Hoc metu anxia mittit ad Patriarcham pag. 123. qui eum fuo nomine fuppliciter rogarent, ut αυτό διωάμεων, καὶ ὡς πρὸς κρῆτα κρητίζει δηtam atrocem a fe injuriam arceret, dignare- D 9εν τὸν ἤδη παθόντα τὰς ἐκείνα ἐπιχειρήσεις turque pro fua auctoritate deterrere Imperato- ν δ ἐπὶ μικρὸν & δ ̓ ἐκείνα ηρεμῶν εἴα τὰς λοrem, ne tam proterve uxores pro libito commutando divinis Legibus illudere auderet. γισμὸς ἡ τὸ παιδὸς Ιωάννα ἐπὶ τῇ Βασιλείᾳ Miratus plurimum hoc audiens Patriarcha est παρόρασις, πρύμναν τε κρίνεται τὸ τὰ λόγο cogitari attentarique res tales ab Imperatoκαὶ ὡς εἶχαν ἐφοδχάσας τω Δέσποιναν Αννας ἐ re, palam inconceffis inhiante; nec verente per conculcatas leges in cupiditatum obfeπὶ τὰ οἰκεῖα πέμπειν αἱρεῖται πλω ἐπ ̓ ἀνquium ruere ; quantæ illum nequitiæ capa- ταμοιβῇ τῇ παρὰ τ ̓ ἀδελφῷ ταύτης Μαφρὲ κατεcem non ante credidiffet. quare haud molχομένη Καίσαρος. ἐκεῖ δὲ οἱ ὁ πενθερὸς ἐκείνου liter caftigandam ratus erumpentem in tam inverecundos aufus infaniam, graviffime ilΜιχαὴλ ὁ Δεσπότης, τότον κρατήσας εξέπεμIum qua exprobrando, qua objurgando in- μεν ὡς προείρηται. ὅτι δὲ σκήψις τὗ ἐκείνῳ τὸ crepuit ; minis etiam intentatis iræ divinæ: προβαλλόμωμον, καὶ μόνον ἔρωτος θεραπεία, και fimul allegatos in obtentum protervæ lafciε τα κοινὰ προμήθεια, ὁ τὸ πραγμάτων εἰδὼς viæ prætextus ut telas aranearum amovit difflavitque, fapienter monens : formidare ἀκριβῶς, τώ μελέτω συνελογίζετο. vim hominum & Dei numen ac vigilem in, fcelera vindictam audaci licentia fpernere, non nifi ejus effe qui de vere terribilibus peffime judicet; hinc quidem ftulte trepidus, inde præpoftere fecurus. quæcumque fibi demum terrorum fpectra prave formidolofi confingant, divinas vereri Leges veram demum fecuritatem effe. defineret igitur vana coinminifci & trepidationem inanem jufto & fancto Dei metu comprimeret. Hæc & his confentanea, gravitate tali perfona digna, monentem Patriarcham clareque infuper minantem fefe illum, fi porro cogitata promoveret e Chrifti corpore, velut membrum putridum & curationen reipuens abfciffurum reveritus Imperator, aut potius confufus deprehenfa turpis voti confcientia; eventumque defperans cepti, facultare qnod fero fentiebat ) & viribus fuperioris : infuper veteres Patriarchæ in fe offenfiones ob amotum ab Imperii Collegio Joannem

ra

Conftantinum

metuens ne

T

refri

,

refricaret, ac clare tandem intelligens fruftra fe fucum perfpicacibus facere conatum erum-
pente in notitiam male tecta fraude; remigium,
ut fic loquar,
inhibuit & quafi a curfu
temere inito fe reprimens, incubuit quod dicitur in proram, retro ceffim nitendo. Novo
videlicet ex re capto confilio dimittendi ad fua copiofo inftructam viatico Dominam
Annam; cæterum poftulans cum ea permutari & viciffim liberum dimitti Cæfarem apud
Manfredum Annæ fratrem detentum. Eo quippe illum a fe bello captum ejus focer. De-
fpota Michael deducendum curaverat ut dictum eft. Porro iftam ab Imperatore oftenta-
tam folicitudinem præcavendi ne Cognati Annæ Auguftæ cum cæteris Latinis confpirarent
nihil nifi vanum & inverifimilem prætextum fuiffe vafra fimulatione obtentum vitiofo amori
quo flagrabat, palam apparuit fatum rerum tunc Italicarum ex vero fcientibus.

