Finem animae, quae res humanas miscuit olim,
Non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille
Cannarum vindex ac tanti sanguinis ultor,
Annulus. I, demens, et saevas curre per Alpes,
Vt pueris placeas et declamatio fias!

Vnus Pellaeo iuveni non sufficit orbis : Aestuat infelix angusto limite mundi, Vt Gyarae clausus scopulis parvaque Seripho. Quum tamen a figulis munitam intraverit urbem, Sarcophago contentus erit! Mors sola fatetur, Quantula sint hominum corpuscula. Creditur olim Velificatus Athos, et quidquid Graecia mendax Audet in historia: constratum classibus isdem Suppositumque rotis solidum mare: credimus altos Defecisse amnes epotaque flumina Medo Prandente, et madidis cantat quae Sostratus alis. Ille tamen qualis rediit Salamine relicta,

Hannibalem) multo convenientius

est.

164. non tela 10. 14—18. 20-27. 45-47. 49. 50. 54-58. 60-69.71 -74.

165. ac tanti pro et tanti revocavimus ex 25. 27.45-47.49. 50. 54. 55. 57. 58. 60-63. 65-69.71-73. ne copula et toties occurrens fastidium creet auribus.

166. a demens (saltem ah d.) 14. 16. O demens, i, saevas cet 41. prob. Schurzfl. I, demens! i, saevas conj. Burm. ad Anthol. T. I. p. 510. quod impense placet Hein, quodque edidit Ach. cuius nota est: "ita habent omnes fere codd. nostri; quidam O demens et saevas, et duo ah demens. Mirum et vix credibile, MSS. Paris. hoc tantum loco a meis discre

469. in limine 24.

465

470

475

In Corum atque Eurum solitus saevire flagellis
Barbarus, Aeolio numquam hoc in carcere passos,
Ipsum compedibus qui vinxerat Ennosigaeum?
Mitius id sane, quod non et stigmate dignum
Credidit. Huic quisquam vellet servire Deorum?
Sed qualis rediit? nempe una nave, cruentis
Fluctibus ac tarda per densa cadavera prora.
Has toties optata exegit gloria poenas.

Da spatium vitae, multos da, Iupiter, annos!
Hoc recto vultu solum, hoc et pallidus optas.
Sed quam continuis et quantis longa senectus

180

485

490

Plena malis! Deformem et tetrum ante omnia vultum
Dissimilemque sui; deformem pro cute pellem;
Pendentesque genas et tales adspice rugas,
Quales, umbriferos ubi pandit Tabraca saltus,
In vetula scalpit iam mater simia bucca.
Plurima sunt iuvenum discrimina: pulcrior ille
Hoc, atque ille alio; multum hic robustior illo.
Vna senum facies, cum voce trementia membra,

495

193. et aniles aspice rugas conj. Heins. prob. Burm. ad Anthol. Lat. T. I. p. 516. Non opus, iudice Hein.

194. Qualis 60. Tabraca . 40

-12. 14. 17-21. 25. 26. 27. 45. 47. 49.50. 54.55. 58. 61. 62. 63. 65-77. 81. 82. Trabaca 16. Thabraca 56.59. 60. 65. Trabraca 64. Tabacra 23. Trabacha 15. Tabrata 46. 48. 57. Tabracha Farnab. et al. Cf. Plin. V, 3. ubi eadem fere lectionis varietas est, et in quibusdam libris etiam Trabracha et Tacabracha legitur. Tabathra dicitur Steph. et Oάßpaxx Ptolem. IV, 3. Conf. Bocharti Geogr. sacr. p.

519.

197. atque iste alio; multo hic r. i. emend. H. Vales. multo 25. 56. 59. 60.65.

200

205

Et iam leve caput madidique infantia nasi :
Frangendus misero gingiva panis inermi :
Vsque adeo gravis uxori natisque sibique,
Vt captatori moveat fastidia Cosso.
Non eadem vini atque cibi, torpente palato,
Gaudia: nam coitus iam longa oblivio; vel si
Coneris, iacet exiguus cum ramice nervus,
Et, quamvis tota palpetur nocte, iacebit.
Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri
Canities? quid, quod merito suspecta libido est,
Quae Venerem adfectat sine viribus? Adspice partis
Nunc damnum alterius: nam quae cantante voluptas,
Sit licet eximius citharoedus sitve Seleucus,
Et quibus aurata mos est fulgere lacerna?
Quid refert, magni sedeat qua parte theatri,
Qui vix cornicines exaudiat atque tubarum
Concentus ? clamore opus est, ut sentiat auris

198. labra pro membra 15. 18. 61. 62.63.68.71-74. verba al. Membra ac verba saepe permutari docent Scalig. ad Prop. I, 13, 17. et Schrader Emendatt. p. 126. Similiter Lucianus dial. mort. VI, 2. dixit : Tòv ùπÉργηρων, οδόντας τρεῖς ἔτι λοιπούς ἔχοντα, μόγις ὁρῶντα, οἰκέταις τέτρασιν ἐπικεκυφότα, κορύζης μὲν τὴν ῥῖνα, λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸν ὄντα, οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα, ἔμψυχόν τινα τάφον, ὑπὸ τῶν νέων καταγελώ μενον, et dial. mort. IX, 2. γέροντά με καὶ φαλακρὸν ὄντα καὶ λημῶντα προσέτι καὶ κορυζώντα.

