Α ἀπὸ Ρώμης ἐν αὐτῇ Αντιοχείᾳ, ἵνα κτίσῃ τὸ δημό- A Cafaris ; a Roma Antiochiam mifo, σιον λυτρόν, Σαλιανὸν ἔπαρχον· ὅτις καὶ ἀγωγὸν ποίησε μέγαν, ἀπὸ Δάφνης Γλύψας τὰ ὄρος, καὶ ἀγαγὼν τὰ ὕδατα ἐν τῷ κτιθέντι παρ' αυτό δημοσίῳ λυτρῷ· Εκτισε δὲ ἐ ἱερά. Απέςειλε δὲ ὁ αὐτὸς Γάϊος Καίσαρ καὶ δύο συγ κλητικὸς ἄλλες πάλιν ἀπὸ Ρώμης πλυσιωτάτος, ὧν τινων τὰ ὀνόματα ταῦτα, Πόντιος, ἡ Οὐάριος, ἐπὶ τὸ καὶ φυλάττειν ἢ πόλιν, καὶ κτίσαι αυτώ, ἐκ τῆς φι λοτιμηθέντων ὑπὸ τὸ αυτὸ βασιλέως, ὡσαύτως δὲ καὶ ἐκ ἐῇ ἰδίων αυτῇ παραχεῖν τῇ αὐτῇ πόλει, καὶ οἱ κεῖν ἐν αὐτῇ· οἵτινες πολλὰ πάνυ οικήματα ἐκ τ ἰδίων ἔκτισαν· αρὸς δὲ πῖς οἰκήμασι, ἢ ἄλλα πάλιν ἔκτισαν οἱ αυτοὶ συγκλητικοὶ ἐν τῇ αὐτῇ Αντιό χε πόλει, ἐκ τ ιδίων αυτής χρημάτων, δημόσιον λετρὸν μέγα, τὸ λεγόμβμον Ουάριον, κάτω παρὰ τὸ τείχος, πλησίον το ποταμέ· ἔνθα καὶ τὰ οἰκήματα αυτής έκτισαν, πλησίον το δημοσία 59 και Τρίνυμφον διπρεπέςατον πάνυ· κοσμήσαντες αυτὸ αγάλμασιν εἰς τὸ γαμοςολεῖθαι τὰς πολίτιδας παρθένες πάσας. Καὶ ἐκ τῇ δὲ φιλοτιμηθέντων ἀνήγειραν πολλὰ κτίσο ματα ἐν αὐτῇ της Αντιοχέων πόλει. Καὶ ἔμειναν οι κέντες ἐν αὐτῇ τῇ πόλει οἱ αυτοὶ συγκλητικοί· καὶ τὰς ὑπολειφθέντας δὲ κτήτορας ἀξίαις ἐτίμησεν ὁ ἀυ· τὸς Γάϊος Καῖσαρ. 2 Απὸ δὲ τα πρώτα ἔτος Γαΐς Καίσαρος, παρρησίας λαβὸν παρ αυτῆ, τὸ Πράσινον μέρος ἐδημοκράτησεν ἐν τῇ Ρώμῃ, καὶ καὶ πόλιν, επὶ ἔτη γ', ἄχρι τῆς βασιλείας αυτο έχαιρε ο αυτοῖς. Τῷ δὲ τρίτῳ ἔτει βασιλείας αυτό, ἔκραξαν ἐν Αντιοχεία της Συρίας οἱ ἐκ Βενέτε μέρος * αυτῆς πόλεως, τοῖς αυτόθι Πρασίνοις ἐν τῷ θεάτρῳ ̇ Καιρὸς ἀνάγει, καὶ κατάγει· Πράσινοι μάχοι· θεωρέντες τότε - Προνοΐς, ἄρχοντος ὑπατικᾶ. Καὶ ἐγένετο δημοτικὴ ἀταξία μεγάλη, καὶ συμφορὰ τῇ πόλει συνέβη. Οἱ ; Αντιοχες Ελλη δ νες, με το αυτόθι Ιεδαίων συμβαλάντες δημοτικών μάχω, ἐφόνευσαν πολλὲς Ιεδαίος, καὶ τὰς συναγωγὰς ἀυτῇ ἔκαυσαν. Καὶ ἀκάσας ἐν Παλαισίνῃ ὁ ἱε ρεὺς ἢ αυτ Ιεδαίων, ὀνόματι Φινεές, συναθροίσας πλῆθος Ιεδαίων, κ Γαλιλαίων, πολις ὄντων, ὡς λ' χιλιάδας ἔχων μεθ' ἑαυτά, ἦλθω εξαίφνης ἐν τῇ αυτῇ Αντιόχε πόλει ἀπὸ Τιβεριάδος πόλεως· વે ἐφόνδυσαν πολλές, ὡς ἅπαξ αἰφνίδιον εἰσελθὼν με ὡπλισμένων ἀνδρῶν· καὶ ἐάσας, πάλιν ἀπῆλθεν ἐ Τιβεριάδι ὁ αὐτὸς Φινεές. Καὶ ταῦτα μαθὼν ὁ βασι λας Γάϊος, ἠγανάκτησε και την συγκλητικῶν, τὰ ὄν των ἐν τῇ αὐτῇ Αντιοχείᾳ πόλει, Ποντόν, καὶ Οὐαεἰς· καὶ πέμψας ἐδήμευσεν αυτὸς, ἐπαιρῶν πᾶσαν ν περιεσίας αυτού, καὶ τὰς ἐξαφέροντας αυτοῖς ἐν Αντιοχείᾳ 60 οἴκες ἐτίτλωσεν ( ἅτινα οἰκήματα ἐκλήθη τὰ βασιλικὰ ἐξ ἐκείνη ἐν τῇ αὐτῇ Αντιοχεία - Συ ρίας· ) ἀγαγὼν καὶ αὐτὲς σιδηροδεσμίες· διότι ότε ταραχὴν ἢ πόλεως ἔπαυσαν, ἔτε τῷ ἱερεῖ Φινεές, 6ε πορθέντι * πόλιν ἀντέςησαν. Επεμψε δὲ καὶ ἐν Τιβεριάδι πόλει * Παλαιςίνης, καὶ παρέλαβε τὸν αὐτὸν Φινεές, ἱερέα των Ιεδαίων, κα ἀπεκεφάλισεν αυτ, ὡς Τύραννον· κ πολλὲς