![[ocr errors][merged small]](https://books.google.at/books/content?id=3DhIb3ZhAYMC&hl=de&output=html_text&pg=PA66&img=1&zoom=3&q=editions:ISBN0469966246&cds=1&sig=ACfU3U2yuSZXJyPUWM4BHUaZeKcV6J9tiA&edge=0&edge=stretch&ci=906,256,35,459)
Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus, Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo, Fortè per immensum terrarum erraverat orbem, Dinumerans sceleris socios, vernasque fideles, Participes regni post funera mæsta futuros. Hic tempestates medio ciet aëre diras; Illic unanimes odium struit inter amicos; Armat et invictas in mutua viscera gentes, Regnaque oliviferâ vertit florentia pace; Et quoscunque videt puræ virtutis amantes, Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magister Tentat inaccessum sceleri corrumpere pectus; Insidiasque locat tacitas, cassesque latentes Tendit, ut incautos rapiat, ceu Caspia tigris Insequitur trepidam deserta per avia prædam Nocte sub illuni, et somno nictantibus astris. Talibus infestat populos Summanus et urbes, Cinctus cæruleæ fumanti turbine flammæ. Jamque fluentisonis albentia rupibus arva Apparent, et terra Deo dilecta marino, Cui nomen dederat quondam Neptunia proles, Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem, Æquore tranato, furiali poscere bello, Ante expugnatæ crudelia sæcula Trojæ.
At simul hanc, opibusque et festâ pace beatam, Aspicit, et pingues donis Cerealibus agros, Quodque magis doluit, venerantem numina veri Sancta Dei populum, tandem suspiria rupit Tartareos ignes et luridum olentia sulphur; Qualia Trinacriâ trux ab Jove clausus in Ætnâ Effat tabifico monstrosus ab ore Typhæus. Ignescunt oculi, stridetque adamantinus ordo Dentis, ut armorum fragor, ictaque cuspide cuspis ; Atque “ Pererrato solum hoc lacrymabile mundo
Inveni” dixit; "gens hæc mihi sola rebellis, Contemtrixque jugi, nostrâque potentior arte. Illa tamen, mea si quicquam tentamina possunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta." Hactenus; et piceis liquido natat aëre pennis : Quà volat, adversi præcursant agmine venti, Densantur nubes, et crebra tonitrua fulgent.
Jamque pruinosas velox superaverat Alpes, Et tenet Ausoniæ fines. A parte sinistrâ Nimbifer Apenninus erat, priscique Sabini ; Dextra veneficiis infamis Hetruria ; nec non Te furtiva, Tibris, Thetidi videt oscula dantem : Hinc Mavortigenæ consistit in arce Quirini. Reddiderant dubiam jam sera crepuscula lucem, Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbem, Panificosque Deos portat, scapulisque virorum Evehitur ; præeunt submisso poplite reges, Et mendicantûm series longissima fratrum ; Cereaque in manibus gestant funalia cæci, Cimmeriis nati in tenebris vitamque trahentes. Templa dein multis subeunt lucentia tædis (Vesper erat sacer iste Petro), fremitusque canentům Sæpe tholos implet vacuos, et inane locorum : Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva, Orgia cantantes in Echionio Aracyntho, Dum tremit attonitus vitreis Asopus in uudis, Et procul ipse cavâ responsat rupe Cithæron.
His igitur tandem solenni more peractis, Nox senis amplexus Erebi taciturna reliquit, Præcipitesque impellit equos stimulante flagello, Captum oculis Typhlonta, Melanchætemque ferocem, Atque Acherontao prognatam patre Siopen Torpidam, et hirsutis horrentem Phrica capillis. Interea regum domitor, Phlegetontius hæres,
![[ocr errors][merged small]](https://books.google.at/books/content?id=3DhIb3ZhAYMC&hl=de&output=html_text&pg=PA67&img=1&zoom=3&q=editions:ISBN0469966246&cds=1&sig=ACfU3U1bK1iHG8r-tp345mhnoR8uQpxz7w&edge=0&edge=stretch&ci=868,821,33,464)
Ingreditur thalamos (neque enim secretus adulter Producit steriles molli sine pellice noctes) ; At vix compositos somnus claudebat ocellos Cum niger umbrarum dominus, rectorque silentûm, Prædatorque hominum, falsâ sub imagine tectus Astitit. Assumptis micuerunt tempora canis; Barba sinus promissa tegit ; cineracea longo Syrmate verrit humum vestis ; pendetque cucullus Vertice de raso; et, ne quicquam desit ad artes, Cannabeo lumbos constrinxit fune salaces, Tarda fenestratis figens vestigia calceis. Talis, uti fama est, vasta Franciscus eremo Tetra vagabatur solus per lustra ferarum, Sylvestrique tulit genti pia verba salutis Impius, atque lupos domuit, Libycosque leones.