199. Leve 17-20. Recte. laeve ceteri. v. ad II, 12.

200. miseris 12.14. 15. 16. 45. 47. 54. 64.

201. Atque 60. 65.77.

205. Conetur (sc. senex coitum s.

214

215

221

225

Quem dicat venisse puer, quot nuntiet horas.
Praeterea minimus gelido iam corpore sanguis
Febre calet sola; circumsilit agmine facto
Morborum omne genus: quorum si nomina quaeras,
Promtius expediam, quot amaverit Hippia moechos,
Quot Themison aegros auctumno occiderit uno,
Quot Basilus socios, quot circumscripserit Hirrus
Pupillos, quot longa viros exsorbeat uno
Maura die, quot discipulos inclinet Hamillus;
Percurram citius, quot villas possideat nunc,
Quo tondente gravis iuveni mihi barba sonabat.
Ille humero, hic lumbis, hic coxa debilis, ambos
Perdidit ille oculos et luscis invidet: huius
Pallida labra cibum accipiunt digitis alienis.
Ipse ad conspectum coenae diducere rictum
Suetus, hiat tantum, ceu pullus hirundinis, ad
Ore volat pleno mater ieiuna. Sed omni
Membrorum damno maior dementia, quae nec
Nomina servorum, nec vultum agnoscit amici,
Cum quo praeterita coenavit nocte ; nec illos,
Quos genuit, quos eduxit: nam codice saevo

230

quem

235

Heredes vetat esse suos; bona tota feruntur
Ad Phialen: tantum ártificis valet halitus oris,
Quod steterat multis in carcere fornicis annis.

240

245

Vt vigeant sensus animi, ducenda tamen sunt Funera natorum, rogus adspiciendus amatae Coniugis et fratris, plenaeque sororibus urnae. Haec data poena diu viventibus, ut, renovata Semper clade domus, multis in luctibus inque Perpetuo moerore et nigra veste senescant. Rex Pylius, magno si quidquam credis Homero, Exemplum vitae fuit a cornice secundae. Felix nimirum, qui tot per saecula mortem Distulit atque suos iam dextra computat annos Quique novum toties mustum bibit! Oro, parumper Attendas, quantum de legibus ipse queratur Fatorum et nimio de stamine, quum videt acris Antilochi barbam ardentem, quum quaerit ab omni,

opinor. Scaevum est id. qd. laevum
vel sinistrum, adeoque vel triste et
infelix, vel ineptum, pravum, per-
versum, ut h. 1. Plathnerus: "Scri-
pta, inquit, haec satira sub Hadria-
no. (v. sup. ad v. 80.81. in Comm.)
Iam vero inde a Domitiani saeculo
testamentis nihil poterat relinqui pro-
brosis feminis. ( v. sup. ad I, 55 seq.
in Comm.) Codex igitur (testamen-
tum ) deliri senis h. 1. scaevus i. e.
contra normam legis et perversus
dicitur, quemadmodum scaevum do-
gma in L. hi qui scaevi C. Theodos.
tit. de his qui sup. Rell, cont. dici-
tur, quod contra regulam et canones
ecclesiae introductum est. Porro et
illud notes ex verbis nec illos Quos
genuit, quos eduxit, apud patruos ple-
rumque educatos Romanos: acriores
enin morum hi eensores.,,
Cf. Er-

251

nesti clav. Cic. v. patruus. Non male
quidem saevo h. 1. legitur, sed minus
aple: quod quum non intelligerent
librarii, vocem sibi notiorem substi-
tuerunt exquisitiori. — Cf. ad XIII,
208.

244, Saepe 24.
245. pulla veste 77.

248. quod tot 17.24. per tot 40.16. 23. 25. 45-50. 54. 55. 57–60. 64. 65.

249. dextra iam 19. in dextram 6. prob. Iun.

252. quum videt revocavi ex 14. 15, 47-22. 25. 27. 57. 58. 64. 62. 63. 66. 67.68.71.72.73. 75. 76. quum vidit al. Sed mox sequitur quum quaerit.

253. nam quaerit 10.13—20. 2327. 45-50. 54-69. 71-74. 77. et plerique codd. Paris.