Ικδαίας, καὶ Γαλιλαίος ἀπώλεσε. Καὶ ἢ κεφαλὴν δὲ τῇ Ιερέως Φινεές 62 εκόντασεν ἔξω δ πόλεως Αντιοχείας, 63 D qui opus hoc effectum daret Salianó Prafeio : qui, monte abfciffo, magnum ibi Aquæductum condidit, per quem aquas ex Daphne in Balneum hoc novum introduxit. Templa etiam quædam extruxit. tes Mifit præterea Cajus Cæfar duos etiam alios Senatores Romanos prædiviPontoum, & Varium, qui Από tiochiæ profpicerent, & non folum ex iis quæ Imperator Antiochenis abunde largitus eft, fed ex propriis etiam fum pribus urbem inftaurarent, inftaurataque incolerent. Duo itaque Senatores hi quamplurima per urbem domicilia fuper" etiam inferius ad urbis mania propriis ex fumptibus, ædificarunt: in juxta Auvium, Balneum ingens publicum, Varium vocatum extruxerunt; proxime quod ædes etiam privatas fuas extructas habuerunt. Trinymphum quoque, ftatuis hinc inde fplendidiffime ornatum condiderunt ; uti virgini bus Antiochenis quibufcunque, nuprialia fua celebrantibus, inferviret. Sed & alia etiam per urbem plurima ædificia, Imperatoriis ex fumptibus, erexerunt dicti duo Senatores urbemque ita inftauratam incoluerunt: Cives vero fuperftites, Cajus Cæfar etiam ho noribus auxit. Favebat autem Cajus Cæfar factioni fibi fumens, a primo Inperii ejus anPrafina : itaque ea licentiam inde ea, ΠΟ per totum triennium Roma, omnifque aliis urbibus dominabatur Tertio autem imperii ejus anno Antio chiæ Syriæ in Theatro, fpectante et iam tum ludos Pronæo Præfecto; qui ex Venera erant Factione, alta voce Prafinis exclamarunt: Tempus extollit & deorfum agit : Jam Pralinæ pugna.. Et coorta eft in populo conturbatio in gens; cujus eventus urbi ceffit in incommodum Græci enim Antiocheni cum Judzis, qui ibi habitarunt, ad puguam popularen pervenientes ex Jub dæis plurimos interfecerunt & Syna gogas eorum incendio devaftarunt. Cujus rei famam, cum in Palæstina Judzorum ibi facerdos, nomine Phineas accepiffet ; colle&ta fudæorum, & Ga lilæorum copiofa multitudine nempe triginta circiter millibus ab urbe Tiberiade exercitum hunc ducens, Antio chiam fubito adoritur: cujus incolas inopinatos opprimens, quamplurimos eorum internecioni dedit; ftrageque fini ta Tiberiadem ftatim repetit. Hæc ubi audiffet Cajus Imperator, in Pontoum, & Varium Senatores, qui Antlochia habitabant, ira coinmotus eft. Miffis itaque qui bona corum publica rent, domofque eorum omnes fifco addicerent; quæ proinde ab Antioche nis, Bafilica, i. e. domus Regiæ vo cant ipfos etiam ferreis compedibus Antiochenos tumultuantes compefcuif. vinctos adduci juffit; eo quod neque fent; nec Phinea facerdoti urbem vaRanti, obviam ivident. ca Mifit etiam Tiberiadem Palæftinæ qui Phineam facerdotem comprehenfum, tanquam rebellionis reum Fire multarent . Multos etiam Judzos, & Galilzos neci dedit . Phineæ autem facerdotis capur, in Orontis fluvit ripa oppofita extra urbem Antio chiam, conto afixum erigebatur. Quæ A πέραν * Ορόντε ποταμε: Καὶ τὰ καυθέντα ἐν τῇ πό miffis pecuniis ipfe inftauravit. Eodem vero anno Cajus Imperator a num ageret xxxix. occifus eft. cum an Cajo fucceffit in imperio Claudius Cæfar, Germanicus, Caffio & Solone Coff. & regnavit annos xiv. & menfes ix. Erat hic ftatura curtá, corpore craffo oculis cœfiis fubcanus colore candido, facie oblonga, ingenio mitilGimo. Urbem hic condidit, quam a nomine fuo Claudiopolim, vocavit . Brettaniam quoque urbem condidit non procul ab Oceano. Claudius autem Imperator Prafinis dominationem fuam confirmavit. Hujus autem fub imperio Ephefus, & Smyrna, cum plurimis aliis Afiæ urbibus. iram divinam expertæ funt: quibus infaurandis Imperator plurima fuppedita vit . Eodem concuffa eft etiam Antio chia magna, templaque Diana, Mar- 2 pendi folitum, in Porticuum contigna- inftaurationem remifit. Καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἔτει ἐσφάγη ὁ αὐτὸς Γάϊος βασι λοὺς, ἔσω ἐν τῷ παλατίῳ, ὑπὸ τῆς ἰδίων απαθα ρίων το κυβικελαρίων συνέχων, και γνώμ συγ κλήτε, ὢν ἐτ λθ'. Μετὰ δὲ τὰ βασιλείων Γαΐο Καίσαρος, ἐβασί λασε Κλαύδιος Καῖσαρ, ὁ Γερμανικός, 64 ἐπὶ τῆς ὑπατείας Κασίου, καὶ Σόλωνος. 65 Εβασίλευσε δὲ ὁ αυτός Κλαύδιος Καῖσαρ ἔτη ιδ'. μας θ'. Εν δὲ κονδοειδής, εὔογκος, γλαυκόφθαλμος, μιξοπόλιος, λο κὸς, μακρόψις, γαλίωότατος . Εκτισε δὲ πόλιν, ἣν ἐκάλεσαν, εἰς ἴδιον ὄνομα, Κλαυδιάπολιν. 66 Εκτι Β σε ϋ * Βρεττανίαν πόλιν, πλησίον τὸ ὠκεανό. Sub initiis autem Imperantis Claudii C rai antea Anno autem Claudii Cæfaris VIII. Anno vero XVIII. poft Dominum ac ~ Ο δὲ αυτὸς Κλαύδιος βασιλεὺς καὶ τῇ δημοκρατίᾳ * Πρασίνων κατάςασιν ἔδωκεν. Επὶ δὲ τῆς αὐτὸς βασιλείας ἔπαθον ὑπὸ θεομίωίας ἡ Εφεσος, καὶ ἡ Σμύρ να, καὶ πολλαὶ ἄλλαι πόλεις της Ασίας. αἷςτισιν έχα είσατο πολλὰ εἰς ἀνενέωσιν. Εσείπη δὲ τότε καὶ ἡ με γάλη Αντιόχεια πόλις, και διεῤῥάγη ὁ ναὸς τῆς Αρτέ μιδος, καὶ τὸ Αρεως, καὶ τὸ Ηρακλέως· καὶ οἶκοι φανεροὶ ἔπεσαν . Ο δὲ αὐτὸς βασιλος Κλαύδιος ἐκέφι σαν ἀπὸ ἢ συνεργιῶν, ἤτοι συςημάτων * Αντιοχέων πόλεως * Συρίας, ἢ λειτεργίαν 67 ἣν παρείχον ὑπὲρ καπνὸ, εἰς ἀνανέωσιν ἢ ὑπορόφων ἐμβόλων ἀυἱ, * κτιθέντων ὑπὸ Τιβερία Καίσαρος. $ Ἐν δὲ ταῖς ἀρχαῖς ἡ βασιλείας τῇ αὐτῇ Κλαυδίκ Καίσαρος με τὸ ἀναληφθαι τον Κύριον ἡμῶν καὶ Θεὸν Ιησέν Χριςόν, με ἔτη δέκα, πρώτος με τον ἅγιον Πέτρον * Απόςολον, ἢ χειροτονίαν τῆς ἐπισκο πῆς τῆς Ἀντιοχέων μεγάλης πόλεως της Συρίας 68 λαβεν Εὔοδος, γενόμιμος πατειάρχης . Καὶ ἐπὶ αὐτὰ χρισιανοὶ ὠνομάθησαν, τὸ αυτὸ ἐπισκόπε Εὐόδου 69 προσομιλήσαντος αὐτοῖς, καὶ ἐπιθήσαντος αὐτοῖς τὸ ὅνομα τέτο, πρῴζω δ Ναζωραῖοι ἐκαλέντο, η Γαλι λαῖοι