23 25 26 27 28 τι του Αγαρηνῶν ποτέ περιγεγονότων τε βασιλέως, ἐπεί Α accepit imperfcrutabili Dei confilio περ νίκη Θεὸ ἐν γένασι κεῖται, καθάπερ ὁ ποιητὴς ἀπεφήνατο, μόλις παρ' αυτής διασέσωςο· εἰ καὶ (23) 24 πολλών (24) τῇ Περσῶν Τα γε τὰς ἥττας τοῖς Αγαρηνοῖς προσετίθεντο κἂν (25) ἐπαλινόςεν τις ἄνακτι αυτὸς ὁπηνίκα πρὸς ἀντιπάλες ἐξῄει· ἐχ ἥκισα τὸ (26) ςέργειν αυτὸς τὸν Θεόφοβον. τοιαύτη δὲ ἡ κατὰ τέτον ἀπὸ διαφόρων (27) κατά διαδοχὴν διάφορος κατά πάντως ἀπομνημόνευσις· ὡς τοῖς ἱσορᾶσι πρὸς ἀπ κριβολογίας εξείθισο. ἐπειδὴ τὰ ἐγκόσμια πάντως κατὰ ῥοὴν ἢ ἀποῤῥοὴν καθεσήκεσαν, καὶ χαφορα (28) φύλων αἰτίαις τισὶ κατὰ διασποράς παρυφίςανται· ὅ θεν καὶ τὸ Περσικό ἔθνες πάλαι μὲν τὸν σκηνίτην βίον περιπεποιημένε, καὶ δέῤῥεσι κατὰ περιτολὴν τω Β ἀπορίαν ἢ τὸ γενναῖον ἐπιδεικνυμένω· ἔτι δὲ ταῖς ἀν· 29 δραγαθίαις πολλῶν ἐθνῶν κυριεύσαντος· (29) καὶ εἰς παροινίαν ἐξ ευτυχίας αρθέντος· καὶ μετὰ τότε τα μά λιςα δυςυχήσαντος, (30) καὶ ανεμηθέντος, οἷα τοῖς Ιεδαίοις καὶ ἑτέροις συμβέβηκεν ἔθνεσιν · ἐξείπιςο δὲ 31 τοῖς Πέρσαις τὸς ἑαυτῆς βασιλέας ἐκ βασιλεία (31) 32 φυλῆς ὑπέχειν ανάρρησιν. ἀλλὰ πολέμοις ἐν (32) 34 35 36 37 38 39 40 41 30 omnia fapienter gubernantis. Unde cum Agareni aliquando viciffent imperatorem, quandoquidem victoria in manu Dei eft ( 4 ) ægre ab illis evafit incolumis. Quamvis multi ex Perfis propter clades ad Agarenos deficerent, tamen redibant ad imperatorem, cum ipfe adverfus hoftes proficifceretur: eo potiffimum quod ipfi diligerent Theophobum. Talis autem eft de ifto diverforum per fucceffionem diverfa aliquatenus commemoratio, ut accuratioribus hiftoricis ufitatum etiam diverfa tradere. Quandoquidem (b) hæc mundana in Auxu & defluxu funt, etiam interitus nationum quibufdam de caufis exiftunt . Hinc cum Perfica gens olim quidem in tabernaculis vixiffet, pellium amictu inopiam fuam aut tolerantiam oftentans : pofteaque rebus fortiter gerendis, multis gentibus dominaretur : Atque ad infolentias ex fecunda fortuna elata fuiffet; deinceps maximas Calamitates perpeffa, & difperfa fuit, qualia Judæis aliifque gentibus accide runt. Confueverant autem Perfæ fuos reges ex regia ftirpe creare, fed cum bellis crebris & affiduis , aliifque civilibus & inteftinis calamitatibus regia familia defeciffet, ipfique in anguftiis effent, & de inquirendo folliciti ; fignificatum eft ipfis a quodam qui miniftraverat aliquando cuidam ex iis qui genus regium attingebant, fape ad legationem profetis Conftantinopolin, ibi fe eum inveniffe qui quærebatur: quamvis non ex legitimis nuptiis, legato tamen prognatum. Proinde cum clam irrepfiffent in eam ad inveftigandum, & agnoviffent