Η

Hap

De fratre Domine Anna Manfredo,

Γὰρ Άννα, Φερδερίχα μὲν τὸ θυγάτηρ, AF Ridericus gnim
Μαφρὶ δ' αυταδέλφη, ὡς ὁ λόγος φθά

~

2

,

hunc fratrem fuiffe diximus ambo a Papa & Papa partibus defecerant & ut ibi loquebantur excommunicati ab Ecclefia ipforum fuas fibi feorfim res habebant. Non enim ficut

σας ἐδήλωσεν, ἀποςατῶν τὰ Πάπα, καὶ τ # τῇ Πάπα, καὶ ὡς αυτοὶ φαῖον ἂν της αυτ τῶν ̓Εκκλησίας . ὁ δὲ γὰρ ἐβέλοντο καὶ τὰς cateri obtemperare, ac fe morigeros præbeἄλλες καὶ αὐτοὶ εὐπειθεῖν τε καὶ ὑποκατακλίνε- re juffis ac placitis moderantis Ecclefiam παι, καθ ̓ ὅτι λέξει να πράξει ὁ τῆς ̓Εκκληvolebant: fed affectabant ufurpabantque neσίας ἐπειλημμένος mini obnoxiam licentiam agendi & ftatuenἀλλ ̓ αυτονόμοις χαίρειν di prout liberet ac fic tam in Sicilia ὁρμαῖς, καὶ ὅπως ἐπὶ Σικελίας καὶ τῶν ἐκτὸς quam extra, pleno & nullum agnofcente fuστων αρχω διοικεῖν· ὑβριοπαθῶν δ' ὁ Πά- periorem dominio, regnare , regnare . quarum incoleπας πρὸς ταῦτα, εὑρων δρασήριον ἄνδρα α rabilium injuriarum nactus Papa idoneum ultorem Carolum fratrem Regis Francorum ex δελφὸν Ρηγὸς ἢ Φραντζίσκων ὄντα, κ εἰς Contorum five Comitum ordine, virum ftreκόντας τεταγμένον τὸν Κάρωλον, τὸν κατ ̓ ἐ- nuum, bello eum præfecit illis veluti Rebelliκείνων ὡς δῆθεν ἀποςατῶν ἐγχειρίζει πόλε- illi tribuens quam optimo jure pofidendum bus & Apoftatis indicto: regnum ipfis ereptum μον, τάξας ἐκεῖνον εἰς τὰ αὐτῶν Ρήγα, καὶ fi eos vi & armis inde pelleret : id quod fumma πόλεμον ἐμβαλῶν ἐκείνοις ἐντεῦθεν ἀκήρυκτον. ope tunc cum maxime ille ardens nihilque non movens conabatur. quodnam ergo quæ Edit. Rom. Πῶς ὅν οἱ τόσον αφερόμβυοι πρὸς τὸν Κάfo, periculum erat, ne ifti cum Carolo comβαλον, ὁμαιχμοῖν μετὰ τὰ Βασιλέως ἔμελλον munis in nos expeditionis focietatem inirent, pag. 124. πώποτε ; ὅμως τὸ μελετώμενον ἀπεκρέπε quicum capitalibus commiffi odiis internecino bello de fiatu & falute dimicabant ? In hunc καὶ ὁ Βασιλοὺς ἔμενον ἐπὶ τρόπο, καὶ τὰ αυτά modum illæ de novo conjugio Imperatoris έπραττε, τὰ δ ̓ ἦσαν, τό, βαλὰς ὑφαίνειν σας cogitationes evanuerunt, ipfo in officio perἄρχεσιν, ὅπως ἀνακτίζοιτο μὲν ἡ πόλις δίατα- manente, ac de cætero intento rebus fuis . χέων, ἐπ ̓ ἀδήλῳ το τί Ιταλοί φρονοῖς περ inter quas quæ tunc urgebant, erant deliberationes crebro ab illo habitæ cum Primis οἱ αυτῆς · δέος γὰρ μὴ ἀφανῶς ἐπιθοῖντο. ὅ fuorum de reftauranda quamprimum Urbe, πως δὲ φυλαχθεί η Ρωμαίοις ἐπιςάντων ἐκεί ficque omni præfidiorum genere, & intentæ vigiliæ cuftodia firmanda ut quæ νων, καὶ μὴ φανέντες λαφύξαιον. ὡς ἐξ ἀνάγ arcano comparari ferebantur ad cam recuτης κραταιότερον ἐπιθέμενοι. & δὲ γὰρ ἦρεμεῖν C perandam infidiofe molitiones Latinorum · δὲ μικρὸν ἠκέοντο · ἀλλὰ ςόλον μέγισον ἀπὸ quandocumque in vim erupiffent, fucceffu fruftrarentur. timebantur enim occultæ arγῆς καὶ θαλάσσης και της πόλεως εξαρτύεθαι. tes & proditionum fraudes, Copiarum quoque ac cæterorum apparatuum belli curabatur ut tantum effet ad manum quantum opus rat ad prohibendum ne ftatim atque in confpectum Urbis veniffet formidabilis ille fama erat adornari, Exercitus Italorum eam abforberet : fed ab illorum quantumvis vehementibus defenderetur infultibus, & Romano Imperio fervaretur. Frequentes porro memorabant nuncii haud ceffare ulla in parte Italos: fed in expeditionis apparatu duplici totos effe . Nam & Claffem inftruebant maximam quæ mari rem gereret, & terreftrem exercitum prævalidum armabant, quo Urbs undecumque oppugnaretur.