ἐκαλῶντο οι χρισιανοί. Judzorum tempora initium habuerunt : ~ Μετὰ δὲ τή ἔτη τὸ ἀναληφθαι ἐν τοῖς ἐρανοῖς Κύριον ἡμῶν, καὶ Θεὸν Ιησῶν Χρισὸν, ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς Πεντηκοςῆς ἢ αυτ Ιουδαίων, οἱ ἱερεῖς ἐν τῇ αὐτῇ ἡμέ ρα ἤκουσαν φωνῆς ἀνθρωπίνης, λεγέσης, ἀπὸ τὸ ἔσω· τέρα ἱερᾶ, το λεγομένω, Αγιον ἢ ἁγίων, 72 Μεθι σάμεθα ἐντεῦθεν. Τα δὲ φωνιώ ταύτίω τρίτον ῥη πᾶσαν ἤκουσαν, ὡς θυσιάζουσιν οἱ αυτοὶ ἱερεῖς, ἐγνώπη τότο παντὶ τῷ ἔθνει. Καὶ ἐξ ἐκείνου ὄλεθρος ήρξατο τοῖς Ιουδαίος· καθὼς Ιώσηπος ὁ Εβραίων φι λόσοφος, ταῦτα συνεγράψατο, εἰρηκὼς καὶ τοτο· ὅτι ἐ ξότε Ιουδαῖοι ἐςαύρωσαν Ιησέν, ὃς ἦν ἄνθρωπος αγαθὸς, καὶ δίκαιος· (εἴπερ ἄρα ἃ τοιῦτον, ἄνθρωπον δεῖ λέγειν, καὶ μὴ Θεὸν ) 73 ἐκ ἐξέλειψεν ὀδιών ἐκ τῆς Ιε Θεὸν) δαίας χώρας. Ταῦτα ἐν τοῖς Ιουδαϊκοῖς συγγράμμα σιν αυτό εξέθετο ὁ αὐτὸς 74 Ιώσηπος Ιεδαίοις. ε Επι B Επὶ δὲ τῆς βασιλείας τὸ αυτὸ Κλαυδία, οἱ αυτοί Α σαντος . καὶ Καὶ πάλιν βρίσκοντες ἀφορμίω εύλογον οἱ αυτοί πολιτευόμιμοι, διαφόρων πολέμων κινηθέντων ἐν τῇ ἀνατολῇ· ε μ ἀλλὰ & τῆς αυτῆς πόλεως Αντιοχείας ληφθείσης ὑπὸ ἐναντίων· ὡσαύτως δὲ καὶ θεομίωίας γενομένης, καὶ διαφόρων σεισμῶν, καὶ ἐμπρησμῶν, ἀνεβάλοντο και 3ο Η κατὰ πενταετῆ χρόνον πάλιν ἐπιτελεῖν αὐτοῖς πολύτροπον ἀγῶνος θέαν· ἀλλ ̓ ἐπετέλεσαν άλλας διαφόρες περιόδες ἓξ * αυτίω προειρημέ νω πανήγυριν, δι ἐνιαυτῶν ιέ, ἢ έ κ'. 81 ὡς ἐὰν αυτοῖς ἔδοξε, μεὶ τὸ τὰ πόλιν τῆς ἀντιοχέων ἢ και κῶν ἀπαλλαγμα, κὶ ἐν εἰρήνῃ δάγειν. ~ ως 2 Τῷ δὲ ιγ'. ἔτει τῆς βασιλείας του αυτῷ Κλαυδία Καίσαρος, ἔπαθεν ὑπὸ θεομίωίας ἡ Κρήτη νῆσος πᾶσα· ἐν οἷς χρόνοις ηὑρέθη, ἐν τῷ μνήματι ? Δίκ τους 82 ἐν κασσιτερίνῳ κιβωτείῳ, 83 ἡ ἔκθεσις το Τρωικό πολέμε, με αληθείας παρ' αυτό συγγρα φᾶσα πᾶσα. Εκειτο δὲ προσκέφαλα τα λειψάνε το Δίκτυος· καὶ νομίσαντες τὸ αυτὸ κιβώτιον θησαυρὸν εἶναι, προσήνεγκαν αυτὸ τω βασιλεῖ Κλαυδίῳ· καὶ ἐκέλευσε, με τὸ ἀνοίξαι, καὶ γνῶναι τί ἐςὶ, μεταγραφῆναι αυτά, καὶ ἐν τῇ δημοσίᾳ βιβλιοθήκη όπου πεθαι αυτά. Malala Chronogr. E D Eodem imperante Claudio Primo . res, & populus Antiochenus ad imperatorem referebant ab eo petentes; uti, divino ejus ex Edilto, facultatem fibi haberent, Olympia a Pifæis redi mendi ex annuis illis reditibus urbi fuæ, a Sofibio quodam, Cive & Senatore Antiocheno, olim legatis : Facultatem itaque Olympia redimendi con ceffit eis Claudius Imperator anno Eræ Antiochenæ xcII. Factum nempe hoc ab Antiochenis, quod ægre ferrent in Magiftratibus fuis ea quæ de fupradictis Sofibii reditibus factitata effent. Sofibius enim uti fcriptum reliquit in Chronographia fua fapiens Paufanias, Antiochiæ Magnæ legavit moriens xv. auri talenta, annuatim urbi folvenda; ficuti fuperius in Augufti Octaviani temporibus memoratum ed. Reditum ve eft. ro hunc annuum Sofibius