adolefcentem, ('habitabat enim cum genitrice in illis que func ad Oxiam manfionibus, quæ Bofporo & Cornu (c) Byzæ filiæ Byzantis e regione funt fitæ non ex externis folum & accidentalibus no παλλήλοις, καὶ τοῖς τὸ ἐξ ὁμογενῶν ἄλλαις ἐπαγω· γαῖς κατὰ τὰ πατρίδα, παντελῶς τῆς βασιλικῆς 33 σειρᾶς ἐκλιπέσης· (33) ἐν ἀμηχανίᾳ τε περὶ τούτου Σατιθεμένων, καὶ δι ερεύνης (34) ἐμμεριμνώντων παρά τινος (35) ἐδηλοποιήθη αὐτοῖς της ποτὲ ὑπηρετησα μένων (36) τινὶ δ κατὰ βασιλέως (37) γένες συνά- C φειαν, πολλαχῶς εἰς πρεσβείαν ἡκόντων Κωνσαντίνου τῇ πόλει· ἐκεῖσέ τε (38) τὸν εἰς ζήτησιν δρηκέναι· εἰ νὶ μὴ ἐκ νομίμων γάμων, ἀλλ ̓ ὅμως γεννηθέντα το πρέσβεως. (39) ὅθεν παρεισδύντων αυτῇ τῇ περὶ περί τότε διατεταγμένων κρύφα κατατοχάσαθαι, καὶ ἀναγνω‐ εισάντων τὸν νεανίαν. ( (40) συγκατῴκει δὲ τῇ τε ο κέσῃ ἐν ταῖς κατὰ τω Οξείαν (41) χατριβαῖς. απ το Βοοσπόρε καὶ τὸ Κέρως Βύζης θυγατρὸς Βύζαντος 42 αντικρὺ τότε καὶ ἄνωθεν καθεσήκασιν· ) ἐκ ἐκεῖδ (42) ἐκτὸς μόνον κατὰ συμβεβηκὸς εἰκασμάτων, ἀλλὰ μὴν † ἐξ αὐτῶν τοῦ ἐπεσιωδῶν ἰνδαλμάτων C φρενῶν καὶ ψυχῆς, ἕξεώς τε καὶ κατατάσεως· τὸ κατ' αγένειας 43 βασιλικόν τε καὶ εὐπρεπές συνῳδα (43) παρισώντων D καὶ τῆς κατὰ γειτονίαν ἐπιμαρτυρέσης τὸ ἀληθές όμι 44 λίας. ἐπειδὴ (44) τὰ κατ ̓ αὐτὸν αὐθέως καὶ μέχρι - δεσποτικῶν ἀκοῶν ἐληλύθει. ἐδόκησέν τε χάριν τῆς τοιαύτης γε σκήψεως καὶ ὑποτετάχθαι αὐτὸς τοῖς Ρωμαίοις ἐπικηρυκεύεσθαι ἔθνος τὸ Περσικὸν ἀναγκαίως· καὶ ὑποτετάχθαι αὐτοῖς εἰς σπονδὰς ἧκον εἰρηνι45 τῆς τελειότητος. (45) ὧνπερ (46) ἠκατισμένων τοῖς ἐν 46 Περσίδι ἐκ τε τῇ εἰς ἀποτολὴν προσηκόντων καὶ τῇδ 47 σχεὶ τὸν Θεόφοβον δῆθει βασιλεῖ γε συναξιέντων (47) 48 άσπαςὸν (48) ἐλογίσατο τῆς οἰκείας χώρας απωνα 49 δεσαι καὶ προσχωρήσειν (49) τῇ Ρωμαΐδι . ὅπως τὸ 50 κατά γένος (50) ἀρχηγῆ ἐπιτεύξοιντο· ν μάλισα (51) 51 ὅτι καὶ ὁ Περσῶν ἀρχηγὸς Βάβει ἀποφάσει τῇ πρὸς τὸν Αμεραμνωνῇ ἐπὶ ε ἔτεσι κεκορύφωτο· ὧν ἀναμετα52 ξὺ μέγιςοι πόλεμοι συμβεβηκότες· (53) καὶ ηττηθεὶς Βάβεκ· εἰσκει ἐν χιλιάσιν ἑπτὰ (53) πρὸς τὴν Ρωμαϊκὴν ἐπικράτειαν. κατὰ πόλιν Σινώπην ἀνερανῶν 53 a In Græco Homericum, quod fonat in genubus deorum pofita eft. b Nimis alte repetit. Jof.Gen. E . εἰς, fed etiam ex illis effentialibus > conver cumque de eo fama ftatim etiam ad fatione teftificante rei veritatem imperatorias aures perveniffet; vifum lidæ venerunt. Quibus auditis in Per- bec defectione ad Amerammunem per c Inepta topographia. D apud Perfas valde honoratum Ro-A τὸν Θεοφόβει πατέρα, παρὰ Πέρσαις πάνυ τιμώμε νον, Ρωμαίων ὄντα τοῖς (34) καταλόγοις. ὃν ὁ Βά βεκ (55) κατειληφώς, ἐγγύας τε παρὰ βασιλέως δε ξάμμος, τὸν ὑπ ̓ αυτόν γε λαὸν καὶ ἑαυτὸν