Subdolus at tali Serpens velatus amictu Solvit in has fallax ora execrantia voces: “Dormis, nate ? Etiamne tuos sopor opprimit artus? Immemor O fidei, pecorumque oblite tuorum ! Dum cathedram, venerande, tuam diademaque triplex Ridet Hyperboreo gens barbara nata sub axe, Dumque pharetrati spernunt tua jura Britanni: Surge, age ! surge piger, Latius quem Cæsar adorat, Cui reserata patet convexi janua cæli; Turgentes animos et fastus frange procaces, Sacrilegique sciant tua quid maledictio possit,
, Et quid Apostolicæ possit custodia clavis; Et memor Hesperiæ disjectam ulciscere classem, Mersaque Iberorum lato vexilla profundo, Sanctorumque cruci tot corpora fixa probrosæ, Thermodoonteâ nuper regnante puellâ. At tu si tenero mavis torpescere lecto, Crescentesque negas hosti contundere vires, Tyrrhenum implebit numeroso milite pontum,
Signaque Aventino ponet fulgentia colle; Relliquias veterum franget, flammisque cremabit, Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis, Cujus gaudebant soleis dare basia reges. Nec tamen hunc bellis et aperto Marte lacesses ; Irritus ille labor; tu callidus utere fraude : Quælibet hæreticis disponere retia fas est. Jamque ad consilium extremis rex magnus ab oris Patricios vocat, et procerum de stirpe creatos, Grandævosque patres trabeâ canisque verendos: Hos tu membratim poteris conspergere in auras, Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne Ædibus injecto, quà convenere, sub imis. Protinùs ipse igitur quoscunque habet Anglia fidos Propositi factique mone: quisquamne tuorum Audebit summi non jussa facessere Papæ ? Perculsosque metu subito, casuque stupentes, Invadat vel Gallus atrox, vel sævus Iberus. Sæcula sic illic tandem Mariana redibunt, Tuque in belligeros iterum dominaberis Anglos. Et, nequid timeas, divos divasque secundas Accipe, quotque tuis celebrantur numina fastis.” Dixit, et adscitos ponens malefidus amictus Fugit ad infandam, regnum illætabile, Lethen.
Jam rosea Eoas pandens Tithonia portas Vestit inauratas redeunti lumine terras; Mæstaque adhuc nigri deplorans funera nati Irrigat ambrosiis montana cacumina guttis; Cum somnos pepulit stellatæ janitor aulæ, Nocturnos visus et somnia grata revolvens.
Est locus æternâ septus caligine noctis, Vasta ruinosi quondam fundamina tecti, Nunc torvi spelunca Phoni, Prodotæque bilinguis, Effera quos uno peperit Discordia partu.
Hic inter cæmenta jacent præruptaque saxa Ossa inlıumata virûm, et trajecta cadavera ferro; Hic Dolus intortis semper sedet ater ocellis, Jurgiaque, et stimulis armata Calumnia fauces; Et Furor, atque viæ moriendi mille, videntur, Et Timor ; exanguisque locum circumvolat Horror; Perpetuòque leves per muta silentia Manes Exululant; tellus et sanguine conscia stagnat.
150 Ipsi etiam pavidi latitant penetralibus antri Et Phonos et Prodotes; nulloque sequente per antrum, Antrum horrens, scopulosum, atrum feralibus umbris, Diffugiunt sontes, et retrò lumina vortunt. Hos pugiles Romæ per sæcula longa fideles Evocat antistes Babylonius, atque ita fatur: “Finibus occiduis circumfusum incolit æquor Gens exosa mihi; prudens Natura negavit Indignam penitùs nostro conjungere mundo. Illuc, sic jubeo, celeri contendite gressu,
160 Tartareoque leves disflentur pulvere in auras Et rex et pariter satrapæ, scelerata propago; Et quotquot fidei caluere cupidine veræ Consilii socios adhibete, operisque ministros." Finierat: rigidi cupidè paruere gemelli.
Interea longo flectens curvamine cælos Despicit æthereâ Dominus qui fulgurat arce, Vanaque perversæ ridet conamina turbæ, Atque sui causam populi volet ipse tueri.
Esse ferunt spatium, quà distat ab Aside terrâ 170 Fertilis Europe, et spectat Mareotidas undas; Hic turris posita est Titanidos ardua Famæ, Ærea, lata, sonans, rutilis vicinior astris Quàm superimpositum vel Athos vel Pelion Ossæ. Mille fores aditusque patent, totidemque fenestræ, Amplaque per tenues translucent atria muros.
« ZurückWeiter » |