Antiochenis legaverat, ut haberent unde fumptus facerent in varium illud fpectaculum Scenicorum, Thymelicorum, Tragicorum, Athleticorum ludorum, Gladiatorum quoque ; & Certaminum Eque; rium, quod quinto quoque anno, Hyperberetæo, five Octobri mense per xxx. dies celebrari folebat : Et primitus quidem Ludos hofce Gymnafiarchæ rite celebrabant: deinceps vero lucellum captantes, celebrationem hanc penitus omittebant ; donec tandem, divino Imperatoris Edilto, Primoribufque urbis poftulantibus, ad id coacti Olympia & Pilais redimebant : Tum vero cives univerfos monebant, fe Solennia Olympica, ( quæ antea fuerant ) illis exhibere paratos effe; quibus cos fe accingere hortabantur. Annuentibus itaque urbis Primoribus, cum facerdotibus, omnique populo, Ludi illi Scenici, Athletici, Thymelici, Tragici, Equeftriaque Certamina, ficut olim, per xxx. dies celebrata funt: facto initio a Novilunio menfis Octobris fingulis Luftris recurrentibus. terræmotibus & incendiis labefactata fuiffet; oblata inde apta occafione iidem Magiftratus omnigenum illud fpe&taculum Quinquenale intermittebant ; nec deinceps ftatis, ut antea, temporibus fed xv. puta, aut etiam xx. quoque anno, pro arbitrio fuo, ( idque fexies tantum,) celebrabant; etiam & tunc quoque, cum Antiochia urbs, malis illis defuncta, pace fua priftina gauderet . Anno autem xiii. Imperantis Clau dii, Creta infula, divinam iram paffa tota terræ motibus agitata eft. Eodem tempore Dictys Cretenfis in tumulo reperta eft, pyxide ftannea inclu fa Trojani belli hiftoria, ab eodem Didly, fecundum rerum geftarum veritatem expofita. Pyxidem hanc, quæ ad fepulti caput jacebat, thefaurum rati qui illac tranfibant; ad Imperatorem Claudium deferunt : qui, pyxide aperta,reque cognita, Hiftoriam hanc defcribendam dedit; defcriptamque in Bibliotheca publica reponendam curavit. Ο , Claudius autem Cretenfibus plurima, Α Καὶ ἐτελεύτα ὁ Κλαύδιος, πολλὰ ἐν τῇ Κρήτη και in ruinarum inftaurationem largitus eft : morboque deinde correptus, poft εισάμβυος εἰς ἐπανόρθωσιν. Ετέλεσεν ἐν ὁ αὐτὸς Κλαύ biduum in Palatio diem fuum obiit, an- διος ἰδίῳ θανάτῳ, ἐν τῷ παλατίῳ, 84 άρρωςήσας num agens LXV. ἡμέρας δύο, ὢν ἐνιαυτῶν ξέ. Claudium Cafarem in imperio excepit filius ejus Nero, Silvano & Antonino Coff. qui regnavit annos xiii. & Menfes Ir. Erat hic procerus, gracilis, decorus, nafo eleganti vultu florido oculis grandioribus, capillo tento & porrecto, canus, barba hifpida, moribus compofitis. Quamprimum vero regnare capit, de Jefu percontatus eft ; de quo, privatus adhuc, acceperat magnum eum effe Philofophum, & virum Mirifcum . Nefcius itaque eum jam Crucifixum fuiffe, Romam adduci eum voluit de quibufdam illum interrogaturus. Nero enim Imperator Epicureorum