τῷ βασι λεῖ ὑπήκοον τέθεικεν. Ο δὲ βασιλεύς (56) Θεόφιλος τὸν μὲν εὐγενῆ νεανίαν Θεόφοβον καταγεραίρει πατειαιότητι, καὶ τὴν ἑαυτὰ ἀδελφὴν (57) τάτῳ πρὸς γάμον ἐκδίδωσι· τις τε Ρωμαϊκῷ πολιτεύματι τὰς Πέρσας συναριθμήσας· ἀξιωμάτων (58) τε βαθμοῖς καὶ τρατείας, πρὸς (59) αγχιτείαν το Ρωμαίων ἐν γάμοις άρμόζεται. εἰ καὶ τὸν Θεόφοβος αναιρεῖ (60) μετὰ ταῦτα δολωσάμθμος. ὡς δέ τινες, καὶ ἄλλως τὰ κατὰ Θεόφοβον διϊσόρηται. ἃ (61) εξω λεχθέντων τελᾶσι πα· manis militantem. Quem (a) cum Babec με fimilia quidem dicanturi Βρόμοια, diximus minime variantia: pro diverfitate eorum qui ea referunt dum vel ipfi præfentes cognoverunt, vel memoria narrando ad ipfos propagata fuit. Cum a Pertis excelifet pater Theophobi regio fanguine prognatus, venit Byzantium, egens, atque pro mercede fervivit cuidani mulieri quæ rem caupona ma riam exercebat. Cumque diu mini- ticinandi & futura pradicendacipi næ, quarum ope forte cognoverant το καπη τὰ ταῦτα διεξιόντων· τῆς τε αυτοψίας καὶ τῆς πρὸς totam fcifcitatus en urbem, famaque quidam ex vicinia pradiaz mulier. radere & ex aduncitate nafi quz in ་ ་ 77 ejus pedes adorarunt : Alfumptumque ad ad imperatorem duxerunt. Qui illum confpicatus accerfita matre › atque interrogata, Quis ille fuiffet Perfa qui conjugii caula cum ipfa fuiffet & unde fe fuftentaffet : ab ea edocebatur : Illum ex gente Perfarum tatus imperator fuiffe & fuife & ex familia regia. Quibus Theophobum in πυσμένος τε, ὁ πρὸς γάμον Πέρσης αυτῇ συνιών τις ASyro fuerat conjecturam facientes ἄρα ὑπάρχοι, ἢ πόθον ἐκτέθραπτο, ταύτης παρεδηλέτο· ὡς ἀπὸ Περσῶν εἴη τῆς γενεάς, ευγενείας τε βασιλίδος εξέχεθαι. τέτοις κατ' ευθυμίας ὁ αυτοκρά17 τωρ διατεθείς, (77) τὸν μὲν Θεόφοβον ἐν τοῖς βασιλείοις ἐσκήνωσεν, ἀνατροφῆς τε ανατροφῆς τε προσηκέσης προσηκέσης, καὶ τῆς પે કેંદ્ર κατὰ μαθητείας ἠξίω παιδεύσεως. ὁ δὲ φύσεως δυκληρίᾳ, εχ ἧττον δὲ καὶ μεγαλοπρεπείᾳ συνδιαιτώμε νος, εἰς ἄκρον ἧκεν ἐλλογίμε παιδεύσεως· ὡς ἐντεῦ που παρὰ τῷ βασιλεῖ πλείςα ςεργόμθμος, εὐμοιρῆσαι 18 πατρικιότητα, (78) δορυφορίας τε καὶ σεβασμιότητος (79) 19 περιδόξων· ἀλλὰ μὴν καὶ τῆς κατὰ θεραπείας πολυτε λῆς & ἱκανοτάτης εφάψαθαι. διά τοι τότο ὁ μὲν βασιλεὺς τὰς Πέρσας ἐκ τέτε ὡς νεανικὲς ἐν πολέμοις καὶ μεγαλόφρονας ἐπιςάμμος, τοῖς τρατιωτικοῖς (80) ἀναγράφεται κόδιξιν. καὶ τέτοις Περσικὸν σύλλογον καὶ τέτοις Περσικόν σύλλογον ἐγκατέςησε · καὶ αυτός ταῖς Ρωμαϊκαῖς ςρατοπεδαρ χίαις συνηριθμήθαι προσέταξεν· ὁ κατὰ την Ισμαη λιτζα πολλαχῶς ἐφοδεύοντος, (81) το Θεοφόβο αυτο συμπαρόντος. ἐπὶ τοσᾶτον (82) τὸ πρὸς αυτὸν πόθῳ τὰς Πέρσας θαρρύνεσθαι καὶ θυμηδίᾳ διακεχύσθαι, ως 79 80 81 28 82 Β aula habitare, educarique