Che per varie favelle 60 I più profondi arcani Non batta il Tempo l'ale, 70 Dammi tua dolce Cetra, 80 Io, che in riva dell' Arno Del Sig. ANTONIO FRANCINI, Gentiluomo Fiorentino. JOANNI MILTONI, LONDINENSI, Juveni patriâ, virtutibus, eximio: Viro qui multa peregrinatione, studio cuncta, orbis terrarum loca perspexit, ut, novus Ulysses, omnia ubique ab omnibus apprehenderet : Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ sic reviviscunt ut idiomata omnia sint in ejus laudibus infacunda ; et jure ea percallet ut admirationes et plausus populorum ab propriâ sapientiâ excitatos intelligat : Illi, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirationem commovent, et per ipsam motum cuique auferunt; cujus opera ad plausus hortantur, sed venustate vocem laudatoribus adimunt : Cui in Memoriâ totus orbis; in Intellectu sapientia ; in Voluntate ardor gloriæ ; in Ore eloquentia; harmonicos cælestium sphærarum sonitus Astronomiâ duce audienti; characteres mirabilium Naturæ per quos Dei magnitudo describitur magistrâ Philosophiâ legenti ; antiquitatum latebras, vetustatis excidia, eruditionis ambages, comite assiduâ Autorum lectione, exquirenti, restauranti, percurrenti' (At cur nitor in arduum ?): Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non sufficiant, nec hominum stupor in laudandis satis est, Reverentiæ et Amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert CAROLUS DATUS, Patricius Florentinus, Tanto homini servus, tantæ virtutis amator. ELEGIARUM LIBER. ELEGIA PRIMA. AD CAROLUM DIODATUM. IO TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabella, Pertulit et voces nuncia charta tuas; Pertulit occiduâ Devæ Cestrensis ab orâ Vergivium prono quà petit amne salum. Multùm, crede, juvat terras aluisse remotas Pectus amans nostri, tamque fidele caput, Debet, at unde brevi reddere jussa velit. Meque nec invitum patria dulcis habet. Nec dudum vetiti me laris angit amor. Quàm male Phæbicolis convenit ille locus! Cæteraque ingenio non subcunda meo. Et vacuum curis otia grata sequi, Lætus et exilii conditione fruor. Ille Tomitano flebilis exul agro; Neve foret victo laus tibi prima, Maro. 20 30 40 Tempora nam licet hic placidis dare libera Musis, Et totum rapiunt me, mea vita, libri. Et vocat ad plausus garrula scena suos. Seu procus, aut positâ casside miles adest, Detonat inculto barbara verba foro; Sæpe vafer gnato succurrit servus amanti, Et nasum rigidi fallit ubique patris ; Sæpe novos illic virgo mirata calores Quid sit amor nescit, dum quoque nescit amat : Quassat, et effusis crinibus ora rotat; Interdum et lacrymis dulcis amaror inest : Gaudia, et abrupto flendus amore cadit; Conscia funereo pectora torre movens ; Aut luit incestos aula Creontis avos. Irrita nec nobis tempora veris eunt. Atque suburbani nobilis umbra loci. Virgineos videas præteriisse choros. Quæ possit senium vel reparare Jovis ! Atque faces quotquot volvit uterque polus; Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant, Quæque fluit puro nectare tincta via, 50 |