Dogmati favebat; qui omnia fortuito fieri, nulla interveniente Providentia, affirmarunt. Certior autem faCtus Imperator Nero, eum, inculpatum licet à Judæis, invidia fola impulfis, cruci jampridem fuiffe affixum commotus eft. Milfo itaque in Judzam ira Maximo juffit Romam adduci An& Caipham ; Pontium quoque Pilatum, qui Præfectura fua defunctus, in Palæstina tum degebat. Cumque Pilatum Annas & Caiphas multorum non recte factorum poftularent infuper & hoc addiderunt, fe quidem Legibus Jefum judicandum tradidiffe . Datis ita. que ubi interfuit pecuniis, Annas & Cajphas rebus fuis profpere actis, dimiffi funt. Ε Μετὰ δὲ τὰ βασιλείαν Κλαυδία Καίσαρος, έβα σίλευσε 85 Νέρων ὁ υἱὸς αυτό, 86 ἐπὶ τῆς ὑπατείας Σιλκανά, κα Αντωνίνε· ὅτις ἐβασίλευσεν ἔτη ιγ, & μίας δύο. Ην δὲ μακρὸς, λεπτός, εύμορφος εύρινος, ἀνθηροπρόσωπος, μεγαλόφθαλμος, ἁπλόθριξ, ὁλοπόλιος, δασυπώγων, εύτακτος . Η μόνον δὲ ἐβασίλευσε, ἐξεζήτησε τὰ περὶ τῇ Ιησε· καὶ 87 ἀγνοήσας ὅτι ἐςαυρώθη, εζήτησεν αυτὸν ἀνενέγκαι ἐν Ρώμη, ὡς φιλόσοφον μέγαν, καὶ θαύματα ποιῶντα . ήκεσε ο πρὸ ἓ βασιλεῦσαι, περὶ αυτό τοιαῦτα . Θέλων δὲ ἐπερωτῆσαι αυτόν τινα, ἐζήτει ἀναγαγεῖν αυτόν. Ην ᾗ ὁ αυτὸς Νέρων βασιλοὺς τὸ δόγμα τος - λεγομένων Επικυρείων, ὅ ἐσι, ἃ αυτοματισῶν, τω λεγόντων ἀπρονόητα εἶναι τὰ πάρτα. Καὶ μαθὼν ὁ αυτὸς βασιλος Νέρων, ὅτι πρὸ πολλά χρόνε ἐξαύ έν ρωσαν αυτ οἱ Ισδαῖοι, ζήλῳ φερόμλυοι και μόνον, μηδενὶ μεμφθέντα, ἠγανάκτησε· καὶ ἐκέλευσε, καὶ ἀνωέχθησαν ἐν τῇ Ρώμῃ τὰ Μαξίμου ὅ, το Αννας και Καιάφας . Καὶ Πιλάτον δὲ οἰκεντες ἢ Παλαισίνω με διαδοχάς ε ἀρχῆς αυτᾶ 88 ἀνήγαγε δι Μάξιμον Πολλὰ δὲ εἰπόντες περὶ τῇ Πιλάτε κακὰ οἱ περὶ τ Ανναν, κ Καϊάφαν, 89 ἐδίδασκαν και τότο. Ότι ή μᾶς τοῖς νόμοις αυῒ παρεδώκαμν. Καὶ πολλοῖς παρ ραχόντες χρήματα οἱ περὶ τὸν Ανναν καὶ Καϊάφαν, κατορθώσαντος ἀπελύθησαν. Εν δὲ τοῖς χρόνοις τῆς βασιλείας τὸ αυτὸ Νέρωνος, ὁ ἅγιος Παῦλος ἀπῆλθεν ἐν Αθώαις, τῇ πόλει τῆς Ελλάδος· καὶ ηὗρα ἐκεῖ φιλόσοφον, ὀνόματι Διονύσιον, * Αρεωπαγείτω, * Αθίωαῖον, ἢ περιβόητον, βρύον τα φιλοσοφίας διδάγματα· ὃς ἐξέθετο περὶ τῇ ἡλίου, ὅτι 90 ἀπὸ τῆς Υποῤῥύας τὸ φωτὸς τὸ Θεὸ ἐςι· καὶ ἄλλα τινὰ εἰπὼν η περί το δημιεργήματος . Οντινα έωρακὼς ὁ ἅγιος Παῦλος, προσηγόρευσε. καὶ ἐπηρώτα ἅγιον Παύλον ὁ Διονύσιος· Τίνα κηρύσσεις Θεὸν, απερμολόγε; Καὶ ἀκέσας ἢ ἁγίου Παύλε ὁ αὐτὸς Διονύσιος διδάσκοντος αυτὸν, προσέπεσεν αυτῷ, αἰτῶν αυτὸν φω· τιπίώαι, καὶ γενέθαι χριςιανόν. Καὶ βαπτίσας αυτὸν ὁ ἅγιος Παῦλος ἐποίησε χριςιανόν. Καὶ ἑωρακως ὁ ἅ γιος Παῦλος τὸ θερμὸν ὁ πίσεως τοῦ ἀυτῇ Διονυσίου, ἐποίησεν αυτὸν ἐπίσκοπον ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ· ὅσις Διονύσιος, οι ὁ ἀπὸ φιλοσόφων, καὶ βίβλους καθ' Ελ λήνων εξέθετο . Ο δὲ ἅγιος Παῦλος ὑπέσρεψεν εἰς Ιεροσόλυμα. Επὶ δὲ τῆς βασιλείας τοῦ αυτό