congruenter & in difciplinis erudiri juffit. Is porro ingenii felicitate nec minus convictu fplendido & magnifico utens ad fummam, eruditionem pervenit. Ut proinde ab imperatore plurimum diligeretur patriciamque dignitatem confequeretur, comitatum item & venerationem illuftrium nec non miniftrorum copiam fuficientifimam Hinc imperator Perfas fortes effe & ftrenuos perfuafus in militares numeros retulit, Perficamque legionem ex iis conftituit ipfofque Romanis exercitibus annumerari juffit Qua legione Ifmaelitas fæpe invadente una cum Theophobo; ex amore erga il 83 μόνος της (33) κατ' Αγαρηνῶν ήρεθαι πόλεμον τρέ- um cantanduciam caperunt 84 86 88 89 90 ΟΙ 93 94 4 95 96 97 πειν (84) το τέτας ἐξ ἀηττήτες δυνάμεως. ἐφ ̓ οἷς μετ γαλοψυχήσας ὁ ἄναξ, καὶ τῇ ἀληθείᾳ τῇ ἀποβάντων 85 τεθαρρηκώς, ἡγεμονεύειν (85) ἐν Πέρσαις τὸν Θεόφο βον προτεθύμητο. τῇ ἦν βασιλέως κατά τινα πρόφα σιν διεσπαδακυῖαι ἀναγκαίως πρὸς των βασιλεύεσαι (86) ἀναλύσαντος, την δὲ Θεοφόβῳ τὰ τὴν Περσῶν 87 ἐγκεχειρηκότος (87) εξαπέπαι τρατηγικῶς τα τρατούματα· εἶτα (88) πρὸς τῶν βασιλίδα τότον ἐπανιέναι κελεύσαντος, εἰς ἀτοπίαν οἱ Πέρσαι προσκεχωρήκεσαν ἐκ τασιόφρονος διαθέσεως· καὶ (89) μὴ ἑκόντα περιτοιχήσαντες ἐν μέρεσι παραλίοις τῆς Παφλαγονίας ( ἥτις (90) από Παφλαγόνος υἱδ Φινέως τῆς τοιαύτης γῆς ἐγκρατήσαντος ἀγορεύεται· (91) ) ἐν κατασχέσει το Σινώπης τῆς πόλεως, ἢ κατά τινας, Αμάςειδος 92 γεγονότες. βασιλέα (92) κηρύττεσιν· ὡς ἐκ τότε καὶ τα Περσῶν καινίζεθαι (93) ἔθιμα. αυτὸς δὲ (94) φόρως ἔχων πυρὸς τὸ ἐγχείρημα, οἷα μὴ κατά γνώμην αυτες πεπραγμένον (95) αἰτίαν αυτοῖς προσέπλεκε το τολμήματος, δεινῶς ἀπολοφυρόμθμος · (96) διὰ τῆτο (97) κατεδυσώπει αυτές, ἱκέτουέ τε καὶ ἐβιάζετο τὸ 98 συμβὲς (98) βασιλέως ἐξιλεῖσαι· καὶ ὥσπερ ἔχοι τὸ ἀληθὲς, μὴ αὐτῷ ἐπιγράφειν το τελεσθέντος αἰτίαν. οἳ ταῦτα δικασμένοι, απογνώσει σε συχεθέν τες ἐκ ἔλαττον καὶ μανιώδει φορᾷ συνειλέμθμοι δαμῶς τις συμβελεύματι πείθονται, καὶ κατὰ τὸ ἀρέσκον αυτοῖς εὐτρεπίζονται. τῶ δὲ Θεοφόβες (99) λαθραίως εξαπεμψαμένω πρὸς βασιλέα, ἐγγράφοις το ὅρκοις καὶ φρικωδεςάτοις ἐπιχυριζομένη, ὡς ἐν τῷ τολ μηθέντι πάντως αυτοι κατατίωτο (100) παρὰ δὲ τῆς της Περσῶν εὐηθείας ἢ φιλονοίας τέτο πεπράχθαι φιλανθρώπως ὁ βασιλεὺς εὐμενίζεται· καὶ ἐπωμότοις αυτώ τε καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ κατεγγυᾶται πιςώσεσιν ἄφεσιν. (:οι) οἷς πεπληροφορημένοι, καὶ τδ ἐσφαλμέ. νων προσδεξάμενοι λύτρωσιν τῆς Σινώπιδος (102) πόλεως ή Αμάριδος (103) ἐξεδήμησαν. ὧν τω μὲν, κλήσιν (104) εξειληφέναι Σινώπης από τινος τῶν Αμαζόνων, αυτῆς δειμαμένης· τὴν δὲ, τὸ πρὶν Κρώμναν a Nempe habendi reges ex regia ftirpe. Jof. Gen. tan