,

e

,. quem

Tom. I.

CAPUT IX

Ifum igitur eft neceffarium ad occur

rendum inftantibus

omnia fum

A EA

기

ητα

Ut Mania Urbis qua mare spectant suggestu tabularum aucta fint,
& quam ob caufam: tum de cætero Imperatoris apparatu.
Δόκει γουῦ πρὸς τὰ παραςάντα, διατα
χέων ἀνυψοῦ τὰ τείχη τῆς πόλεως, καὶ
μᾶλλον τὰ πρὸς τῇ θαλάσσῃ, ἃ δὴ καὶ χθαμα-
λὰ ἦσαν εἰκότως, θαλασσοκρατῶντος τότε
πρώτως ανεγείραντος Κωνσαντίνε, τὸ ἐκ ἦτ
τον τὸ σέβας, ἢ τὰς πράξεις μεγίσου . και
τεπείγοντος δὲ τὸ καιρὸ, ἐπεὶ ἐκ ἔχοιεν πέ-
τραις συ τυτάνῳ τίω ἀνοικοδόμησιν ἐκτελεῖν,
μόσυσι σανίσι πλατείαις καὶ ἐπιμήκεσι, στ
τῷ νὰ σιβαραῖς πρὸς τὸ τὰς ἐπιφορὰς ἀντέχειν
εἶναι τές τε πύργος ἢ τὰ τείχη προσωνυψών .
πρὸς δέ γε τὸ αυτάρκως ἔχειν της ανθεξόντων
Εντός πλῆθος σρατιωτῶν ἔξωθον εἰσοικί
ζειν, πλέω ἐλαφρῶν ὡς ἐντὸς μρόντων ἐπὶ
τὸ τῆς μάχης καιρο τ δέ τε δέοι καὶ ἀπὸ
γῆς ἐκφέρειν πόλεμον εἶναι τὰς ὑποςησομένους
τρατευμάτων μεγάλων βασιλικῶν . τὰ δὲ
γε τῆς τροφῆς αὐτοῖς εἰ ἐπὶ μήκιςον παρα-
μένοιον προσκαθήμιμοι, ἑτοίμως ἀπὸ τῆς πό-
λεως ἑτοιμάζεται . εἰσαχθέντων γὰρ βοῶν ἱε
κανῶν εἰς γεωργίαν τῇ ἀρερῶν, ὅπως ἂν εἴη-
σαν αὗται, καὶ παρ ̓ ὧν κατέχοιντο, δ ἐντὸς
λέγω τῆς πόλεως, αυτὲς γεωργεῖν ἔχειν νεόν
τας και απείροντας καὶ θερίζοντας, ὡς εἶναι καὶ
τοῖς ἀνθρώποις αυτάρκη τροφίω, προς το καὶ
ταρίχη προεισαχθῆναι τότο μὲν ἐξ ὑείων
κρεῶν, τότο δέ γε κὶ ἐκ τῶ τὸ προβάτων
γάλακτος, καὶ χιλὸς τοῖς ἵπποις προσαπομέ

ma celeritate mænia Urbis attollere , praefertim quæ mare fpectabant; quippe quæ humiliora erant: eo qui condidit, quod mari dominaretur munire illa diligentius ea parte fuperfluum rato. Is fuit Conftantinus non religione minus quam civilibus & bellicis actis maxime inclytus. Quia vero angufiis temporis urgebantur, nec petræ & calx ad manum erant, tabulis latis, & pralongis afi trabibus, quas ubi deficiebat fummitas de preffioris muri, validis nexibus ædificio priori committebant, fuggeftum coronæ mœnium & furgentibus per intervalla turribus adfruzerunt, quantum fufficeret ad tegendos intus defenfores: quorum ne deeffet copia, foris accivit & intra Urbem collocavit domiciliis pomario vicinis, magnum numerum Militum levis armaturæ, non enim loricis cæteroque gravi apparatu opus erat pugnaturis ex tuto, pinnis murorum protegentibus, Nam ad eruptiones, fi quas ufus belli pofceret, & apertas in campo dimicationes cum obfefforibus, præfto adfuturos cataphractos e Caftris majoribus Imperatoris. Providit autem ne præfidiariis hifce urbanis alimenta Edit. Rom. unquam deforent quantumcunque duraret obfidio : fed effet femper affatim unde ipfis ex Urbe fuppeditarentur ad victum neceffaria: quam ad rem introduxit in Urbem boum numerum, quantus fufficeret culturæ camporum fuburbanorum, quorum opera industrii Agricola arando, ferendo, merendoque conficefent frumenti, quod eiet opus ad annonam in Urbe degentium ; addita quam pariter intro congeri curabat copia magna duratorum fale ac fumo ad diuturnam confervationem ciborum partim ex fuillis carnibus, partim ex ovino lade . Fani quoque vim ingentem in pabulum equorum repofuit : non defutura ipfis agri

pag. 135.