Νέρωνος, ἀνῆλθον ἐν Ρώμη Σίμων τις ονόματι, Αἰγύπτιος μάγος, ποιῶν διὰ γοητείας φαντασίας τινὰς, καὶ λέγων ἑαυἳ Χριςόν. Ακάσας δὲ ὁ ἅγιος Πέτρος, ο Απόςολος περὶ αυτ8, 92 ἀνήρχετο ἐν τῇ Ρώμη. Εν τω δὲ ἀνιέναι αυτ ἐν τῇ Ρώμη, διερχομένου αυτό δι Αντιοχείας τῆς μεγάλης, συ νέβη τελευτησαι 93 Εὔοδον ἢ ἐπίσκοπον, καὶ πατριάρ χω Αντιοχείας· καὶ ἔλαβε τὸ χῆμα τῆς ἐπισκοπῆς Αντιοχείας τῆς μεγάλης Ιγνάτιος, τοῦ ἁγία Πέτρε το Αποςόλου χειροτονήσαντος. Συνέβη δὲ ἐν τοῖς αὐτοῖς χρόνοις τελευτῆσαι καὶ Μάρκον, * Απόςολον, ἐν Αλεξαν δρείᾳ τῇ μεγάλη, ἐπίσκοπον ὄντα ἐκεῖ, καὶ πατριάρ χω. Καὶ παρέλαβε τὰ ἐπισκοπίω παρ αυτά Ανια Α νὸς μαθητὴς αυτό καθὼς ὁ σοφὸς Θεόφιλος ο χρο- A philus Chronographus fcriptum reliνογράφος συνεγράψατο : αυτὸν ἔνθα 1 1 το quit. Petrus autem Apoftolus Romam venieus, edoctufque ubi Simon Magus commorabatur ad eum profectus eft. Simon autem ne injuffu fui Petro vel cuivis alii ad fe pateret aditus; pro foribus Canem Paftoralem Prægrandem, catena vinétum habuit: qui nifi figno a Simone prius dato advenientibus quibufcunque ingreffum prohibebat. Atque hoc omnibus Magum adeuntibus, Miraculum antehac habebatur. Caterum Petrus, vi1o Cane illo prægrandi, & & efferato; præmonitus etiam ab eis qui extra & troire ; ut pote in quem canis fores adftabant, non poffe illum innil contrarium ei Simon fignificaret, more fuo irruens , protinus dilaceraret intrepide acceflit ; folutaque catena, Canem ingredi ad Simonem juffit eique humana voce fignificare Petrum 'fervum Dei altiffimi, introire velle Canis adhæc propere accurrens Simonem de præftigiis quibufdam Magicis differentem coram omnibus humana voce alloquitur, ei dicens : Petrus fer Καταφθάσαντος δὲ τῇ ἁγία Πέτρες - Αποτέλε Ρώμίω, καὶ μαθόντος πε μένει Σίμων ὁ μάγος, ἀπ πῆλθε πρὸς κατέμεινε – ηὗρον έχει κύτ να μέγαν ἐν τῷ πυλεῶνι ποιμενικὸν, ὅπε κατέμεινε Σίμων ὁ μάγος, αλύσεσι δεδεμένον, ὅντινα ὁ Σίμων, διὰ “ Πέτρον, καὶ τὰς θέλοντας ανιέναι πρὸς αὐτὸν ἐδέσμησαν· εἰς τὸ μηδένα, ὡς ἔτυχε, δίχα τὰ τὸν Σίμωνα κελεύειν της κωὶ, ν συγχωρεῖν ἢ κυύα παμιέναι, ὃς ἐβέλετο ὁ Σίμων. ἢ τὸ τοῦ ἦν πρώτω θαῦ μα τι μέλλοντι ανιέναι πρὸς ἳ αὐτὸν Σίμωνα. Ο Πέτρος ἑωρακὼς τὸν καύα ὅτω μέγαν καὶ φοβερόν καὶ μαθών παρὰ τὸ ἑςηκότων ἔξω τὸ αυτὸ πυλῶνος, ὅτι εἰ μὴ κελεύσει ὁ Σίμων τῷ κωὶ, ο συγχωρεῖ αυτὸς κύων τινὰ ἀνελθεῖν, ἀλλ' ἐπερχόμενος φορεύει porst'es * πλησιάζοντα αυτῷ. κρατήσας ἐν ὁ Πέτρος τω ἅλυσιν * κανὸς ἔλυσαν αυτὸν, καὶ εἶπον αὐτῷ· Ανελ Σε πυρὸς Σίμωνα, καὶ εἶπε αυτῷ, ἀνθρωπίνη φωνῇ Πέτρος ὁ δῆλος το Θεό τὸ ὑψίσει, ἀνελθεῖν θέλει Ο δὲ αυτὸς κύων 94 ἀνῆλθον ευθέως δρομαίως ἐν τῷ ἐκεῖνον διδάσκειν τινὰ μαγικὰ πλανήματα, ἔ 5η ἐν μέσῳ ὁ κύων, καὶ ἀνθρωπίνῃ φωνῆ λέγει τῷ Σίμωνι: Πέτρος ὁ δῆλος ο υψίσε ἀνελθεῖν θέλει πυρὸς σέ. Οι