taque delectatione exhilarati funt ut foli in fe fufciperent bellum adverfus Agarenos, eofque profligarent invicta virtute De quibus imperator bonum animum habens ac veritaTheophobum voluit. Cum autem imte eventuum fretus præeffe Perfis perator propter caufam quandam urgentem neceffario in imperatoriam urbem proficifcens, Theophobo rem Perfarum demandaffet ut exercitibus auctoritate ducis praefiet : deinde in imperatoriam urbem reverti juffiffet ; ad infolentiam prolapfi funt Perfæ animo rebellandi: atqui invitum circumfiftentes Theophobum in maritimis partibus Paphlagoniæ ( quæ a PaPhlagone silio Phinei illius terra lim domino fic appellatur ) cum jam Sinopen urbem, aut fecundum aliquos, Amafrin occupaffent ; regem declarant ut ab illo renovaretur Perlarum confuetudo . ( 4 ) Porro ipfe varie affectus ad eam rem fufcipiendam, quoniam non ex voluntate fua agebatur reprehendebat eorum facinus vehementer lamentans eoque iplo federe illorum animos volebat: obfecrabatque & cogebat nt benevolentiam imperatoris fibi ipfis reconciliarent, & quemadmodum revera comparatum fit caufam facti fibi ne adfcriberent, qui his auditis defperatione capti nec minus furiofo quodam impetu concitati, nequaquam ejus confilio obtemperant. Ceterum cum Theophobus clam mififfet quor Edam ad imperatorem, & horribili jurejurando fcriptis concepto contenderet fe patrati facinoris auctorem non fuiffe ; fed Perfarum ftultitia & nimia benevolentia ia fuiffe factum; imperator humanum clementem fe prællat : ac jurejurando firmata fide ipfi, quique cum ipfo effent, promitcredentes, delictorum accepta remif tic veniam. Quibus facis perfuafi & fione a Sinope urbe aut Amaftri de decefferunt. Quarum illam qui Dij dem nomen accepiffe dicitur a Sino- A 106 107 108 109 IIO III 712 113 114 ὠνομασμένην, ἔκ τινος Περσίδος Αμάριδος θυγατρὸς Οξυάρτα ἀδελφό Δαρείς. ἥτις συνοικήσασα Διονυσίῳ την Ηρακλείας τυράννῳ ὑπ' ἐκείνῳ ἔσαν τὴν πόλιν ἀπὸ το συζύγε ὠνομακέναι. (1ος) καὶ ὁ μὲν Θεόφοβος των 1ος βασιλεῖ αὖθις ἱλεωθείς ἐν τοῖς βασιλείοις κατωαιτο, καὶ τῆς (106) πάλαι προσέσης αυτῳ παρὰ βασιλεῖ φιλοςοργίας καὶ εὐπαθείας ἀπέλαυε Περσῶν δὲ πληθὲν διὰ τὸ προϊέναι μέχρι μυριάδων γ'. οὐ ταύτην ἐλευθεριάζειν συμφέρον ἦν (307) καὶ ἐπ' ἀδείας διάγειν τῷ βασιλεῖ κατεφαίνετο. ἐντεῦθεν τοῖς Ρωμαικοῖς θέμασι χιλιάσιν ἐπὶ δυσὶ Περσικὸς ἀριθ μὸς ἀπετέλλετο ὑπὸ χεῖρα τελεῖν τῶν κατὰ κράτηγεσίαν καιροῖς (108) τεταγμένων· ἐφ ̓ ὧν καὶ τερμάρ χας τούτων (109) ἐπιτατεῖν διωρίζοντο. ἀμέλει καὶ (το) ἕως τῶν ἐνταυθοῖ χρόνων τὴν προσηγορίαν Περσῶν αἱ τῶν θεμάτων Τέρμαι κεκλήρωνται ἐφ ̓ οἷς διεσπάρησαν. Τοιέτε δὴ πέρατος τὰ τῶν