colis intra Urbem degentibus, & ex ea in
culturam ruris undique vicini quotidie proditu-
ris, etiam obfidionis tempore quadam copia
carnium etiam recentium: nonnullo utique
numero animalium fuburbanis pafcuis alen-
do: unde non folum foboles fuccrefceret apta
laboribus aratri ac plauftri; fed quæ in ma
celli quoque ac menfarum ufum urbanum abun-
daret. Porro coria boum fic in cibos abfum-
ptorum imponi agglutinarique jubebat exterius
iis tabulis, quas dixi muris additas fuife, quo
æ protegerentur. Ac fuggellus quidem ille
murorum ex materia, uti deftinatus fuerat pe-
ractus eft, turres attollens fupra molem prio-
rem ad tres cubitos & mcenia fimiliter
debita proportione ad turres. Cætera ejus gene-
ris ut minus urgentia in præfens, fuo tem-
pore curanda dilata funt. Illud quippe jam
nunc neceffarium mature ac cum folicitudi-
ne curatum, ut expediti, leviterque armati
milites ad Urbis præfidium idoneo numero,
admotis circum undique pomario domiciliis
collocarentur . quo in genere Laconibus plu.
rimis e Moreo poft receptam Conftantinopo-
lim profectis, affignatis locis ædes attribuit;
penfionibus illos, tamquam fi effent indige
næ, annuis donans, cæteraque, plurima li-
beralitate fibi devinciens. unde illos prom-
ptos habebat ad quævis obfequia libentef-
que libenter adhibebat ad multa intus &

Β

C

νειν

2

εἶναι δὲ ~ γεωργοῦσιν ἐντὸς τὰ ἐς τροφὴν ἀνθρωπίνω, τὸ ζώων εξ ανάγκης περ γινόμβρα ὡς τρέφειν ἱκανῶς ἔχεσι . περιβλήματα δὲ ἐκ βοείων δερμάτων ταῖς σανίσιν ἐπιτεθεῖσαι, μὴ τὸ πῦρ ἐναύσαντες ἐκκαίοις οἱ πολέμιοι . τὰ μὲν δν της σανίδων εἰς ἔργον ἐξέβη, κ πύργοι μὲν ὡς ἐπὶ τρεῖς ἀνυ+ῶντο πήχεις, τείχη δὲ ἀναλόγως τοῖς πύργοις, των αὔξω ἐλάμβανον . τὰ δὲ λοιπὰ ὑπερετίθεντο, ὡς ἐπὶ καιρὸ πράξοντες . τὸ δ' ἐλαφροῖς * ςρατιωτῶν οἰκίζειν τω πόλιν, ν λία ἐπ' ἀνάγκης εἶχεν . ὅπου γε και Λάκωσι πλείτοις ὕσερον ἐκ το Μορές ἀφιγμένοις, ἐπιμε είσας τόπος ἐπὶ τῆς πόλεως, παρείχε κατοι κεν ὡς αυτόχθοσι, ν ῥόγαις ἐτησίοις δωρέμε νος Ο πλείσοις ἄλλοις φιλοτιμήμασιν, ἐπὶ πολλοῖς καὶ ἐντὸς ἢ ἐκτὸς ἐχρῆτο ὡς ἀξίων τριβὴν ἐν πολέμοις ἔχεσι . τῷ δέ γε Γασμαλικῷ, ὃς δὴ συμμίκτες ἡ τὸ Ιταλῶν εἴποιε γλῶσσα . ἦσαν γὰρ ἔκτε Ρωμαίων και Λατίνων γεγεννημένοι, προσανεπαύετο, ἐκπέμπων ἐπὶ ννῶν. ἦσαν γὰρ τὸ μὲν προμηθὲς εἰς που λέμες και συνετὸν ἐκ Ρωμαίων, τὸ δ ̓ ὁρμητι κόν τε καὶ αὐθαδες ἐκ Λατίνων ἔχοντες καὶ σόλον μέτριον εξηρτύετο καὶ προσεκτᾶτο τὰ τα νήσων ἐγγύτερα . ρόγας μὲν ἀποτάττων αυ