δὲ ἀκέσαντες ἳ κανὸς λαλῶντος άνθρω πίνῃ φωνῇ ἐθαύμασαν, λέγοντες . Τίς ἐςι Πέτρος ἢ ἡ δαύαμις αυτό Πέτρε εἶπεν ὁ κύων; ὅτι ἐποίη σε τα καύα ἀνθρωπιςὶ λαλῆσαι, 95 καὶ ποιῆσαι αὐτῷ Petro Pactum fuerat omnibus τω ἀπόκρισιν. Καὶ λέγει ὁ Σίμων τοῖς ἐτῶσι καὶ θαυμάζεσι - Πέτρον τοῖς ἀνθρώποις· τότο ὑμᾶς μὴ ~ καὶ vus Dei Altiffimi te conventum vult. Audientes autem, qui aderant, Canem humana voce loquentem attoniti dixerunt: Quifnam Petrus ifte ? aut qualis Petri hujus, de quo canis loquitur, vis tanta, quæ eficere potuit, Cut Ganis humana voce locutus nuncium ei ferret? Stupentibus autem ad id quod a dixit Simon, ne hoc vos adeo reddat attonitos : ecce enim ego quoque efficiam ut Canis humana voce re ξονίσῃ ἰδὲ δὲ καγω λέγω αυτής της κυυὶ, τῇ αυτή fponίum Petro feferat. Cani deinde A dixit Simon : 6 jubeo ut egreffus Pe tro voce humana dicas Simonem velle eum ingredi. Petrus igitur intravit ; & cum Simone Ægyptio congreffus, miracula & ipfe edidit, morbofque fanavit Simonem Magum in omnibus fuperans. Unde Petro plurimi fidem habuerunt, & ab eo baptizati funt. " in populo, ob Simonem & Petrum inter fe de Miraculis edendis certantes. Hoc cognito Agrippa, urbis præfedus, Neroni rem detulit; • Sunt inquiens, in urbe hac imperatrice 2 qui de Miraculis faciundis inter fe cer tant : quorum alter. Chriftum fe effe venditat, alter vero, non Chriftum, fed Magum effe eum dicit, fe enim Chrifi difcipulum fuiffe afferit . Tubet itaque Nero Imperator, coram fe adduci Simonem & Petrum : Pontium etiam Pilatum e carcere accerfit; Hi itaque coram Imperatore fiftebantur . Nero autem Simoni, Tune, inE3 Imo refpondit ille . Tum Ne quit, es, quem Chriftum vocant homines? Καὶ ἦν ἐν τῇ Ρώμῃ παραχὴ μεγάλη, ο θρύλλος, D Magnus autem Roma erat tumultus ἕνεκεν το Σίμωνος, καὶ τὸ Πέτρε, ὅτι κατέναντι ἀλλή λων ἐποίουν θαύματα. Καὶ ἀκέσας τω ταραχων Α γρίππας ὁ ἔπαρχος, ανήγαγε τις βασιλεῖ Νέρωνι, ὅτι εἰσί τινες ἐν ταύτῃ τῇ βασιλέωση πόλει θαύ ματα καὶ ποιέντες κατέναντι ἀλλήλων. ἢ ὁ μὲν εἰς λέγει αυτὸν Χριςόν. ὁ δὲ ἕτερος λέγει, ἐκ ἔσιν αυτός, αλ λὰ μάγος ἐσίν· Εγω ἢ τὸ Χρισόν μαθητής εἰμί Καὶ ἐκέλευσεν ὁ βασιλεὺς Νέρων εισαχθαι πρὸς αυτ' » Σίμωνα, καὶ τὸν Πέτρον· καὶ ὶ Πιλάτον δὲ ἀχθαι ἀπὸ τὸ δεσμωτηρία. Καὶ εἰσιωέχθησαν πρὸς * βασιλέα· καὶ ἐπηρώτησε “ Σίμωνα ὁ Νέρων, λές των Σὺ εἶ, ὃν λέγεσιν οἱ ἄνθρωποι είναι Χριςόν ; Ο δὲ εἶπε· ναί. Καὶ ἐπηρώτησε ν » Πέτρον ὁ Νέ• ρων λέγων. Ακριβῶς ἔτος ἐςιν ὁ Χριςός; Ο δὲ πέτρος ἔφη· ἐκ ἔσιν αυτός. Εγώ τ εκείνε μαθητής εί μι, καὶ ἐπ ̓ ἐμὲ εἰς τὰς ἐρανὸς ἀνελήφθη. Καὶ καλές σας * Πιλάτον εἶπον αὐτῷ περὶ τῇ Σίμωνος· ὅτι, Οὗτός ἐςιν, ὃν ἐξέδωκας εἰς τὸ ςαυρωθίώαι; Καὶ προσεχηκώς αυτῷ ὁ Πιλάτος, εἶπεν· ἐκ ἔσιν αυτὸς· έτος το καὶ 96 καρηκομόων ἐςι, C περιπληθής Περ |