Περσῶν ὅλως τετύχηκε μετὰ τὴν τασιώτην (111) κακόνοιαν · ὕτω διανεμηθέντων καὶ σχεδὸν εἰς ἀφανισμόν χωρι σάντων. τὸ ἐν βασιλέως θανατηφόρῳ νόσῳ περιπε σόντος ὑπεσμύχετό τις σκοπὸς ἐκ ματαίας διαβολῆς χαιρεκάκων, μετὰ τὴν τελάτίω αυτὸ ἐπιθέσεως παρὰ Θεοφόβε σὺν ἅμα Πέρσαις κατὰ τῶν αυτό κληρονό μων καὶ τῶν κατ ̓ ἐπιτροπείαν ἐκρεπισθῆναι. (112) σχε τᾶτο (113) καὶ πρὸς τοῖς ἐσχάταις ἤδη πύλαις τοῦ θανάτε παρεσηκώς, καθείργνυε καθμῶσιν ἐκπέμψας τε Βεκολέοντος (114) τὸν Θεόφοβον· καὶ νυκτὶ ἢ διὰ κεφαλικῆς τιμωρίας περιτίθησιν αυτῷ ὑπεξέλεσιν ἆθλον ἀπανθρωπίας ἐντάριον ὁ δείλαιος ἐνςησάμενος· θὰ τὸ ἐν λαθραίων γεγονέναι των αυτό τελαυτίω, κα βεβόηται παρὰ Πέρσαις ἄχει εξ ὧδε χρόνων. (115) πανάτε μὴ γάσασθαι τὸν Θεόφοβον. εἰ καὶ ἄλλως τινὲς διειλήφασιν· ὅτι τὰ Θεοφίλη κατά τινα περιπέ τειαν δυςυχήσαντος (116) ἐν πολέμῳ, εἰρήκει αυτόν (117) ὁ Θεόφοβος συνθέθαι μόνον μετὰ Περσῶν νυκτοπόλεμον. (118) – συμμαχία Θες των ἐχθρῶν καὶ ταδυναςείσαι· ὡς ἂν ἐπέπυςο περὶ τότε ὁ βασιλάς, ἐσείπη τὸν λογισμὸν καὶ τῷ πνεύματι ἐτετάρακτο, όνει Dροπολῶν μή τι νεωτερίσασθαι βέλοιτο· τω τὸ ἀντὸν φιλοβάσκανοί τινες ανεχαίτισαν καὶ πρὸς ὑπόνοιαν ἄλογον ἐξεκύλισαν· φάσκοντες, μὴ πεισθῆναι της Θεσ φόβῳ, ἐφ ̓ ὧν λυσιτελῶς (119) ἐβεβέλητο καθοσιώ σει (120) δῆθεν ἐνήροντες . (121) ὃς ζήλῳ θείῳ πυρποληθείς καθώς Ηλις ὁ Θεσβίτης, Θεοφιλῶς τὸ βασιλέως κατεμβριθείεται, ἢ ἄλλος Φινεές (122) ζηλω τὴς ἀναδείκνυται, τέμνων ὡς σειρομάσῃ τῷ λόγῳ κ αυτῇ ἄδικον ὑπόληψιν. καὶ τότο φησὶν ἐμφανῶς· ὡς τὴν ἐφειλὴν ὑφέξειν (123) το Χρισιανικό τροπαίς, μὴ Θεὸς συγχωρήσειεν. ἐπὶ τέτοις τὸ βασιλέως ἀμε τρίᾳ θυμὲ χαλεπήναντος· ἦν (124) δὲ ὑποκεκινημέ νος ὀργίλῃ τῇ ζέσει, οἷα τὸν νὰν ταῖς σωματικαῖς καχεξίαις ἐμπαθαινόμβρος· κατά τη συκοφαντῶν ἐς (125) τὸ ἀληθὲς ἐποικοδομώντων παρὰ φύσιν ληρήμα τα· καὶ (126) πτόησις ἐκ ὀλίγη περιεσοίχησε τὸν Θεόφοβον. καὶ συλλέξας (127) μεθ ̓ ἑαυτῶ τινας ἐκκρί confultum non videbatur. Proinde nees Zelotes evadit, fecans tanquam gladio, fermone fuo injuftam ejus fufpicionem . Atque palam hoc dicit: Fore (b) ut debitum fuftineat Chriftianorum tropaei, quod Deus avertat. Ad hæc cum imperator immoderato animo irafceretur ( erat enim commotior iracundo fervore ད་ Ε a Tales folent effe hujus tranfitiones. b In Græco etiam obfcure & ambigue, ut aut fit fore ut fentiat & eum pœniteat impediviffe victoriam Chriftianorum que futura fuiffet, aut: fore ut cladem Chriftianorum patiatur quæ de τις, ἀποδιδράσκει προς Αμαςειν πόλιν, κἀκεῖσε χρονοτριβεί. διὸ τέλλεται αφὸς αὐτὸν ναύμαχος σόλος πυρὸς βασιλέως ὡς ἄν γε τὴν πόλιν κἀκεῖνον κατά χωσιν. αυτὸς δὲ (128) φιλόθεος ών κατὰ θεόφοβον τρόπον φιλούσεβῶς ἐδεδίει πρὸς χρισιανῶν αἱματεκ119 χυσίας χωρεῖν. ὅθεν ὑπείκει (129) της Θεμισει βα 130 σιλεῖ, ἐγγύησιν σαυρικὴν (130) ἐπιπέμποντι καὶ δυ 128 134 135 ΙΑΙ 142 144 145 146 147 ευχῶς ἀνακέκληται, της συμπεφωνημένων αλλοιωθέν131 των. τομῆς δ (131) ἔργον κεφαλικῆς, ὡς μέν τινες, παραυτίκα ὑπὸ Ωορυφή τηνικαῦτα τῆς βασιλικῆς βί132 γλης (132) ἐπικρατέντες, καθίςαται· ὡς δὲ ἄλλοι, 133 (133) καθ ̓ ἣν ὥραν ἀποβεβιώκει ὁ ἄναξ, τινὶ τὸ οἰκείων συνέχων διὰ νυκτὸς τῷ ἐν τοῖς τὸ πελαγίου τόπῳ ἀπαγαγόντι τᾶτον ἀποτυμπανιθῆναι προήγγελ. το. (134) προσπεσόντων δὲ ἀλλήλοις της τρατοπέδων ἄλλοτε καὶ τὸ ἐξ Ισμαήλ ὑπερχόντων, (135) το βα136 σιλέως τε παρ' αυτό κυκλωθέντος, (136) τὰ πρὸς (136) τὰ πρὸς 137 κατάληψιν διηπείλητο. (131) καὶ δὴ παρὰ μικρὸν τ δορυάλωτος καὶ πᾶσιν ἐπίχαρτος γενησόμβρος, εἰ μὴ 138 τὰς (138) σὺν αὐτῷ Μανιὴλ, ὡσεὶ τοι τον φήσας ε139 θαρσαλέωσεν • Ανέρες (139) ἐσὺ φίλοι· καὶ ἄλκιμον 140 ἦτορ ἔλεσθε· τὰς μελίατας (140) αιδόμβυοι, αἳ το βα σιλέως αυτῶν θανάτε ἕως ἀνέχονται μεθ ̓ ὧν τὰ μεθ' ὧν ths φάλαγγα ατεμών της Αγαρηνῶν, πεπαλαγμένος λύπρῳ (141) πολῷ τε καὶ αἵματι, τότον εξείλκυσε . τες (142) ο τότο (143) διαπραξάμμος τῆς ἐμπερι 143 χέσεως (*) αυτω (144) προσελθὼν ἐξελύτρα εσκοτοδικία (145) ο εφεσηκότι τη Μαρκὴλ εἰς ἀνάῤῥυσιν (146) καν παρόδο σρείας ἐτύγχανε · διὰ τότο μέσ χρι τρίτο συμβέβηκε καν τάχα τῷ χαλινῷ τὸ βάσιλικό ἵππε ἐπιδεθέντος ἱμάντος (147) καὶ προσα ναρτηθέντος τινίγε το Μανιήλ, ὧν καθ ̓ ἵππον ἀμπίχετο. (148) ἀλλ' ἐχ έτως οξει· ἕως τὸ δ' (149) αυ τῷ προσιέναι καὶ ξίφει θανεῖς (150) ἀποφήνασθαι, εἰ ε τότο (151) συνέψοιτο, καὶ μὴ πανολεθρίαν ἐκ τότε διάθοιτο, (152) ἕως ἐξήγαγε. τότε σωτήρ (153) 152 μέγας ἐπεμφανίζεται καὶ τῇ βασιλίδι παλιμπετὲς (154) μετατίθεται. κ) τότον (*) τιμας και προσηκά σαις δωρεαῖς ἐπαμείβεται, τὸν εἶναν ἀποδεχόμμος. 155 ἡ δὲ τῷ φθόνος πρὸ τότε παράταξις (155) κατ' αυτό παροπλίζεται διὰ τὴν τῆς ἀρετῆς ἐναντίων, καὶ ἐπι 156 λοιδορεσι (156) ψαδῶς καθοσίωσιν σρατηγεύοντι· ἧς 157 (157) ευχηθείς στὸς τὰ πρὸς ἀπόςασιν ἐπιτετόλμη 158 ται· (158) καὶ φυγαδείᾳ (159) πρὸς Αγαρηνες με το 159 κίζεται, ε δόξαις περιφανέσι πρὸς ἀυιδ ποτνιᾶται 16ο ν ὑπαντήσεσι· καταλιπών βασιλέως μετάμελον (160) τῆς πρὸς αὐτὸν ὑποπτεύσεως· χρόνια δὲ πολλὰ παριπ πεύσαντος, καὶ τὸ ἐξ Αγαρ (161) ταῖς νίκαις κατορχεμένων ἡμῶν οἷα σφερισαμένων τὸν καθ ̓ ἡμᾶς Αχιλλέα, πρὸς εἰρηνικὰς (162) συμβάσεις ὁ βασιλεὺς βασιλεὺς τις Ισμαηλίτας μνηςεύεται, ἐκπέμπων πρέσβιν τὸν 163 164 μοναχὸν (163) Ιανὴν " (164) τότε τοῖς Ἀγαρηνοῖς καὶ ἡμῖν κατὰ πρεσβείαν φανέντα γε ἐπιτήδειον. ἐπεπράχει τὸ τὰ πρὸς διαλλαγὴν (165) ἀμφοτέρων ἁρμόδια δώροις (166) ἁδροῖς παρ' αυτος (167) το δέοντος μὴ ἐκτάς. ὡς ἐπιθαυμάζειν τὸν Αμεραμνενῆ πάνυ καὶ τοῖς περὶ αυτὸν ἐγινώσκετο, (168) καὶ ἀξιῶν αὐτὸν περὶ ὧν 148 149 150 151 153 154 161 162 165 166 167 168 ~ a Supra ad Bucoleontem dicebat. *Scriptum ἐν περισχ b Quem nempe ipfi intentabat. E D maftrin cum illis, atque ibi commoratur Quapropter mittitur ad eum claffis ab imperatore, ut urbem & ipfum teneret. Ceterum ipfe cum effet pius, timore & amore erga Deum ductus, verebatur ad Chriniani fanguinis effufionem progredi . Itaque cedit impio imperatori, fponfionem Gigno crucis manitam mittenεἰ; atque fc malo fuo fato revoca tus fuit ; cum pacta conventa fuepitis, ut quidein aliqui ajunt, fatim ab Oorypha tunc vigiliæ imperatoria prafecto, paffus eft: ut autem alii, eo tempore quo imperator e vita deceffit. cuidam fuorum eunuchorum noitu abductum in quendam locum ( x ) maritimum crucidari jufferat. Confligentibus utrimque exercitibus & Ifmaelitis fuperantibus, imperatori ab his circumvento comprehenfio intentabatur, ac fane parum aberat & captus omnibufque iudibrio fuiffet, nifi Manuel fuos confirmaffet, ad hunc quafi modum eos allocutus : O focii ή fortes, animoque eftote virili: apes reveriti quæ regi fuo ad mortem ufque adherent rint mutata : amputationem enim ca cum quibus perrumpens aciem Agarenorum pollutus cruore multo & fanguine eum extraxit. Ter autem id fecit & a circumventione liberas vit, nam quafi vertigine correptus hæfitabat veniente Manuele ad eum eripiendum, quamvis late tranfitus ei pateret. Idcirco ter id fa&tum eft. Quamvis etiam mox freno imperato rii equi alligato loro & applicatò 'uni ex loris quibus Manuelis 'equus indurus erat ; tamen nec fic exibat donec tertia vice eum aggrederetur gladioque ( 6 ) moriturum afirmaret nifi ipfum fequeretur, & 'totalem interitum a fe propulfaret atque hic eduxit. Ita ei fervator magnus oblatus . Ipfeque in imperatoriam urbem rurfus fe confett. atque illum honore & donis congruis remuneratur, bene fibi cupientem charum habens : Sed invidia ei fe oppofuit & contra eum fefe armavit per illa quæ virtuti funt contraria .Atque per calumniam falfo infimu lant eum majeftatis, cum effet præfeatus militum. Quibus ifte auditis defectionem molitur fugienfque ad Agarenos commigrat. Atque ab his honoribus illuftribus decoratur & obviam itionibus, cum fui defiderium apud imperatorem & poenitentiam fufpicionis reliquiffet. Tempore autem non multo prææterlapfo, Agarenis per victorias nobis infultantibus ut qui Achillem noftrum fibi appropriaffent, ad pacem imperator eofdem Ifimaeli tas follicitat ineundam * Cont. pag. 73' C. Cedr. pag. 526. C. edit. |